Σταύρος Πλουμιστός: Το να είσαι ευτυχισμένος δεν σημαίνει να ζεις στην τελειότητα, αλλά να κοιτάς πέρα από τις ατέλειες
Το να είσαι ευτυχισμένος δεν σημαίνει ότι όλα είναι τέλεια. Σημαίνει ότι έχεις επιλέξει να κοιτάς πέρα από τις ατέλειες και να απολαμβάνεις κάθε στιγμή, παρά τα εμπόδια και τις προκλήσεις της ζωής. Συχνά διαπιστώνουμε ότι εξαρτάμε την ευτυχία μας από ένα ιδανικό μέλλον: «Θα είμαι ευτυχισμένος όταν θα έχω περισσότερα χρήματα, μια καλύτερη δουλειά, ένα μεγαλύτερο σπίτι, μια τέλεια σχέση...»
Αλλά επιδιώκοντας ένα ανέφικτο ιδανικό, κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε ότι η ευτυχία είναι ήδη εκεί, κρυμμένη στα μικρά πράγματα της καθημερινής ζωής.
Η ευτυχία δεν προέρχεται από μια ζωή χωρίς προβλήματα, αλλά από την ικανότητα να προσαρμοζόμαστε, να αποδεχόμαστε και να εκτιμούμε όλα όσα ήδη έχουμε. Η ευτυχία έγκειται στην οπτική μας, στην ερμηνεία των καταστάσεων και, πάνω απ' όλα, στην ικανότητά μας να καλλιεργούμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε, αντί να θρηνούμε για όσα δεν έχουμε.
Η τελειότητα είναι μια ψευδαίσθηση. Όλα στη φύση, στην τέχνη, στην ίδια την ύπαρξη σημαδεύονται από ατέλεια, και αυτό ακριβώς είναι που κάνει τη ζωή μοναδική και μεγαλοπρεπή. Αρχαίες ιαπωνικές παραδόσεις, όπως το wabi-sabi , τιμά αυτή την ατελή ομορφιά... ένα ραγισμένο βάζο επισκευασμένο με χρυσό, ένα δέντρο στριμμένο από τον άνεμο, ένα παλιό βιβλίο με κιτρινισμένες σελίδες.
Εφαρμοσμένη στη ζωή μας, αυτή η φιλοσοφία μας προσκαλεί να εκτιμήσουμε τις δύσκολες στιγμές του ταξιδιού μας, τις πληγές μας, τα λάθη μας και να δούμε σε αυτά στοιχεία που διαμορφώνουν την ιστορία μας και όχι ελαττώματα που πρέπει να διορθωθούν.
Το να είσαι ευτυχισμένος μερικές φορές σημαίνει να ξέρεις πώς να πεις αντίο. Αυτό μπορεί να αφορά ανθρώπους, καταστάσεις ή ακόμα και σκέψεις που μας βυθίζουν κάτω. Όσο κρατάμε πίσω μας πόνους, τύψεις ή περίπλοκες σχέσεις του παρελθόντος, στερούμε από τον εαυτό μας την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα μέλλον που να ευθυγραμμίζεται περισσότερο με αυτό που είμαστε.
Η αληθινή ευτυχία απαιτεί θάρρος να αφήσουμε πίσω μας ό,τι μας πληγώνει και να καλωσορίσουμε ό,τι μας ανεβάζει.
Η ευτυχία δεν είναι πάντα εντυπωσιακή. Δεν έγκειται μόνο σε μεγάλα επιτεύγματα ή εξαιρετικές στιγμές, αλλά και σε απλές στιγμές... ένα κοινό χαμόγελο, το γλυκό άρωμα των λουλουδιών, μια βόλτα στον ήλιο, ένα καλό βιβλίο, ένα γέλιο με έναν φίλο. Αυτές οι μικρές στιγμές χαράς, που συσσωρεύονται μέρα με τη μέρα, δημιουργούν μια ευτυχισμένη ζωή.
«Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο μακριά μπορείς να δεις», γιατί να μην υιοθετήσουμε αυτή την προσέγγιση σε όλες τις πτυχές της ζωής;
«Είναι η στάση σου, πολύ περισσότερο από την ικανότητά σου, που καθορίζει το υψόμετρο σου.»
Όλα έχουν να κάνουν με τη νοοτροπία. Αντί να βιαζόμαστε να πετύχουμε τους στόχους μας και να ξεχνάμε να απολαύσουμε το ταξίδι, μπορούμε να επιλέξουμε να επιβραδύνουμε, να εκτιμήσουμε το περιβάλλον μας και να κάνουμε κάθε μέρα ξεχωριστή.
Η ευτυχία δεν είναι μια ενιαία φόρμουλα. Ο καθένας έχει τον δικό του ορισμό, τις δικές του πηγές χαράς. Κάποιοι βρίσκουν την ευτυχία στην περιπέτεια και την ανακάλυψη, άλλοι στη γαλήνη και τον στοχασμό.
Αυτό που έχει σημασία είναι να πειραματιζόμαστε, να τολμάμε και να ανακαλύπτουμε τι μας ενθουσιάζει πραγματικά. Είτε πρόκειται για μια βόλτα στη φύση, μια συνεδρία γιόγκα με την ανατολή του ηλίου, ένα δημιουργικό έργο ή μια στιγμή που μοιράζεται με ένα αγαπημένο πρόσωπο, ο καθένας μπορεί να καλλιεργήσει τον δικό του κήπο ευτυχίας.
Το να είμαστε ευτυχισμένοι δεν σημαίνει ότι όλα είναι τέλεια. Σημαίνει ότι έχουμε επιλέξει να μην περιμένουμε την τελειότητα για να απολαύσουμε τη ζωή. Είναι μια απόφαση, μια δέσμευση απέναντι στον εαυτό μας: να βλέπουμε το καλό σε κάθε κατάσταση, να αγκαλιάζουμε την ατέλεια με γαλήνη και να δημιουργούμε, μέρα με τη μέρα, μια ζωή που αντικατοπτρίζει ποιοι είμαστε.
Λοιπόν, ποια είναι η πρώτη σου μικρή χαρά σήμερα;
Η ευτυχία δεν προέρχεται από μια ζωή χωρίς προβλήματα, αλλά από την ικανότητα να προσαρμοζόμαστε, να αποδεχόμαστε και να εκτιμούμε όλα όσα ήδη έχουμε. Η ευτυχία έγκειται στην οπτική μας, στην ερμηνεία των καταστάσεων και, πάνω απ' όλα, στην ικανότητά μας να καλλιεργούμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε, αντί να θρηνούμε για όσα δεν έχουμε.
Η τελειότητα είναι μια ψευδαίσθηση. Όλα στη φύση, στην τέχνη, στην ίδια την ύπαρξη σημαδεύονται από ατέλεια, και αυτό ακριβώς είναι που κάνει τη ζωή μοναδική και μεγαλοπρεπή. Αρχαίες ιαπωνικές παραδόσεις, όπως το wabi-sabi , τιμά αυτή την ατελή ομορφιά... ένα ραγισμένο βάζο επισκευασμένο με χρυσό, ένα δέντρο στριμμένο από τον άνεμο, ένα παλιό βιβλίο με κιτρινισμένες σελίδες.
Εφαρμοσμένη στη ζωή μας, αυτή η φιλοσοφία μας προσκαλεί να εκτιμήσουμε τις δύσκολες στιγμές του ταξιδιού μας, τις πληγές μας, τα λάθη μας και να δούμε σε αυτά στοιχεία που διαμορφώνουν την ιστορία μας και όχι ελαττώματα που πρέπει να διορθωθούν.
Το να είσαι ευτυχισμένος μερικές φορές σημαίνει να ξέρεις πώς να πεις αντίο. Αυτό μπορεί να αφορά ανθρώπους, καταστάσεις ή ακόμα και σκέψεις που μας βυθίζουν κάτω. Όσο κρατάμε πίσω μας πόνους, τύψεις ή περίπλοκες σχέσεις του παρελθόντος, στερούμε από τον εαυτό μας την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα μέλλον που να ευθυγραμμίζεται περισσότερο με αυτό που είμαστε.
