Σταύρος Πλουμιστός: Τετάρτη 7 Μαϊου - Το Σώμα, ο ίδιος ο ναός της ύπαρξής μας
«Μέσα στο σώμα κατοικεί κάτι άπειρο, κάτι που δε γεννήθηκε και δεν πεθαίνει. Μη δεις το σώμα σαν φυλακή· δες το σαν ιερό δοχείο της αιωνιότητας.» – απόσπασμα από το προσωπικό μου ημερολόγιο καθοδήγησης.
Σήμερα, Τετάρτη είναι ημέρα ενδοσκόπησης, όπου η ψυχή αναζητά να διαβάσει τα μηνύματα που έχουν αποτυπωθεί επάνω στο σώμα. Είναι η κατάλληλη στιγμή να στραφούμε εσωτερικά, όχι απλώς για να ακούσουμε, αλλά για να συνδεθούμε. Με την ουσία μας. Με το σκάφος που μας φέρει. Με το σώμα, τον ζωντανό ναό της Ύπαρξης.
Το ανθρώπινο σώμα είναι μια αλληγορία της Κοσμικής Τάξης. Δεν είναι τυχαία η αναφορά του ως «ναός του Αγίου Πνεύματος» σε θεολογικά κείμενα. Δεν είναι μόνο βιολογία, ύλη και οστά· είναι σύμβολο πνευματικής τελειότητας μέσα στην ατέλεια. Είναι το δοχείο που δέχτηκε το φως της συνείδησης για να περπατήσει στον κόσμο της ύλης.
Σκέψου: ένα σύμπαν από κύτταρα, από ροές ενέργειας, από εσωτερική γεωμετρία και συγχρονισμό. Τίποτα δεν είναι χαοτικό. Κάθε καρδιακός παλμός είναι μια ηχώ του παγκόσμιου ρυθμού. Κάθε αναπνοή, ένα μυστικό πέρασμα ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο.
Το σώμα δεν είναι απλώς εργαλείο, είναι ενσάρκωση της ψυχής στην ύλη. Είναι το σκάφος με το οποίο διασχίζουμε την πυκνότητα του κόσμου αυτού. Και όπως κάθε ναός, έχει ανάγκη από καθαριότητα, φροντίδα και σεβασμό.
Η σύγχρονη ζωή μάς έχει αποκόψει από αυτή τη γνώση. Βιαζόμαστε, κουραζόμαστε, καταναλώνουμε, παραμελούμε. Βλέπουμε το σώμα ως αντικείμενο: το αναλύουμε, το συγκρίνουμε, το επικρίνουμε. Το φορτώνουμε με το βάρος των ενοχών, της αμφιβολίας, της ντροπής. Το τιμωρούμε όταν δεν ανταποκρίνεται στις φαντασιώσεις μας. Ξεχνούμε πως πρόκειται για ιερό δώρο και όχι για εργαλείο ανταγωνισμού ή απόδοσης.
Η λήθη αυτή είναι μία μορφή εσωτερικής πτώσης. Όταν δεν αναγνωρίζουμε το σώμα ως ναό, χάνουμε την επαφή με το ιερό μέσα μας. Χάνουμε τον σεβασμό, την ευγνωμοσύνη, την ιερότητα της ύπαρξης.
Η αφύπνιση ξεκινά από τη στροφή προς το φως της ενθύμησης. Να θυμηθείς πως είσαι ψυχή μέσα σε σώμα. Όχι σώμα με ψυχή. Το σώμα είναι ο καθρέφτης σου. Είναι η εξωτερική όψη μιας βαθύτερης δόνησης. Κάθε πόνος, κάθε βάρος, κάθε σφίξιμο, είναι μήνυμα. Είναι διάλογος. Όχι τυχαίο γεγονός, όχι «ατυχία». Είναι προσκλητήριο προς επιστροφή.
Μέσα από τη στοργική παρατήρηση, μπορείς να ξαναχτίσεις τον ιερό σου ναό από την αρχή. Όχι με επιβολή ή κριτική, αλλά με αγάπη, σιωπή και αποδοχή.
