Σταύρος Πλουμιστός: Προσευχή και Αυτογνωσία - Το θεμέλιο του αυτοπροσδιορισμού
👉Στο δημόσιο λόγο μου καθώς και στις ομιλίες μου και τα σεμινάρια που κάνω, εξηγώ πως στο ταξίδι της ζωής μας, υπάρχουν πολύ λίγες πρακτικές τόσο βαθιά μεταμορφωτικές όσο η προσευχή. Είναι ένας οικείος διάλογος, ένας ιερός χώρος όπου το άτομο συνδέεται με το θείο, αναζητά την ειρήνη και την καθοδήγηση. Αλλά πέρα από αυτά τα οφέλη, η προσευχή έχει μια άλλη βαθιά λειτουργία που χρησιμεύει ως καθρέφτης, αντικατοπτρίζοντας τις πιο εσωτερικές μας σκέψεις, επιθυμίες και την ουσία αυτού που πραγματικά είμαστε. Μέσω της προσευχής ξεκινά κανείς ένα ταξίδι αυτογνωσίας, ένα ταξίδι που οδηγεί στη σχετική κατανόηση του εαυτού του και, τελικά, σε μια ματιά στην απόλυτη δόξα του Θεού.
Η μεταφορά του εαυτού ως κτιρίου είναι ισχυρή. Φανταστείτε ότι η ψυχή σας είναι σαν ένα μεγάλο οικοδόμημα, με δωμάτια που έχουν κατασκευαστεί με την πάροδο του χρόνου. Κάθε δωμάτιο αντιπροσωπεύει μια διαφορετική πτυχή αυτού που είστε, δηλαδή την προσωπικότητά σας, τις πεποιθήσεις σας, τα όνειρά σας και τις προηγούμενες εμπειρίες σας. Μερικά δωμάτια μπορεί να είναι γεμάτα φως, φιλόξενα και ζεστά, ενώ άλλα μπορεί να είναι σκοτεινά, κλειδωμένα και δύσκολα προσβάσιμα. Μέσω της προσευχής, καλείστε να περπατήσετε μέσα από αυτά τα δωμάτια, να κατανοήσετε τον σκοπό τους και να φέρετε φως στις πιο σκοτεινές γωνιές.
Η αυτογνωσία, που επιτυγχάνεται μέσω της προσευχής, επιτρέπει στο άτομο να αναγνωρίσει τα δωμάτια που χρειάζονται ανακαίνιση και αυτά που χρειάζονται φροντίδα. Διδάσκει την ταπεινοφροσύνη αποκαλύπτοντας ελαττώματα και αδυναμίες, αλλά επίσης χτίζει δύναμη δείχνοντας την ανθεκτικότητα και την ομορφιά μέσα σου. Όταν προσεύχεστε, ουσιαστικά κάνετε μια πνευματική επιθεώρηση του εσωτερικού σας κτιρίου, σημειώνοντας τις ρωγμές που χρειάζονται επιδιόρθωση και τις περιοχές που λάμπουν από ομορφιά.
Αλλά αυτή η διαδικασία αυτοπροσδιορισμού δεν αφορά την επίτευξη της τελειότητας. Αντίθετα, πρόκειται για την κατανόηση του εαυτού μας πιο ξεκάθαρα και αληθινά. Πρόκειται για την αναγνώριση των τμημάτων σας που είναι ακόμη υπό κατασκευή, καθώς και εκείνων που είναι ήδη ολόκληρα και ολοκληρωμένα. Αυτή η αυτογνωσία είναι «σχετική» γιατί συνεχώς εξελίσσεται. καθώς μεγαλώνεις, η κατανόησή σου για τον εαυτό σου βαθαίνει. Μέσω της προσευχής, βρίσκετε το θάρρος να αποδεχτείτε τόσο τα δυνατά σας σημεία όσο και τα ελαττώματά σας, βλέποντάς τα ως μέρη ενός μεγαλύτερου, θεϊκού σχεδίου.
