Ο πρώην πρόεδρος της Greenpeace Canada: "Η Κλιματική Αλλαγή βασίζεται σε ψευδείς αφηγήσεις"
Ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Greenpeace, ο Πάτρικ Μουρ, είπε σε ένα email γιατί είχε αποχωρήσει από τον οργανισμό:
«Η Greenpeace «πατήθηκε» από την πολιτική αριστερά όταν συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε χρήμα και δύναμη στο περιβαλλοντικό κίνημα. Οι πολιτικοί ακτιβιστές στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη μετέτρεψαν την Greenpeace από έναν οργανισμό που βασίζεται στην επιστήμη σε έναν πολιτικό οργανισμό συγκέντρωσης κεφαλαίων», είπε ο Μουρ.
15 χρόνια αφότου συνίδρυσε την Greenpeace, ο Μουρ αποχώρησε από τον οργανισμό το 1986.
«Το «περιβαλλοντικό» κίνημα έχει γίνει περισσότερο ένα πολιτικό κίνημα παρά ένα περιβαλλοντικό κίνημα», είπε. «Εστιάζονται κυρίως στη δημιουργία αφηγήσεων, ιστοριών, που έχουν σχεδιαστεί για να ενσταλάξουν φόβο και ενοχή στο κοινό, ώστε το κοινό να τους στέλνει χρήματα».
Ισχυρίστηκε ότι συνήθως πραγματοποιούν τις πολιτικές τους επιχειρήσεις κεκλεισμένων των θυρών με άλλους πράκτορες στα Ηνωμένα Έθνη, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και άλλους οργανισμούς παρόμοιου είδους.
Υποστήριξε ότι η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή [IPCC] «δεν είναι ένας επιστημονικός οργανισμός». Η Παγκόσμια Μετεωρολογική Οντότητα και το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών απαρτίζουν αυτόν τον πολιτικό οργανισμό.
«Η IPCC προσλαμβάνει επιστήμονες για να τους παρέχουν «πληροφορίες» που υποστηρίζουν την αφήγηση της «κλιματικής έκτακτης ανάγκης».
Οι εκστρατείες τους κατά των ορυκτών καυσίμων, της πυρηνικής ενέργειας, του CO2, του πλαστικού κ.λπ., είναι λανθασμένες και έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι ο κόσμος θα τελειώσει εάν δεν ακρωτηριάσουν τον πολιτισμό μας και δεν καταστρέψουμε την οικονομία μας. Είναι πλέον αρνητική επιρροή στο μέλλον τόσο του περιβάλλοντος όσο και του ανθρώπινου πολιτισμού».
«Σήμερα, η αριστερά έχει υιοθετήσει πολλές πολιτικές που θα ήταν πολύ καταστροφικές για τον πολιτισμό, καθώς δεν είναι τεχνικά εφικτές. Δείτε μόνο την επικείμενη ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, την οποία εκμεταλλεύεται ο Πούτιν.
«Αλλά είναι δικό τους δημιούργημα που αρνούνται να αναπτύξουν τους δικούς τους πόρους φυσικού αερίου, εναντιώνονται στην πυρηνική ενέργεια και υιοθετούν μια αδύνατη θέση για τα ορυκτά καύσιμα γενικά», έγραψε ο Μουρ.
Η Αριστερά «απήχησε» την Greenpeace
Οι βασικές αξίες του οργανισμού, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν «πράσινο» για το περιβάλλον και «ειρήνη» για τους ανθρώπους, αλλά η ειρήνη είχε σε μεγάλο βαθμό ξεχαστεί και το πράσινο είχε προτεραιότητα.
«Πολλοί [αποκαλούμενοι] «περιβαλλοντικοί» ηγέτες έλεγαν τώρα ότι «οι άνθρωποι είναι οι εχθροί της Γης, οι εχθροί της Φύσης». Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι οι άνθρωποι είναι το μόνο κακό είδος. Αυτό μοιάζει πάρα πολύ με το «προπατορικό αμάρτημα», ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με το κακό, αλλά όλα τα άλλα είδη είναι καλά, ακόμη και οι κατσαρίδες, τα κουνούπια και οι ασθένειες», υποστήριξε ο Μουρ.
Η ιδέα ότι πρέπει να υπάρχουν λιγότεροι άνθρωποι στον κόσμο είναι η τρέχουσα κυρίαρχη φιλοσοφία, σύμφωνα με τον ίδιο.
