Επιστρέφει στην Ελλάδα το υπέροχο χάλκινο ειδώλιο αλόγου - Κερδίσαμε τη δικαστική μάχη με τον Οίκο Sotheby’s
Χθες όπως έγινε γνωστό εκδόθηκε απόφαση από το εφετείο των ΗΠΑ η οποία ανατρέπει την πρώτη απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου και απορρίπτει την αγωγή του οίκου Sotheby's κατά της Ελλάδας.
Σύμφωνα με την απόφαση οι διαφορές σχετικά με μνημεία και αντικείμενα τα οποία έχουν κλαπεί και διατίθενται προς πώληση ή βγαίνουν σε δημοπρασία, δεν θα εκδικάζονται πλέον στα δικαστήρια του τόπου της δημοπρασίας ή σε αυτά της έδρας του Μουσείου ή του Οίκου Δημοπρασιών αλλά θα εφαρμόζονται ανάλογα οι σχετικές νομοθετικές διατάξεις, οι οποίες, στην περίπτωση της Ελλάδας, ορίζουν αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία των Ελληνικών Δικαστηρίων.
Το Υπουργείο Πολιτισμού διεκδίκησε κυριαρχικά το επίμαχο μνημείο, ως στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Χώρας, διεκδίκηση που δεν μπορεί να εξεταστεί από τα Αμερικανικά Δικαστήρια σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία (FSIA).
Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη χαρακτηρίζοντας την απόφαση ως μια τεράστια διεθνή επιτυχία στην καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου αρχαιοτήτων, δήλωσε ότι "το Υπουργείο θα προβεί σε κάθε νόμιμη διαδικασία επαναπατρισμού του ειδωλίου, επισημαίνοντας ότι με τον επαναπατρισμό των κλαπέντων και παρανόμως εξαχθέντων μνημείων στον αρχαιολογικό τους περιβάλλον αποδίδεται στην ιστορία κάθε Χώρας, ένα τεκμήριο, ένα μέρος της ιστορίας της".
Η κεφαλαιώδους σημασία απόφαση για το παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων πάρθηκε μετά από πολύμηνο αγώνα των υπηρεσιών του ΥΠΠΟΑ που διεκδίκησαν το Ειδώλιο Αλόγου, του 8ου αιώνα π.Χ.
Η ιστορία πίσω από το ειδώλιο
Υπενθυμίζεται πως αναφορικά με την προέλευση του ειδωλίου, όπως είχε επισημάνει το ΥΠΠΟ, ο Οίκος ανέφερε την εξής σειρά διαδοχής του κινητού μνημείου. Δημοπρατήθηκε για πρώτη φορά από τον Οίκο Münzen und Medaillen AG στη Βασιλεία της Ελβετίας, στις 6 Μαΐου 1967.
Ο Βρετανός αρχαιοπώλης Robin Symes -συνεταίρος του Μιχαηλίδη- το απέκτησε πιθανότατα στην δημοπρασία. Ο Howard και η Saretta Barnet αγόρασαν από τον Robin Symes το αντικείμενο στις 16 Νοεμβρίου 1973 και το κατείχαν έως τον θάνατό τους.
Το Υπουργείο Πολιτισμού είχε ζητήσει, στις 4 Μαΐου 2018, από την Interpol να διερευνήσει το σύνολο των παραστατικών απόκτησης του ειδωλίου, με έμφαση στα παραστατικά που αφορούν στην πρώτη του δημοπράτηση, το 1967, προκειμένου να διαπιστωθεί ο χρόνος και ο τρόπος εξαγωγής του από την Ελλάδα.