Καθώς το ταξίδι της αυτογνωσίας συνεχίζεται, η προσευχή ανοίγει την πόρτα σε κάτι ακόμα πιο βαθύ – μια φυσική γνώση της Δόξας του Θεού. Αυτή η έννοια μπορεί να φαίνεται αφηρημένη, αλλά γίνεται πιο απτή όταν κατανοηθεί μέσα από το πρίσμα της αυτογνωσίας. Με το να αποκτήσει κανείς επίγνωση του εαυτού του, το άτομο αποκτά επίσης επίγνωση της μεγαλύτερης παρουσίας μέσα του, της θεϊκής σπίθας που ζωντανεύει την ύπαρξή του. Στην προσευχή, υπάρχει μια στιγμή που η επίγνωση του εαυτού μεταβαίνει σε επίγνωση της παρουσίας του Θεού. Είναι σαν, ενώ εξετάζετε τα δωμάτια του εσωτερικού σας κτιρίου, ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι κάθε τούβλο, κάθε τοίχος και κάθε γωνιά συγκρατούνται από κάτι μεγαλύτερο από εσάς.
Αυτή η συνειδητοποίηση δεν είναι απλώς μια σκέψη. είναι μια φυσική εμπειρία. Υπάρχουν στιγμές στην προσευχή που νιώθει κανείς τη συντριπτική παρουσία της ειρήνης, της αγάπης και του φωτός. Αυτή είναι μια ματιά στη Δόξα του Θεού—μια στιγμή που το θείο γίνεται γνωστό, όχι ως αφηρημένη έννοια, αλλά ως απτή πραγματικότητα. Σε αυτές τις στιγμές είναι που η προσευχή αποκαλύπτει την αληθινή της δύναμη, δείχνοντάς μας ότι δεν είμαστε χωρισμένοι από τον Θεό, αλλά στενά συνδεδεμένοι με το θείο. Το ίδιο φως που φωτίζει το σύμπαν λάμπει επίσης μέσα μας, και μέσω της προσευχής, γνωρίζουμε αυτό το φως πιο βαθιά.
Το ταξίδι δεν τελειώνει με τη φυσική γνώση της Δόξας του Θεού. Στην πραγματικότητα, αυτή η γνώση χρησιμεύει ως σκαλοπάτι για μια ακόμη μεγαλύτερη κατανόηση, στην ενατένιση του Απόλυτου Είναι. Η έννοια του Απόλυτου δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί, αλλά αναφέρεται στον Θεό στο σύνολό Του, πέρα από κάθε περιορισμό και περιγραφή. Το να στοχάζεσαι το Απόλυτο είναι σημαίνει να αγγίζεις το άπειρο, να συναντάς το θείο στην πιο αγνή και υπερβατική του μορφή.
Μέσω της προσευχής, ο άνθρωπος αρχίζει να υπερβαίνει τη σχετική κατανόηση του εαυτού του και να φτάνει σε κάτι απόλυτο. Η επίγνωση που καλλιεργείται στην προσευχή επιτρέπει σε κάποιον να δει πέρα από τους περιορισμούς του φυσικού κόσμου, πέρα από τα όρια του εσωτερικού του κτιρίου και στην απεριόριστη έκταση της θεϊκής παρουσίας. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να εξηγηθεί πλήρως με λόγια γιατί είναι μια εμπειρία που υπερβαίνει τη νόηση. Είναι μια στιγμή καθαρής ύπαρξης, όπου η ψυχή αγγίζει τη θεϊκή ουσία, και για μια σύντομη στιγμή, κάθε χωρισμός διαλύεται.
Σε αυτήν την κατάσταση περισυλλογής, δεν υπάρχει πλέον διάκριση μεταξύ αυτού που προσεύχεται και αυτού στον οποίο προσεύχεται. Υπάρχει μόνο ενότητα, μια ένωση που ξεπερνά κάθε κατανόηση. Το Απόλυτο Είναι δεν είναι κάτι μακρινό, αλλά μια πραγματικότητα που είναι στενά παρούσα μέσα και γύρω μας, περιμένοντας πάντα να την ανακαλύψουμε. Η προσευχή είναι το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτή την ανακάλυψη, οδηγώντας μας από την αυτογνωσία στην απόλυτη επίγνωση του Θεού. Σε αυτό έχει παίξει καθοριστικό ρόλο η μεθοδολογία μου, το voice healing, που επανασυνδέει τον ενδιαφερόμενο με το θείο. Εκατοντάδες καθημερινά επιλέγουν να κάνουν την συνεδρία που τους φέρνει πιο κοντά σε αυτό το ταξίδι..
