Σταύρος Πλουμιστός: Ο Άνθρωπος είναι κανάλι Θεϊκής δημιουργίας
Ως σύμβουλος αφύπνισης, αυτογνωσίας και προσωπικής καθοδήγησης, αλλά και συγγραφέας του βιβλίου «Η Βίλος της Θετικής Σκέψης», τονίζω συχνά ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να συμμετέχει στο έργο της Δημιουργίας. Δεν είμαστε τυχαία υπάρξεις. Είμαστε θεϊκά κύτταρα μέσα στο σύμπαν. Και όπως το νερό κυλά μέσα από το ποτάμι, έτσι και η Θεία Χάρη ρέει μέσα από τον άνθρωπο – όταν αυτός επιτρέψει, παραμερίζοντας το «εγώ» του.
Η Χριστιανική πίστη δεν βλέπει τον άνθρωπο ως ένα παθητικό πλάσμα, ούτε ως ένα αυτόνομο εγωκεντρικό όν. Αντιθέτως, τον αναγνωρίζει ως συνεργό του Θεού. «Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» (Γεν. 1:26) – δεν είναι απλώς μια ποιητική δήλωση, αλλά μια βαθιά υπαρξιακή αλήθεια. Δημιουργηθήκαμε κατ’ εικόνα του Θεού, και είμαστε καλεσμένοι να φτάσουμε στην ομοίωσή Του μέσα από την πράξη, την αγάπη, την προσφορά.
Πολλοί αναρωτιούνται: Πώς μπορούμε να γίνουμε αυτό το κανάλι; Η απάντηση είναι απλή και συνάμα δύσκολη: μέσα από την εκκένωση του εαυτού μας από το «εγώ». Το «εγώ» μάς χωρίζει από το φως, μας απομονώνει από την Χάρη. Όταν αδειάσουμε από υπερηφάνεια, φόβο, φιλοδοξίες και ανάγκη ελέγχου, τότε επιτρέπουμε στον Θεό να δράσει μέσα μας και διαμέσου μας.
Ο Ιησούς Χριστός είναι το απόλυτο παράδειγμα. Δεν ήρθε στον κόσμο με κραυγές, πλούτη ή κοσμική δύναμη, αλλά με ταπείνωση και υπακοή στον Πατέρα. Είπε: «Οὐ γὰρ καταβέβηκα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἵνα ποιῶ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με Πατρός» (Ιω. 6:38). Ο ίδιος έγινε το απόλυτο κανάλι της Θείας Βούλησης. Και μας καλεί να πράξουμε το ίδιο.
Η προσευχή, η σιωπή, η ταπείνωση και η μετάνοια είναι τα μέσα με τα οποία ετοιμάζεται ο εσωτερικός μας ναός. Όταν η καρδιά καθαρίσει, τότε γινόμαστε αγωγοί φωτός. Δεν δημιουργούμε το φως – το φως είναι του Θεού – αλλά το αντανακλούμε. Είμαστε καθρέφτες Του, εφόσον Τον επιλέξουμε και Τον φιλοξενούμε μέσα μας.
Η δημιουργία στη ζωή μας δεν είναι εγκεφαλική διαδικασία – είναι πνευματική. Η τέχνη, η επιστήμη, η διδασκαλία, η θεραπεία, όλα γίνονται ιερά όταν γίνονται με Θεία καθοδήγηση. Όταν εργάζεσαι με πίστη, χωρίς εγωισμό, τότε ακόμα και η πιο απλή πράξη μεταμορφώνεται σε προσευχή.
Στο βιβλίο μου «Η Βίλος της Θετικής Σκέψης», επισημαίνω ότι η σκέψη έχει δύναμη – αλλά όχι από μόνη της. Η δύναμη έγκειται στη σύνδεση της σκέψης με την καρδιά, και της καρδιάς με το Πνεύμα. Όταν η σκέψη καθαρίζει από εγωισμούς, γίνεται σπόρος δημιουργίας. Ο Θεός ενεργοποιεί μέσα μας χαρίσματα, αρετές και διαύγεια. Τότε, πράγματι, μεταμορφωνόμαστε σε δημιουργικά όντα, σε «συν-δημιουργούς» με τον Δημιουργό.