«Αλλά οι άνθρωποι που το είπαν αυτό δεν προσφέρθηκαν εθελοντικά να είναι οι πρώτοι που θα φύγουν. Συμπεριφέρονται σαν να είναι ανώτεροι από τους άλλους. Αυτό το είδος «υπερηφάνειας» και «υπερηφάνειας» είναι το χειρότερο από τα Cardinal Sins», είπε ο Moore.
Ψευδής αφήγηση για το χλώριο
«Την εποχή που αποφάσισα να φύγω από την Greenpeace, ήμουν ένας από τους 6 Διευθυντές της Greenpeace International. Ήμουν ο μόνος με επίσημη επιστημονική εκπαίδευση, BSc Honours in Science and Forestry και Ph.D. στην Οικολογία. Οι συνάδελφοί μου σκηνοθέτες αποφάσισαν ότι η Greenpeace θα έπρεπε να ξεκινήσει μια εκστρατεία για να «Απαγορευτεί το Chlorine Worldwide»».
Ο Moore υποστήριξε ότι παρόλο που το χλώριο είναι ένα από τα 94 [φυσικά απαντώμενα] στοιχεία στον Περιοδικό Πίνακα και παίζει πολλούς σημαντικούς ρόλους στη βιολογία και την ανθρώπινη υγεία, είναι επίσης αλήθεια ότι το στοιχειακό αέριο χλώριο είναι πολύ τοξικό και χρησιμοποιήθηκε ως όπλο στον κόσμο. Πόλεμος Α'.
Για παράδειγμα, το χλωριούχο νάτριο, γνωστό και ως επιτραπέζιο αλάτι, είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για όλα τα ζώα και πολλά φυτά. Το NaCl δεν μπορεί να «απαγορευτεί».
Τόνισε ότι μια από τις πιο σημαντικές εξελίξεις στην ιστορία της δημόσιας υγείας στη μείωση της εξάπλωσης μεταδοτικών ασθενειών που μεταδίδονται μέσω του νερού, όπως η χολέρα, ήταν η προσθήκη χλωρίου στο πόσιμο νερό, στις πισίνες και στα ιαματικά λουτρά.
Επιπλέον, περίπου το 25% όλων των φαρμάκων μας περιλαμβάνουν χλώριο και περίπου το 85% των φαρμακευτικών φαρμάκων δημιουργούνται χρησιμοποιώντας χημεία που σχετίζεται με το χλώριο. Χωρίς αλογόνα, όπως το χλώριο, το βρώμιο και το ιώδιο, η ιατρική δεν θα ήταν η ίδια. Τα αλογόνα είναι όλα ισχυρά αντιβιοτικά.
«Η Greenpeace ονόμασε το χλώριο «Το Στοιχείο του Διαβόλου» και αποκαλεί το PVC, το χλωριούχο πολυβινύλιο ή απλά το βινύλιο, «το Poison Plastic». Όλα αυτά είναι ψεύτικα [και] για να τρομάξουν το κοινό. Επιπλέον, αυτή η λανθασμένη πολιτική ενισχύει τη στάση ότι οι άνθρωποι δεν είναι άξιο είδος και ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερα χωρίς αυτούς. Δεν μπορούσα να πείσω τους συναδέλφους μου διευθυντές της Greenpeace να εγκαταλείψουν αυτήν την άστοχη πολιτική. Αυτό ήταν το σημείο καμπής για μένα», είπε ο Μουρ.
Ψεύτικη αφήγηση για τις πολικές αρκούδες
Ο Μουρ απάντησε όταν ρωτήθηκε πώς η Greenpeace χρησιμοποίησε τις μεγάλες συνεισφορές της, λέγοντας ότι τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση «ένα πολύ μεγάλο προσωπικό» (πιθανόν να αριθμούν πάνω από 2.000), εκτεταμένες διαφημίσεις και πρωτοβουλίες συγκέντρωσης κεφαλαίων.
Επιπλέον, σχεδόν όλες οι διαφημίσεις συγκέντρωσης χρημάτων του οργανισμού βασίζονται σε μύθους που είχε καταρρίψει επιμελώς στα βιβλία του, με τις πολικές αρκούδες να χρησιμεύουν ως ένα τέτοιο παράδειγμα.