Η Φροντίδα ως Πράξη Ιερής Συνειδητότητας
Όταν τρως με επίγνωση, προσεύχεσαι. Όταν αναπνέεις συνειδητά, εισπνέεις θεϊκή ουσία. Όταν αγκαλιάζεις το σώμα σου χωρίς ντροπή, συντονίζεσαι με την αλήθεια σου. Η φροντίδα δεν είναι πολυτέλεια· είναι μυσταγωγία. Είναι η γέφυρα που ενώνει την καθημερινότητα με το Θείο.
Μην παραβλέπεις την απλότητα των πράξεων:
Η Ολιστική Αντίληψη της Θεραπείας την οποία υποστηριζω
Η θεραπεία δεν είναι απλώς «απουσία ασθένειας». Είναι ολιστική επιστροφή στην ενότητα. Να νιώσεις το σώμα, την ψυχή και τον νου σου ως ένα σύστημα. Ο κάθε πόνος έχει ψυχοσωματική ρίζα, η κάθε ανισορροπία έχει εσωτερικό καθρέφτισμα.
Η ολιστική θέαση σε καλεί να γίνεις ο ίδιος ο θεραπευτής του εαυτού σου. Όχι μέσα από τεχνικές, αλλά μέσα από ενσυναίσθηση, συγχώρεση, σύνδεση.
Το ανθρώπινο σώμα είναι μια αλληγορία της Κοσμικής Τάξης. Δεν είναι τυχαία η αναφορά του ως «ναός του Αγίου Πνεύματος» σε θεολογικά κείμενα. Δεν είναι μόνο βιολογία, ύλη και οστά· είναι σύμβολο πνευματικής τελειότητας μέσα στην ατέλεια. Είναι το δοχείο που δέχτηκε το φως της συνείδησης για να περπατήσει στον κόσμο της ύλης.
Σκέψου: ένα σύμπαν από κύτταρα, από ροές ενέργειας, από εσωτερική γεωμετρία και συγχρονισμό. Τίποτα δεν είναι χαοτικό. Κάθε καρδιακός παλμός είναι μια ηχώ του παγκόσμιου ρυθμού. Κάθε αναπνοή, ένα μυστικό πέρασμα ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο.
Το σώμα δεν είναι απλώς εργαλείο, είναι ενσάρκωση της ψυχής στην ύλη. Είναι το σκάφος με το οποίο διασχίζουμε την πυκνότητα του κόσμου αυτού. Και όπως κάθε ναός, έχει ανάγκη από καθαριότητα, φροντίδα και σεβασμό.
Η σύγχρονη ζωή μάς έχει αποκόψει από αυτή τη γνώση. Βιαζόμαστε, κουραζόμαστε, καταναλώνουμε, παραμελούμε. Βλέπουμε το σώμα ως αντικείμενο: το αναλύουμε, το συγκρίνουμε, το επικρίνουμε. Το φορτώνουμε με το βάρος των ενοχών, της αμφιβολίας, της ντροπής. Το τιμωρούμε όταν δεν ανταποκρίνεται στις φαντασιώσεις μας. Ξεχνούμε πως πρόκειται για ιερό δώρο και όχι για εργαλείο ανταγωνισμού ή απόδοσης.
Η λήθη αυτή είναι μία μορφή εσωτερικής πτώσης. Όταν δεν αναγνωρίζουμε το σώμα ως ναό, χάνουμε την επαφή με το ιερό μέσα μας. Χάνουμε τον σεβασμό, την ευγνωμοσύνη, την ιερότητα της ύπαρξης.
Η αφύπνιση ξεκινά από τη στροφή προς το φως της ενθύμησης. Να θυμηθείς πως είσαι ψυχή μέσα σε σώμα. Όχι σώμα με ψυχή. Το σώμα είναι ο καθρέφτης σου. Είναι η εξωτερική όψη μιας βαθύτερης δόνησης. Κάθε πόνος, κάθε βάρος, κάθε σφίξιμο, είναι μήνυμα. Είναι διάλογος. Όχι τυχαίο γεγονός, όχι «ατυχία». Είναι προσκλητήριο προς επιστροφή.