Η δημιουργικότητα δεν είναι ατομικό κατόρθωμα. Δεν είναι αποτέλεσμα τεχνικής ή μόρφωσης. Είναι δώρο, που δίνεται σε όσους προσεγγίζουν τη ζωή με δέος, ευγνωμοσύνη και ανοιχτή καρδιά. Γι’ αυτό λέω στους ανθρώπους που καθοδηγώ: «Αν θέλεις έμπνευση, πήγαινε πρώτα στην προσευχή. Αν θέλεις λύσεις, άδειασε τον νου σου. Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, άλλαξε πρώτα εσύ».
Δεν είμαστε οι «ιδιοκτήτες» των ταλέντων μας – είμαστε οι διαχειριστές τους. Και θα δώσουμε λόγο για το πώς τα χρησιμοποιήσαμε. Ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί τα δώρα του για να υπηρετήσει, να γιατρέψει, να εμπνεύσει, γίνεται όργανο Θείας Αγάπης.
Η θεϊκή δημιουργία δεν σταματά στον άνθρωπο – συνεχίζεται μέσα από τον άνθρωπο. Όταν ζούμε με επίγνωση αυτής της αποστολής, τότε κάθε μέρα γίνεται λειτουργία, κάθε στιγμή ένα προσκύνημα. Η εργασία, η οικογένεια, οι σχέσεις, όλα αποκτούν ιερότητα. Το Άγιο Πνεύμα δεν περιορίζεται στους ναούς – κατοικεί στις καρδιές που Του δίνουν χώρο.
Αυτός είναι ο σκοπός μας: Να καθαρίσουμε το εσωτερικό μας δοχείο, ώστε να γίνει «σκεύος εκλογής», όπως ο Παύλος. Όχι για δόξα ή καταξίωση, αλλά για να φανερωθεί το φως του Θεού στον κόσμο. Για να αλλάξει η γη, πρέπει να αλλάξουμε οι άνθρωποι. Και η αλλαγή αυτή δεν γίνεται με δύναμη εξωτερική, αλλά με εσωτερική μεταμόρφωση.
Πολλές φορές, οι μαθητές μου με ρωτούν: «Πώς θα ξέρω ότι είμαι στο σωστό δρόμο;» Η απάντηση είναι μία: Αν ο δρόμος σου οδηγεί σε περισσότερη αγάπη, ειρήνη και ταπείνωση, τότε είσαι στο φως. Όταν γίνεσαι αγωγός χαράς, τότε λειτουργείς ως κανάλι θεϊκής ενέργειας. Όταν οι πράξεις σου υπηρετούν, τότε δημιουργείς με τον Θεό.
Ο άνθρωπος που έχει αφυπνιστεί αναγνωρίζει ότι τίποτα δεν του ανήκει. Δεν έχει ανάγκη επιβεβαίωσης. Ζει στο τώρα, ζει για το αιώνιο. Δεν τρέχει πίσω από εικόνες και φαντασίες. Δεν ακολουθεί τη μόδα του κόσμου, αλλά τη σοφία του Πνεύματος. Ζει απλά, με σκοπό. Και γίνεται ένας σιωπηλός φάρος για τους άλλους.
Σε αυτόν τον κόσμο όπου κυριαρχεί η ταχύτητα, ο θόρυβος και η διάσπαση, είναι επαναστατική πράξη να σταθείς ήσυχος και ανοιχτός στην θεϊκή καθοδήγηση. Να επιτρέψεις στον Θεό να σε χρησιμοποιήσει όπως Εκείνος γνωρίζει. Δεν χρειάζεται να ξέρεις το πώς – μόνο να είσαι διαθέσιμος. Ο Θεός ενεργεί μέσα από τις ταπεινές ψυχές. Μέσα από εκείνους που Τον αφήνουν να «γράφει» μέσα τους.
Το φως του Θεού δεν επιβάλλεται. Αναζητά καρδιές. Και όταν βρει την κατάλληλη, ρέει, πλημμυρίζει, θεραπέυει. Εσύ είσαι αυτός ο ναός. Είσαι το σημείο όπου ο ουρανός αγγίζει τη γη. Είσαι το μέσο για να ανθίσει η ελπίδα. Η πίστη δεν είναι ιδέα – είναι πράξη. Δεν είναι συναίσθημα – είναι βίωμα. Και όταν γίνεται βίωμα, τότε μεταμορφώνει τον κόσμο γύρω σου.
