Σταύρος Πλουμιστός: Ο Διάλογος με τον Θεό δεν είναι μονόλογος – Μάθε να ακούς και να αναγνωρίζεις την σημειολογία του
Η προσευχή, όπως την αντιλαμβανόμαστε πνευματικά, δεν είναι μόνο λόγια. Είναι κατάσταση. Είναι μια εσωτερική στάση που συνδυάζει τον νου, την καρδιά και το πνεύμα. Δεν έχει να κάνει τόσο με το τι λέω, αλλά με το πώς υπάρχω εκείνη τη στιγμή. Η προσευχή είναι η γέφυρα που συνδέει τον περιορισμένο εαυτό με την απεριόριστη συνείδηση, τον θνητό με το αιώνιο.
Και όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι προσεγγίζουν τον Θεό σαν να απευθύνονται σε κάποιον που δεν ακούει. Σαν να πρέπει να επαναλάβουν τα ίδια και τα ίδια, μήπως και πειστεί ο Θεός ή μήπως και η φωνή τους φτάσει κάπου εκεί έξω. Αυτό είναι μια ψευδαίσθηση. Ο Θεός δεν είναι ούτε μακριά, ούτε κουφός, ούτε αδιάφορος. Ο Θεός είναι μέσα σου, είναι γύρω σου, είναι η ίδια η ζωή σου. Το πρόβλημα δεν είναι ότι Εκείνος δεν μιλά, αλλά ότι εσύ δεν ακούς.
Το Άγιο Πνεύμα δεν φωνάζει... ψιθυρίζει. Δεν εισβάλλει μέσα σου, δεν απαιτεί, δεν σε καταπιέζει. Σου μιλάει με απαλές δονήσεις, με ανεπαίσθητα σημάδια, με την ηρεμία που ακολουθεί μετά από έναν ταραχώδη λογισμό, με τη γλυκιά βεβαιότητα που αναδύεται όταν παύεις να αμφιβάλλεις. Σου μιλάει μέσα από τη φύση, μέσα από το βλέμμα ενός παιδιού, μέσα από τη σιωπή της νύχτας, μέσα από τη δική σου ανάσα. Για να το ακούσεις, όμως, χρειάζεται να σωπάσεις.
Ο νους που σωπαίνει, λαμβάνει. Αυτή είναι η πνευματική αλήθεια που οι περισσότεροι παραβλέπουν. Η σιωπή δεν είναι απουσία, είναι παρουσία. Είναι το άνοιγμα του εσωτερικού χώρου ώστε να έρθει η φωνή του Θεού. Όταν το μυαλό γεμίζει με συνεχή εσωτερική φλυαρία, με σκέψεις, με ανησυχίες, με φόβους, τότε δεν υπάρχει χώρος για να ακουστεί τίποτα άλλο. Η σιωπή είναι ο καθαρισμός του νου, το κενό που επιτρέπει στο άγιο πλήρωμα να εισέλθει.
Μάθε να ακούς και να αναγνωρίζεις τη σημειολογία του Θεού
Ο Θεός δεν μιλάει μόνο με εσωτερικούς ψιθύρους... μιλάει και με σύμβολα, με σημάδια, με φαινομενικές «συμπτώσεις» που εμφανίζονται στη ζωή σου. Αυτό που πολλοί αποκαλούν σύμπτωση, στην πραγματικότητα είναι «συγχρονικότητα», δηλαδή η θεϊκή νοημοσύνη που οργανώνει τις λεπτομέρειες της πραγματικότητας για να σου δώσει ένα μήνυμα.
Το να μάθεις να ακούς τον Θεό σημαίνει επίσης να μάθεις να διαβάζεις αυτά τα σημάδια. Μια φράση που ακούς ξαφνικά από το στόμα ενός αγνώστου, ένα βιβλίο που πέφτει στα χέρια σου «τυχαία»..., μια εικόνα που επαναλαμβάνεται, μια αίσθηση που σε επισκέπτεται ξανά και ξανά· όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Είναι σημειολογία του Θεού. Είναι η γλώσσα με την οποία το θείο σου υπενθυμίζει ότι σε καθοδηγεί.
Η πρόκληση είναι ότι πολλές φορές τα σημάδια είναι απλά, διακριτικά, κρυμμένα μέσα στην καθημερινότητα. Δεν έρχονται με φανφάρες, δεν σε αναγκάζουν να τα δεις. Χρειάζεται μια καλλιεργημένη επίγνωση, μια εσωτερική διαύγεια, για να τα αναγνωρίσεις. Και αυτή η διαύγεια έρχεται μόνο μέσα από την πρακτική της σιωπής και της ακρόασης. Όσο πιο ήσυχος είναι ο νους σου, τόσο πιο καθαρά θα διαβάσεις το μήνυμα.
