Έρευνα εντόπισε ένα βασικό στοιχείο που συνδέει το άγχος, τη διπολική διαταραχή και την κατάθλιψη
Η Δρ Camilla Nord, επικεφαλής συγγραφέας μιας νέας μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο, εξήγησε: «Η ενδοαντίληψη είναι κάτι που όλοι μας κάνουμε συνεχώς, αν και μπορεί να μην το συνειδητοποιούμε. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι από εμάς είμαστε σε θέση να ερμηνεύσουμε τα σήματα του χαμηλού σακχάρου στο αίμα, όπως η κούραση ή η ευερεθιστότητα, και να γνωρίζουμε ότι πρέπει να φάμε κάτι».
Ωστόσο, σε ορισμένες ψυχικές διαταραχές, η ενδοαντίληψη μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά. Τα άτομα με ανορεξία μπορεί να αισθάνονται χορτάτοι ενώ δεν είναι. Οι άνθρωποι που έχουν κρίση πανικού μπορεί να αισθάνονται ότι τους λείπει αέρας, παρόλο που αναπνέουν. Η μελέτη εντόπισε μια περιοχή του εγκεφάλου που λειτουργεί διαφορετικά σε άτομα με ορισμένες διαταραχές ψυχικής υγείας.
Η ανακάλυψη αποκαλύπτει μια μέχρι πρότινος μη αναγνωρισμένη σύνδεση μεταξύ της διπολικής διαταραχής, του άγχους, της μείζονος κατάθλιψης, της ανορεξίας και της σχιζοφρένειας. Τα συμπεράσματα των ερευνητών μπορεί επίσης να αποτελέσουν μια ευκαιρία για νέες θεραπείες, καθώς τα σημερινά αντικαταθλιπτικά φάρμακα και οι ψυχολογικές θεραπείες δεν στοχεύουν σε αυτή την περιοχή του εγκεφάλου. Η έρευνα δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό The American Journal of Psychiatry.
Τι εντόπισε στον εγκέφαλο η έρευνα
Είναι σαφές ότι η διατάραξη της ενδοαντίληψης μπορεί να αποτελεί κινητήριο μοχλό ορισμένων παθήσεων, όπως η ανορεξία, δήλωσε ο Δρ. Walter Kaye στο Medical News Today. Ο Δρ Kaye είναι ο ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής του προγράμματος έρευνας και θεραπείας των διατροφικών διαταραχών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο και ο επικεφαλής συγγραφέας μιας προηγούμενης μελέτης που διερευνούσε τις παρεκκλίσεις στη λειτουργία της ενδοαντίληψης.
Ο ίδιος δήλωσε: «Μας ενδιαφέρει πολύ αυτό το θέμα στον τομέα των διατροφικών διαταραχών, καθώς πιθανότατα εμπλέκεται στη διαστρέβλωση της εικόνας του σώματος και στην έλλειψη ανταπόκρισης στην πείνα, αλλά δεν υπάρχουν αποδεδειγμένες θεραπείες μέχρι στιγμής».
Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης, πολλές έρευνες ανέφεραν ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της ενδοαντίληψης μεταβάλλεται σε διάφορες διαταραχές ψυχικής υγείας. Ωστόσο, παρέμεινε ασαφές αν αυτές οι διαφορές υποστηρίζονται όλες από την ίδια περιοχή του εγκεφάλου σε όλες τις καταστάσεις.
Για να διερευνήσουν την πιθανή ύπαρξη μιας κοινής εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, οι συγγραφείς της νέας έρευνας πραγματοποίησαν μια μετα-ανάλυση των υφιστάμενων δεδομένων νευροαπεικόνισης. Με τελικό δείγμα 33 ξεχωριστά πειράματα, οι ερευνητές συνέκριναν σαρώσεις λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) από 626 άτομα με ψυχικές παθήσεις και 610 συμμετέχοντες από ομάδες ελέγχου.
Στο δείγμα περιλαμβάνονταν άτομα με μείζονα και διπολική κατάθλιψη, ανορεξία σε ύφεση, άγχος και σχιζοφρένεια. Ο Dr. Nord εξήγησε: «Θέλαμε να διαπιστώσουμε αν συμβαίνει κάτι παρόμοιο στον εγκέφαλο σε άτομα με διαφορετικές ψυχικές διαταραχές, ανεξάρτητα από τη διάγνωσή τους».
Οι σαρώσεις fMRI αποκάλυψαν διαταραγμένη δραστηριότητα στο ραχιαίο σύμπλεγμα της μέσης νησίδας του εγκεφαλικού φλοιού, καθώς τα άτομα με ψυχικές παθήσεις επεξεργάζονταν διανοητικά σήματα. Τα σήματα αυτά αφορούσαν την πείνα, τον πόνο και άλλες εσωτερικές ενδείξεις, όπως αυτές που σχετίζονται με τις αισθήσεις γαργαλητού και κνησμού, θερμότητας και δίψας.
Περαιτέρω ανάλυση αποκάλυψε ότι η περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη συναισθηματική επεξεργασία – δηλαδή, που ασχολείται με τα συναισθήματα, τη διάθεση και τις στάσεις – ήταν διαφορετική από το σύμπλεγμα που εμπλέκεται στα σήματα ενδοαντίληψης. Ενώ υπήρχε κοντινή δραστηριότητα από τη συναισθηματική επεξεργασία, οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν καμία επικάλυψη, συνδέοντας έτσι οριστικά την παρατηρούμενη δραστηριότητα με τη ενδοαντιληπτική επεξεργασία.
Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια τρίτη ανάλυση για να διερευνήσουν το βαθμό στον οποίο οι υπάρχουσες ψυχολογικές θεραπείες ή τα αντικαταθλιπτικά για τις συναισθηματικές διαταραχές θα μπορούσαν να έχουν κάποια επίδραση στο σύμπλεγμα. Και πάλι, δεν διαπίστωσαν καμία επικάλυψη.
Αυτό υποδηλώνει ότι το σύμπλεγμα της ραχιαίας μέσης νησίδας μπορεί να αποτελεί έναν ανεξερεύνητο, νέο στόχο για φαρμακολογική παρέμβαση. Ο Dr. Nord σχεδιάζει να διερευνήσει τη χρήση νέων θεραπειών ψυχικής υγείας, όπως η εγκεφαλική διέγερση, ως μέσο προώθησης της φυσιολογικής λειτουργίας στο σύμπλεγμα. Κατέληξε:
«Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι, παρά την ποικιλομορφία των ψυχολογικών συμπτωμάτων, φαίνεται να υπάρχει ένας κοινός παράγοντας στον τρόπο με τον οποίο τα φυσικά σήματα γίνονται επεξεργάσιμα διαφορετικά από τον εγκέφαλο στις διαταραχές της ψυχικής υγείας. Αυτό δείχνει πόσο αλληλένδετες είναι η σωματική και η ψυχική υγεία, αλλά και τους περιορισμούς του διαγνωστικού μας συστήματος – ορισμένοι σημαντικοί παράγοντες στην ψυχική υγεία μπορεί να είναι “δια-διαγνωστικοί”, δηλαδή να απαντώνται σε πολλές διαγνώσεις».
Το διάβασα στο enallaktikidrasi.com
