Κατερίνα Βρανά: «Επέζησα από ολική παράλυση, τύφλωση, και θα πεθάνω από κορωνοϊό; Άντε και γ***!»

Κατερίνα Βρανά: «Επέζησα από ολική παράλυση, τύφλωση, και θα πεθάνω από κορωνοϊό; Άντε και γ***!»

👉Τρία χρόνια και μια πανδημία μετά, η κατάσταση της υγείας της Κατερίνας Βρανά βελτιώνεται μέρα με τη μέρα,... μια διαδικασία που ωστόσο απαιτεί τεράστια προσπάθεια και ψυχικό σθένος από την ίδια, καθώς έχει επηρεαστεί ο μυϊκός συντονισμός, η όραση και η ομιλία της, σίγουρα όμως δεν έχει πειραχτεί στο ελάχιστο το πηγαίο χάρισμά της να σε κάνει να κλαις από τα γέλια με το «καλημέρα». 

Ο τρόπος βέβαια που στρέφει την κατάσταση που βιώνει προς το μέρος της, τόσο στο ίδιο το stand-up show «Staying Alive – Σχεδόν Πέθανα», που επιστρέφει ανανεωμένο, με νέο κύκλο παραστάσεων στα τέλη Αυγούστου, όσο και στην κάθε της κουβέντα, είναι, πέρα από λυτρωτικός, και μια ξεκάθαρη απόδειξη της ευφυΐας της. 

«Πώς προσεγγίζεις έναν άνθρωπο με τόσο ισχυρό, συχνά ισοπεδωτικό, χιούμορ;» σκεφτόμουν πριν πάω να τη συναντήσω στο σπίτι της στο Μαρούσι, όταν από ένα ολιγόλεπτο τηλεφώνημά μας είχα καταλάβει ήδη τι με περιμένει. «Επιστρατεύοντας το δικό σου, όσο διαθέτεις, τέλος πάντων» ήταν η απάντηση που έδωσα στον εαυτό μου, και το αποτέλεσμα είναι σίγουρα μια από τις πιο απολαυστικές, για μένα, κουβέντες που έχω κάνει ως τώρα σε αυτή τη δουλειά. 

Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε εξάλλου με «μια γελοία φωτογράφιση» που η ίδια η Κατερίνα πρότεινε να στήσουμε στην ταράτσα του σπιτιού της, και για να κάνουμε κάτι διαφορετικό αλλά και γιατί πολύς κόσμος θα αναγκαστεί φέτος να κάνει καλοκαίρι στις ταράτσες και τα μπαλκόνια του. Ως props χρησιμοποιήθηκαν μια πλαστική πισίνα, ένα «μίζερο πουλί ελληνικής ταράτσας» (μπαλόνι), ένα ποτιστήρι και ένα κοκτέιλ με ομπρελίτσα.

Το μόνο που δεν απομυθοποιείται είναι ο πόνος. Ο πόνος είναι πόνος, ό,τι κι αν έχεις περάσει, είναι αχρείαστος και εν έτει 2020 δεν τον έχουμε ανάγκη. Δήλωση, γράψ' το.

— Είμαι σίγουρος ότι έχεις βαρεθεί να απαντάς σε ερωτήσεις σχετικά με την υγεία σου. 

Όχι, καθόλου, γιατί κάθε φορά που με ρωτάνε είμαι σε άλλο στάδιο.

— Ωραία, εγώ θα σε ρωτήσω λίγο αργότερα γι' αυτό. Μέχρι τότε θες να κάνουμε ένα παιχνίδι για αρχή, να προσποιηθούμε ότι δεν έχει συμβεί τίποτα; 

Τέλεια! Και ότι απλώς έχω μεθύσει και μιλάω έτσι, σαν μεθυσμένη.

— Ναι, ότι είσαι λίγο dizzy. Πώς περνάς τις μέρες σου, καλοκαίρι στην Αθήνα, μέχρι να ξεκινήσουν οι εμφανίσεις σου, τέλη Αυγούστου; 

Αυτό που φοβόμασταν, όχι μόνο εγώ αλλά και όσοι ασχολούμαστε με live παραστάσεις, ήταν ότι ο κορωνοϊός θα μας πάει πίπα-κώλο το καλοκαίρι. Τώρα προσπαθούμε να δούμε πώς μπορούμε, μέσα στον στενό χρόνο που μας δίνουν τα ανοιχτά θέατρα, να ανεβάσουμε παραστάσεις, οπότε ασχολούμαι με αυτό.