Η σημειολογία του Θεού δεν είναι ούτε μαγική, ούτε μυστηριώδης με την εξωτερική έννοια. Είναι φυσική, αληθινή και πάντα διαθέσιμη. Η ζωή είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το θείο ζωγραφίζει καθημερινά. Το ερώτημα είναι: παρατηρείς τα χρώματα και τα σχήματα ή τα προσπερνάς βιαστικά;
Για παράδειγμα, αν προσεύχεσαι να βρεις απάντηση σε ένα δίλημμα και ξαφνικά συναντάς έναν άνθρωπο που σου λέει ακριβώς αυτό που σκεφτόσουν, ή αν βλέπεις επανειλημμένα μια λέξη, έναν αριθμό, ένα σύμβολο που συνδέεται με την ερώτησή σου, μην το αγνοήσεις. Είναι το μήνυμα. Είναι η απάντηση που ζητούσες, αλλά εκφρασμένη με τρόπο που απαιτεί την προσοχή σου.
Μάθε, λοιπόν, να ακούς και να αναγνωρίζεις τη σημειολογία του Θεού. Δες τη ζωή σου σαν έναν ιερό διάλογο όπου κάθε τι έχει θέση και νόημα. Αντί να λες «τυχαίο», ρώτησε: «Τι θέλεις να μου πεις μέσα από αυτό, Κύριε;». Και τότε θα δεις ότι η καθημερινότητά σου θα μεταμορφωθεί σε ένα ζωντανό κείμενο που γράφεται από τον Θεό για σένα.
Η προσευχή δεν είναι μόνο να μιλάς, είναι να γίνεσαι αναγνώστης και ερμηνευτής των θείων σημείων. Όταν το μάθεις αυτό, θα καταλάβεις ότι ποτέ δεν είσαι μόνος, ποτέ δεν είσαι χωρίς καθοδήγηση. Ο Θεός σου μιλάει διαρκώς· εσύ χρειάζεται μόνο να ακούσεις και να αναγνωρίσεις.
Ως πνευματικός αφυπνιστής και σύμβουλος με πολυετή εμπειρία, έχω δει εκατοντάδες ανθρώπους να προσπαθούν να προσευχηθούν, αλλά να αισθάνονται ότι οι προσευχές τους δεν φτάνουν πουθενά. «Μιλάω, μιλάω, αλλά δεν παίρνω απάντηση» μου λένε. Και τότε τους ρωτώ: «Έχεις αφήσει ποτέ χώρο για να ακούσεις;». Οι περισσότεροι κοιτούν με απορία. Γιατί έχουν μάθει ότι η προσευχή είναι μονόλογος... να ζητάς, να παρακαλάς, να εξομολογείσαι. Μα ο Θεός δεν είναι τοίχος, είναι συνείδηση. Ο διάλογος χρειάζεται και λόγο και ακρόαση.
Στο βιβλίο μου Η Βίβλος της Θετικής Σκέψης ανέλυσα εκτενώς τον τρόπο με τον οποίο οι σκέψεις μας διαμορφώνουν την πραγματικότητά μας. Η προσευχή, όταν γίνεται με επίγνωση, είναι η ανώτερη μορφή θετικής σκέψης. Είναι η εστίαση του νου στην πηγή της ζωής, με εμπιστοσύνη ότι το καλό ήδη υπάρχει και ότι εγώ ανοίγομαι να το δεχθώ. Όμως, για να γίνει αυτό, χρειάζεται να αποδεσμευτώ από την ψευδαίσθηση ότι ο Θεός είναι μια αυθεντία έξω από εμένα που πρέπει να την πείσω. Αντιθέτως, ο Θεός είναι η βαθύτερη μου ουσία, η ανώτερη μου διάσταση, η συνείδηση που πάντα απαντά.
Η μέθοδος που ανέπτυξα, ο Επαναπρογραμματισμός του Εγκεφάλου μέσω Voice Healing, βασίζεται ακριβώς σε αυτήν την αρχή, ότι ο εγκέφαλος μας έχει συνηθίσει να λειτουργεί μέσα από επαναλαμβανόμενα μοτίβα σκέψης και εσωτερικού διαλόγου, που συχνά είναι αρνητικά και περιοριστικά. Όταν, όμως, μάθεις να σταματάς αυτόν τον ατέρμονο θόρυβο και να εισάγεις ήχους, δονήσεις και λέξεις θεραπευτικές, τότε ο εγκέφαλος αλλάζει. Ο νους εξαγνίζεται. Και σε εκείνη τη στιγμή σιωπής, μπορείς να ακούσεις τη θεϊκή φωνή πιο καθαρά από ποτέ.