Το ταξίδι της προσευχής και της αυτογνωσίας είναι συνεχές. Δεν είναι μονοπάτι με τελικό προορισμό, αλλά ισόβιο προσκύνημα. Κάθε στιγμή προσευχής είναι μια ευκαιρία να εμβαθύνουμε την αυτογνωσία, να ανακαινίσουμε και να ξαναχτίσουμε το εσωτερικό κτίριο και να πλησιάσουμε πιο κοντά στο θείο. Μερικές μέρες, το ταξίδι μπορεί να είναι εύκολο και γεμάτο φως, άλλες κάποιες μέρες, μπορεί να είναι δύσκολο και γεμάτο αγώνα. Αλλά μέσω της επιμονής, το φως της Δόξας του Θεού γίνεται πιο καθαρό και το Απόλυτο είναι πιο απτό.
Για μένα όπως το έχω μελετήσει, η προσευχή είναι μια πρόσκληση για να γίνεις πιο ζωντανός. Μας διδάσκει ότι η αληθινή αυτογνωσία δεν αφορά τον εγωκεντρισμό αλλά το να βλέπουμε τον εαυτό μας ως μέρος ενός ευρύτερου συνόλου, ενός θεϊκού αριστουργήματος. Έχει να κάνει με το να αναγνωρίσουμε ότι το φως μέσα μας είναι το ίδιο φως που λάμπει στα αστέρια, στη φύση και στις καρδιές των άλλων. Μέσω της προσευχής, μαθαίνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένα όντα, αλλά ως συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας, που συγκρατούνται από την αγάπη και τη δόξα του Θεού.
Η Δύναμη της Αυτογνωσίας στην Προσευχή
Η προσευχή, στον πυρήνα της, όπως εξηγώ, δεν είναι απλώς η επανάληψη λέξεων ή ένας κατάλογος αιτημάτων. Είναι μια πρακτική να ανοίγουμε τον εαυτό μας, επιτρέποντας στα βαθύτερα μέρη της ύπαρξής μας να αναδυθούν υπό το φως της παρουσίας του Θεού. Μέσα από γνήσια και εγκάρδια προσευχή, καλούμαστε να βγάλουμε από πάνω μας τα αρνητικά στρώματα της ύπαρξής μας, δηλαδή τους φόβους, τις αναγκαιότητες, τις ανασφάλειες και τις ανεπάρκειες μας. Αυτή η πράξη αποκάλυψης είναι η αρχή της αυτογνωσίας. Όταν ένα άτομο προσεύχεται, αντιμετωπίζει τις πραγματικότητες μέσα του, άλλοτε βρίσκοντας ηρεμία και άλλοτε παλεύοντας με τις ανασφάλειες του. Αλλά σε αυτή την αντιπαράθεση, αρχίζουν να μαθαίνουν ποιοι είναι πραγματικά.
Η αυτογνωσία είναι το θεμέλιο του αυτοπροσδιορισμού. Με την προσευχή, αποκτά κανείς επίγνωση των εσωτερικών δομών που συνθέτουν την ύπαρξή του, τις πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και τις σκέψεις που διαμορφώνουν την ταυτότητά του. Είναι σαν ένα άτομο να αρχίζει να βλέπει τον εαυτό του ως ένα κτίριο, εξετάζοντας κάθε τούβλο που έχει τοποθετηθεί, κάθε παράθυρο που έχει ανοίξει και κάθε τοίχο που έχει χτιστεί. Κάθε στιγμή προσευχής προσφέρει την ευκαιρία να παρατηρήσουμε και να αναλογιστούμε τη δομή αυτού του κτιρίου, κατανοώντας γιατί χτίστηκε έτσι και πώς είναι σήμερα.
