Η Τέχνη της Ονειροναυτικής - Χαρτογραφώντας τον Κόσμο των Ονείρων
Έτσι την ημέρα φανταζόμαστε και τη νύχτα ονειρευόμαστε αυτό που το πνεύμα και το σώμα συναντούν".
Λάο Τσε
Η Τέχνη της Ονειροναυτικής
Όλοι ονειρευόμαστε, ακόμη και οι εκ γενετής τυφλοί. Για τους τυφλούς μάλιστα αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος να δουν τα χρώματα και τον κόσμο των αντικειμένων στον οποίο ζουν. Ταξιδεύουμε μέσα στον ύπνο μας, στο χώρο και χρόνο. Πετάμε, πέφτουμε, απειλούμαστε από διάφορους εχθρούς, βρισκόμαστε στις πιο παράξενες καταστάσεις, απολαμβάνουμε τους πιο παραδεισένιους κήπους που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Στα όνειρα μας λύνουμε προβλήματα που στην καθημερινότητα δεν θα μπορούσαμε να λύσουμε ποτέ, γινόμαστε ήρωες και πολεμιστές, δειλοί και κλέφτες. Χαρά και υπερηφάνεια στιγμιαία ανταλλάσσονται με συναισθήματα ντροπής και δυστυχίας. Δράμα και κωμωδία, έρωτας και θάνατος, πόλεμος και μίσος: όλα συμβαίνουν μέσα σε μία νύχτα ή ακόμη πιο σύντομα, μέσα σε ένα στιγμιαίο όνειρο.
Όμως, όταν και αν το πρωί τα θυμηθούμε, πόση σημασία δίνουμε σε αυτές τις εικονικές αναμνήσεις που μας φαίνονται τόσο πραγματικές τη στιγμή που παίξαμε και εμείς ένα ρόλο μέσα τους; Αλλά συνήθως, όταν και αν τα θυμηθούμε, δεν υπάρχει πουθενά ούτε ίχνος από όλη τη φασαρία που τόσο αληθινά ζήσαμε πριν από λίγο. Εκείνη τη στιγμή τι λέμε; «Ούτως ή άλλως δεν ήταν τίποτα παρά οι προβολές του ανήσυχου εγκέφαλού μου». Ή μήπως κι εσείς ανήκετε σ’ αυτούς που πιστεύουν πως «ένα όνειρο που δεν διερμηνεύτηκε είναι σαν ένα αδιάβαστο γράμμα στον εαυτό» (Ταλμούδ).
Ο Jan Evangelista Purkinje, πρωτοποριακός Τσέχος φυσιολόγος θεωρούσε ότι «τα όνειρα είναι φυσικά παλινορθωτικά που απελευθερώνουν την ψυχή από τις κοσμικές καθημερινές αγωνίες. Η ψυχή δεν θέλει να συνεχίσει τις εντάσεις της άγρυπνης ζωής» παρατήρησε το 1846, «αλλά να τις λύσει. Έτσι το κάθε όνειρο δημιουργεί συνθήκες χρησιμοποιώντας το καλειδοσκόπιο της φαντασίας και των συναισθημάτων για να θεραπεύσει την στεναχώρια με αγάπη και φιλία, και το φόβο με κουράγιο και πεποίθηση» (Dreams and Dreaming, Time-Life Books)
Σύμφωνα με το Ζίγκμουντ Φρόιντ, τον πατέρα της ψυχανάλυσης, τα όνειρα είναι αναπόφευκτα καθρέφτες αναστολών και ψυχολογικής ασθένειας. Στο τεράστιο και χωρίς προηγούμενο επαναστατικό του έργο που δημοσιεύτηκε το 1899, Η Ερμηνευτική των Ονείρων, διδάσκει ότι τα όνειρα είναι εκδήλωση της καταπιεσμένης επιθυμίας, που είναι συνήθως σεξουαλικής φύσης.
Ο πιο γνωστός μαθητής του ο Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ δεν μπόρεσε να δεχτεί το δόγμα της σεξουαλικής θεωρίας του “μεγάλου αφέντη” και αυτή ήταν και η κύρια αιτία για το οριστικό χωρισμό τους. Για το Γιούνγκ το πιο σημαντικό κλειδί με το οποίο ανοίγει η πόρτα του υποσυνείδητου ήταν τα σύμβολα των ονείρων, ενώ το όνειρο είναι η «βασιλική οδός» στο υποσυνείδητο από το οποίο μπορούμε να πάρουμε ενδεχόμενες πληροφορίες έχοντας για τελικό στόχο την προσωπική αυτό-πραγματοποίηση.
Παρατηρώντας τα όνειρά και αναλύοντάς τα, μπορεί κανείς να πετύχει την ολοκλήρωση του εαυτού του ή όπως θα το έλεγε ο Γιουνγκ – την εξατομίκευση. Δήλωσε πως «δεν έχει καμία θεωρία των ονείρων και πως δεν ξέρει με πιο τρόπο συμβαίνουν. Όμως αν προσεκτικά διαλογιζόμαστε πάνω σε όνειρα και για αρκετό καιρό, σχεδόν πάντα κάτι βγαίνει από κει». Σύμφωνα με τον μεγάλο εξερευνητή της μυθολογίας, τον Joseph Campbell, το όνειρο είναι ένας προσωπικός μύθος ενώ ένας μύθος αντίστοιχα δεν είναι τίποτα άλλο παρά συλλογικό όνειρο. Και σε δύο περιπτώσεις πρόκειται για το συμβολικό δυναμικό της ψυχής.
Μπορεί τα όνειρα για τους περισσότερους να είναι ένα άβατο πεδίο, μία «tabula rasa», όμως είναι γεγονός ότι για αρκετούς πολύ αξιόλογους ανθρώπους που έχουν συνεισφέρει σημαντικά στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, τα όνειρα ήταν κάτι παραπάνω από εκτονωτική λειτουργία του εγκεφάλου ενώ κοιμούνται. Πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις και εφευρέσεις έχουν γίνει με τη βοήθεια των ονείρων. Για παράδειγμα ο Αλβέρτος Αϊνστάιν κάποτε εξομολόγησε ότι η έμπνευση για την θεωρία της σχετικότητας του ήρθε μέσα από ένα όνειρο.
Ο Νίκολα Τέσλα δεν έκρυβε ποτέ πως τις περισσότερες εφευρέσεις του πρώτα έβλεπε τελειωμένες μέσα στα οράματα που είχε σε «Α» επίπεδο συνείδησης, δηλαδή λίγο πριν κοιμηθεί. Τις έβλεπε πάνω σε μία νοητική οθόνη, όπως έλεγε, και έπειτα τις πραγματοποιούσε έχοντας εκ προτέρων υπ’ όψιν όλα τα προβλήματα που ενδεχομένως θα εμφανιστούν. Και ο Ελάιας Χάου ανακάλυψε την ραπτομηχανή με βοήθεια ενός ονείρου. Ο Κωνσταντίνος ο Μέγας είδε το περιβόητο όνειρο με το σταυρό – με τη φράση “Εν τούτω Νίκα” πριν πάρει την απόφαση να συγκρουστεί τον αντίπαλό του Μαξέντιο για την διεκδίκηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Τελικά, τι είναι τα όνειρα; Μια από τις τυχαίες δραστηριότητες του εγκεφάλου μας; «Κινούμενα σχέδια» προβαλλόμενα στην οθόνη του μυαλού μας; Μήπως τα όνειρα μας θα μπορούσαν να είναι πύλες για μια άλλη πραγματικότητα, περάσματα σε άλλες διαστάσεις όπου παρόν, παρελθόν και μέλλον συγχωνεύονται στα μυστικά σύνορα των απεριόριστων δυνατοτήτων; Ο καθένας μας κάθε νύχτα έχει την ευκαιρία να αναλάβει το ρίσκο του και να περάσει από τις προσωπικές του ονειρικές πύλες χρησιμοποιώντας κάποιες ονειρικές τεχνικές βασισμένες στις έμφυτες ικανότητες που έχει ο καθένας για να εξερευνήσει τα πλούτη του απεριόριστου βασιλείου των ονείρων.