Η αληθινή ευτυχία απαιτεί θάρρος να αφήσουμε πίσω μας ό,τι μας πληγώνει και να καλωσορίσουμε ό,τι μας ανεβάζει.
Η ευτυχία δεν είναι πάντα εντυπωσιακή. Δεν έγκειται μόνο σε μεγάλα επιτεύγματα ή εξαιρετικές στιγμές, αλλά και σε απλές στιγμές... ένα κοινό χαμόγελο, το γλυκό άρωμα των λουλουδιών, μια βόλτα στον ήλιο, ένα καλό βιβλίο, ένα γέλιο με έναν φίλο. Αυτές οι μικρές στιγμές χαράς, που συσσωρεύονται μέρα με τη μέρα, δημιουργούν μια ευτυχισμένη ζωή.
«Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο μακριά μπορείς να δεις», γιατί να μην υιοθετήσουμε αυτή την προσέγγιση σε όλες τις πτυχές της ζωής;
«Είναι η στάση σου, πολύ περισσότερο από την ικανότητά σου, που καθορίζει το υψόμετρο σου.»
Όλα έχουν να κάνουν με τη νοοτροπία. Αντί να βιαζόμαστε να πετύχουμε τους στόχους μας και να ξεχνάμε να απολαύσουμε το ταξίδι, μπορούμε να επιλέξουμε να επιβραδύνουμε, να εκτιμήσουμε το περιβάλλον μας και να κάνουμε κάθε μέρα ξεχωριστή.
Η ευτυχία δεν είναι μια ενιαία φόρμουλα. Ο καθένας έχει τον δικό του ορισμό, τις δικές του πηγές χαράς. Κάποιοι βρίσκουν την ευτυχία στην περιπέτεια και την ανακάλυψη, άλλοι στη γαλήνη και τον στοχασμό.
Αυτό που έχει σημασία είναι να πειραματιζόμαστε, να τολμάμε και να ανακαλύπτουμε τι μας ενθουσιάζει πραγματικά. Είτε πρόκειται για μια βόλτα στη φύση, μια συνεδρία γιόγκα με την ανατολή του ηλίου, ένα δημιουργικό έργο ή μια στιγμή που μοιράζεται με ένα αγαπημένο πρόσωπο, ο καθένας μπορεί να καλλιεργήσει τον δικό του κήπο ευτυχίας.
Το να είμαστε ευτυχισμένοι δεν σημαίνει ότι όλα είναι τέλεια. Σημαίνει ότι έχουμε επιλέξει να μην περιμένουμε την τελειότητα για να απολαύσουμε τη ζωή. Είναι μια απόφαση, μια δέσμευση απέναντι στον εαυτό μας: να βλέπουμε το καλό σε κάθε κατάσταση, να αγκαλιάζουμε την ατέλεια με γαλήνη και να δημιουργούμε, μέρα με τη μέρα, μια ζωή που αντικατοπτρίζει ποιοι είμαστε.
Λοιπόν, ποια είναι η πρώτη σου μικρή χαρά σήμερα;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΛΟΥΜΙΣΤΟΣ
Σύμβουλος αφύπνισης - Αυτογνωσίας
& Προσωπικής Καθοδήγησης
Ιδρυτής του Συμβουλευτικού Κέντρου
Life Helth Care - www.lifehealthcare.gr
& Εναλλακτικών Θεραπειών - www.voicehealing.gr
Για τα άρθρα μου, τις ομιλίες, σεμινάρια και ενημέρωση των συνεδριών
Συγγραφέας της "Βίβλου της Θετικής Σκέψης"
Για την on line αγορά του βιβλίου εδώ www.vivlosthetikiskepsi.gr
Επικοινωνία για πληροφορίες & ραντεβού στο 6945 723 523
(11:30 - 14:00 και 19:00 - 21:30 - Εκτός Κυριακής)