Ο Χριστός δεν μας κάλεσε απλώς να πιστέψουμε – μας κάλεσε να ακολουθήσουμε. Η αληθινή πίστη είναι ενεργή, δεν είναι παθητική. Είναι δημιουργική. Χτίζει, θεραπεύει, ενώνει, φωτίζει. Και αυτή η δημιουργικότητα είναι απόρροια της Θείας Παρουσίας μέσα μας.
Στην εποχή μας, ο κόσμος διψά για αυθεντικότητα, για πνευματική καθοδήγηση, για φως. Δεν χρειάζονται άλλες θεωρίες – χρειάζονται άνθρωποι που έχουν γίνει οι ίδιοι το μήνυμα. Που δεν μιλούν απλώς για Θεό, αλλά Τον ακτινοβολούν.
Εσύ, αδελφέ μου, έχεις την επιλογή κάθε μέρα: να γίνεις όργανο της Θείας Δημιουργίας ή να μείνεις αιχμάλωτος του «εγώ». Ο δρόμος του Θεού είναι στενός, αλλά φωτεινός. Δεν είναι εύκολος, αλλά είναι αληθινός. Και ο αληθινός δρόμος σε κάνει δημιουργό – όχι επειδή εσύ το επιδιώκεις, αλλά επειδή Εκείνος σε καθιστά ικανό.
Είμαστε εδώ για να αφήσουμε πίσω μας ένα ίχνος φωτός. Ένα σημάδι ότι περάσαμε από τη ζωή όχι απλώς ως θεατές, αλλά ως συνεργοί στο θείο σχέδιο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από αυτό. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να νιώθεις το Πνεύμα του Θεού να δημιουργεί μέσα από εσένα.
Ας ζήσουμε, λοιπόν, ως κανάλια φωτός. Ας αφήσουμε τον Θεό να ζωγραφίσει μέσα από τη ζωή μας. Και ας γίνουμε, ο καθένας στον δικό του ρόλο, συμμέτοχοι στο Μυστήριο της Θείας Δημιουργίας.
Η Χριστιανική πίστη δεν βλέπει τον άνθρωπο ως ένα παθητικό πλάσμα, ούτε ως ένα αυτόνομο εγωκεντρικό όν. Αντιθέτως, τον αναγνωρίζει ως συνεργό του Θεού. «Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» (Γεν. 1:26) – δεν είναι απλώς μια ποιητική δήλωση, αλλά μια βαθιά υπαρξιακή αλήθεια. Δημιουργηθήκαμε κατ’ εικόνα του Θεού, και είμαστε καλεσμένοι να φτάσουμε στην ομοίωσή Του μέσα από την πράξη, την αγάπη, την προσφορά.
Πολλοί αναρωτιούνται: Πώς μπορούμε να γίνουμε αυτό το κανάλι; Η απάντηση είναι απλή και συνάμα δύσκολη: μέσα από την εκκένωση του εαυτού μας από το «εγώ». Το «εγώ» μάς χωρίζει από το φως, μας απομονώνει από την Χάρη. Όταν αδειάσουμε από υπερηφάνεια, φόβο, φιλοδοξίες και ανάγκη ελέγχου, τότε επιτρέπουμε στον Θεό να δράσει μέσα μας και διαμέσου μας.
Ο Ιησούς Χριστός είναι το απόλυτο παράδειγμα. Δεν ήρθε στον κόσμο με κραυγές, πλούτη ή κοσμική δύναμη, αλλά με ταπείνωση και υπακοή στον Πατέρα. Είπε: «Οὐ γὰρ καταβέβηκα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἵνα ποιῶ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με Πατρός» (Ιω. 6:38). Ο ίδιος έγινε το απόλυτο κανάλι της Θείας Βούλησης. Και μας καλεί να πράξουμε το ίδιο.
Η προσευχή, η σιωπή, η ταπείνωση και η μετάνοια είναι τα μέσα με τα οποία ετοιμάζεται ο εσωτερικός μας ναός. Όταν η καρδιά καθαρίσει, τότε γινόμαστε αγωγοί φωτός. Δεν δημιουργούμε το φως – το φως είναι του Θεού – αλλά το αντανακλούμε. Είμαστε καθρέφτες Του, εφόσον Τον επιλέξουμε και Τον φιλοξενούμε μέσα μας.