Από κει μπορεί να ταξιδέψει σε πολλές κατευθύνσεις και διαστάσεις των ονείρων. Τα όνειρά μας αναλαμβάνουν μερικούς διαφορετικούς δρόμους μέσα από τις ονειρικές πύλες. Ο κάθε δρόμος μας βοηθάει να μάθουμε από αυτόν το μήνυμα που είναι γνωστό μόνο στον ονειρευτή, είτε είναι συνειδητός είτε όχι. Τα όνειρα μπορούν να μας φέρουν μηνύματα από μακριά, από άλλους χώρους, χρόνους και άλλες διαστάσεις. Μας προειδοποιούν πολλές φορές, μας βοηθούν να βρούμε πράγματα που έχουμε χάσει, όπως επίσης μας βοηθούν να καταλάβουμε κάποια πολύπλοκα πράγματα που δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες για να τα καταλάβουμε από μόνοι μας. Μας επιτρέπουν να πούμε αντίο σε κάποιον ή να μιλήσουμε στους φίλους ή αγαπημένους μας που έφυγαν.
Επίσης μας υπενθυμίζουν κάποια πράγματα που έχουμε από πολύ καιρό ξεχάσει, φέρνοντας μας δάκρυα από κάθε συναίσθημα ή κάνοντας μας να γελάμε ασταμάτητα.
Για πολλούς τα όνειρα θεωρούνται ταμπού. Γιατί ταμπού; Ακριβώς επειδή είναι πύλες για άλλες διαστάσεις, ένα όχημα προς τις βαθιές γνώσεις του εαυτού, ένα εργαλείο με τη βοήθεια του οποίου ο άνθρωπος μπορεί να βγει από την άγνοια και να αρχίσει να βλέπει τα πράγματα πιο σφαιρικά και όχι πλέον δυιστικά. Το όνειρο είναι μια από τις πιο σημαντικές πύλες που οδηγούν σε κάποιο από τα παράλληλα σύμπαντα ή σε άλλες διαστάσεις, πέρα από αυτές τις τρεις που τις έχουμε συνηθίσει.
Υπάρχουν άραγε οι παράλληλοι κόσμοι, μέσα στους οποίους υπάρχουμε και εμείς; Πιθανώς, μιας και για αυτόν τον κόσμο στον οποίον ορκιζόμαστε ότι είναι η μοναδική πραγματικότητα που υπάρχει, η κβαντική φυσική υποστηρίζει πλέον πως δεν είναι καθόλου μια απόλυτη και στερεή πραγματικότητα. Όλο και περισσότερο γίνεται αντιληπτό πως το φαινομενικά στερεό σύμπαν μας είναι μια μοναδική, διαρκώς μεταβαλλόμενη «φαντασίωση» που δημιουργείται διαρκώς από το καθένα μας.
Οι πίστεις και οι δοξασίες μας είναι πάντα από δεύτερο χέρι, ιδέες κάποιου άλλου ή κάποιας κοινωνικής ομάδας. Εντυπώνονται πάνω μας σε μικρή ηλικία, παρασύροντας τον εγκέφαλο μας να δημιουργεί τέλεια εξωτερικά ολογράμματα αυτής της ιδέας. Έτσι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την πραγματικότητα από την εικονική πραγματικότητα. Αυτή είναι η Maya, απατηλός ονειρικός κόσμος για τον οποίον μιλούν οι Ινδουιστές και οι Βουδιστές. Κοντολογίς ο κόσμος μας είναι πολύ πιο απατηλός από όσο μπορούμε να φανταστούμε.
Μόλις ένας επιστήμονας προσπαθήσει να προβλέψει ή έστω να παρατηρήσει την συμπεριφορά των πιο θεμελιωδών μικροσκοπικών σωματιδίων, η ύπαρξη παρουσιάζεται με μια πολύ διαφορετική και ακατανόητη όψη και αρχίζει να μοιάζει με ένα σουρεαλιστικό όνειρο. Σύμφωνα με της πρόσφατες φυσικές έρευνες, τα σωματίδια από τα οποία αποτελείται το «σουρεαλιστικό» μας σύμπαν, όπως είναι π.χ. τα ηλεκτρόνια, έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν ακόμη και «πρόσωπο» και αυτό συμβαίνει μόλις αντιληφθούν ότι τους παρατηρούν, λες και ντρέπονται εκείνους που προσπαθούν να παραβιάσουν την απομόνωσή τους!
Δεν αλλάζουν μόνο σχήμα και συμπεριφορά, αλλά όταν προσπαθεί να μετρήσει κανείς το μέγεθος τους, τη θέση και τη ταχύτητά τους, ξαφνικά φαίνεται σαν να μην υπάρχουν στο χώρο και χρόνο. Με λίγα λόγια αμφισβητείται σοβαρά ο αντικειμενικός ρόλος του παρατηρητή, γιατί θεωρείται ότι η ίδια η πράξη της παρατήρησης ενός φαινομένου μεταβάλλει τη συμπεριφορά του φαινομένου!
Επίσης φαίνεται πως ο βασικός ύποπτος σε αυτήν την διαδικασία είναι η ίδια η συνείδηση. Μέχρι τώρα θεωρούνταν ότι ο παρατηρητής ήταν πάντα έξω από αυτό που παρατηρούσε, καθώς η συνείδηση δεν λαμβάνονταν ποτέ υπόψη σε καμία επιστημονική εξίσωση. Αυτό σημαίνει πως ο ρόλος του επιστήμονα μεταμορφώνεται γρήγορα και αμετάκλητα και αυτός αρχίζει να δρα καχύποπτα σαν μυστικιστής. Οι θεωρητικές συνέπειες αυτής της ανακάλυψης είναι σημαντικές για την κατανόηση του ονειρικού μας κόσμου.
«Ο νους, αντίθετα από την υπόθεση του ψυχολογικού μοντέλου διέγερσης /σύνθεσης, δε φαίνεται να εντοπίζεται στον εγκέφαλο αλλά στο ενεργειακό πεδίο», (Μ. Γκόντγουιν, Ο Διαυγής Φωτεινός Ονειρευτής). Όπως αναφέρει και ο Κάρλος Καστανέντα, ακριβώς μέσα στο ενεργειακό πεδίο βρίσκεται η εστία της προσοχής μας και ο ίδιος την ονομάζει “σημείο συναρμολόγησης”.
Ο περίφημος δάσκαλος του Καστανέντα, ο Μεξικανός Ινδιάνος, σαμάνος και μάγος Δον Χουάν, ισχυρίζεται ότι ο λόγος που δεν μπορούμε να δούμε την αληθινή πραγματικότητα όπως είναι, κρύβεται σε αυτό το “σημείο συναρμολόγησης”, το οποίο είναι χρόνια εστιασμένο στην ίδια θέση μέσα στο ενεργειακό πεδίο. Αυτό το σημείο σύμφωνα με το ινδικό βεντάντα βρίσκεται στη καρδιά, ενώ τα ινδικά τάντρα το τοποθετούν στο τρίτο μάτι.
Σύμφωνα με τον Μεγάλο Δάσκαλο Ραμάνα Μαχάρσι, που μερικοί τον θεωρούν το μεγαλύτερο πνευματικό δάσκαλο του 20ου αιώνα, «ο νους στον ύπνο αποσύρεται από τη δραστηριότητά του στον εγκέφαλο ως Καρδιά». Εδώ δε μιλάμε για φυσική καρδιά, ούτε το τσάκρα της καρδιάς, αλλά τη Καρδιά ας πούμε ενεργειακού πεδίου που βρίσκεται στη δεξιά μεριά του στήθους. Η ουσία της διδασκαλίας του περιλαμβάνεται στο έργο με τίτλο Σρι Ραμάνα Γκίτα, όπου στο Στίχο Πέντε, στην Επιστήμη της Καρδιάς περιγράφει την καρδιά ως χριντάγιαμ, εκείνο στο οποίο τελικά όλα τα πράγματα ησυχάζουν: «Το σύμπαν δεν είναι τίποτε άλλο από το νου, ούτε κι ο νους άλλο από τη Καρδιά. Έτσι ολόκληρη η ιστορία του Σύμπαντος καταλήγει στην Καρδιά».
