Έρωτας είναι να αγγίζει ο άνθρωπός σου κάθε κύτταρο της ψυχής σου και να σε αναγεννά
Μέσα στην καρδιά μας κρύβονται διαμάντια και πολύτιμα πετράδια, τα οποία όταν πυρώνονται με την φλόγα της αγάπης και του έρωτα τότε αποκαλύπτονται και έρχονται στην επιφάνεια να μας χαρίσουν απλόχερα το φως και την λάμψη τους.
Αναγέννηση μέσα από τον έρωτα
Η αναγέννηση είναι ένας σημαντικός παράγοντας θετικής εξέλιξης του έρωτα. Όταν ένα ζευγάρι πορεύεται από κοινού με ενσυναίσθηση και αλληλοπεριχώρηση τότε ο καθένας βρίσκει στον άλλον το κομμάτι του εαυτού του που πραγματικά μπορεί να τον εξελίξει στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Έρωτας είναι να γίνεσαι η χαρά, η αγκαλιά, το χάδι και η τρυφερότητα του ανθρώπου που αγαπάς και εκείνος φυσικά το ίδιο για εσένα.
Σε αυτό το άρθρο, θα μελετήσουμε όλα εκείνα τα στοιχεία που φλογίζουν την ανθρώπινη καρδιά και μπορούν να την ανεβάσουν σε ουρανούς ερωτικούς και άκρως αναγεννησιακούς.
Το ξύπνημα του ενθουσιασμού
Καταρχήν, το πρώτο στάδιο της γνωριμίας εμπεριέχει το ξύπνημα του ενθουσιασμού. Πράγματι, ο ενθουσιασμός καταλαμβάνει την ανθρώπινη καρδιά, την κάνει πολλές φορές να ονειρεύεται, να χτίζει παλάτια και αυτό επιφέρει ουσιαστικά ένα συναίσθημα ευεξίας.
Οι ερωτευμένοι νιώθουν πως μπορούν να κατακτήσουν τον κόσμο και να παλέψουν τα πάντα μαζί. Στην πορεία όμως, όσο ο ένας ανακαλύπτει τον άλλον έρχονται στην επιφάνεια και στοιχεία του χαρακτήρα που ίσως αρχικά να μην είχαν προσεχθεί αρκετά. Εκεί χρειάζεται σοβαρή σκέψη και σύνεση ούτως ώστε να μπορούν και οι δύο να συμπεριφερθούν με τρόπο ανάλογο και να σεβαστούν τις ιδιαιτερότητες που έχει ο καθένας τους.
Μία σχέση για να ανθίσει χρειάζεται να δίνει ο ένας στον άλλο τον απαραίτητο χώρο και χρόνο για να μπορούν να εξελίσσονται προσωπικά και συντροφικά δημιουργώντας ταυτόχρονα όμορφες στιγμές και για τους δύο τους.
Κάθε στιγμή που μπορεί να αναζωπυρώσει την φλόγα του έρωτα είναι πολύτιμη, είναι μία στιγμή θετικής ανατροφοδότησης για την σχέση.
Η σχέση είναι ζωντανός οργανισμός. Κάθε μέρα αναπτύσσεται, ανθίζει και χαροποιεί τους ανθρώπους που πραγματικά δουλεύουν γι αυτή από κοινού.
Τύπος προσκόλλησης και σχέση
Είναι σημαντικό ακόμη, να επισημάνουμε ότι χρειάζεται και οι δύο σύντροφοι να μην αμελούν τον εαυτό τους αλλά να φροντίζουν τόσο τις ψυχικές τους και τις σωματικές τους ανάγκες προκειμένου να προσφέρουν στην σχέση έναν εαυτόν ολοκληρωμένο, πλήρη και γεμάτο, χωρίς ανασφάλειες και φόβους.
Επιπρόσθετα, η/ο σύντροφος δε μπορεί να πάρει την θέση του πατέρα ή της μητέρας και να γεμίσει το κενό της αγάπης που πολλές φορές στερήθηκε κάποιος από τους γονείς του ως παιδί.
