Σταύρος Πλουμιστός: Δεν γεννιόμαστε με συναισθήματα - Τα μαθαίνουμε μεγαλώνοντας!
Ωστόσο η επιστήμη έρχεται να το αμφισβητήσει δείχνοντας ότι τα συναισθήματα δεν είναι εγγενή ένστικτα, αλλά διδασκόμενες αντιλήψεις. Και ότι μαθαίνεται ξεμαθαίνεται!
Κυρίαρχη αντίληψη για τα συναισθήματα είναι πως όλοι έχουμε τα ίδια.
Αν κάποιος κυνηγός από μια υποσαχάρια χώρα φαινόταν θυμωμένος ή λυπημένος, μια κοσμοπολίτισσα παριζιάνα ή μια αγρότισσα κινέζα γιαγιά δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει αυτό που το άτομο αισθάνθηκε.
Αλλά όπως εξήγησε η νευροεπιστήμονας, ψυχολόγος και συγγραφέας Lisa Feldman Barrett η επιστήμη περιπλέκει αυτή την εικόνα.
«Το βασικό αξίωμα της κοινής λογικής , το οποίο αποτέλεσε επιστημονική πεποίθηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι ότι τα συναισθήματα είναι αντανακλαστικά: οι εγκέφαλοί μας γεννιούνται προενωμένοι με κυκλώματα συγκίνησης» εξηγεί.
Όταν κάποιος βιώνει μία από αυτές τις προ-ενσύρματες απαντήσεις, όπως φόβος, ας πούμε, «ο καθένας μπορεί να τις αναγνωρίσει».
Αυτή η κατανόηση είναι διαισθητική για τους περισσότερους από εμάς, αλλά, δυστυχώς, φαίνεται ότι είναι λάθος.
«Υπάρχουν έρευνες δεκαετιών που δείχνουν ότι δεν γεννιόμαστε με συναισθήματα που είναι ενσωματωμένα στο μυαλό μας.
Αντίθετα, οι εγκέφαλοί μας δημιουργούν συναισθήματα καθώς τα χρειαζόμαστε με τρόπο που να είναι πολύ συγκεκριμένος για κάθε κατάσταση» επιμένει.
Οι διάφορες φυσικές μας αντιδράσεις στο περιβάλλον, με άλλα λόγια, προγραμματίζονται εκ των προτέρων.
Αυτή η κατανόηση είναι διαισθητική για τους περισσότερους από εμάς, αλλά, δυστυχώς, φαίνεται ότι είναι λάθος.
«Υπάρχουν έρευνες δεκαετιών που δείχνουν ότι δεν γεννιόμαστε με συναισθήματα που είναι ενσωματωμένα στο μυαλό μας.
Αντίθετα, οι εγκέφαλοί μας δημιουργούν συναισθήματα καθώς τα χρειαζόμαστε με τρόπο που να είναι πολύ συγκεκριμένος για κάθε κατάσταση» επιμένει.
Οι διάφορες φυσικές μας αντιδράσεις στο περιβάλλον, με άλλα λόγια, προγραμματίζονται εκ των προτέρων.
Τα ανθρώπινα σώματα λειτουργούν σχεδόν το ίδιο παντού, αλλά πώς ερμηνεύουμε αυτές τις αντιδράσεις, που ουσιαστικά είναι οι «συγκινήσεις», ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό από πολιτισμό σε πολιτισμό.
Η θεωρία είναι συναρπαστική, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να πει κάποιος «Ποιος νοιάζεται; Δεν είμαι νευροεπιστήμονας».
Η απάντηση είναι ότι αν συνειδητοποιήσουμε ότι τα συναισθήματά μας βασίζονται ουσιαστικά στο πώς ερμηνεύουμε και επισημαίνουμε τι συμβαίνει στο σώμα μας,
παρά στις σταθερές φυσικές αντιδράσεις, μπορούμε να τα ελέγξουμε καλύτερα και αυτό μπορεί να κάνει πολλές πτυχές της ζωής, από τη δουλειά έως τις σχέσεις, σαφώς καλύτερες.
Ο ψυχολόγος του Στάνφορντ, Kelly McGonigal, για παράδειγμα, έχει δείξει ότι η επανεξέταση σημείων στρες, όπως μια ταχυκαρδία και οι ιδρωμένες παλάμες μπορούν να βοηθήσουν στην αποτροπή των αρνητικών συνεπειών του στρες για την υγεία.
