Σταύρος Πλουμιστός: Η έμφυτη ανθρώπινη επιθυμία για αποδοχή και επιβεβαίωση - Ξετυλίγοντας τις Ψυχολογικές επιπτώσεις
Παίζουμε ρόλους, κρύβουμε τα ελαττώματά μας, υπομένουμε άβολες καταστάσεις και χρησιμοποιούμε πόρους που στην πραγματικότητα δεν διαθέτουμε. Όλα αυτά για να διατηρήσουμε μια εικόνα που δεν ανταποκρίνεται πάντα στην πραγματική μας φύση.
Ζούμε αλυσοδεμένοι, υπό τη δική μας επιτήρηση, αναγκάζοντάς μας να μην εκθέτουμε εκείνες τις πτυχές που δεν είναι κολακευτικές για εμάς, που δεν εκτιμούμε και μας ενοχλούν. Παραδόξως, τα παρατηρούμε εύκολα στους άλλους και τους καταδικάζουμε έντονα.
Γιατί όμως τρέφουμε μια τόσο ακόρεστη ανάγκη για εξωτερική έγκριση; Τι οδηγεί αυτή την πρωταρχική παρόρμηση βαθιά ενσωματωμένη στην ανθρώπινη ψυχή;
Για να κατανοήσουμε την επιθυμία μας για αποδοχή, πρέπει να εμβαθύνουμε στο εξελικτικό μας παρελθόν. Ως κοινωνικά όντα, οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί για να ευδοκιμούν σε συνεκτικές ομάδες. Στην εποχή των προγόνων, η αποδοχή μέσα στη φυλή ήταν καθοριστική για την επιβίωση. Εκείνοι που έγιναν αποδεκτοί και εκτιμήθηκαν από τους συνομηλίκους τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να λάβουν υποστήριξη, προστασία και πρόσβαση σε πόρους, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητές τους για επιβίωση και αναπαραγωγή. Κατά συνέπεια, αυτή η έμφυτη ορμή για κοινωνική αποδοχή ενσωματώθηκε στην ψυχή μας μέσα από χιλιετίες εξέλιξης.
Στον πυρήνα της, η ανάγκη για αποδοχή και επικύρωση πηγάζει από τη θεμελιώδη επιθυμία μας να ανήκουμε. Ο ψυχολόγος Abraham Maslow το τόνισε αυτό στην ιεραρχία των αναγκών του, τοποθετώντας το να ανήκεις και την αγάπη ακριβώς πάνω από τις φυσιολογικές ανάγκες και τις ανάγκες ασφάλειας. Από τη βρεφική ηλικία, αναζητούμε την έγκριση των γονιών μας, θέτοντας τα θεμέλια για τις μελλοντικές κοινωνικές μας αλληλεπιδράσεις. Καθώς μεγαλώνουμε, η επιβεβαίωση που λαμβάνουμε από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινωνία διαμορφώνει την αυτοαντίληψη και την αυτοεκτίμησή μας.
Επιπλέον, η θεωρία της κοινωνικής σύγκρισης υποστηρίζει ότι αξιολογούμε τον εαυτό μας βάσει συγκρίσεων με άλλους. Αυτή η έμφυτη τάση να μετράμε την αξία μας έναντι των συνομηλίκων μας τροφοδοτεί την επιθυμία μας για επικύρωση. Η θετική ανατροφοδότηση από άλλους χρησιμεύει ως επιβεβαίωση της ικανότητάς μας, ενισχύοντας την αυτοεκτίμηση και την ταυτότητά μας. Αντίθετα, η απόρριψη ή η κριτική μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα ανεπάρκειας και να υπονομεύσει την αίσθηση του εαυτού μας.
Ενώ η ανάγκη για αποδοχή είναι καθολική, οι εκδηλώσεις της ποικίλλουν μεταξύ των πολιτισμών. Οι πολιτιστικοί κανόνες και αξίες υπαγορεύουν τα πρότυπα με τα οποία χορηγείται η αποδοχή. Σε ατομικιστικές κουλτούρες, όπως αυτές που επικρατούν στις δυτικές κοινωνίες, δίνεται έμφαση στα προσωπικά επιτεύγματα και στην αυτονομία. Κατά συνέπεια, τα άτομα μπορούν να αναζητήσουν επικύρωση μέσω των επιτευγμάτων και την αναγνώριση των μοναδικών ιδιοτήτων τους.