Μέσα από τη στοργική παρατήρηση, μπορείς να ξαναχτίσεις τον ιερό σου ναό από την αρχή. Όχι με επιβολή ή κριτική, αλλά με αγάπη, σιωπή και αποδοχή.
Η Φροντίδα ως Πράξη Ιερής Συνειδητότητας
Όταν τρως με επίγνωση, προσεύχεσαι. Όταν αναπνέεις συνειδητά, εισπνέεις θεϊκή ουσία. Όταν αγκαλιάζεις το σώμα σου χωρίς ντροπή, συντονίζεσαι με την αλήθεια σου. Η φροντίδα δεν είναι πολυτέλεια· είναι μυσταγωγία. Είναι η γέφυρα που ενώνει την καθημερινότητα με το Θείο.
Μην παραβλέπεις την απλότητα των πράξεων:
- Ένα ποτήρι νερό με ευγνωμοσύνη
- Ένα μπάνιο με ιερή πρόθεση καθαρισμού
- Ένα τέντωμα με αναπνοή επίγνωσης
- Ένα άγγιγμα με αγάπη
Η Ολιστική Αντίληψη της Θεραπείας την οποία υποστηριζω
Η θεραπεία δεν είναι απλώς «απουσία ασθένειας». Είναι ολιστική επιστροφή στην ενότητα. Να νιώσεις το σώμα, την ψυχή και τον νου σου ως ένα σύστημα. Ο κάθε πόνος έχει ψυχοσωματική ρίζα, η κάθε ανισορροπία έχει εσωτερικό καθρέφτισμα.
Η ολιστική θέαση σε καλεί να γίνεις ο ίδιος ο θεραπευτής του εαυτού σου. Όχι μέσα από τεχνικές, αλλά μέσα από ενσυναίσθηση, συγχώρεση, σύνδεση.
Η σημερινή ημέρα ως Πύλη Ενδοεπικοινωνίας
Η σημερινή ημέρα δεν είναι απλώς μία μέρα της εβδομάδας. Είναι πύλη εσωτερικής επικοινωνίας. Σήμερα, παρατήρησε τις σκέψεις σου. Δες τι λες για τον εαυτό σου. Τι μηνύματα δίνεις στο σώμα σου;
Πάρε λίγο χρόνο για σιωπή. Άκουσε το στομάχι σου, την καρδιά σου, τα γόνατά σου, τους ώμους σου. Τι κουβαλούν; Ποιο συναίσθημα έχουν αποθηκεύσει; Μην βιάζεσαι να «διορθώσεις» – πρώτα αποδέξου.
Η αποδοχή είναι η αρχή της μεταμόρφωσης.
Το σώμα δεν χρειάζεται να μοιάζει με ιδανικά. Χρειάζεται να είναι κατοικημένο. Ζωντανό. Παρόν. Συνδεδεμένο. Κάθε σημάδι του, κάθε ρυτίδα, κάθε ατέλεια, είναι το χρονικό της ψυχής σου. Μάθε να το διαβάζεις με ιερότητα. Μην το κακολογείς. Μίλησέ του σαν να ήταν ένα παιδί που ζητάει την αγκαλιά σου.
Αν το σώμα σου μπορούσε σήμερα να σου μιλήσει, ίσως να σου έλεγε:
«Είμαι εδώ για εσένα. Από την πρώτη σου ανάσα μέχρι την τελευταία. Δεν σε πρόδωσα ποτέ. Ήμουν πάντα το σπίτι σου. Μην με ξεχνάς. Μην με εγκαταλείπεις. Είμαι ο ναός που φιλοξενεί τη θεότητά σου.»
Και εσύ; Τι θα του απαντούσες;
Αν αυτό το κείμενο σου άγγιξε κάτι βαθύτερο, να θυμάσαι: η αφύπνιση δεν είναι ένας στόχος, αλλά μία συνεχής επιστροφή στον εαυτό. Στον ναό. Στον παλμό. Στο φως που σε κατοικεί.
