Για ακόμα μία χρονιά οι αστυνομικές Αρχές, υπό τις ευλογίες ξενοδόχων και δήμων, έχουν βάλει στο στόχαστρο το ελεύθερο κάμπινγκ...
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας“Ελευθεροτυπία” έχουν ήδη πραγματοποιηθεί δεκάδες συλλήψεις σε πολλές περιοχές της χώρας, στις Κυκλάδες, την Κρήτη, τη Χαλκιδική και την Εύβοια.
Σημειώνεται ότι το διοικητικό πρόστιμο των 174 ευρώ έχει αυξηθεί στα 300 Ευρώ και έχει ενταχθεί στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, με διάταξη που συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο για τον τουρισμό.
Αυτό σημαίνει ότι ο ελεύθερος κατασκηνωτής που θα συλληφθεί θα έχει να κάνει με την Εφορία εάν δεν τακτοποιήσει το πρόστιμο εντός δεκαημέρου (οπότε και δικαιούται έκπτωσης 50%).
Σημειώνεται ότι σε ορισμένες περιοχές όπως ηΑνάφη, η Τήλος και η Νίσυρος οι τοπικές δημοτικές Αρχές και κοινότητες είναι θετικά διακείμενες στην παρουσία ελεύθερων κατασκηνωτών.
Αντίθετα, σε περιοχές όπως το Γαϊδουρονήσι απέναντι από την Ιεράπετρα, όπου και πέρυσι σημειώθηκαν αστυνομικές επεμβάσεις, η δημοτική Αρχή δεν τοποθετείται ευθέως κατά των ελεύθερων κατασκηνωτών ωστόσο υπογραμμίζει τηνπεριβαλλοντική ευαισθησία της περιοχής.
Τι κάνουμε για να προστατευτούμε
Όπως ενημερώνει ο χρήστης “Λάτρης της Φύσης” στην ιστοσελίδα της “Ελευθεροτυπίας” σε περίπτωση που αντιληφθούμε αστυνομική επιχείρηση πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής:
*Ξεστήνουμε τη σκηνή πριν την πλησιάσουν.
- Σύμφωνα με το νόμο Ν.2160/93 «Ρυθμίσεις για τον τουρισμό και άλλες διατάξεις», που προσφάτως τροποποιήθηκε, απαγορεύεται η ελεύθερη κατασκήνωση σε κοινόχρηστους χώρους, δάση, αιγιαλούς, ακόμη και σε ιδιωτικά οικόπεδα, με πρόστιμο 300 ευρώ (150 αν πληρωθεί σε 10 μέρες, 300 ευρώ μετά, μετακύλιση στην εφορία αν δεν πληρωθεί σε δύο μήνες). Επίσης το πλημμέλημα είναιαυτόφωρο, οπότε νομικά επιτρέπει στα όργανα του κράτους την επιτόπου σύλληψη.
Από την άλλη:
- Η σκηνή θεωρείται κατοικία, καλύπτεται από άσυλο (άρθρο 9 παρ. 1 εδ. α του Συντάγματος) και η είσοδος αστυνομικού οργάνου επιτρέπεται μόνο με ένταλμα. Άρα μπορείτε νόμιμα να μην βγείτε και να μην τους αφήσετε να μπουν.
- Η απαγόρευση της κατασκήνωσης ισχύει αποκλειστικά από την ανατολή ως τη δύση του Ηλίου(γι’αυτό και τα “πεσίματα” γίνονται συχνά στις 6:30-7:00 το πρωί).
- Ακόμα και αυτή η απαγόρευση θεωρείται αντισυνταγματική (όπως τόσοι άλλοι νόμοι άλλωστε σήμερα – προσοχή, αυτό δεν σημαίνει ότι για όσο υπάρχουν δεν ισχύουν και δεν υπερτερούν του συντάγματος) για τους παρακάτω λόγους:
1. Δικαίωμα ελεύθερης χρήσης των κοινόχρηστων χώρων
Βάσει νομολογίας, ΜΠρΑθ 10691/97 και των άρθρων 966-968 ΑΚ ως κοινόχρηστα ορίζονται εκείνα τα πράγματα που δεν μπορούν να είναι αντικείμενο συναλλαγής ή να ανήκουν σε κάποιον. Μπορεί όμως ο καθένας να τα χρησιμοποιήσει.
2. Δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης, διαμονής και ανάπτυξης της προσωπικότητας
Σύμφωνα με την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Άρ.13) και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (Ν.2462/97,Άρ.12/1), οποιοσδήποτε βρίσκεται νόμιμα στο έδαφος ενός κράτους έχει δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης και ελεύθερης επιλογής κατοικίας.
3. Δικαίωμα στην απόλαυση και προστασία της φύσης
Το άρθρο 24 του Συντάγματος ορίζει ότι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα του καθενός.Η παραπάνω απόφαση δέχεται ότι η προστασία της χρήσης των περιβαλλοντικών αγαθών που στηρίζεται στον ΑΚ 57, περιλαμβάνει όχι μόνο το δικαίωμα χρήσης στη στενή του έννοια αλλά και το δικαίωμα διάσωσης και απόλαυσης των περιβαλλοντικών αγαθών.
Άλλωστε, σύμφωνα με το άρθρο 25 του Συντάγματος, οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν να επιβληθούν στα δικαιώματα πρέπει να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας, να είναι δηλαδή κατάλληλοι, αναγκαίοι και αναλογικοί. Έτσι και η απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης είναι παράλογη και μη νόμιμη αφού αποτελεί υπέρμετρο περιορισμό του δικαιώματος της προσωπικότητας στο όνομα μιας μόνο πιθανότητας πρόκλησης αρνητικών επιπτώσεων στις περιβαλλοντικές συνθήκες από ορισμένους κατασκηνωτές.
4. Δικαίωμα στην οικονομική βιωσιμότητα, τόπων και ανθρώπων.
Ο αποκλεισμός της δυνατότητας της ελεύθερης κατασκήνωσης συνιστά αποκλεισμό για τους μη διαθέτοντες τα οικονομικά μέσα που απαιτούνται για άλλου είδους διακοπές ή ακόμα και οργανωμένες κατασκηνώσεις, αν και υπάρχει εναλλακτική λύση. Έτσι, στην ουσία παραβιάζεται η αρχή της ισότητας του Συντάγματος που προβλέπει ισότητα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων (Αρ.4/2).
Ισότητα σε αυτήν την περίπτωση σημαίνει να έχουν όλοι δυνατότητα αναψυχής και ανάπαυσης αναλογικά πάντα με τις δυνατότητές τους. Ταυτόχρονα, βέβαια, ο διωγμός των ελεύθερων κατασκηνωτών συχνά οδηγεί σε οικονομική δυσπραγία ορισμένες κατηγορίες επαγγελματιών κατά τόπους.