Αντίθετα, οι κολεκτιβιστικές κουλτούρες δίνουν προτεραιότητα στην ομαδική αρμονία και συμμόρφωση. Σε τέτοιες κοινωνίες, η αποδοχή εξαρτάται συχνά από την τήρηση των κοινωνικών κανόνων και την εκπλήρωση οικογενειακών ή κοινοτικών προσδοκιών. Κατά συνέπεια, τα άτομα μπορεί να δώσουν προτεραιότητα στην προσαρμογή και τη διατήρηση της κοινωνικής αρμονίας έναντι της προσωπικής έκφρασης.
Η ψηφιακή εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έφερε επανάσταση στη δυναμική της αποδοχής και της επικύρωσης στην ψηφιακή εποχή. Πλατφόρμες όπως το Facebook, το Instagram και το Χ παρέχουν άνευ προηγουμένου ευκαιρίες για κοινωνική σύνδεση και αυτοέκφραση. Ωστόσο, ενισχύουν επίσης την ανάγκη μας για επιβεβαίωση σε πρωτοφανή βαθμό.
Η γοητεία των likes, των σχολίων και των κοινοποιήσεων γίνεται εθιστική, καθώς τα άτομα αναζητούν επικύρωση μέσω εικονικών επιβεβαιώσεων. Οι προσεκτικά επιμελημένες περσόνες που βλέπουμε στο διαδίκτυο συχνά αντικατοπτρίζουν μια εξιδανικευμένη εκδοχή του εαυτού μας, που έχει δημιουργηθεί για να αποσπά την επικύρωση από τους άλλους. Κατά συνέπεια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να επιδεινώσουν τα συναισθήματα ανεπάρκειας και να τροφοδοτήσουν έναν κύκλο συμπεριφοράς σύγκρισης και αναζήτησης επικύρωσης.
Ψυχολογικές επιπτώσεις
Για να κατανοήσουμε την επιθυμία μας για αποδοχή, πρέπει να εμβαθύνουμε στο εξελικτικό μας παρελθόν. Ως κοινωνικά όντα, οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί για να ευδοκιμούν σε συνεκτικές ομάδες. Στην εποχή των προγόνων, η αποδοχή μέσα στη φυλή ήταν καθοριστική για την επιβίωση. Εκείνοι που έγιναν αποδεκτοί και εκτιμήθηκαν από τους συνομηλίκους τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να λάβουν υποστήριξη, προστασία και πρόσβαση σε πόρους, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητές τους για επιβίωση και αναπαραγωγή. Κατά συνέπεια, αυτή η έμφυτη ορμή για κοινωνική αποδοχή ενσωματώθηκε στην ψυχή μας μέσα από χιλιετίες εξέλιξης.
Στον πυρήνα της, η ανάγκη για αποδοχή και επικύρωση πηγάζει από τη θεμελιώδη επιθυμία μας να ανήκουμε. Ο ψυχολόγος Abraham Maslow το τόνισε αυτό στην ιεραρχία των αναγκών του, τοποθετώντας το να ανήκεις και την αγάπη ακριβώς πάνω από τις φυσιολογικές ανάγκες και τις ανάγκες ασφάλειας. Από τη βρεφική ηλικία, αναζητούμε την έγκριση των γονιών μας, θέτοντας τα θεμέλια για τις μελλοντικές κοινωνικές μας αλληλεπιδράσεις. Καθώς μεγαλώνουμε, η επιβεβαίωση που λαμβάνουμε από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινωνία διαμορφώνει την αυτοαντίληψη και την αυτοεκτίμησή μας.
Επιπλέον, η θεωρία της κοινωνικής σύγκρισης υποστηρίζει ότι αξιολογούμε τον εαυτό μας βάσει συγκρίσεων με άλλους. Αυτή η έμφυτη τάση να μετράμε την αξία μας έναντι των συνομηλίκων μας τροφοδοτεί την επιθυμία μας για επικύρωση. Η θετική ανατροφοδότηση από άλλους χρησιμεύει ως επιβεβαίωση της ικανότητάς μας, ενισχύοντας την αυτοεκτίμηση και την ταυτότητά μας. Αντίθετα, η απόρριψη ή η κριτική μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα ανεπάρκειας και να υπονομεύσει την αίσθηση του εαυτού μας.