Στο μεταξύ, ο ιδρυτής του Ινστιτούτου Coaching του Harvard / McLean, Susan David, έκανε μια σταδιοδρομία διδάσκοντας το πώς μπορούμε να αποκτήσουμε καλύτερο χειρισμό στα συναισθήματά μας, μαθαίνοντας καλύτερους τρόπους να μιλήσουμε για αυτά.
Τα συναισθήματα δεν είναι αμιγώς φυσικά. Είναι ερμηνείες του φυσικού και μαθαίνοντας νέες ιδέες και λέξεις για το πώς αισθάνεστε μπορούν, με έναν πολύ πραγματικό τρόπο, να σας βοηθήσουν να νιώσετε και να απαντήσετε διαφορετικά.
Εδώ είναι μερικά βασικά σημεία που πρέπει να λάβετε υπόψη:
Βασικά συναισθήματα: Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι υπάρχουν μερικά βασικά συναισθήματα με τα οποία γεννιούνται οι άνθρωποι, όπως η ευτυχία, η λύπη, ο φόβος, ο θυμός και η αηδία. Αυτά θεωρούνται συχνά καθολικά και πιστεύεται ότι έχουν εξελικτική σημασία. Ωστόσο, ακόμη και η έκφραση και η κατανόηση αυτών των βασικών συναισθημάτων μπορεί να επηρεαστεί από πολιτιστικούς και κοινωνικούς παράγοντες.
- Κοινωνική και Πολιτιστική Μάθηση: Η ανάπτυξη πιο περίπλοκων συναισθημάτων και η κατανόηση των συναισθηματικών αποχρώσεων διαμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό από το κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον ενός ατόμου. Τα παιδιά μαθαίνουν για τα συναισθήματα μέσα από τις αλληλεπιδράσεις τους με τους φροντιστές, την οικογένεια, τους συνομηλίκους και την κοινωνία στο σύνολό της. Παρατηρούν πώς οι άλλοι εκφράζουν και χαρακτηρίζουν τα συναισθήματα και μαθαίνουν να κάνουν το ίδιο.
- Γλώσσα και επικοινωνία: Η γλώσσα παίζει σημαντικό ρόλο στο πώς οι άνθρωποι μαθαίνουν να αναγνωρίζουν, να επισημαίνουν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Καθώς τα παιδιά αποκτούν γλώσσα, μπορούν να επικοινωνούν καλύτερα τα συναισθήματά τους και να κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων.
- Κοινωνικοποίηση: Η διαδικασία της κοινωνικοποίησης περιλαμβάνει την εκμάθηση των κοινωνικών και πολιτισμικών κανόνων σχετικά με τη συναισθηματική έκφραση και ρύθμιση. Διαφορετικοί πολιτισμοί μπορεί να έχουν διαφορετικούς τρόπους έκφρασης και ερμηνείας των συναισθημάτων, οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη συναισθηματική ανάπτυξη ενός ατόμου.
- Μοντελοποίηση και Ενίσχυση: Τα παιδιά συχνά διαμορφώνουν τη συναισθηματική τους συμπεριφορά σύμφωνα με τους ενήλικες και τους φροντιστές στη ζωή τους. Μαθαίνουν από τις αντιδράσεις, τις εκφράσεις και τις απαντήσεις των γύρω τους. Η θετική ενίσχυση για την κατάλληλη συναισθηματική έκφραση μπορεί επίσης να διαμορφώσει τη συναισθηματική μάθηση.
- Συναισθηματική ρύθμιση: Η ικανότητα διαχείρισης και ρύθμισης των συναισθημάτων είναι μια δεξιότητα που μαθαίνεται. Περιλαμβάνει την κατανόηση και την αποτελεσματική ανταπόκριση στα συναισθήματα με κοινωνικά και πολιτισμικά κατάλληλο τρόπο.
Όταν εργαζόμαστε μαζί για ένα ζήτημα που αντιμετωπίζετε, σας βοηθάω να συντομεύσετε τον κύκλο ανάπτυξης και επούλωσης, ώστε να αισθάνεστε ανακούφιση και να προχωρήσετε στην ζωή σας.
Μπορούμε να αλλάξουμε μαζί τον τρόπο που νιώθετε για οτιδήποτε, βοηθώντας σας να βρείτε πραγματική ψυχική, συναισθηματική και πνευματική ανακούφιση.
Για την εναλλακτική θεραπευτική μέθοδο μου δείτε εδώ https://voicehealing.gr/
Μιλήστε μαζί μου στο 6945723523
(11:30 - 14:00 και 19:00 - 21:30 - Εκτός Κυριακής)