Ο νους στον ύπνο αποσύρεται από τη δραστηριότητά του στον εγκέφαλο ως Καρδιά. Εκεί βρίσκεται η πύλη που οδηγεί προς τον Εαυτό όπου ο ονειρευτής μεταβάλλεται σε συνειδητό ονειροναύτη με μία προϋπόθεση: ότι γνωρίζει την τεχνική πως θα ξυπνήσει μέσα στο όνειρο. Από εκεί φαίνεται να ξεκινάει και η “βασιλική οδός” του Γιουνγκ προς την εξατομίκευση (individuation) του Εαυτού. Αλλά ο Εαυτός «είναι ένας πονηρός πελάτης» (Μ. Γκόντγουιν), και το συνειδητό ονείρεμα επιβάλλει μία προσεκτική ματιά σε συγκεκριμένο άτομο.
Το πρόβλημά μας είναι ότι στον δικό μας σύγχρονο και αγχώδη κόσμο δεν ξέρουμε ποιος μπορεί να είναι αυτός ο Εαυτός που αναζητούμε. (Έχουμε και πολλούς ψυχολόγους και αναλυτές ονείρων για τους ασθενείς, αλλά πολύ λίγους για τους υγιείς!) Η ιδέα του εαυτού προφανώς είναι δανεισμένη από τις παλιές ινδουιστικές βενταντικές γραφές. Σύμφωνα με αυτές η ουσία της ανθρωπινής φύσης είναι η έσχατη πληρότητα ή το Ατμάν. Θα μπορούσε εξίσου να ονομαστεί Τάο ή βουδική φύση – άχωρη, άχρονη και πανταχού παρούσα.
Όμως φοβόμαστε τη βουδική μας φύση, την αφυπνισμένη συνείδηση, γιατί την έχουμε αντικαταστήσει με το συμβολικό υποκατάστατο -το Εγώ. Γι’ αυτό πολύ απογοητεύονται όταν βλέπουν ότι δεν μπορούν να φτάσουν στον έρημο ορίζοντα της εξατομίκευσης, όπου τελικά οι περισσότεροι ταξιδιώτες αναγκάζονται να σταματήσουν. Αυτό που αναζητούμε είναι στην ουσία πεδία και διαστάσεις πέρα από τα όνειρα, είναι οι άβατες περιοχές του πνεύματος όπου μπορούμε να φτάσουμε χρησιμοποιώντας το όνειρο ως πέρασμα.
Και εκεί μας περιμένει ένα από τα πιο παράξενα μαθήματα που είναι και αληθινός στόχος των περισσότερων μυστηριακών σχολών. Η ακαθόριστη και άγρυπνη συνείδησή μας, που μπορούμε να την καταλάβουμε ως «παρατηρητή από τον λόφο» εκτός από το λαμπερό και ακτινοβόλο φως αρχίζει να φαίνεται ότι ο εαυτός είναι εξίσου όνειρο όσο και το εγώ. Αλλά έχουμε φτάσει στο κεντρικό σημείο, στον τόπο της ολότητας ή της αγιότητας.
ΟΝΕΙΡΙΚΑ ΤΟΠΙΑ
Τι παράξενο που είναι, όταν πολλές φορές βλέπουμε πολύ σημαντικά και εντυπωσιακά όνειρα, το πρωί όταν ξυπνάμε λέμε στον εαυτό μας: «Τι όνειρο ήταν αυτό; Δεν πρέπει να το ξεχάσω!» Εκείνη τη στιγμή ακόμη θυμόμαστε όλες τις λεπτομέρειες του ονείρου. Όμως, μόλις χαθούμε στην καθημερινή ρουτίνα, το όνειρο εξατμίζεται σα φτηνό άρωμα, και όσο και να προσπαθούμε δε μπορούμε να ξαναφέρουμε στη μνήμη τίποτα. Μετά κάποια άλλη στιγμή ξετυλίγεται ξαφνικά μπροστά μας ολόκληρο λες και κυβερνάται από κάποια ανεξάρτητη οντότητα που μόνη της αποφασίζει πότε θα επικοινωνήσει μαζί μας.
Άλλες φορές, πάλι, όταν θέλω «να ξεκουραστώ από τη ζωή», αρκεί να κλείσω τα μάτια μου και έχοντας μία ορθή στάση του σώματος να αναπνέω με σταθερό ρυθμό. Σε μερικά δευτερόλεπτα θα ησυχάσει η ροή των σκέψεών μου και θα ταξιδέψω σε κάποια από τα πιο φανταστικά και πιο όμορφα μέρη που μπορεί να κατανοήσει ο νους. Μετά από 20 λεπτά μίας τέτοιας άσκησης (Χάτα Γιόγκα) αισθάνεται κανείς σαν να έχει κάνει μόλις μία βουτιά στη παγωμένη θάλασσα τον Αύγουστο, με έξω θερμοκρασία 40° C. Το ίδιο θεραπευτικά και χαλαρωτικά είναι και κάποια ονειρικά φωτεινά ταξίδια.
«Ο κόσμος των πνευμάτων μοιάζει με μία κοιλάδα ανάμεσα σε βουνά και σε γκρεμούς, με κοιλώματα και υψώματα εδώ και εκεί. Οι πόρτες και οι πύλες για τις ουράνιες κοινότητες δεν είναι ορατές, παρά μόνο στους ανθρώπους που έχουν ετοιμαστεί για τον ουρανό. Οι άλλοι άνθρωποι δεν τις βρίσκουν. Οι πύλες και οι πόρτες για τους κάτω κόσμους δεν είναι ορατές παρά μόνο στους ανθρώπους που είναι έτοιμοι να μπουν μέσα: ανοίγουν για αυτούς τους ανθρώπους. Μόλις ανοίξουν, μπορεί να δει κανείς σκοτεινές, καπνισμένες σπηλιές, που οδηγούν κατηφορικά προς το βάθος, όπου υπάρχουν και πάλι πολλές πύλες…»Εμάνουελ Σβέντενμποργκ, Περί Ουρανού
Ο Τζόζεφ Μ. Γκάντι, ζωγράφος του δέκατου ένατου αιώνα, σε έναν πίνακα του με τίτλο Αλληγορία, εκφράζει τη ρομαντική και εξωτική όψη των περιοχών του πνεύματος. Είναι ένας πίνακας όλων θρησκειών του κόσμου και οι φανταστικές εικόνες του έχουν ελάχιστη σχέση με πραγματικότητα όπου ο Ατίσα (μεγάλος βουδιστής δάσκαλος που γεννήθηκε πριν από χίλια χρόνια ταξίδεψε από τα ινδικά Ιμαλάια στο Θιβέτ και ήταν μαθητής ταυτόχρονα των τριών φωτισμένων δασκάλων), κόβει τις ρίζες των θαυμάσιων φαντασιώσεών μας για την πνευματική διάσταση, όταν βεβαιώνει ότι όλα τα φαινόμενα, περιλαμβανομένου και του πνεύματος, είναι ένα όνειρο.
Ένας ονειροναύτης που διασχίζει τα άγνωστα τοπία και περιοχές του πνεύματος, συναντάει άπειρες εκδοχές του ίδιου του εαυτού του και όλα τα εγώ του, ντυμένα μέσα σε μορφές διαφόρων αρχετυπικών αλληγοριών. Μαζί του έχει ένα μοναδικό φως που του φωτίζει το απόλυτο σκοτάδι. Είναι η συνείδησή του που ταξιδεύει εξερευνώντας την απέραντη άβατη θάλασσα του ασυνείδητου. Κινείται ανάμεσα σ’ όλα τα φαινόμενα και όλες τις παρουσιάσεις όλων των εποχών, μέσα σε ένα χωρόχρονο όπου όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα.