Ωστόσο, η έρευνα απέβη άκαρπη λόγω της παρέλευσης μισού αιώνα από τη δημοπρασία και της καταστροφής των παραστατικών του ελβετικού Οίκου. Το ΥΠΠΟΑ διεκδίκησε την επιστροφή του από τους σημερινούς κατόχους του, τους κληρονόμους του ζεύγους Howard και Saretta Barnet, αλλά και από τον Οίκο Sotheby’s, που επρόκειτο να το δημοπρατήσει για λογαριασμό των πρώτων
Οι κληρονόμοι του ζεύγους Barnet και ο Οίκος Sotheby’s υπέβαλαν αγωγή κατά του ελληνικού δημοσίου, με την οποία ζητούσαν από το δικαστήριο, αφενός να αναγνωρίσει την οικογένεια Barnet ως ιδιοκτήτη του ειδωλίου, καθώς, κατ’ αυτούς, το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να έχει ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί του αντικειμένου, και αφετέρου να επιτρέψει στους Sotheby’s να προχωρήσουν στην εκποίηση του ειδωλίου για λογαριασμό της οικογένειας Barnet.
Το ΥΠΠΟΑ απέστειλε επίσημη επιστολή στον Οίκο ζητώντας την απόσυρση του χάλκινου αγαλματιδίου από τη δημοπρασία εξαιτίας της έλλειψης παραστατικών νόμιμης εξαγωγής του από το ελληνικό έδαφος, αλλά και του εντοπισμού της φωτογραφίας του αντικειμένου, σε κατασχεθέν στη Σχοινούσα, το 2006, φωτογραφικό αρχείο των Symes-Μιχαηλίδη.
Ζητούσε, επίσης τη συνεργασία του Οίκου στον επαναπατρισμό του ειδωλίου ως αρχαίου κινητού μνημείου, το οποίο ανήκει αποκλειστικά στο ελληνικό κράτος, σύμφωνα με την ελληνική αρχαιολογική νομοθεσία και τις διεθνείς συμβάσεις.
Ο Οίκος Sotheby’s την παραμονή της δημοπρασίας απέσυρε το χάλκινο ειδώλιο, γιατί η επέμβαση της Ελλάδας, όπως ανέφερε σε επιστολή του προς το Υπουργείο Πολιτισμού, προκάλεσε ένα "σύννεφο αμφισβήτησης" γύρω από το αντικείμενο και επηρέασε την εμπορική του αξία.
Στην ίδια επιστολή ζήτησε να του προσκομιστούν συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με τον χρόνο και τον τρόπο εξαγωγής του από τη χώρα εντός πολύ αυστηρής χρονικής προθεσμίας, η οποία σε καμία περίπτωση δεν επαρκούσε για την επίσημη μετάφραση των εγγράφων που έπρεπε να αποσταλούν ως επίρρωση των ελληνικών θέσεων.
Η απόφαση που εκδόθηκε από το Περιφερειακό δικαστήριο της Νότιας Περιφέρειας της Νέας Υόρκης, 21 Ιουνίου 2019, απέρριψε το αίτημα της ελληνικής πλευράς λόγω αναρμοδιότητας των αμερικανικών δικαστηρίων να εκδικάσουν υπόθεση που άπτεται σε θέμα κυριότητας του ελληνικού δημοσίου.
Το Υπουργείο Πολιτισμού, σε συνεργασία με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, προσέλαβε πληρεξούσιο δικηγόρο, προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου στην εκδίκαση της υπόθεσης στηριζόμενο στις διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου, σύμφωνα με τις οποίες τα αρχαία κινητά μνημεία ανήκουν στην αποκλειστική κυριότητα και νομή του ελληνικού δημοσίου, είναι ανεπίδεκτα χρησικτησίας και δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συναλλαγής.
Η κα Λίνα Μενδώνη είπε στον βοηθό εισαγγελέα ότι η αγωγή εναντίον της Ελλάδας είναι πρωτοφανής.
Ηταν η πρώτη φορά που κινήθηκε διαδικασία κατά κυβέρνησης, καθώς συνήθως οι χώρες είναι εκείνες που απευθύνονται στα δικαστήρια για να διεκδικήσουν αρχαία αντικείμενα.
Το διάβασα στο www.thetoc.gr