Στο ολιστικό συμβουλευτικό κέντρο Life Health Care διδάσκουμε καθημερινά την αξία αυτής της σιωπηλής επικοινωνίας. Δεν πρόκειται απλά για μια τεχνική χαλάρωσης, είναι μια ολόκληρη στάση ζωής. Να ακούς σημαίνει να καλλιεργείς ευαισθησία. Να ακούς σημαίνει να ζεις με εγρήγορση. Σημαίνει να αναγνωρίζεις ότι η ζωή σου μιλά συνεχώς μέσα από γεγονότα, συμπτώσεις, σχέσεις, ακόμη και μέσα από δοκιμασίες. Κάθε τι είναι μήνυμα. Κάθε στιγμή είναι αποκάλυψη. Αρκεί να έχεις την προθυμία να την ακούσεις.
Η πνευματική αυτογνωσία ξεκινάει από το θάρρος να στραφώ προς τα μέσα. Να ακούσω τις σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου, τους φόβους μου. Γιατί αν δεν ακούσω πρώτα εμένα, δεν θα ακούσω ποτέ τον Θεό. Η θεϊκή φωνή δεν είναι κάτι ξένο, είναι η ανώτερη εκδοχή της δικής μου φωνής. Είναι το τμήμα του εαυτού μου που γνωρίζει, που καθοδηγεί, που αγαπά άνευ όρων.
Ας θυμηθούμε τον Ιησού όταν μιλούσε για το βασίλειο του Θεού έλεγε ότι «είναι εντός υμών». Δεν είπε ότι είναι σε κάποιον μακρινό ουρανό, είπε ότι είναι μέσα σου. Και πώς θα το ανακαλύψεις; Όχι φωνάζοντας, όχι με ατελείωτες λέξεις, αλλά σωπαίνοντας, εισερχόμενος στον εσωτερικό σου ναό, αφουγκραζόμενος τον ιερό ψίθυρο που αναδύεται από τα βάθη της ψυχής σου.
Η συλλογική σιωπή είναι επίσης προσευχή. Όταν μια ομάδα ανθρώπων συγκεντρώνεται σε σιωπή, η ενέργεια πολλαπλασιάζεται. Έχει τύχει πολλές φορές σε ομαδικές συναντήσεις στο κέντρο μας να βιώσουμε την αίσθηση ότι «κάτι ανώτερο» μας αγγίζει όλους ταυτόχρονα. Δεν υπήρχαν λόγια, υπήρχε μόνο σιωπή και μια αίσθηση ενότητας. Σε εκείνη τη στιγμή, ο Θεός μιλούσε σε όλους μας, όχι με φράσεις, αλλά με παρουσία.
Ο διάλογος με τον Θεό δεν είναι μονόλογος. Είναι συνεχής, αμοιβαία επικοινωνία. Εμείς μιλάμε με την προσευχή μας, αλλά Εκείνος απαντά μέσα από την ίδια τη ζωή. Το θέμα είναι αν έχουμε μάθει να αποκωδικοποιούμε τα μηνύματά Του. Και για να τα κατανοήσεις, δεν χρειάζεσαι κάποιον εξωτερικό μεσολαβητή, χρειάζεσαι απλώς σιωπή, διαύγεια και ανοιχτή καρδιά.
Η διδασκαλία αυτή δεν είναι θεωρητική, είναι βαθιά πρακτική. Όταν ξυπνάς το πρωί, προτού πιάσεις το τηλέφωνό σου, αφιέρωσε μερικά λεπτά σε σιωπή. Πάρε βαθιές αναπνοές και ρώτησε μέσα σου: «Τι θέλεις να μου πεις σήμερα, Κύριε;». Και μετά… σώπασε. Μην περιμένεις μια βροντερή φωνή... περίμενε ένα αίσθημα. Μια ιδέα που αναδύεται ήρεμα. Μια γαλήνη που σε γεμίζει χωρίς αιτία. Αυτό είναι η απάντηση.
Όταν περπατάς στη φύση, μην χάνεις τον χρόνο σου με το κινητό. Άφησε τα πουλιά να σου μιλήσουν, τον άνεμο να σου ψιθυρίσει, τα φύλλα να σου δείξουν το μυστήριο της ζωής που ανανεώνεται συνεχώς. Εκεί, στην απλότητα, θα ακούσεις τη φωνή που αναζητάς.