Η προσευχή, στον πυρήνα της, όπως εξηγώ, δεν είναι απλώς η επανάληψη λέξεων ή ένας κατάλογος αιτημάτων. Είναι μια πρακτική να ανοίγουμε τον εαυτό μας, επιτρέποντας στα βαθύτερα μέρη της ύπαρξής μας να αναδυθούν υπό το φως της παρουσίας του Θεού. Μέσα από γνήσια και εγκάρδια προσευχή, καλούμαστε να βγάλουμε από πάνω μας τα αρνητικά στρώματα της ύπαρξής μας, δηλαδή τους φόβους, τις αναγκαιότητες, τις ανασφάλειες και τις ανεπάρκειες μας. Αυτή η πράξη αποκάλυψης είναι η αρχή της αυτογνωσίας. Όταν ένα άτομο προσεύχεται, αντιμετωπίζει τις πραγματικότητες μέσα του, άλλοτε βρίσκοντας ηρεμία και άλλοτε παλεύοντας με τις ανασφάλειες του. Αλλά σε αυτή την αντιπαράθεση, αρχίζουν να μαθαίνουν ποιοι είναι πραγματικά.
Η αυτογνωσία είναι το θεμέλιο του αυτοπροσδιορισμού. Με την προσευχή, αποκτά κανείς επίγνωση των εσωτερικών δομών που συνθέτουν την ύπαρξή του, τις πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και τις σκέψεις που διαμορφώνουν την ταυτότητά του. Είναι σαν ένα άτομο να αρχίζει να βλέπει τον εαυτό του ως ένα κτίριο, εξετάζοντας κάθε τούβλο που έχει τοποθετηθεί, κάθε παράθυρο που έχει ανοίξει και κάθε τοίχο που έχει χτιστεί. Κάθε στιγμή προσευχής προσφέρει την ευκαιρία να παρατηρήσουμε και να αναλογιστούμε τη δομή αυτού του κτιρίου, κατανοώντας γιατί χτίστηκε έτσι και πώς είναι σήμερα.
Η μεταφορά του εαυτού ως κτιρίου είναι ισχυρή. Φανταστείτε ότι η ψυχή σας είναι σαν ένα μεγάλο οικοδόμημα, με δωμάτια που έχουν κατασκευαστεί με την πάροδο του χρόνου. Κάθε δωμάτιο αντιπροσωπεύει μια διαφορετική πτυχή αυτού που είστε, δηλαδή την προσωπικότητά σας, τις πεποιθήσεις σας, τα όνειρά σας και τις προηγούμενες εμπειρίες σας. Μερικά δωμάτια μπορεί να είναι γεμάτα φως, φιλόξενα και ζεστά, ενώ άλλα μπορεί να είναι σκοτεινά, κλειδωμένα και δύσκολα προσβάσιμα. Μέσω της προσευχής, καλείστε να περπατήσετε μέσα από αυτά τα δωμάτια, να κατανοήσετε τον σκοπό τους και να φέρετε φως στις πιο σκοτεινές γωνιές.
Η αυτογνωσία, που επιτυγχάνεται μέσω της προσευχής, επιτρέπει στο άτομο να αναγνωρίσει τα δωμάτια που χρειάζονται ανακαίνιση και αυτά που χρειάζονται φροντίδα. Διδάσκει την ταπεινοφροσύνη αποκαλύπτοντας ελαττώματα και αδυναμίες, αλλά επίσης χτίζει δύναμη δείχνοντας την ανθεκτικότητα και την ομορφιά μέσα σου. Όταν προσεύχεστε, ουσιαστικά κάνετε μια πνευματική επιθεώρηση του εσωτερικού σας κτιρίου, σημειώνοντας τις ρωγμές που χρειάζονται επιδιόρθωση και τις περιοχές που λάμπουν από ομορφιά.
Αλλά αυτή η διαδικασία αυτοπροσδιορισμού δεν αφορά την επίτευξη της τελειότητας. Αντίθετα, πρόκειται για την κατανόηση του εαυτού μας πιο ξεκάθαρα και αληθινά. Πρόκειται για την αναγνώριση των τμημάτων σας που είναι ακόμη υπό κατασκευή, καθώς και εκείνων που είναι ήδη ολόκληρα και ολοκληρωμένα. Αυτή η αυτογνωσία είναι «σχετική» γιατί συνεχώς εξελίσσεται. καθώς μεγαλώνεις, η κατανόησή σου για τον εαυτό σου βαθαίνει. Μέσω της προσευχής, βρίσκετε το θάρρος να αποδεχτείτε τόσο τα δυνατά σας σημεία όσο και τα ελαττώματά σας, βλέποντάς τα ως μέρη ενός μεγαλύτερου, θεϊκού σχεδίου.