«Η Διεθνής Συνθήκη για τις πολικές αρκούδες, που υπογράφηκε από όλες τις πολικές χώρες το 1973, για την απαγόρευση του απεριόριστου κυνηγιού πολικών αρκούδων, δεν αναφέρεται ποτέ στα μέσα ενημέρωσης, στην Greenpeace ή σε πολιτικούς που λένε ότι η πολική αρκούδα θα εξαφανιστεί λόγω της τήξης των πάγων στην Αρκτική. . Στην πραγματικότητα, ο πληθυσμός της πολικής αρκούδας έχει αυξηθεί από 6.000 σε 8.000 το 1973 σε 30.000 με 50.000 σήμερα. Αυτό δεν αμφισβητείται», είπε ο Μουρ.
«Αλλά τώρα λένε ότι η πολική αρκούδα θα εξαφανιστεί το 2100 σαν να έχουν μια μαγική κρυστάλλινη σφαίρα που μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Στην πραγματικότητα, τον περασμένο χειμώνα στην Αρκτική είδε μια διαστολή πάγου από τα προηγούμενα χρόνια και η Ανταρκτική ήταν πιο κρύα τον περασμένο χειμώνα από ό,τι τα τελευταία 50 χρόνια».
Όπως πολλοί στον τομέα της «κλιματικής έκτακτης ανάγκης», ο Μουρ είπε ότι δεν προσποιείται ότι είναι ειδικός ούτε προβλέπει το μέλλον με βεβαιότητα.
Ο Στόχος της Θεωρίας της 'Περιβαλλοντικής Αποκάλυψης'
«Πιστεύω ότι ο ανθρώπινος πληθυσμός ήταν πάντα ευάλωτος σε ανθρώπους που προβλέπουν την καταστροφή με ψεύτικες ιστορίες», είπε ο Μουρ.
«Οι Αζτέκοι πέταξαν παρθένες σε ηφαίστεια και οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί έκαιγαν γυναίκες ως μάγισσες για 200 χρόνια, ισχυριζόμενοι ότι αυτό θα «έσωζε τον κόσμο» από τους κακούς ανθρώπους. Αυτό έχει [αναφερθεί ως] «νοοτροπία αγέλης», «ομαδική σκέψη» και «συμπεριφορά λατρείας». Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά ζώα με ιεραρχία και είναι πιο εύκολο να κερδίσεις μια υψηλή θέση χρησιμοποιώντας φόβο και έλεγχο».
Ο Μουρ πρόσθεσε ότι έχει δεσμευτεί να αποδείξει στους ανθρώπους ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο τρομερή όσο τους οδηγεί να πιστεύουν ότι η υπόθεση της περιβαλλοντικής αποκάλυψης αφορά πραγματικά την «πολιτική δύναμη και έλεγχο».
«Σήμερα, στις πιο πλούσιες χώρες, οι απόγονοί μας παίρνουν αποφάσεις για τις οποίες θα πρέπει να πληρώσουν τα εγγόνια μας», είπε. «Οι προβλέψεις ότι ο κόσμος πλησιάζει στο τέλος του έχουν γίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ούτε μια φορά αυτό έγινε πραγματικότητα. Γιατί να το πιστέψουμε τώρα;»
«Οι άνθρωποι φοβούνται φυσικά το μέλλον γιατί είναι άγνωστο και γεμάτο κινδύνους και δύσκολες αποφάσεις. Πιστεύω ότι υπάρχει επίσης ένα στοιχείο «αποστροφής του εαυτού» σε αυτό το κίνημα της αποκάλυψης».
Σύμφωνα με τον Μουρ, η σημερινή νεολαία διδάσκεται ότι οι άνθρωποι είναι ανάξιοι και καταστρέφουν τον πλανήτη. Τώρα νιώθουν ένοχοι και ντροπή για τον εαυτό τους ως αποτέλεσμα αυτής της κατήχησης, που είναι η λανθασμένη στάση που πρέπει να έχουν στη ζωή.