Ενώ η ανάγκη για αποδοχή είναι καθολική, οι εκδηλώσεις της ποικίλλουν μεταξύ των πολιτισμών. Οι πολιτιστικοί κανόνες και αξίες υπαγορεύουν τα πρότυπα με τα οποία χορηγείται η αποδοχή. Σε ατομικιστικές κουλτούρες, όπως αυτές που επικρατούν στις δυτικές κοινωνίες, δίνεται έμφαση στα προσωπικά επιτεύγματα και στην αυτονομία. Κατά συνέπεια, τα άτομα μπορούν να αναζητήσουν επικύρωση μέσω των επιτευγμάτων και την αναγνώριση των μοναδικών ιδιοτήτων τους.
Αντίθετα, οι κολεκτιβιστικές κουλτούρες δίνουν προτεραιότητα στην ομαδική αρμονία και συμμόρφωση. Σε τέτοιες κοινωνίες, η αποδοχή εξαρτάται συχνά από την τήρηση των κοινωνικών κανόνων και την εκπλήρωση οικογενειακών ή κοινοτικών προσδοκιών. Κατά συνέπεια, τα άτομα μπορεί να δώσουν προτεραιότητα στην προσαρμογή και τη διατήρηση της κοινωνικής αρμονίας έναντι της προσωπικής έκφρασης.
Η ψηφιακή εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έφερε επανάσταση στη δυναμική της αποδοχής και της επικύρωσης στην ψηφιακή εποχή. Πλατφόρμες όπως το Facebook, το Instagram και το Χ παρέχουν άνευ προηγουμένου ευκαιρίες για κοινωνική σύνδεση και αυτοέκφραση. Ωστόσο, ενισχύουν επίσης την ανάγκη μας για επιβεβαίωση σε πρωτοφανή βαθμό.
Η γοητεία των likes, των σχολίων και των κοινοποιήσεων γίνεται εθιστική, καθώς τα άτομα αναζητούν επικύρωση μέσω εικονικών επιβεβαιώσεων. Οι προσεκτικά επιμελημένες περσόνες που βλέπουμε στο διαδίκτυο συχνά αντικατοπτρίζουν μια εξιδανικευμένη εκδοχή του εαυτού μας, που έχει δημιουργηθεί για να αποσπά την επικύρωση από τους άλλους. Κατά συνέπεια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να επιδεινώσουν τα συναισθήματα ανεπάρκειας και να τροφοδοτήσουν έναν κύκλο συμπεριφοράς σύγκρισης και αναζήτησης επικύρωσης.
Ψυχολογικές επιπτώσεις
Ενώ η αναζήτηση αποδοχής και επικύρωσης είναι μια φυσική πτυχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, η υπερβολική επιδίωξή της μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία. Η έρευνα έχει συνδέσει μια χρόνια ανάγκη για εξωτερική επιβεβαίωση με αυξημένα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Η αδιάκοπη αναζήτηση έγκρισης μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα κενού και ανασφάλειας, καθώς τα άτομα αντλούν την αίσθηση της αξίας τους αποκλειστικά από εξωτερικές πηγές.
Επιπλέον, η παροδική φύση της εξωτερικής επικύρωσης σημαίνει ότι παρέχει μόνο φευγαλέα ικανοποίηση. Η ανάγκη για αποδοχή δεν μπορεί ποτέ να ικανοποιηθεί πλήρως, οδηγώντας τα άτομα να κυνηγούν συνεχώς την άπιαστη επικύρωση.
Ενώ η εξωτερική επικύρωση μπορεί να προσφέρει προσωρινή ικανοποίηση, η πραγματική εκπλήρωση προέρχεται από μέσα. Η καλλιέργεια της αυτοσυμπόνιας, της αποδοχής του εαυτού και της αυτο-επιβεβαίωσης είναι ουσιαστικής σημασίας για την ενίσχυση της ψυχολογικής ευημερίας. Αντί να αναζητούν επικύρωση από τους άλλους, τα άτομα μπορούν να προσπαθήσουν να ευθυγραμμίσουν τις πράξεις τους με τις αξίες τους και να επιδιώξουν στόχους που έχουν απήχηση στον αυθεντικό εαυτό τους.