Αυτός ο συνειδητός ονειρευτής λοιπόν μας θυμίζει τον μεσαιωνικό αλχημιστή που παιδεύεται με την ίλη και τα άγνωστα στοιχεία της φύσης μέσα στην ηρωική του προσπάθεια να δημιουργήσει τη φιλοσοφική λίθο. Ο αλχημιστής πρόβαλλε την διαδικασία της ατομικοποίησης (individuation) στην διαδικασία της χημικής μεταμόρφωσης. «Αλλά οι αλχημιστές έλεγαν: Rumpite libros, ne corda vestra rumpantur (Καταστρέψτε τα βιβλία για να μην καταστραφούν οι καρδιές σας), παρόλο που από την άλλη μεριά επέμεναν ακριβώς στην μελέτη των βιβλίων γιατί η εμπειρία προηγείται της επίγνωσης», (C.G.Jung, Psihologija i Alkemija )
Οι ονειροναύτες που μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με όποιον θέλουν, εκπληρώνοντας τη κάθε μυστική επιθυμία και πάθος, πολύ γρήγορα φαίνεται να βαριούνται και αρχίζουν να κοιτάζουν τριγύρω με πιο κριτικό και περίεργο βλέμμα, ελκυόμενοι ιδιαίτερα από το ονειρικό Εγώ, για να ανακαλύψουν ότι ο ονειροποιός δεν αποτελεί καθόλου μέρος του ονείρου αλλά του κοιμούμενου εαυτού! Συχνά λοιπόν το ονειρικό Εγώ μπορεί να μπερδευτεί με τον αληθινό, με εκείνο που κοιμάται ξαπλωμένο, όσο όλα τα ονειρικά συμβάντα εξελίσσονται κάπου αλλού.
Από πολλές αναφορές έμπειρων ονειροναυτών, φαίνεται ότι μόνο «στην αρχή τα φωτεινά όνειρα ερμηνεύονται ως το όνειρό μου. Όμως το ονειρικό Εγώ δεν ταυτίζεται με τον ονειρευτή: αντί να ονειρεύεται το ονειρεύονται. Το αφώτιστο αλλά ημιδιαυγές ονειρικό Εγώ θεωρεί λανθασμένα ότι ο εαυτός του είναι η μόνη πραγματικότητα, της οποίας όλες οι άλλες ονειρικές μορφές είναι απλές προβολές», (Lucid Dreamer, M. Godwin)
Οι ονειρικοί τόποι στους οποίους ταξιδεύουν οι ονειροναύτες μοιάζουν και με τη κόλαση και το παράδεισο του Σβέντενμποργκ, γιατί αποτελούν κοινό μύθο για το καλό και το κακό εκατομμυρίων ανθρώπων. Παρόλο που οι ατομικές εμπειρικές μορφές είναι διαγωνίως διαφορετικές, συνδέονται με τα κοινά αλχημικά σύμβολα και αρχέτυπα. Εκεί βρίσκονται εκείνες οι προ-εικόνες από τις οποίες οι θρησκείες βγάζουν όλες τις δικές τους απόλυτες αλήθειες.
Πρόκειται για τα σύμβολα που είναι γνωστά από τις μυστικές και θρησκευτικές παραδόσεις και σχετίζονται με τη μυστικιστική κι εσωτερίστικη έννοια που είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συλλογικού υποσυνείδητου. Αυτές οι εικόνες εμφανίζονται σε ονειρικά τοπία ή σε αστρικά πεδία της πέμπτης διάστασης. Θα αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά που μπορεί να συναντήσει ένας ονειροναύτης στο ονειρικό ταξίδι του.
Ο Χριστός που καβαλάει το γάιδαρο που είναι το σύμβολο του δαμασμένου νου. Το σπαθί που καίγεται: Όταν υπάρχει έλεγχος του νου, αναβαίνει το Κουνταλίνι, η πιο δυνατή εσωτερική ενέργεια, και οι εσωτερικές δυνάμεις γίνονται πιο εύκολα επίκτητες. Το δέντρο πεύκου: αντιπροσωπεύει το πραγματικό μας εαυτό, το πνευματικό μας πατέρα. Το άγιο δισκοπότηρο αντιπροσωπεύει το θηλυκό πόλο της Ταντρικής Γιόγκας και πρόκειται για το κύπελλο από το οποίο ήπιε ο Χριστός. Αν δούμε το ονειρικό εαυτό μας μέσα σε ένα φέρετρο, σύμφωνα με τις εσωτερικές ερμηνείες των ονείρων και των αστρικών ταξιδιών, πρόκειται για ένα θετικό σημάδι ειδικά αν αυτή η αναπαράσταση εμφανίζεται πάνω σε ένα συνειδητό αστρικό ταξίδι. Ίσως στη ζωή μας θα γίνει μία ριζοσπαστική εσωτερική αλλαγή όπως είναι ο θάνατος του Εγώ.
Ο Αιγυπτιακός σταυρός (Ankh) συμβολίζει την ένωση των δυο Ταντρικών Πόλων και τις ευθύνες που απορρέουν από το μυημένο στη διάρκεια της πνευματικής άσκησης του. Ο Ουροβόρος είναι σύμβολο της Αιωνιότητας και της ανανέωσης. Αν φανεί μπροστά μας σ’ ένα αστρικό ταξίδι ο κόκκινος δράκος, αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίσαμε το τέρας της αβύσσου, που το δημιουργήσαμε μόνοι μας συσσωρεύοντας την απληστία, μίσος, ζήλια, υπερηφάνεια, λαιμαργία και πόθο… Η κορόνα δείχνει θρίαμβο. Η επτάφωτη λυχνία συμβολίζει τις επτά διαστάσεις, τις επτά ενσαρκώσεις του θείου Φωτός, τα επτά σώματα, τις επτά ακτίνες τα επτά κέντρα της ανθρώπινης μηχανής, τα επτά Τσάκρα, το Νόμο των επτά που κυβερνά το Σύμπαν…
@ Μίλιτσα Κοσάνοβιτς (kosanovic@mail.com) -συγγραφέας. Το τελευταίο της βιβλίο είναι το “Άγνωστη Σερβία” που έγραψε μαζί με τον Γ. Στάμκο. Σύντομα πρόκειται να κυκλοφορήσει το νέο της βιβλίο με τίτλο “Βγες Από το Σώμα σου!” από τις εκδόσεις Terra Papers.
Η Τέχνη της Ονειροναυτικής
Όλοι ονειρευόμαστε, ακόμη και οι εκ γενετής τυφλοί. Για τους τυφλούς μάλιστα αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος να δουν τα χρώματα και τον κόσμο των αντικειμένων στον οποίο ζουν. Ταξιδεύουμε μέσα στον ύπνο μας, στο χώρο και χρόνο. Πετάμε, πέφτουμε, απειλούμαστε από διάφορους εχθρούς, βρισκόμαστε στις πιο παράξενες καταστάσεις, απολαμβάνουμε τους πιο παραδεισένιους κήπους που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Στα όνειρα μας λύνουμε προβλήματα που στην καθημερινότητα δεν θα μπορούσαμε να λύσουμε ποτέ, γινόμαστε ήρωες και πολεμιστές, δειλοί και κλέφτες. Χαρά και υπερηφάνεια στιγμιαία ανταλλάσσονται με συναισθήματα ντροπής και δυστυχίας. Δράμα και κωμωδία, έρωτας και θάνατος, πόλεμος και μίσος: όλα συμβαίνουν μέσα σε μία νύχτα ή ακόμη πιο σύντομα, μέσα σε ένα στιγμιαίο όνειρο.
Όμως, όταν και αν το πρωί τα θυμηθούμε, πόση σημασία δίνουμε σε αυτές τις εικονικές αναμνήσεις που μας φαίνονται τόσο πραγματικές τη στιγμή που παίξαμε και εμείς ένα ρόλο μέσα τους; Αλλά συνήθως, όταν και αν τα θυμηθούμε, δεν υπάρχει πουθενά ούτε ίχνος από όλη τη φασαρία που τόσο αληθινά ζήσαμε πριν από λίγο. Εκείνη τη στιγμή τι λέμε; «Ούτως ή άλλως δεν ήταν τίποτα παρά οι προβολές του ανήσυχου εγκέφαλού μου». Ή μήπως κι εσείς ανήκετε σ’ αυτούς που πιστεύουν πως «ένα όνειρο που δεν διερμηνεύτηκε είναι σαν ένα αδιάβαστο γράμμα στον εαυτό» (Ταλμούδ).