Η δημιουργία στη ζωή μας δεν είναι εγκεφαλική διαδικασία – είναι πνευματική. Η τέχνη, η επιστήμη, η διδασκαλία, η θεραπεία, όλα γίνονται ιερά όταν γίνονται με Θεία καθοδήγηση. Όταν εργάζεσαι με πίστη, χωρίς εγωισμό, τότε ακόμα και η πιο απλή πράξη μεταμορφώνεται σε προσευχή.
Στο βιβλίο μου «Η Βίλος της Θετικής Σκέψης», επισημαίνω ότι η σκέψη έχει δύναμη – αλλά όχι από μόνη της. Η δύναμη έγκειται στη σύνδεση της σκέψης με την καρδιά, και της καρδιάς με το Πνεύμα. Όταν η σκέψη καθαρίζει από εγωισμούς, γίνεται σπόρος δημιουργίας. Ο Θεός ενεργοποιεί μέσα μας χαρίσματα, αρετές και διαύγεια. Τότε, πράγματι, μεταμορφωνόμαστε σε δημιουργικά όντα, σε «συν-δημιουργούς» με τον Δημιουργό.
Η δημιουργικότητα δεν είναι ατομικό κατόρθωμα. Δεν είναι αποτέλεσμα τεχνικής ή μόρφωσης. Είναι δώρο, που δίνεται σε όσους προσεγγίζουν τη ζωή με δέος, ευγνωμοσύνη και ανοιχτή καρδιά. Γι’ αυτό λέω στους ανθρώπους που καθοδηγώ: «Αν θέλεις έμπνευση, πήγαινε πρώτα στην προσευχή. Αν θέλεις λύσεις, άδειασε τον νου σου. Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, άλλαξε πρώτα εσύ».
Δεν είμαστε οι «ιδιοκτήτες» των ταλέντων μας – είμαστε οι διαχειριστές τους. Και θα δώσουμε λόγο για το πώς τα χρησιμοποιήσαμε. Ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί τα δώρα του για να υπηρετήσει, να γιατρέψει, να εμπνεύσει, γίνεται όργανο Θείας Αγάπης.
Η θεϊκή δημιουργία δεν σταματά στον άνθρωπο – συνεχίζεται μέσα από τον άνθρωπο. Όταν ζούμε με επίγνωση αυτής της αποστολής, τότε κάθε μέρα γίνεται λειτουργία, κάθε στιγμή ένα προσκύνημα. Η εργασία, η οικογένεια, οι σχέσεις, όλα αποκτούν ιερότητα. Το Άγιο Πνεύμα δεν περιορίζεται στους ναούς – κατοικεί στις καρδιές που Του δίνουν χώρο.
Αυτός είναι ο σκοπός μας: Να καθαρίσουμε το εσωτερικό μας δοχείο, ώστε να γίνει «σκεύος εκλογής», όπως ο Παύλος. Όχι για δόξα ή καταξίωση, αλλά για να φανερωθεί το φως του Θεού στον κόσμο. Για να αλλάξει η γη, πρέπει να αλλάξουμε οι άνθρωποι. Και η αλλαγή αυτή δεν γίνεται με δύναμη εξωτερική, αλλά με εσωτερική μεταμόρφωση.
Πολλές φορές, οι μαθητές μου με ρωτούν: «Πώς θα ξέρω ότι είμαι στο σωστό δρόμο;» Η απάντηση είναι μία: Αν ο δρόμος σου οδηγεί σε περισσότερη αγάπη, ειρήνη και ταπείνωση, τότε είσαι στο φως. Όταν γίνεσαι αγωγός χαράς, τότε λειτουργείς ως κανάλι θεϊκής ενέργειας. Όταν οι πράξεις σου υπηρετούν, τότε δημιουργείς με τον Θεό.
Ο άνθρωπος που έχει αφυπνιστεί αναγνωρίζει ότι τίποτα δεν του ανήκει. Δεν έχει ανάγκη επιβεβαίωσης. Ζει στο τώρα, ζει για το αιώνιο. Δεν τρέχει πίσω από εικόνες και φαντασίες. Δεν ακολουθεί τη μόδα του κόσμου, αλλά τη σοφία του Πνεύματος. Ζει απλά, με σκοπό. Και γίνεται ένας σιωπηλός φάρος για τους άλλους.