— Μέχρι τις 25/8, που είναι η πρεμιέρα του νέου κύκλου παραστάσεων του «Σχεδόν Πέθανα», έχεις κάνει ή θα κάνεις τροποποιήσεις στα κείμενα; Θα είναι δηλαδή μια νέα βερσιόν ή θα δούμε αυτούσια την περσινή παράσταση; 

Έχουν μπει δυο-τρία καινούρια κομμάτια και έχουν αφαιρεθεί μερικά παλιά. Αλλά είναι πάνω-κάτω τα ίδια, γιατί, προς μεγάλη μου έκπληξη, Αλέξανδρε, δεν το έχει δει όλο το πανελλήνιο αυτό το εκπληκτικό σόου και νιώθω ότι ακόμα πολύς κόσμος δεν ξέρει τι έπαθα. Δεν είναι ανάγκη βέβαια να το μάθουν όλοι. Αλλά υπάρχει κόσμος που ακόμα με βλέπει και με ρωτάει και λαμβάνω μηνύματα που λένε «χθες σε γνώρισα, απ' το YouTube, και τρελάθηκα που αρρώστησες. Ήταν ατύχημα;». Όχι, δεν ήταν ατύχημα! Οπότε πιστεύω ότι έχει δυναμική. Για λίγο ακόμα, όχι για πολύ, γιατί κάπως το να μένεις να περιγράφεις τα ίδια πράγματα σε κολλάει κι εσένα τον ίδιο στο παρελθόν, και είμαι φοβερά έτοιμη να κάνω μερικά βήματα μπροστά.

— Πώς βίωσες την καραντίνα; 

Πέρασα τέλεια. Ήμουν πολύ χαλαρή, επειδή ήταν παγκόσμιο όλο αυτό, ένιωθα ότι είχε αφαιρεθεί η πίεση να πρέπει να κάνεις κάτι, γιατί οι παγκόσμιοι ανταγωνιστές θα σε φάνε. Όλοι περνούσαν το ίδιο. Δεν είναι ότι μόνο εγώ δεν δούλευα, δεν δούλευε κανείς, όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού. Αυτό μείωσε πολύ το άγχος να ανέβεις επαγγελματικά. 

Αύξησε βέβαια το άγχος του οικονομικού θέματος και προφανώς τους τσακωμούς μέσα στο σπίτι, γιατί είσαι όλη μέρα μες στο σπίτι. Έβαζα τη Μαργαρίτα να δοκιμάσει να ετοιμάσει American pancakes, φτιάξαμε banana bread, αυγά ποσέ με σολομό και μπριός, το πρωί –όταν λέω «φτιάξαμε», εννοώ η Μαργαρίτα και η Φωτεινή (σ.σ. οι δύο κυρίες που βοηθούν την Κατερίνα), εγώ είμαι ανάπηρη–, δοκιμάσαμε διάφορες συνταγές, σος ολαντέζ για να φάμε eggs Benedict... Από ένα σημείο κι έπειτα ήταν και οι δύο σε φάση «δεν μας χέζεις, ρε Βρανά». Δεν μπορούσα να πάω και για φυσικοθεραπείες, που τις μισώ και πρέπει να τρέχω σε Πόρτο Ράφτη, Δροσιά, Βριλήσσια, Παπάγου...

— Α, την κάνεις τη βόλτα σου. 

Περνάω πολύ ωραία στο αμάξι μου! Είναι πάρα πολύ κουραστικό. Ήταν ωραίο, λοιπόν, να μην έχω αυτό το τρέξιμο. Είχα άπειρο χρόνο να κωλοβαρέσω. Και άκουσα πάρα πολλά βιβλία, γιατί δεν μπορώ ακόμα να διαβάσω.

— Πολλοί από εμάς, αν δεν έχουμε περάσει κάποιο σοβαρό θέμα υγείας, με τον κορωνοϊό μπορεί να έχουμε φρικάρει εντελώς. Εσύ πώς την είδες τη φάση, όταν είχες κοντέψει τόσο πρόσφατα να πεθάνεις; 

Πέρασα πολύ ήρεμα γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο.

— Πώς πιστεύεις ότι θα είναι το stand-up τη μετα-κορωνοϊό εποχή; 

Θα επηρεαστεί θεματολογικά σε μεγάλο βαθμό; Όχι πολύ, όπως ήταν θα είναι. Θα περάσει και αυτό. Θα κάνουμε ένα-δύο αστειάκια με βάση όσα περάσαμε. Το αγαπημένο μου είναι: «Επέζησα από διάτρηση εντέρου, ολική παράλυση, τύφλωση, και θα πεθάνω από γρίπη; Άντε και γαμήσου». Κάπως έτσι. Δηλαδή άμα πάω από κορωνοϊό, θα τσατιστώ πάρα πολύ.

— Θα είναι λίγο άδικο. Τόσο κόπο έκανα, θα με φάει μια γρίπη; 

Όχι, ρε πούστη. Κοίτα, νομίζω ότι το stand-up θα επανέλθει κανονικά γιατί σε κάποια φάση θα κανονικοποιηθεί ο κορωνοϊός και θα γίνει άλλη μια γρίπη.

Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη στο lifo.gr