Αλέξανδρος Νικολαΐδης: «Έφυγε» ξαφνικά από τη ζωή ο προπονητής του Κώστας Τζιδημόπουλος
Η είδηση έγινε γνωστή μέσα από το προφίλ του Αλέξανδρου Νικολαΐδη στο Instagram, με τη σχετική ανάρτηση να αναφέρει:
«Η οικογένειά μας σε τόσο μικρό διάστημα αποχαιρετά με οδύνη και τον προπονητή του, τον Κώστα Τζιδημόπουλο, ξαφνικά και άδικα.
Έναν γλυκό, δοτικό και χαμογελαστό άνθρωπο με καρδιά μικρού παιδιού. Κίνησε να βρει εκεί ψηλά το «γιο» του, να προπονηθούν ξανά, να κάνουν πλάκες και να γελάσουν.
Αντίο τσιφ, να προσέχεις τον άνθρωπό μας. Βιάστηκες να φύγεις, μόνο και μόνο για να τον ανταμώσεις νωρίτερα…».
Έναν γλυκό, δοτικό και χαμογελαστό άνθρωπο με καρδιά μικρού παιδιού. Κίνησε να βρει εκεί ψηλά το «γιο» του, να προπονηθούν ξανά, να κάνουν πλάκες και να γελάσουν.
Αντίο τσιφ, να προσέχεις τον άνθρωπό μας. Βιάστηκες να φύγεις, μόνο και μόνο για να τον ανταμώσεις νωρίτερα…».
«Ήταν ένας αγαθός γίγαντας»
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, ο Κώστας Τζιδημόπουλος είχε τοποθετηθεί για την απώλεια του «παιδιού» του.
«Δεν μπορεί να ξεπεραστεί ο χαμός του.
Για εμάς δεν ήταν ένας απλός αθλητής, ήταν οικογένεια. Δεν μπορούμε να το διαχειριστούμε.
Το μόνο που εύχομαι είναι να αγαλλιάσει η ψυχούλα του «παιδιού« μου. Δεν έχω λόγια…
Ο Αλέξανδρος πάλευε και προσπαθούσε να μην στεναχωρήσει τους δικούς του.
Αυτό είναι το μεγαλείο της ψυχής του. Και τα παιδία μου είναι αδέρφια με τον Αλέξανδρο, γνωρίζονται από τότε που άρχισαν να περπατάνε», είχε πει.
Σχολιάζοντας τη συγκλονιστική ανάρτηση και τον αγώνα που έδωσε με τον καρκίνο ο 42χρονος Ολυμπιονίκη είπε:
«Αυτό το μήνυμα θα πρέπει να περάσει στην ιστορία.
Κανείς δεν το ήξερε ότι είχε κάτσει και τα είχε γράψει.
Πριν από 15 ημέρες που μιλήσαμε για τελευταία φορά μου είπε μην στενοχωριέσαι, να είσαι καλά και να προσέχεις.
Όμως, δεν είχα ιδέα για το κείμενο της ανάρτησης. Ελπίζω να πιάσει τόπο και να μην μπει στο χρονοντούλαπο. Να σωθεί έστω και ένα παιδί. […]
Ο Αλέξανδρος ήταν ένας αγαθός γίγαντας, λάτρευε τους πάντες, τα μικρά παιδιά.
Από 15 ετών μας συμβούλευε, ήταν πολύ ψηλά. Ήταν τόσο ολοκληρωμένο άτομο, με τόσες σωστές ιδέες.
Μέχρι και την τελευταία στιγμή το μυαλό του ήταν ξυράφι».
Όσον αφορά τα μετάλλια, τα οποία είχαν δοθεί σε δημοπρασία είχε δηλώσει:
«Αχ να είχα χρήματα, να τα έπαιρνα εγώ τα μετάλλια και να τα επιστρέψω στα «ανίψια» μου.
Το είπε και η Κλέλια στον λόγο της αυτό, να επιστραφούν δηλαδή με κάποιον τρόπο στα παιδιά του.
Ελπίζω η κόρη του να τον θυμάται, γιατί ο μικρός δεν θα τον θυμάται.
Αν και η Δώρα είναι πολύ δυνατό άτομο, φοβάμαι ότι οι επόμενες μέρες θα είναι πολύ δύσκολες για όλους μας. Όλοι τον λατρεύαμε. Να της δίνει ο θεός κουράγιο να συνεχίζουν».