Είμαι εδώ για να σε καθοδηγήσω, όχι για να σου δείξω το φως... αλλά για να σου υπενθυμίσω ότι είσαι ήδη φως.
Κράτησε αυτό ως σημερινή σου υπενθύμιση. Κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία να γίνεις καλύτερος φίλος με το σώμα σου. Κάθε κύτταρό σου περιμένει να το αγαπήσεις. Και μόλις το κάνεις, τότε ανοίγεις τον δρόμο για θαύματα.
Η σημερινή ημέρα δεν είναι απλώς μία μέρα της εβδομάδας. Είναι πύλη εσωτερικής επικοινωνίας. Σήμερα, παρατήρησε τις σκέψεις σου. Δες τι λες για τον εαυτό σου. Τι μηνύματα δίνεις στο σώμα σου;
Πάρε λίγο χρόνο για σιωπή. Άκουσε το στομάχι σου, την καρδιά σου, τα γόνατά σου, τους ώμους σου. Τι κουβαλούν; Ποιο συναίσθημα έχουν αποθηκεύσει; Μην βιάζεσαι να «διορθώσεις» – πρώτα αποδέξου.
Η αποδοχή είναι η αρχή της μεταμόρφωσης.
Το σώμα δεν χρειάζεται να μοιάζει με ιδανικά. Χρειάζεται να είναι κατοικημένο. Ζωντανό. Παρόν. Συνδεδεμένο. Κάθε σημάδι του, κάθε ρυτίδα, κάθε ατέλεια, είναι το χρονικό της ψυχής σου. Μάθε να το διαβάζεις με ιερότητα. Μην το κακολογείς. Μίλησέ του σαν να ήταν ένα παιδί που ζητάει την αγκαλιά σου.
Αν το σώμα σου μπορούσε σήμερα να σου μιλήσει, ίσως να σου έλεγε:
«Είμαι εδώ για εσένα. Από την πρώτη σου ανάσα μέχρι την τελευταία. Δεν σε πρόδωσα ποτέ. Ήμουν πάντα το σπίτι σου. Μην με ξεχνάς. Μην με εγκαταλείπεις. Είμαι ο ναός που φιλοξενεί τη θεότητά σου.»
Και εσύ; Τι θα του απαντούσες;
Αν αυτό το κείμενο σου άγγιξε κάτι βαθύτερο, να θυμάσαι: η αφύπνιση δεν είναι ένας στόχος, αλλά μία συνεχής επιστροφή στον εαυτό. Στον ναό. Στον παλμό. Στο φως που σε κατοικεί.
Είμαι εδώ για να σε καθοδηγήσω, όχι για να σου δείξω το φως... αλλά για να σου υπενθυμίσω ότι είσαι ήδη φως.
Κράτησε αυτό ως σημερινή σου υπενθύμιση. Κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία να γίνεις καλύτερος φίλος με το σώμα σου. Κάθε κύτταρό σου περιμένει να το αγαπήσεις. Και μόλις το κάνεις, τότε ανοίγεις τον δρόμο για θαύματα.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΛΟΥΜΙΣΤΟΣ
Σύμβουλος αφύπνισης
& Προσωπικής Καθοδήγησης.
Ιδρυτής της Ακαδημίας Αφύπνισης,
Αυτοβελτίωσης, Αυτογνωσίας
& του Συμβουλευτικού Κέντρου
(Life Helth Care)
Εναλλακτικές Θεραπείες
Για τα άρθρα μου, τις ομιλίες, σεμινάρια και ενημέρωση των συνεδριών
Συγγραφέας της "Βίβλου της Θετικής Σκέψης"
Για την on line αγορά του βιβλίου εδώ www.vivlosthetikiskepsi.gr
Επικοινωνία για πληροφορίες & ραντεβού στο 6945 723 523
(11:30 - 14:00 και 19:00 - 21:30 - Εκτός Κυριακής)