Έχει παρατηρηθεί από ψυχολογικές έρευνες και μελέτες, ότι όταν ένας ή και οι δύο σύντροφοι παρουσιάζουν ανασφαλή τύπο προσκόλλησης και πιθανόν κατά την διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας δεν έλαβαν τη συναισθηματική διαθεσιμότητα, την αγάπη και την τρυφερότητα που χρειάζονταν, τότε πολλές φορές αναζητούν διαρκώς με πίεση την αποδοχή και την επιβεβαίωση από την /τον σύντροφό τους. Το αποτέλεσμα είναι η/ο σύντροφος να κουράζεται και η σχέση να καταρρακώνεται.
Χτίσιμο αυτοεκτίμησης
Επομένως, το πρώτο σημαντικό βήμα είναι το χτίσιμο της αυτοεκτίμησης που θα οδηγήσει σε έναν εαυτό ερωτεύσιμο που πραγματικά μπορείς να συνυπάρξεις μαζί του αρμονικά και λειτουργικά.
Ο έρωτας δεν είναι μία παθητική κατάσταση στην οποία είμαστε άμοιροι ευθυνών, αλλά μία απόφαση επιλογής.
Κάθε μέρα επιλέγουμε τον άνθρωπό μας ανάλογα και με τα κριτήρια που έχουμε και με τη συμπεριφορά που εκείνος μας παρουσιάζει.
Χρειάζεται λοιπόν και κατά τη διάρκεια της συντροφικής σχέσης να μπορούν και οι δύο να κάνουν την ενδοσκόπησή τους, να εντοπίζουν τα σημεία που δυσκολεύουν τον άνθρωπο που αγαπούν και επηρεάζουν την σχέση τους και να προσπαθούν να τα βελτιώσουν.
Ανοιχτή επικοινωνία
Η συζήτηση με ανοιχτά χαρτιά χωρίς φόβους και προκαταλήψεις αλλά και χωρίς ταμπού ουσιαστικά θεμελιώνει την συντροφική σχέση και οδηγεί στο μέγιστο βαθμό εγγύτητας και οικειότητας.
Οπότε είναι σημαντικό μεταξύ τους να μην υπάρχουν ταμπού και προκαταλήψεις και να μπορεί ο καθένας να μιλάει ανοιχτά και να προσφέρει στην σχέση αυτό που πραγματικά είναι, χωρίς να προσπαθεί να δείξει έναν τέλειο η αψεγάδιαστο εαυτό.
Το να μπορείς να υπάρξεις με τον άνθρωπο που αγαπάς έτσι ακριβώς όπως είσαι και αγαπιέσαι για αυτό που είσαι χωρίς να χρειάζεται να προσποιείσαι κάτι άλλο είναι απλά υπέροχο.
Όταν μπαίνουμε στη διαδικασία να προσποιηθούμε κάτι άλλο από αυτό που αληθινά είμαστε τότε παγιδευόμαστε και εγκλωβίζουμε πρώτα τον ίδιο μας τον εαυτό.
Και αυτό γιατί επιχειρούμε να δράσουμε μέσα σε αυστηρά πλαίσια και κουτιά, τα οποία απλά δεν μας ταιριάζουν και δεν είμαστε εμείς. Μοιραία λοιπόν κάποια στιγμή θα βγει στην επιφάνεια ένα συναίσθημα θυμού, απογοήτευσης γιατί υπάρχει καταπίεση.
Η ελευθερία του να μπορείς ουσιαστικά να υπάρξεις σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής και ιδιαίτερα στις διαπροσωπικές σχέσεις ακριβώς έτσι όπως είσαι και να αισθάνεσαι ότι αποδέχεσαι άνευ όρων τόσο τον ίδιο σου τον εαυτό όσο και την /τον σύντροφο που έχεις επιλέξει σου δίνει πραγματικά ζωή.
Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να ανανεώσει κάθε κύτταρο της ψυχής μας. Είναι όμως στο χέρι μας να αγγίξουμε το λουλούδι του έρωτα με σεβασμό, τρυφερότητα και αγάπη και τότε εκείνο θα ανθίσει σίγουρα προσφέροντας μοναδική χαρά καθώς και απίστευτη ψυχοσωματική ένωση και πληρότητα.
Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου
Ολυμπία Μαρία Ποντίκη
Νομικός, Σύμβουλος Γάμου και Οικογένειας,
Νομικός, Σύμβουλος Γάμου και Οικογένειας,
Life and Business Coaching, Msc Ποιμαντική Ψυχολογία.
Το διάβασα στο psychology.gr