Η δαιμονοποίηση του διοξειδίου του άνθρακα
«Πολύ λίγοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν θερμαίνεται. Το αρχείο είναι ξεκάθαρο ότι ο κόσμος θερμαίνεται περίπου από το έτος 1700, 150 χρόνια πριν χρησιμοποιούσαμε ορυκτά καύσιμα. Το 1700 ήταν η κορύφωση της Μικρής Εποχής των Παγετώνων, η οποία ήταν πολύ κρύο και προκάλεσε αποτυχίες των καλλιεργειών και πείνα. Πριν από αυτό, περίπου το 1000 μ.Χ. ήταν η Μεσαιωνική Θερμή περίοδος όταν οι Βίκινγκς εκμεταλλεύονταν τη Γροιλανδία. [Και] πριν από αυτό, γύρω στο 500 μ.Χ. ήταν ο Σκοτεινός Χρόνος, και πριν από αυτό, η Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδος όταν ήταν θερμότερο από σήμερα και η στάθμη της θάλασσας ήταν 1-2 μέτρα υψηλότερη από σήμερα», είπε ο Μουρ.
«Ακόμη και περίπου μέχρι το 1950, η ποσότητα των ορυκτών καυσίμων που χρησιμοποιήθηκαν και το εκπεμπόμενο CO2 ήταν πολύ μικρή σε σύγκριση με σήμερα. Δεν γνωρίζουμε την αιτία αυτών των περιοδικών διακυμάνσεων της θερμοκρασίας, αλλά σίγουρα δεν ήταν το CO2».
Ο Μουρ κατέστησε σαφές ότι η «γνωμοδότηση της μειοψηφίας» δεν αφορά την ιστορία της θερμοκρασίας της Γης. Αντίθετα, η σχέση μεταξύ της θερμοκρασίας και του CO2 είναι αντικείμενο αμφισβήτησης.
«Από αυτή την άποψη, συμφωνώ ότι πολλοί πιστεύουν ότι το CO2 είναι η κύρια αιτία της θέρμανσης. Το CO2 είναι αόρατο, επομένως κανείς δεν μπορεί να δει πραγματικά τι κάνει. Και αυτή η «πλειοψηφία» είναι κυρίως επιστήμονες που πληρώνονται από πολιτικούς και γραφειοκράτες, μέσα ενημέρωσης που κάνουν πρωτοσέλιδα ή ακτιβιστές που βγάζουν χρήματα. [Τα υπόλοιπα είναι] το κοινό που πιστεύει αυτή την ιστορία, παρόλο που δεν μπορεί να δει τι κάνει το CO2», είπε ο Μουρ.
Ο Μουρ παρουσίασε ένα γράφημα που δείχνει τη θερμοκρασία στην κεντρική Αγγλία κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 350 ετών, από το 1659 έως το 2009. Είπε ότι «Εάν το διοξείδιο του άνθρακα ήταν η κύρια αιτία της θέρμανσης, τότε θα πρέπει να υπάρξει αύξηση της θερμοκρασίας κατά μήκος της καμπύλης του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά δεν το κάνει."
Εκτός από τη δήλωση ότι το CO2 είναι το θεμέλιο όλης της ζωής στη Γη και ότι η συγκέντρωσή του στην ατμόσφαιρα είναι αυτήν τη στιγμή χαμηλότερη από ό,τι ήταν για ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας της ζωής, ο Moore χαρακτήρισε τη δαιμονοποίηση του CO2 «εντελώς γελοία».
«Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια είναι παράσιτα για την οικονομία»
«Η ηλιακή και η αιολική ενέργεια είναι και πολύ ακριβές και πολύ αναξιόπιστες. Είναι σχεδόν σαν μια ψυχική ασθένεια που σε τόσους πολλούς ανθρώπους έχει υποβληθεί σε πλύση εγκεφάλου για να πιστεύουν ότι ολόκληρες χώρες μπορούν να υποστηριχθούν με αυτές τις τεχνολογίες», είπε ο Μουρ.
«Πιστεύω ότι η αιολική και η ηλιακή ενέργεια είναι παράσιτα για την ευρύτερη οικονομία. Με άλλα λόγια, κάνουν τη χώρα φτωχότερη από ό,τι αν χρησιμοποιούνταν άλλες πιο αξιόπιστες και λιγότερο δαπανηρές τεχνολογίες».
Σύμφωνα με τον Moore, οι εταιρείες που παρέχουν αιολική και ηλιακή ενέργεια βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε κυβερνητικές εντολές, διαγραφές φόρων και επιδοτήσεις. Σύμφωνα με αυτές τις εντολές, οι άνθρωποι αναγκάζονται να αγοράζουν αιολική και ηλιακή ενέργεια, ακόμη και αν είναι πιο ακριβή, με το πρόσχημα ότι είναι «φιλική προς το περιβάλλον».