Ο Jan Evangelista Purkinje, πρωτοποριακός Τσέχος φυσιολόγος θεωρούσε ότι «τα όνειρα είναι φυσικά παλινορθωτικά που απελευθερώνουν την ψυχή από τις κοσμικές καθημερινές αγωνίες. Η ψυχή δεν θέλει να συνεχίσει τις εντάσεις της άγρυπνης ζωής» παρατήρησε το 1846, «αλλά να τις λύσει. Έτσι το κάθε όνειρο δημιουργεί συνθήκες χρησιμοποιώντας το καλειδοσκόπιο της φαντασίας και των συναισθημάτων για να θεραπεύσει την στεναχώρια με αγάπη και φιλία, και το φόβο με κουράγιο και πεποίθηση» (Dreams and Dreaming, Time-Life Books)
Σύμφωνα με το Ζίγκμουντ Φρόιντ, τον πατέρα της ψυχανάλυσης, τα όνειρα είναι αναπόφευκτα καθρέφτες αναστολών και ψυχολογικής ασθένειας. Στο τεράστιο και χωρίς προηγούμενο επαναστατικό του έργο που δημοσιεύτηκε το 1899, Η Ερμηνευτική των Ονείρων, διδάσκει ότι τα όνειρα είναι εκδήλωση της καταπιεσμένης επιθυμίας, που είναι συνήθως σεξουαλικής φύσης.
Ο πιο γνωστός μαθητής του ο Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ δεν μπόρεσε να δεχτεί το δόγμα της σεξουαλικής θεωρίας του “μεγάλου αφέντη” και αυτή ήταν και η κύρια αιτία για το οριστικό χωρισμό τους. Για το Γιούνγκ το πιο σημαντικό κλειδί με το οποίο ανοίγει η πόρτα του υποσυνείδητου ήταν τα σύμβολα των ονείρων, ενώ το όνειρο είναι η «βασιλική οδός» στο υποσυνείδητο από το οποίο μπορούμε να πάρουμε ενδεχόμενες πληροφορίες έχοντας για τελικό στόχο την προσωπική αυτό-πραγματοποίηση.
Παρατηρώντας τα όνειρά και αναλύοντάς τα, μπορεί κανείς να πετύχει την ολοκλήρωση του εαυτού του ή όπως θα το έλεγε ο Γιουνγκ – την εξατομίκευση. Δήλωσε πως «δεν έχει καμία θεωρία των ονείρων και πως δεν ξέρει με πιο τρόπο συμβαίνουν. Όμως αν προσεκτικά διαλογιζόμαστε πάνω σε όνειρα και για αρκετό καιρό, σχεδόν πάντα κάτι βγαίνει από κει». Σύμφωνα με τον μεγάλο εξερευνητή της μυθολογίας, τον Joseph Campbell, το όνειρο είναι ένας προσωπικός μύθος ενώ ένας μύθος αντίστοιχα δεν είναι τίποτα άλλο παρά συλλογικό όνειρο. Και σε δύο περιπτώσεις πρόκειται για το συμβολικό δυναμικό της ψυχής.
Μπορεί τα όνειρα για τους περισσότερους να είναι ένα άβατο πεδίο, μία «tabula rasa», όμως είναι γεγονός ότι για αρκετούς πολύ αξιόλογους ανθρώπους που έχουν συνεισφέρει σημαντικά στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, τα όνειρα ήταν κάτι παραπάνω από εκτονωτική λειτουργία του εγκεφάλου ενώ κοιμούνται. Πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις και εφευρέσεις έχουν γίνει με τη βοήθεια των ονείρων. Για παράδειγμα ο Αλβέρτος Αϊνστάιν κάποτε εξομολόγησε ότι η έμπνευση για την θεωρία της σχετικότητας του ήρθε μέσα από ένα όνειρο.
Ο Νίκολα Τέσλα δεν έκρυβε ποτέ πως τις περισσότερες εφευρέσεις του πρώτα έβλεπε τελειωμένες μέσα στα οράματα που είχε σε «Α» επίπεδο συνείδησης, δηλαδή λίγο πριν κοιμηθεί. Τις έβλεπε πάνω σε μία νοητική οθόνη, όπως έλεγε, και έπειτα τις πραγματοποιούσε έχοντας εκ προτέρων υπ’ όψιν όλα τα προβλήματα που ενδεχομένως θα εμφανιστούν. Και ο Ελάιας Χάου ανακάλυψε την ραπτομηχανή με βοήθεια ενός ονείρου. Ο Κωνσταντίνος ο Μέγας είδε το περιβόητο όνειρο με το σταυρό – με τη φράση “Εν τούτω Νίκα” πριν πάρει την απόφαση να συγκρουστεί τον αντίπαλό του Μαξέντιο για την διεκδίκηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Τελικά, τι είναι τα όνειρα; Μια από τις τυχαίες δραστηριότητες του εγκεφάλου μας; «Κινούμενα σχέδια» προβαλλόμενα στην οθόνη του μυαλού μας; Μήπως τα όνειρα μας θα μπορούσαν να είναι πύλες για μια άλλη πραγματικότητα, περάσματα σε άλλες διαστάσεις όπου παρόν, παρελθόν και μέλλον συγχωνεύονται στα μυστικά σύνορα των απεριόριστων δυνατοτήτων; Ο καθένας μας κάθε νύχτα έχει την ευκαιρία να αναλάβει το ρίσκο του και να περάσει από τις προσωπικές του ονειρικές πύλες χρησιμοποιώντας κάποιες ονειρικές τεχνικές βασισμένες στις έμφυτες ικανότητες που έχει ο καθένας για να εξερευνήσει τα πλούτη του απεριόριστου βασιλείου των ονείρων.
Από κει μπορεί να ταξιδέψει σε πολλές κατευθύνσεις και διαστάσεις των ονείρων. Τα όνειρά μας αναλαμβάνουν μερικούς διαφορετικούς δρόμους μέσα από τις ονειρικές πύλες. Ο κάθε δρόμος μας βοηθάει να μάθουμε από αυτόν το μήνυμα που είναι γνωστό μόνο στον ονειρευτή, είτε είναι συνειδητός είτε όχι. Τα όνειρα μπορούν να μας φέρουν μηνύματα από μακριά, από άλλους χώρους, χρόνους και άλλες διαστάσεις. Μας προειδοποιούν πολλές φορές, μας βοηθούν να βρούμε πράγματα που έχουμε χάσει, όπως επίσης μας βοηθούν να καταλάβουμε κάποια πολύπλοκα πράγματα που δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες για να τα καταλάβουμε από μόνοι μας. Μας επιτρέπουν να πούμε αντίο σε κάποιον ή να μιλήσουμε στους φίλους ή αγαπημένους μας που έφυγαν.
Επίσης μας υπενθυμίζουν κάποια πράγματα που έχουμε από πολύ καιρό ξεχάσει, φέρνοντας μας δάκρυα από κάθε συναίσθημα ή κάνοντας μας να γελάμε ασταμάτητα.
Για πολλούς τα όνειρα θεωρούνται ταμπού. Γιατί ταμπού; Ακριβώς επειδή είναι πύλες για άλλες διαστάσεις, ένα όχημα προς τις βαθιές γνώσεις του εαυτού, ένα εργαλείο με τη βοήθεια του οποίου ο άνθρωπος μπορεί να βγει από την άγνοια και να αρχίσει να βλέπει τα πράγματα πιο σφαιρικά και όχι πλέον δυιστικά. Το όνειρο είναι μια από τις πιο σημαντικές πύλες που οδηγούν σε κάποιο από τα παράλληλα σύμπαντα ή σε άλλες διαστάσεις, πέρα από αυτές τις τρεις που τις έχουμε συνηθίσει.