Ακόμη και στις δυσκολίες, η θεϊκή φωνή υπάρχει. Ο πόνος είναι ένας τρόπος με τον οποίο η ζωή σε ωθεί να αφυπνιστείς. Αν μείνεις μόνο στα «γιατί;» και «γιατί σε μένα;», τότε χάνεις το μήνυμα. Αν όμως σταθείς με σιωπή και ρωτήσεις: «Τι θέλεις να μου διδάξεις μέσα από αυτό;», τότε θα λάβεις σοφία.
Η τέχνη της ακρόασης του Θεού είναι η ουσία κάθε πνευματικής παράδοσης. Οι μυστικιστές όλων των εποχών και όλων των θρησκειών έκαναν το ίδιο... αποσύρονταν στη σιωπή, άκουγαν, δεχόντουσαν. Ο Μωυσής άκουσε τον Θεό στο όρος. Ο Ηλίας τον άκουσε όχι στον άνεμο, όχι στον σεισμό, αλλά στο «λεπτό αεράκι». Ο Βούδας βρήκε την αλήθεια κάτω από το δέντρο της μποντχί, στη σιωπή. Ο Ιησούς αποσυρόταν στην έρημο για να προσευχηθεί και να ακούσει. Όλοι οι μεγάλοι διδάσκαλοι μας δίνουν το ίδιο μήνυμα. Σώπα, και θα ακούσεις.
Στη δική μου πορεία, έχω μάθει ότι κάθε φορά που προσπαθώ υπερβολικά να ελέγξω τα πράγματα, να επιβάλλω τα σχέδιά μου, να υπερκαλύψω την αγωνία με λόγια, τότε χάνω τη φωνή του Θεού. Όταν, όμως, εγκαταλείπω τον έλεγχο και βυθίζομαι στη σιωπή, τότε ακούω την καθοδήγηση καθαρά. Δεν είναι πάντα αυτό που περίμενα· αλλά είναι πάντα αυτό που χρειάζομαι.
Γι’ αυτό και το μήνυμα που θέλω να μοιραστώ μαζί σου σήμερα είναι απλό αλλά ισχυρό... Μάθε να ακούς και να αναγνωρίζεις την σημειολογία του. Η προσευχή σου δεν ολοκληρώνεται όταν μιλήσεις αλλά ολοκληρώνεται όταν σιωπήσεις και δεχθείς. Αν δεν αφήσεις χώρο, πώς θα μπει το νέο; Αν δεν αδειάσεις το ποτήρι, πώς θα γεμίσει;
Ο Θεός δεν σε καλεί να γίνεις τέλειος, σε καλεί να γίνεις ανοιχτός. Και η ανοιχτότητα έρχεται μέσα από τη σιωπή, την ακρόαση, την αποδοχή. Εκεί γεννιέται η πραγματική αυτογνωσία, όταν αναγνωρίζεις ότι δεν είσαι μόνος σου, δεν είσαι ένα απομονωμένο εγώ, αλλά είσαι σε διάλογο με το Όλον.
Η προσευχή, λοιπόν, είναι ο χορός ανάμεσα στη φωνή σου και στη φωνή του Θεού. Είναι η εναλλαγή ανάμεσα στο να εκφράζεις και στο να δέχεσαι, στο να ζητάς και στο να ευχαριστείς, στο να μιλάς και στο να σωπαίνεις. Όταν το κατανοήσεις αυτό, τότε κάθε στιγμή της ζωής σου γίνεται προσευχή. Γιατί τότε ακούς. Και όταν ακούς, ζεις σε αρμονία με το θείο σχέδιο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΛΟΥΜΙΣΤΟΣ
Σύμβουλος αφύπνισης - Αυτογνωσίας
& Προσωπικής Καθοδήγησης
Ιδρυτής του Συμβουλευτικού Κέντρου
Life Helth Care - www.lifehealthcare.gr
& Εναλλακτικών Θεραπειών - www.voicehealing.gr
Για τα άρθρα μου, τις ομιλίες, σεμινάρια και ενημέρωση των συνεδριών
εδώ https://www.ploumistos.com/p/online.html
Συγγραφέας της "Βίβλου της Θετικής Σκέψης"
Για την on line αγορά του βιβλίου εδώ www.vivlosthetikiskepsi.gr
Επικοινωνία για πληροφορίες & ραντεβού
ή την αγορά του βιβλίου στο 6945 723 523
(11:30 - 14:00 και 19:00 - 21:30 - Εκτός Κυριακής)