"Εκατομμύρια άνθρωποι πληρώνουν περισσότερα για αιολική και ηλιακή ενέργεια, ενώ λίγοι άνθρωποι βγάζουν εκατομμύρια δολάρια, μάρκα, λίρες, κ.λπ. Είναι λίγο σαν ένα σχέδιο Ponzi στα χρηματιστήρια", πρόσθεσε ο Moore.
«Απαιτούν τεράστιες εκτάσεις γης, δεν είναι διαθέσιμες τις περισσότερες φορές και απαιτούν αξιόπιστη ενέργεια όπως πυρηνική, υδροηλεκτρική, [κάρβουνο και φυσικό] αέριο για να είναι διαθέσιμη όταν ο άνεμος και η ηλιακή ενέργεια δεν είναι διαθέσιμη».
Σύμφωνα με τον Moore, η εξόρυξη, η μεταφορά και η κατασκευή αιολικών και ηλιακών πάρκων χρειάζονται σημαντικές ποσότητες ορυκτών καυσίμων. Σε πολλά μέρη, επίσης δεν παράγουν τόση ενέργεια κατά τη διάρκεια της ζωής τους, όση χρειάζεται για την κατασκευή και τη συντήρησή τους.
«Γιατί να μην χρησιμοποιείτε αξιόπιστη ενέργεια [όπως πυρηνική, υδροηλεκτρική ενέργεια, φυσικό αέριο κ.λπ.] ως κύρια πηγή;» Ο Μουρ ρώτησε, προσθέτοντας ότι αν συνέβαινε αυτό, «τότε ο άνεμος και η ηλιακή ενέργεια θα ήταν περιττές».
«Το πλαστικό δεν είναι τοξική ουσία»
«Το πλαστικό δεν είναι τοξική ουσία. Γι' αυτό συσκευάζουμε και τυλίγουμε το φαγητό μας σε αυτό, για να μην μολυνθεί. Το πλαστικό δεν γίνεται ως δια μαγείας τοξικό όταν μπαίνει στον ωκεανό», είπε ο Μουρ.
«Φυσικά, λένε από τη μια ότι το πλαστικό δεν θα σπάσει ποτέ, και μετά, από την άλλη, λένε ότι θα διασπαστεί γρήγορα σε «μικροπλαστικά», τα οποία, φυσικά, είναι βολικά αόρατα, οπότε κανείς δεν μπορεί να παρατηρήσει ή να επαληθεύσει αυτό για τον εαυτό τους. Τι έξυπνο!»
Ο Moore ισχυρίζεται ότι το πεπτικό μας σύστημα μπορεί να διακρίνει μεταξύ «τροφής» και πλαστικού ή μικροσκοπικών σωματιδίων άμμου. Όσο λεπτό κι αν είναι η άμμος, το σώμα μας δεν την απορροφά στην κυκλοφορία του αίματός μας.
Ισχυρίστηκε ότι, όπως το παρασυρόμενο ξύλο, το πλωτό πλαστικό στον ωκεανό είναι παρόμοιο με έναν μικρό πλωτό ύφαλο. Δίνει στους θαλάσσιους οργανισμούς μια επιφάνεια για να προσκολληθούν, να γεννήσουν τα αυγά τους και να τρώνε πράγματα που είναι προσκολλημένα σε αυτήν.
«Η ρύπανση είναι συνήθως τοξική ή βλάπτει τη ζωή. Το πλαστικό είναι απλά «σκουπίδια» δίπλα στο δρόμο. Δεν βλάπτει τίποτα. Μια εξαίρεση είναι τα πεταμένα δίχτυα ψαρέματος, όχι επειδή είναι πλαστικά αλλά επειδή έχουν σχήμα για να πιάνουν ψάρια.
«Η περιβαλλοντική κοινότητα θα πρέπει να συνεργαστεί με την αλιευτική βιομηχανία για να σταματήσει να πετάει κατεστραμμένα δίχτυα στη θάλασσα και να τα φέρει πίσω στην αποβάθρα, όπου μπορούν να ανακυκλωθούν, να χρησιμοποιηθούν σε μονάδα παραγωγής ενέργειας από απόβλητα ή να απορριφθούν με ασφάλεια», πρόσθεσε ο Μουρ.
Το διάβασα στο humansbefree.com