Υπάρχουν άραγε οι παράλληλοι κόσμοι, μέσα στους οποίους υπάρχουμε και εμείς; Πιθανώς, μιας και για αυτόν τον κόσμο στον οποίον ορκιζόμαστε ότι είναι η μοναδική πραγματικότητα που υπάρχει, η κβαντική φυσική υποστηρίζει πλέον πως δεν είναι καθόλου μια απόλυτη και στερεή πραγματικότητα. Όλο και περισσότερο γίνεται αντιληπτό πως το φαινομενικά στερεό σύμπαν μας είναι μια μοναδική, διαρκώς μεταβαλλόμενη «φαντασίωση» που δημιουργείται διαρκώς από το καθένα μας.
Οι πίστεις και οι δοξασίες μας είναι πάντα από δεύτερο χέρι, ιδέες κάποιου άλλου ή κάποιας κοινωνικής ομάδας. Εντυπώνονται πάνω μας σε μικρή ηλικία, παρασύροντας τον εγκέφαλο μας να δημιουργεί τέλεια εξωτερικά ολογράμματα αυτής της ιδέας. Έτσι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την πραγματικότητα από την εικονική πραγματικότητα. Αυτή είναι η Maya, απατηλός ονειρικός κόσμος για τον οποίον μιλούν οι Ινδουιστές και οι Βουδιστές. Κοντολογίς ο κόσμος μας είναι πολύ πιο απατηλός από όσο μπορούμε να φανταστούμε.
Μόλις ένας επιστήμονας προσπαθήσει να προβλέψει ή έστω να παρατηρήσει την συμπεριφορά των πιο θεμελιωδών μικροσκοπικών σωματιδίων, η ύπαρξη παρουσιάζεται με μια πολύ διαφορετική και ακατανόητη όψη και αρχίζει να μοιάζει με ένα σουρεαλιστικό όνειρο. Σύμφωνα με της πρόσφατες φυσικές έρευνες, τα σωματίδια από τα οποία αποτελείται το «σουρεαλιστικό» μας σύμπαν, όπως είναι π.χ. τα ηλεκτρόνια, έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν ακόμη και «πρόσωπο» και αυτό συμβαίνει μόλις αντιληφθούν ότι τους παρατηρούν, λες και ντρέπονται εκείνους που προσπαθούν να παραβιάσουν την απομόνωσή τους!
Δεν αλλάζουν μόνο σχήμα και συμπεριφορά, αλλά όταν προσπαθεί να μετρήσει κανείς το μέγεθος τους, τη θέση και τη ταχύτητά τους, ξαφνικά φαίνεται σαν να μην υπάρχουν στο χώρο και χρόνο. Με λίγα λόγια αμφισβητείται σοβαρά ο αντικειμενικός ρόλος του παρατηρητή, γιατί θεωρείται ότι η ίδια η πράξη της παρατήρησης ενός φαινομένου μεταβάλλει τη συμπεριφορά του φαινομένου!
Επίσης φαίνεται πως ο βασικός ύποπτος σε αυτήν την διαδικασία είναι η ίδια η συνείδηση. Μέχρι τώρα θεωρούνταν ότι ο παρατηρητής ήταν πάντα έξω από αυτό που παρατηρούσε, καθώς η συνείδηση δεν λαμβάνονταν ποτέ υπόψη σε καμία επιστημονική εξίσωση. Αυτό σημαίνει πως ο ρόλος του επιστήμονα μεταμορφώνεται γρήγορα και αμετάκλητα και αυτός αρχίζει να δρα καχύποπτα σαν μυστικιστής. Οι θεωρητικές συνέπειες αυτής της ανακάλυψης είναι σημαντικές για την κατανόηση του ονειρικού μας κόσμου.
«Ο νους, αντίθετα από την υπόθεση του ψυχολογικού μοντέλου διέγερσης /σύνθεσης, δε φαίνεται να εντοπίζεται στον εγκέφαλο αλλά στο ενεργειακό πεδίο», (Μ. Γκόντγουιν, Ο Διαυγής Φωτεινός Ονειρευτής). Όπως αναφέρει και ο Κάρλος Καστανέντα, ακριβώς μέσα στο ενεργειακό πεδίο βρίσκεται η εστία της προσοχής μας και ο ίδιος την ονομάζει “σημείο συναρμολόγησης”.
Ο περίφημος δάσκαλος του Καστανέντα, ο Μεξικανός Ινδιάνος, σαμάνος και μάγος Δον Χουάν, ισχυρίζεται ότι ο λόγος που δεν μπορούμε να δούμε την αληθινή πραγματικότητα όπως είναι, κρύβεται σε αυτό το “σημείο συναρμολόγησης”, το οποίο είναι χρόνια εστιασμένο στην ίδια θέση μέσα στο ενεργειακό πεδίο. Αυτό το σημείο σύμφωνα με το ινδικό βεντάντα βρίσκεται στη καρδιά, ενώ τα ινδικά τάντρα το τοποθετούν στο τρίτο μάτι.
Σύμφωνα με τον Μεγάλο Δάσκαλο Ραμάνα Μαχάρσι, που μερικοί τον θεωρούν το μεγαλύτερο πνευματικό δάσκαλο του 20ου αιώνα, «ο νους στον ύπνο αποσύρεται από τη δραστηριότητά του στον εγκέφαλο ως Καρδιά». Εδώ δε μιλάμε για φυσική καρδιά, ούτε το τσάκρα της καρδιάς, αλλά τη Καρδιά ας πούμε ενεργειακού πεδίου που βρίσκεται στη δεξιά μεριά του στήθους. Η ουσία της διδασκαλίας του περιλαμβάνεται στο έργο με τίτλο Σρι Ραμάνα Γκίτα, όπου στο Στίχο Πέντε, στην Επιστήμη της Καρδιάς περιγράφει την καρδιά ως χριντάγιαμ, εκείνο στο οποίο τελικά όλα τα πράγματα ησυχάζουν: «Το σύμπαν δεν είναι τίποτε άλλο από το νου, ούτε κι ο νους άλλο από τη Καρδιά. Έτσι ολόκληρη η ιστορία του Σύμπαντος καταλήγει στην Καρδιά».
Ο νους στον ύπνο αποσύρεται από τη δραστηριότητά του στον εγκέφαλο ως Καρδιά. Εκεί βρίσκεται η πύλη που οδηγεί προς τον Εαυτό όπου ο ονειρευτής μεταβάλλεται σε συνειδητό ονειροναύτη με μία προϋπόθεση: ότι γνωρίζει την τεχνική πως θα ξυπνήσει μέσα στο όνειρο. Από εκεί φαίνεται να ξεκινάει και η “βασιλική οδός” του Γιουνγκ προς την εξατομίκευση (individuation) του Εαυτού. Αλλά ο Εαυτός «είναι ένας πονηρός πελάτης» (Μ. Γκόντγουιν), και το συνειδητό ονείρεμα επιβάλλει μία προσεκτική ματιά σε συγκεκριμένο άτομο.
Το πρόβλημά μας είναι ότι στον δικό μας σύγχρονο και αγχώδη κόσμο δεν ξέρουμε ποιος μπορεί να είναι αυτός ο Εαυτός που αναζητούμε. (Έχουμε και πολλούς ψυχολόγους και αναλυτές ονείρων για τους ασθενείς, αλλά πολύ λίγους για τους υγιείς!) Η ιδέα του εαυτού προφανώς είναι δανεισμένη από τις παλιές ινδουιστικές βενταντικές γραφές. Σύμφωνα με αυτές η ουσία της ανθρωπινής φύσης είναι η έσχατη πληρότητα ή το Ατμάν. Θα μπορούσε εξίσου να ονομαστεί Τάο ή βουδική φύση – άχωρη, άχρονη και πανταχού παρούσα.
Όμως φοβόμαστε τη βουδική μας φύση, την αφυπνισμένη συνείδηση, γιατί την έχουμε αντικαταστήσει με το συμβολικό υποκατάστατο -το Εγώ. Γι’ αυτό πολύ απογοητεύονται όταν βλέπουν ότι δεν μπορούν να φτάσουν στον έρημο ορίζοντα της εξατομίκευσης, όπου τελικά οι περισσότεροι ταξιδιώτες αναγκάζονται να σταματήσουν. Αυτό που αναζητούμε είναι στην ουσία πεδία και διαστάσεις πέρα από τα όνειρα, είναι οι άβατες περιοχές του πνεύματος όπου μπορούμε να φτάσουμε χρησιμοποιώντας το όνειρο ως πέρασμα.