Πρακτικές όπως η επίγνωση και ο αυτοστοχασμός μέσω της μεθόδου μου το voice healing (καθοδηγούμενος διαλογισμός) μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να αναπτύξουν μια βαθύτερη κατανόηση των σκέψεων και των συναισθημάτων τους, μειώνοντας την εξάρτηση από την εξωτερική επιβεβαίωση. Καλλιεργώντας μια ισχυρή αίσθηση αυτοεκτίμησης ανεξάρτητα από εξωτερικές κρίσεις, τα άτομα μπορούν να απελευθερωθούν από τον κύκλο της συμπεριφοράς αναζήτησης επικύρωσης και να καλλιεργήσουν μια πιο βαθιά αίσθηση ολοκλήρωσης για ένα μονοπάτι αυθεντικής αυτοανακάλυψης και εκπλήρωσης.
Επιπλέον, η παροδική φύση της εξωτερικής επικύρωσης σημαίνει ότι παρέχει μόνο φευγαλέα ικανοποίηση. Η ανάγκη για αποδοχή δεν μπορεί ποτέ να ικανοποιηθεί πλήρως, οδηγώντας τα άτομα να κυνηγούν συνεχώς την άπιαστη επικύρωση.
Ενώ η εξωτερική επικύρωση μπορεί να προσφέρει προσωρινή ικανοποίηση, η πραγματική εκπλήρωση προέρχεται από μέσα. Η καλλιέργεια της αυτοσυμπόνιας, της αποδοχής του εαυτού και της αυτο-επιβεβαίωσης είναι ουσιαστικής σημασίας για την ενίσχυση της ψυχολογικής ευημερίας. Αντί να αναζητούν επικύρωση από τους άλλους, τα άτομα μπορούν να προσπαθήσουν να ευθυγραμμίσουν τις πράξεις τους με τις αξίες τους και να επιδιώξουν στόχους που έχουν απήχηση στον αυθεντικό εαυτό τους.
Πρακτικές όπως η επίγνωση και ο αυτοστοχασμός μέσω της μεθόδου μου το voice healing (καθοδηγούμενος διαλογισμός) μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να αναπτύξουν μια βαθύτερη κατανόηση των σκέψεων και των συναισθημάτων τους, μειώνοντας την εξάρτηση από την εξωτερική επιβεβαίωση. Καλλιεργώντας μια ισχυρή αίσθηση αυτοεκτίμησης ανεξάρτητα από εξωτερικές κρίσεις, τα άτομα μπορούν να απελευθερωθούν από τον κύκλο της συμπεριφοράς αναζήτησης επικύρωσης και να καλλιεργήσουν μια πιο βαθιά αίσθηση ολοκλήρωσης για ένα μονοπάτι αυθεντικής αυτοανακάλυψης και εκπλήρωσης.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΛΟΥΜΙΣΤΟΣ
Σύμβουλος αφύπνισης του Νου
Αυτοβελτίωσης-Αυτογνωσίας
(Life Health Care)
Εναλλακτικές Θεραπείες
Συγγραφέας της "Βίβλου της Θετικής Σκέψης"
Εάν βιώνετε δονήσεις αναζήτησης για να βρείτε το σκοπό σας ή αναζητάτε καθοδήγηση,
επικοινωνήστε μαζί μου και θα κανονίσουμε μια τηλε-συνεδρία για να σας βοηθήσω να ανακαλύψετε τον μοναδικό σας σκοπό σε αυτόν τον κόσμο και πώς να ξεκινήσετε την ευθυγράμμιση με τους στόχους και τα όνειρα σας για να ζήσετε τη ζωή που θα θέλατε!
Για τις ομιλίες, σεμινάρια και ενημέρωση των συνεδριών εδώ https://www.ploumistos.com/p/online.html
Για την θεραπευτική μέθοδο μου δείτε εδώ https://voicehealing.gr/
Για την αγορά της "Βίβλος της Θετικής Σκέψης" εδώ www.vivlosthetikiskepsi.gr
Μιλήστε μαζί μου στο 6945723523
(11:30 - 14:00 και 19:00 - 21:30 - Εκτός Κυριακής)
