Στ. Πλουμιστός: Νιώθεις ότι δεν μπορείς να χωρέσεις πουθενά; - Πως εξηγείτε το αίσθημα του "αίσθημα ότι δεν ανήκεις"

Στ. Πλουμιστός: Νιώθεις ότι δεν μπορείς να χωρέσεις πουθενά; - Πως εξηγείτε το αίσθημα του "αίσθημα ότι δεν ανήκεις"

👉Ακριβώς πριν μάθετε ποιος είστε, ως ενσυναίσθηση, νιώθετε ότι δεν ανήκετε πουθενά. Κοιτάζουμε γύρω μας αυτούς που ζουν ακολουθώντας όλους τους κανόνες που δίνει η κοινωνία και επίσης αυτούς που φαίνονται ικανοποιημένοι με τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα.

Επίσης, όταν είναι δυστυχισμένοι, δεν φαίνεται να αμφισβητούν ποτέ τίποτα και δεν κατηγορούν ποτέ την πορεία των πραγμάτων. Πιθανότατα αναρωτιέστε γιατί το χειρίζονται τόσο εύκολα ενώ εσείς δεν μπορείτε.

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετοί λόγοι για το αίσθημα του «αίσθημα ότι δεν ανήκεις» που έχει ένας ενσυναισθηματικός και ένα από αυτά είναι το πώς «νιώθουν».

Δεδομένου ότι το κύριο χαρακτηριστικό των ενσυναισθηματικών είναι ότι έχουν την ικανότητα να πειραματίζονται και επίσης να αισθάνονται τα συναισθήματα και τα συναισθήματα των άλλων, πιθανότατα θα πιστεύετε ότι αυτό θα σας δώσει μια καλύτερη σχέση με τους γύρω σας, αλλά γενικά, αυτό είναι δεν ισχύει.

Οι ενσυναισθηματικοί έχουν την ικανότητα να πουν πότε κάποιος άλλος αισθάνεται νευρικός ή πότε είναι λυπημένος ή θυμωμένος.

• Μπορούν να αισθανθούν πότε ένα άτομο λέει ψέματα και επίσης πότε προσποιείται ότι είναι κάποιος που πραγματικά δεν είναι.
• Έχουν την ικανότητα να καταλαβαίνουν τους άλλους με τον τρόπο που νιώθουν, ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποδεχτούν ή θα τους αρέσουν οι τρόποι τους. Οι ενσυναισθηματικοί είναι καλοί στο να νιώθουν καλά και άσχημα μαζί.
• Οι ενσυναισθηματικοί έρχονται συνήθως για να μάθουν ποιοι είναι πραγματικά, αφού βιώσουν ένα έντονο και δυνατό ξύπνημα ή περάσουν δύσκολες στιγμές.
• Ως αποτέλεσμα αυτής της αγενούς αφύπνισης, οι ενσυναισθηματικοί μπορεί να δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους αλλά και τα συναισθήματα των άλλων. Μπορούν να υποφέρουν από κόπωση, σύνθλιψη και διάφορα προβλήματα.
• Το να περνάς χρόνο με άλλους ανθρώπους θα είναι πολύ δύσκολο, επομένως θα πρέπει να περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στη μοναξιά ή και πολλές φορές στη σιωπή. Επιπλέον, θα εντείνετε η «ισχυρή αίσθηση ότι δεν ανήκεις».
• Οι ενσυναισθηματικοί πρέπει να περάσουν σκοτεινές στιγμές για να ανακαλύψουν το φως. Αυτό σημαίνει ότι όταν υπομένουν δύσκολες στιγμές και εργάζονται για να αλλάξουν προς το καλύτερο, γίνονται και καλύτερα άτομα.

Αυτές οι σκοτεινές εποχές είναι στην πραγματικότητα ο προάγγελος της αλλαγής.

Κάθε μεγάλο καλό που έρχεται στη ζωή σας είναι συνήθως το αποτέλεσμα κάτι τρομερού που συνέβη. Ωστόσο, δεν είναι η απάντηση στο αίσθημα ότι δεν ανήκεις.

Παρόλο που ο καθένας από εμάς βρίσκεται στο μονοπάτι που μας φέρνει μαθήματα για να μάθουμε, μπορεί να νιώθουμε ότι δεν ανήκουμε για να μας εμποδίσει να μείνουμε εντελώς ακίνητοι.

Έχετε σκοπό να συνεχίσετε να κινείστε και να μαθαίνετε και να αναζητάτε τη δική σας αλήθεια. Θα γίνετε επίσης πιο υγιείς, πιο δυνατοί και η ενσυναίσθησή σας θα αυξηθεί.

Προσπαθούν συνεχώς να μας πουν πώς πρέπει να σκεφτόμαστε ή να μορφωνόμαστε ή τι πραγματικά χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι. Ωστόσο, αυτό που λένε οι άνθρωποι γενικά δεν πρόκειται να κάνει τους ενσυναισθηματικούς ευτυχισμένους.

Οι άνθρωποι δεν πρέπει να σκέφτονται ή να αισθάνονται όλοι το ίδιο. Καθένας από εμάς είναι ένα μοναδικό άτομο, και μερικές φορές όταν δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας στους άλλους, μας κάνει να νιώθουμε ασήμαντοι και ανασφαλείς.

Επομένως, είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι οι ενσυναισθηματικοί νιώθουν ότι δεν ανήκουν πουθενά. Μπορούν να αντιληφθούν κάθε κρυφό ψέμα, χειραγώγηση ή οτιδήποτε γύρω τους. Το να είσαι σε έναν κόσμο όπου πολλά πράγματα φαίνονται λάθος, μπορεί να είναι δύσκολο να νιώθεις καλά.

Ένα τόσο έντονο αίσθημα ότι δεν ταιριάζεις μπορεί στην πραγματικότητα να σχετίζεται με άτομα που επίσης δεν ανήκουν κάπου.

Δεν έχει σημασία αν ένα άτομο ταιριάζει με τον έξω κόσμο, γιατί αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι αν ταιριάζει με τον εαυτό του. Έτσι, οι ενσυναισθηματικοί  θα βρουν γαλήνη, καθώς και την αίσθηση ότι ανήκουν σε αυτό που τελικά αισθάνονται.