Και εκεί μας περιμένει ένα από τα πιο παράξενα μαθήματα που είναι και αληθινός στόχος των περισσότερων μυστηριακών σχολών. Η ακαθόριστη και άγρυπνη συνείδησή μας, που μπορούμε να την καταλάβουμε ως «παρατηρητή από τον λόφο» εκτός από το λαμπερό και ακτινοβόλο φως αρχίζει να φαίνεται ότι ο εαυτός είναι εξίσου όνειρο όσο και το εγώ. Αλλά έχουμε φτάσει στο κεντρικό σημείο, στον τόπο της ολότητας ή της αγιότητας.
ΟΝΕΙΡΙΚΑ ΤΟΠΙΑ
Τι παράξενο που είναι, όταν πολλές φορές βλέπουμε πολύ σημαντικά και εντυπωσιακά όνειρα, το πρωί όταν ξυπνάμε λέμε στον εαυτό μας: «Τι όνειρο ήταν αυτό; Δεν πρέπει να το ξεχάσω!» Εκείνη τη στιγμή ακόμη θυμόμαστε όλες τις λεπτομέρειες του ονείρου. Όμως, μόλις χαθούμε στην καθημερινή ρουτίνα, το όνειρο εξατμίζεται σα φτηνό άρωμα, και όσο και να προσπαθούμε δε μπορούμε να ξαναφέρουμε στη μνήμη τίποτα. Μετά κάποια άλλη στιγμή ξετυλίγεται ξαφνικά μπροστά μας ολόκληρο λες και κυβερνάται από κάποια ανεξάρτητη οντότητα που μόνη της αποφασίζει πότε θα επικοινωνήσει μαζί μας.
Άλλες φορές, πάλι, όταν θέλω «να ξεκουραστώ από τη ζωή», αρκεί να κλείσω τα μάτια μου και έχοντας μία ορθή στάση του σώματος να αναπνέω με σταθερό ρυθμό. Σε μερικά δευτερόλεπτα θα ησυχάσει η ροή των σκέψεών μου και θα ταξιδέψω σε κάποια από τα πιο φανταστικά και πιο όμορφα μέρη που μπορεί να κατανοήσει ο νους. Μετά από 20 λεπτά μίας τέτοιας άσκησης (Χάτα Γιόγκα) αισθάνεται κανείς σαν να έχει κάνει μόλις μία βουτιά στη παγωμένη θάλασσα τον Αύγουστο, με έξω θερμοκρασία 40° C. Το ίδιο θεραπευτικά και χαλαρωτικά είναι και κάποια ονειρικά φωτεινά ταξίδια.
«Ο κόσμος των πνευμάτων μοιάζει με μία κοιλάδα ανάμεσα σε βουνά και σε γκρεμούς, με κοιλώματα και υψώματα εδώ και εκεί. Οι πόρτες και οι πύλες για τις ουράνιες κοινότητες δεν είναι ορατές, παρά μόνο στους ανθρώπους που έχουν ετοιμαστεί για τον ουρανό. Οι άλλοι άνθρωποι δεν τις βρίσκουν. Οι πύλες και οι πόρτες για τους κάτω κόσμους δεν είναι ορατές παρά μόνο στους ανθρώπους που είναι έτοιμοι να μπουν μέσα: ανοίγουν για αυτούς τους ανθρώπους. Μόλις ανοίξουν, μπορεί να δει κανείς σκοτεινές, καπνισμένες σπηλιές, που οδηγούν κατηφορικά προς το βάθος, όπου υπάρχουν και πάλι πολλές πύλες…»Εμάνουελ Σβέντενμποργκ, Περί Ουρανού
Ο Τζόζεφ Μ. Γκάντι, ζωγράφος του δέκατου ένατου αιώνα, σε έναν πίνακα του με τίτλο Αλληγορία, εκφράζει τη ρομαντική και εξωτική όψη των περιοχών του πνεύματος. Είναι ένας πίνακας όλων θρησκειών του κόσμου και οι φανταστικές εικόνες του έχουν ελάχιστη σχέση με πραγματικότητα όπου ο Ατίσα (μεγάλος βουδιστής δάσκαλος που γεννήθηκε πριν από χίλια χρόνια ταξίδεψε από τα ινδικά Ιμαλάια στο Θιβέτ και ήταν μαθητής ταυτόχρονα των τριών φωτισμένων δασκάλων), κόβει τις ρίζες των θαυμάσιων φαντασιώσεών μας για την πνευματική διάσταση, όταν βεβαιώνει ότι όλα τα φαινόμενα, περιλαμβανομένου και του πνεύματος, είναι ένα όνειρο.
Ένας ονειροναύτης που διασχίζει τα άγνωστα τοπία και περιοχές του πνεύματος, συναντάει άπειρες εκδοχές του ίδιου του εαυτού του και όλα τα εγώ του, ντυμένα μέσα σε μορφές διαφόρων αρχετυπικών αλληγοριών. Μαζί του έχει ένα μοναδικό φως που του φωτίζει το απόλυτο σκοτάδι. Είναι η συνείδησή του που ταξιδεύει εξερευνώντας την απέραντη άβατη θάλασσα του ασυνείδητου. Κινείται ανάμεσα σ’ όλα τα φαινόμενα και όλες τις παρουσιάσεις όλων των εποχών, μέσα σε ένα χωρόχρονο όπου όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα.
Αυτός ο συνειδητός ονειρευτής λοιπόν μας θυμίζει τον μεσαιωνικό αλχημιστή που παιδεύεται με την ίλη και τα άγνωστα στοιχεία της φύσης μέσα στην ηρωική του προσπάθεια να δημιουργήσει τη φιλοσοφική λίθο. Ο αλχημιστής πρόβαλλε την διαδικασία της ατομικοποίησης (individuation) στην διαδικασία της χημικής μεταμόρφωσης. «Αλλά οι αλχημιστές έλεγαν: Rumpite libros, ne corda vestra rumpantur (Καταστρέψτε τα βιβλία για να μην καταστραφούν οι καρδιές σας), παρόλο που από την άλλη μεριά επέμεναν ακριβώς στην μελέτη των βιβλίων γιατί η εμπειρία προηγείται της επίγνωσης», (C.G.Jung, Psihologija i Alkemija )
Οι ονειροναύτες που μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με όποιον θέλουν, εκπληρώνοντας τη κάθε μυστική επιθυμία και πάθος, πολύ γρήγορα φαίνεται να βαριούνται και αρχίζουν να κοιτάζουν τριγύρω με πιο κριτικό και περίεργο βλέμμα, ελκυόμενοι ιδιαίτερα από το ονειρικό Εγώ, για να ανακαλύψουν ότι ο ονειροποιός δεν αποτελεί καθόλου μέρος του ονείρου αλλά του κοιμούμενου εαυτού! Συχνά λοιπόν το ονειρικό Εγώ μπορεί να μπερδευτεί με τον αληθινό, με εκείνο που κοιμάται ξαπλωμένο, όσο όλα τα ονειρικά συμβάντα εξελίσσονται κάπου αλλού.
Από πολλές αναφορές έμπειρων ονειροναυτών, φαίνεται ότι μόνο «στην αρχή τα φωτεινά όνειρα ερμηνεύονται ως το όνειρό μου. Όμως το ονειρικό Εγώ δεν ταυτίζεται με τον ονειρευτή: αντί να ονειρεύεται το ονειρεύονται. Το αφώτιστο αλλά ημιδιαυγές ονειρικό Εγώ θεωρεί λανθασμένα ότι ο εαυτός του είναι η μόνη πραγματικότητα, της οποίας όλες οι άλλες ονειρικές μορφές είναι απλές προβολές», (Lucid Dreamer, M. Godwin)
Οι ονειρικοί τόποι στους οποίους ταξιδεύουν οι ονειροναύτες μοιάζουν και με τη κόλαση και το παράδεισο του Σβέντενμποργκ, γιατί αποτελούν κοινό μύθο για το καλό και το κακό εκατομμυρίων ανθρώπων. Παρόλο που οι ατομικές εμπειρικές μορφές είναι διαγωνίως διαφορετικές, συνδέονται με τα κοινά αλχημικά σύμβολα και αρχέτυπα. Εκεί βρίσκονται εκείνες οι προ-εικόνες από τις οποίες οι θρησκείες βγάζουν όλες τις δικές τους απόλυτες αλήθειες.