Σε αυτόν τον κόσμο όπου κυριαρχεί η ταχύτητα, ο θόρυβος και η διάσπαση, είναι επαναστατική πράξη να σταθείς ήσυχος και ανοιχτός στην θεϊκή καθοδήγηση. Να επιτρέψεις στον Θεό να σε χρησιμοποιήσει όπως Εκείνος γνωρίζει. Δεν χρειάζεται να ξέρεις το πώς – μόνο να είσαι διαθέσιμος. Ο Θεός ενεργεί μέσα από τις ταπεινές ψυχές. Μέσα από εκείνους που Τον αφήνουν να «γράφει» μέσα τους.
Το φως του Θεού δεν επιβάλλεται. Αναζητά καρδιές. Και όταν βρει την κατάλληλη, ρέει, πλημμυρίζει, θεραπέυει. Εσύ είσαι αυτός ο ναός. Είσαι το σημείο όπου ο ουρανός αγγίζει τη γη. Είσαι το μέσο για να ανθίσει η ελπίδα. Η πίστη δεν είναι ιδέα – είναι πράξη. Δεν είναι συναίσθημα – είναι βίωμα. Και όταν γίνεται βίωμα, τότε μεταμορφώνει τον κόσμο γύρω σου.
Ο Χριστός δεν μας κάλεσε απλώς να πιστέψουμε – μας κάλεσε να ακολουθήσουμε. Η αληθινή πίστη είναι ενεργή, δεν είναι παθητική. Είναι δημιουργική. Χτίζει, θεραπεύει, ενώνει, φωτίζει. Και αυτή η δημιουργικότητα είναι απόρροια της Θείας Παρουσίας μέσα μας.
Στην εποχή μας, ο κόσμος διψά για αυθεντικότητα, για πνευματική καθοδήγηση, για φως. Δεν χρειάζονται άλλες θεωρίες – χρειάζονται άνθρωποι που έχουν γίνει οι ίδιοι το μήνυμα. Που δεν μιλούν απλώς για Θεό, αλλά Τον ακτινοβολούν.
Εσύ, αδελφέ μου, έχεις την επιλογή κάθε μέρα: να γίνεις όργανο της Θείας Δημιουργίας ή να μείνεις αιχμάλωτος του «εγώ». Ο δρόμος του Θεού είναι στενός, αλλά φωτεινός. Δεν είναι εύκολος, αλλά είναι αληθινός. Και ο αληθινός δρόμος σε κάνει δημιουργό – όχι επειδή εσύ το επιδιώκεις, αλλά επειδή Εκείνος σε καθιστά ικανό.
Είμαστε εδώ για να αφήσουμε πίσω μας ένα ίχνος φωτός. Ένα σημάδι ότι περάσαμε από τη ζωή όχι απλώς ως θεατές, αλλά ως συνεργοί στο θείο σχέδιο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από αυτό. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να νιώθεις το Πνεύμα του Θεού να δημιουργεί μέσα από εσένα.
Ας ζήσουμε, λοιπόν, ως κανάλια φωτός. Ας αφήσουμε τον Θεό να ζωγραφίσει μέσα από τη ζωή μας. Και ας γίνουμε, ο καθένας στον δικό του ρόλο, συμμέτοχοι στο Μυστήριο της Θείας Δημιουργίας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΛΟΥΜΙΣΤΟΣ
Σύμβουλος αφύπνισης - Αυτογνωσίας
& Προσωπικής Καθοδήγησης
Ιδρυτής του Συμβουλευτικού Κέντρου
Life Helth Care - www.lifehealthcare.gr
& Εναλλακτικών Θεραπειών - www.voicehealing.gr
Για τα άρθρα μου, τις ομιλίες, σεμινάρια και ενημέρωση των συνεδριών
Συγγραφέας της "Βίβλου της Θετικής Σκέψης"
Για την on line αγορά του βιβλίου εδώ www.vivlosthetikiskepsi.gr
Επικοινωνία για πληροφορίες & ραντεβού στο 6945 723 523
(11:30 - 14:00 και 19:00 - 21:30 - Εκτός Κυριακής)