Καθώς το ταξίδι της αυτογνωσίας συνεχίζεται, η προσευχή ανοίγει την πόρτα σε κάτι ακόμα πιο βαθύ – μια φυσική γνώση της Δόξας του Θεού. Αυτή η έννοια μπορεί να φαίνεται αφηρημένη, αλλά γίνεται πιο απτή όταν κατανοηθεί μέσα από το πρίσμα της αυτογνωσίας. Με το να αποκτήσει κανείς επίγνωση του εαυτού του, το άτομο αποκτά επίσης επίγνωση της μεγαλύτερης παρουσίας μέσα του, της θεϊκής σπίθας που ζωντανεύει την ύπαρξή του. Στην προσευχή, υπάρχει μια στιγμή που η επίγνωση του εαυτού μεταβαίνει σε επίγνωση της παρουσίας του Θεού. Είναι σαν, ενώ εξετάζετε τα δωμάτια του εσωτερικού σας κτιρίου, ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι κάθε τούβλο, κάθε τοίχος και κάθε γωνιά συγκρατούνται από κάτι μεγαλύτερο από εσάς.
Αυτή η συνειδητοποίηση δεν είναι απλώς μια σκέψη. είναι μια φυσική εμπειρία. Υπάρχουν στιγμές στην προσευχή που νιώθει κανείς τη συντριπτική παρουσία της ειρήνης, της αγάπης και του φωτός. Αυτή είναι μια ματιά στη Δόξα του Θεού—μια στιγμή που το θείο γίνεται γνωστό, όχι ως αφηρημένη έννοια, αλλά ως απτή πραγματικότητα. Σε αυτές τις στιγμές είναι που η προσευχή αποκαλύπτει την αληθινή της δύναμη, δείχνοντάς μας ότι δεν είμαστε χωρισμένοι από τον Θεό, αλλά στενά συνδεδεμένοι με το θείο. Το ίδιο φως που φωτίζει το σύμπαν λάμπει επίσης μέσα μας, και μέσω της προσευχής, γνωρίζουμε αυτό το φως πιο βαθιά.
Το ταξίδι δεν τελειώνει με τη φυσική γνώση της Δόξας του Θεού. Στην πραγματικότητα, αυτή η γνώση χρησιμεύει ως σκαλοπάτι για μια ακόμη μεγαλύτερη κατανόηση, στην ενατένιση του Απόλυτου Είναι. Η έννοια του Απόλυτου δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί, αλλά αναφέρεται στον Θεό στο σύνολό Του, πέρα από κάθε περιορισμό και περιγραφή. Το να στοχάζεσαι το Απόλυτο είναι σημαίνει να αγγίζεις το άπειρο, να συναντάς το θείο στην πιο αγνή και υπερβατική του μορφή.
Μέσω της προσευχής, ο άνθρωπος αρχίζει να υπερβαίνει τη σχετική κατανόηση του εαυτού του και να φτάνει σε κάτι απόλυτο. Η επίγνωση που καλλιεργείται στην προσευχή επιτρέπει σε κάποιον να δει πέρα από τους περιορισμούς του φυσικού κόσμου, πέρα από τα όρια του εσωτερικού του κτιρίου και στην απεριόριστη έκταση της θεϊκής παρουσίας. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να εξηγηθεί πλήρως με λόγια γιατί είναι μια εμπειρία που υπερβαίνει τη νόηση. Είναι μια στιγμή καθαρής ύπαρξης, όπου η ψυχή αγγίζει τη θεϊκή ουσία, και για μια σύντομη στιγμή, κάθε χωρισμός διαλύεται.