Πρόκειται για τα σύμβολα που είναι γνωστά από τις μυστικές και θρησκευτικές παραδόσεις και σχετίζονται με τη μυστικιστική κι εσωτερίστικη έννοια που είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συλλογικού υποσυνείδητου. Αυτές οι εικόνες εμφανίζονται σε ονειρικά τοπία ή σε αστρικά πεδία της πέμπτης διάστασης. Θα αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά που μπορεί να συναντήσει ένας ονειροναύτης στο ονειρικό ταξίδι του.
Ο Χριστός που καβαλάει το γάιδαρο που είναι το σύμβολο του δαμασμένου νου. Το σπαθί που καίγεται: Όταν υπάρχει έλεγχος του νου, αναβαίνει το Κουνταλίνι, η πιο δυνατή εσωτερική ενέργεια, και οι εσωτερικές δυνάμεις γίνονται πιο εύκολα επίκτητες. Το δέντρο πεύκου: αντιπροσωπεύει το πραγματικό μας εαυτό, το πνευματικό μας πατέρα. Το άγιο δισκοπότηρο αντιπροσωπεύει το θηλυκό πόλο της Ταντρικής Γιόγκας και πρόκειται για το κύπελλο από το οποίο ήπιε ο Χριστός. Αν δούμε το ονειρικό εαυτό μας μέσα σε ένα φέρετρο, σύμφωνα με τις εσωτερικές ερμηνείες των ονείρων και των αστρικών ταξιδιών, πρόκειται για ένα θετικό σημάδι ειδικά αν αυτή η αναπαράσταση εμφανίζεται πάνω σε ένα συνειδητό αστρικό ταξίδι. Ίσως στη ζωή μας θα γίνει μία ριζοσπαστική εσωτερική αλλαγή όπως είναι ο θάνατος του Εγώ.
Ο Αιγυπτιακός σταυρός (Ankh) συμβολίζει την ένωση των δυο Ταντρικών Πόλων και τις ευθύνες που απορρέουν από το μυημένο στη διάρκεια της πνευματικής άσκησης του. Ο Ουροβόρος είναι σύμβολο της Αιωνιότητας και της ανανέωσης. Αν φανεί μπροστά μας σ’ ένα αστρικό ταξίδι ο κόκκινος δράκος, αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίσαμε το τέρας της αβύσσου, που το δημιουργήσαμε μόνοι μας συσσωρεύοντας την απληστία, μίσος, ζήλια, υπερηφάνεια, λαιμαργία και πόθο… Η κορόνα δείχνει θρίαμβο. Η επτάφωτη λυχνία συμβολίζει τις επτά διαστάσεις, τις επτά ενσαρκώσεις του θείου Φωτός, τα επτά σώματα, τις επτά ακτίνες τα επτά κέντρα της ανθρώπινης μηχανής, τα επτά Τσάκρα, το Νόμο των επτά που κυβερνά το Σύμπαν…
@ Μίλιτσα Κοσάνοβιτς (kosanovic@mail.com) -συγγραφέας. Το τελευταίο της βιβλίο είναι το “Άγνωστη Σερβία” που έγραψε μαζί με τον Γ. Στάμκο. Σύντομα πρόκειται να κυκλοφορήσει το νέο της βιβλίο με τίτλο “Βγες Από το Σώμα σου!” από τις εκδόσεις Terra Papers.
Το διάβασα στο terrapapers.com
Ενημερωθείτε για το πως μπορεί να δημιουργηθούν προσωπικά ηχοθεραπευτικά αρχεία που μπορούν να λύσουν το πρόβλημά σας - Δείτε τις πληροφορίες ΕΔΩ
Ο Σταύρος Πλουμιστός είναι ο ιδρυτής του Συμβουλευτικού κέντρου ΕΥ ΦΕΡΕΣΘΑΙ από το 2000 και συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως Σύμβουλος Αυτοβελτίωσης & Προσωπικής Εξέλιξης (Life Coach) και παράλληλα είναι Spiritual Energy Healing-man (Εκπαιδευτής αφύπνισης του πνεύματος και καθοδηγητής της προσωπικής ενέργειας).
Έχει δημιουργήσει έπειτα έρευνα και κλινικές δοκιμές, την δική του μεθοδολογία με τίτλο "Voice Healing Therapy" για την Αυτοβελτίωση, την Αφύπνιση και την προπονητική του Νου - της σκέψης, ενώ σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί ως προσωπικός προπονητής υγείας για τη νοητική απεικόνιση θετικών εικόνων επί θεμάτων υγείας (personal health coach for those living with diseases).
Πραγματοποιεί προσωπικές συνεδρίες Αυτοβελτίωσης, καθοδήγησης και διαισθητικής αρωγής. Επίσης Διαλέξεις - Σεμινάρια, Workshop και δωρεάν Αφυπνιστικές ομιλίες ανα την Ελλάδα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Εάν βιώνετε δονήσεις αναζήτησης για να βρείτε το σκοπό σας, επικοινωνήστε μαζί μου και θα κανονίσουμε μια κλήση για να σας βοηθήσω να ανακαλύψετε τον μοναδικό σας σκοπό σε αυτόν τον κόσμο και πώς να ξεκινήσετε την ευθυγράμμιση με τους στόχους και τα όνειρα σας για να ζήσετε τη ζωή που θα θέλατε!
Μάθετε για τις ομιλίες και τα σεμινάρια ΕΔΩ
Για το κανάλι μου στο youtube ΕΔΩ
Ενημερωθείτε για την ηχοθεραπευτική μέθοδο μου ΕΔΩ
Για πληροφορίες : www.globalattract.gr
Άμεση επικοινωνία στο 6945 723 523
Voice Healing Therapy
Ο Σταύρος Πλουμιστός είναι ο ιδρυτής του Συμβουλευτικού κέντρου ΕΥ ΦΕΡΕΣΘΑΙ από το 2000 και συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως Σύμβουλος Αυτοβελτίωσης & Προσωπικής Εξέλιξης (Life Coach) και παράλληλα είναι Spiritual Energy Healing-man (Εκπαιδευτής αφύπνισης του πνεύματος και καθοδηγητής της προσωπικής ενέργειας).
Έχει δημιουργήσει έπειτα έρευνα και κλινικές δοκιμές, την δική του μεθοδολογία με τίτλο "Voice Healing Therapy" για την Αυτοβελτίωση, την Αφύπνιση και την προπονητική του Νου - της σκέψης, ενώ σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί ως προσωπικός προπονητής υγείας για τη νοητική απεικόνιση θετικών εικόνων επί θεμάτων υγείας (personal health coach for those living with diseases).
Πραγματοποιεί προσωπικές συνεδρίες Αυτοβελτίωσης, καθοδήγησης και διαισθητικής αρωγής. Επίσης Διαλέξεις - Σεμινάρια, Workshop και δωρεάν Αφυπνιστικές ομιλίες ανα την Ελλάδα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Εάν βιώνετε δονήσεις αναζήτησης για να βρείτε το σκοπό σας, επικοινωνήστε μαζί μου και θα κανονίσουμε μια κλήση για να σας βοηθήσω να ανακαλύψετε τον μοναδικό σας σκοπό σε αυτόν τον κόσμο και πώς να ξεκινήσετε την ευθυγράμμιση με τους στόχους και τα όνειρα σας για να ζήσετε τη ζωή που θα θέλατε!
Μάθετε για τις ομιλίες και τα σεμινάρια ΕΔΩ
Για το κανάλι μου στο youtube ΕΔΩ
Ενημερωθείτε για την ηχοθεραπευτική μέθοδο μου ΕΔΩ
Για πληροφορίες : www.globalattract.gr
Άμεση επικοινωνία στο 6945 723 523
