Η αμφίδρομη σχέση των αυτοάνοσων και της κατάθλιψης
Στα αυτοάνοσα νοσήματα, το ανοσοποιητικό επιτίθεται λανθασμένα στους υγιείς ιστούς του οργανισμού. Ορισμένες από τις πιο κοινές αυτοάνοσες παθήσεις είναι η δυσανεξία στη γλουτένη (κοιλιοκάκη), η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο διαβήτης τύπου 1 και η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από το Σουηδικό Μητρώο Γεννήσεων και εντόπισαν όλες τις γυναίκες που είχαν γεννήσει στη Σουηδία μεταξύ 2001 και 2013. Από την ομάδα των περίπου 815.000 γυναικών και των 1,3 εκατομμυρίων κυήσεων που προέκυψαν, λίγο περισσότερες από 55.000 γυναίκες είχαν διαγνωστεί με κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους ή εντός ενός έτους μετά τον τοκετό.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τη συχνότητα εμφάνισης 41 αυτοάνοσων νοσημάτων σε γυναίκες με και χωρίς περιγεννητική κατάθλιψη, ελέγχοντας τους οικογενειακούς παράγοντες, όπως τα γονίδια και το περιβάλλον της παιδικής ηλικίας, συμπεριλαμβάνοντας και τις αδελφές των γυναικών που είχαν προσβληθεί.
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν την αμφίδρομη σχέση της περιγεννητικής κατάθλιψης και της αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας, της ψωρίασης, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της ελκώδους κολίτιδας και της κοιλιοκάκης.
Συνολικά, οι γυναίκες με αυτοάνοσο νόσημα είχαν 30% περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από περιγεννητική κατάθλιψη. Αντίστροφα, οι γυναίκες με περιγεννητική κατάθλιψη είχαν 30% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μεταγενέστερη αυτοάνοση νόσο.
Η ισχυρότερη συσχέτιση αφορούσε τη σκλήρυνση κατά πλάκας, για την οποία ο κίνδυνος ήταν διπλάσιος και προς τις δύο κατευθύνσεις. Ήταν επίσης ισχυρότερη στις γυναίκες που δεν είχαν προηγούμενη ψυχιατρική διάγνωση.
«Η μελέτη μας υποδηλώνει ότι υπάρχει ένας ανοσολογικός μηχανισμός πίσω από την περιγεννητική κατάθλιψη και ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα θα πρέπει να θεωρούνται παράγοντας κινδύνου για αυτό το είδος κατάθλιψης», λέει η πρώτη συγγραφέας της μελέτης Emma Bränn, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Ινστιτούτου Καρολίνσκα.
Οι ερευνητές σκοπεύουν να εξετάσουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κατά το πρώτο έτος μετά τον τοκετό.
«Η κατάθλιψη κατά τη διάρκεια αυτής της ευαίσθητης περιόδου μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό», λέει η Δρ. Bränn.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Molecular Psychiatry.
Το διάβασα στο onmed.gr