Σε αυτήν την κατάσταση περισυλλογής, δεν υπάρχει πλέον διάκριση μεταξύ αυτού που προσεύχεται και αυτού στον οποίο προσεύχεται. Υπάρχει μόνο ενότητα, μια ένωση που ξεπερνά κάθε κατανόηση. Το Απόλυτο Είναι δεν είναι κάτι μακρινό, αλλά μια πραγματικότητα που είναι στενά παρούσα μέσα και γύρω μας, περιμένοντας πάντα να την ανακαλύψουμε. Η προσευχή είναι το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτή την ανακάλυψη, οδηγώντας μας από την αυτογνωσία στην απόλυτη επίγνωση του Θεού. Σε αυτό έχει παίξει καθοριστικό ρόλο η μεθοδολογία μου, το voice healing, που επανασυνδέει τον ενδιαφερόμενο με το θείο. Εκατοντάδες καθημερινά επιλέγουν να κάνουν την συνεδρία που τους φέρνει πιο κοντά σε αυτό το ταξίδι..
Το ταξίδι της προσευχής και της αυτογνωσίας είναι συνεχές. Δεν είναι μονοπάτι με τελικό προορισμό, αλλά ισόβιο προσκύνημα. Κάθε στιγμή προσευχής είναι μια ευκαιρία να εμβαθύνουμε την αυτογνωσία, να ανακαινίσουμε και να ξαναχτίσουμε το εσωτερικό κτίριο και να πλησιάσουμε πιο κοντά στο θείο. Μερικές μέρες, το ταξίδι μπορεί να είναι εύκολο και γεμάτο φως, άλλες κάποιες μέρες, μπορεί να είναι δύσκολο και γεμάτο αγώνα. Αλλά μέσω της επιμονής, το φως της Δόξας του Θεού γίνεται πιο καθαρό και το Απόλυτο είναι πιο απτό.
Για μένα όπως το έχω μελετήσει, η προσευχή είναι μια πρόσκληση για να γίνεις πιο ζωντανός. Μας διδάσκει ότι η αληθινή αυτογνωσία δεν αφορά τον εγωκεντρισμό αλλά το να βλέπουμε τον εαυτό μας ως μέρος ενός ευρύτερου συνόλου, ενός θεϊκού αριστουργήματος. Έχει να κάνει με το να αναγνωρίσουμε ότι το φως μέσα μας είναι το ίδιο φως που λάμπει στα αστέρια, στη φύση και στις καρδιές των άλλων. Μέσω της προσευχής, μαθαίνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένα όντα, αλλά ως συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας, που συγκρατούνται από την αγάπη και τη δόξα του Θεού.
Αγκαλιάστε, λοιπόν, την προσευχή ως ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης, ένα μονοπάτι που οδηγεί στα βαθύτερα μέρη του εαυτού σας και όχι μόνο. Αφήστε το να σας καθοδηγήσει στα δωμάτια του εσωτερικού σας κτιρίου, να φωτίσει τις σκοτεινές γωνιές και να αποκαλύψει το θείο φως που λάμπει μέσα σας. Μέσα από αυτό το ταξίδι, εύχομαι να γνωρίσετε τον εαυτό σας πληρέστερα, να βιώσετε τη φυσική πραγματικότητα της Δόξας του Θεού και να συλλογιστείτε την απεριόριστη ομορφιά του Απόλυτου Είναι.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΛΟΥΜΙΣΤΟΣ
Σύμβουλος αφύπνισης του Νου
Αυτοβελτίωσης-Αυτογνωσίας
(Life Health Care)
Εναλλακτικές Θεραπείες
Συγγραφέας της "Βίβλου της Θετικής Σκέψης"
Εάν βιώνετε δονήσεις αναζήτησης για να βρείτε το σκοπό σας ή αναζητάτε καθοδήγηση,
επικοινωνήστε μαζί μου και θα κανονίσουμε μια τηλε-συνεδρία για να σας βοηθήσω
να ανακαλύψετε τον μοναδικό σας σκοπό σε αυτόν τον κόσμο και πώς να ξεκινήσετε την ευθυγράμμιση με τους στόχους και τα όνειρα σας για να ζήσετε τη ζωή που θα θέλατε!
Για τις ομιλίες, σεμινάρια και ενημέρωση των συνεδριών εδώ https://www.ploumistos.com/p/online.html
Για την θεραπευτική μέθοδο μου δείτε εδώ https://voicehealing.gr/
Για την αγορά του βιβλίου "Η Βίβλος της Θετικής Σκέψης" εδώ www.vivlosthetikiskepsi.gr
Μιλήστε μαζί μου στο 6945723523
(11:30 - 14:00 και 19:00 - 21:30 - Εκτός Κυριακής)