Ξέσπασε ο Γιάννης Σαββιδάκης: «Ναζί; Δεν ντρέπονται λίγο;» – «Όταν εγώ μεγαλώνω τα παιδιά μου…» (ΒΙΝΤΕΟ)
Δεν είπα ότι μου παίρνουν αυτοί το προνόμιο, οι οποίοι έρχονται εδώ για να βρουν μια καλύτερη ζωή».
Στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη βρέθηκε το βράδυ της Τρίτης ο Γιάννης Σαββιδάκης, ο οποίος πήρε θέση και απάντησε στα σχόλια και την κριτική που δέχτηκε έπειτα από δηλώσεις που έκανε για τους μετανάστες, οι οποίες οδήγησαν κάποιους να τον χαρακτηρίσουν ρατσιστή. Ο γνωστός τραγουδιστής, λοιπόν, έδωσε τη δική του απάντηση και εξήγησε τι ακριβώς εννοούσε.
«Ευτυχώς που κατάλαβε ο κόσμος, γιατί το 99% το σχολίων ήταν θετικά. Χάρηκα πάρα πολύ γι’ αυτό το γεγονός. Αιφνιδίως κατέστην ξενοφοβικός, που δεν είμαι καθόλου και το έχω αποδείξει στη ζωή μου. Δεν είναι σωστό να σε μαλώνω τη στιγμή που το βίντεο αυτό που παίχτηκε, παίχτηκε ελλιπές, δεν είναι σωστό. Η συνέντευξη δεν πειράχτηκε, ούτε έγινε κοπτική ραπτική. Μάλλον έγινε κοπτική, δεν έγινε ραπτική. Εγώ δεν φοβάμαι να δίνω συνεντεύξεις.
Μου αρέσει να λέω την άποψή μου, αλλά εάν παιζόταν το δεύτερο μέρος της συνέντευξης που έλεγε σαφέστατα ο Σαββιδάκης ότι η οικογένειά μου κάναμε συμβούλιο και ο πατέρας μου βάφτισε ένα Αλβανάκι, ένα παιδάκι που μόλις είχαν έρθει οι άνθρωποι από την Αλβανία, κατατρεγμένοι, δεν μιλούσαν ελληνικά. Βαφτίσαμε το παιδί, βαφτίστηκε ο πατέρας από τον ξάδερφό μου και τον θείο μου. Το βάλαμε μετά το παιδί σε σχολή… Αυτό είναι το δεύτερο μέρος. Αν παιζόταν το δεύτερο μέρος, ποιος θα με έλεγε ρατσιστή;
Εγώ σχολίασα το σύστημα. Ανθρωπιστικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους ανθρώπους. Δεν είπα ότι μου παίρνουν αυτοί το προνόμιο, οι οποίοι έρχονται εδώ για να βρουν μια καλύτερη ζωή. Είναι καταπληκτικό το ότι οι ξένοι έχουν βοήθεια εδώ, θα δώσω πραγματικά μάχη για να συνεχίσουν να βοηθιούνται. Μιλάω για το σύστημα, γιατί ανθρωπιστικά είμαι υπέρ.
Δίναμε σε ένα φανάρι βοήθεια κάθε μέρα σε έναν άνθρωπο από το Πακιστάν. Είχαν περάσει πέντε χρόνια και σταματάει μια μέρα τη σύζυγό μου αυτός ο άνθρωπος. Και της είπε “θέλω να σε ευχαριστήσω για όλο αυτόν τον καιρό, εγώ θα φύγω. Μάζεψα κάποια χρήματα και θα γυρίσω πίσω” και αγκαλιαστήκανε. Η σύζυγός μου έφυγε από το φανάρι και σταμάτησε με αλάρμ παρακάτω και έκλαιγε πέντε λεπτά. Αυτός είναι ρατσισμός; Όταν εγώ τα παιδιά μου τα μεγαλώνω με αυτόν τον τρόπο, εγώ είμαι ρατσιστής; Δεν μπορεί ένα σχόλιο να κρίνεται με τόση αυστηρότητα
Πώς γίνεται αιφνιδίως να στιγματιζόμαστε επειδή κάποιος είπε κάτι; Ναζί; Δεν ντρέπονται λίγο; Μας έχει δει; Έχει δει κανείς εμάς να κάνουμε τέτοιες εκδηλώσεις; Πώς το λες; Δεν καταλαβαίνω αυτούς που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Με στεναχωρεί αυτό. Δεν νομίζω ότι αυτοί καταλαβαίνουν πλέον μετά την κουβέντα και το απόσπασμα που παίχτηκε. Εμείς αγκαλιάζουμε για πάρα πολλά χρόνια, όχι μόνο σήμερα, τους ανθρώπους που έχουν έρθει για μια καλύτερη ζωή, εμπράκτως το έχουμε δείξει και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με καμία διαφορετικότητα σε κανένα επίπεδο», είπε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Σαββιδάκης.
