Κατέρρευσε το «αντι-ρωσικό» μέτωπο: Μόνο 55 χώρες σε σύνολο 193 ψήφισαν κατά της Ρωσίας για την επέμβαση στην Ουκρανία
Αυτό αποτελεί ήττα για την Δύση καθώς στις 2 Μαρτίου ήταν 141 οι χώρες που ψήφισαν στα Ηνωμένα Εθνη για να αποδοκιμάσουν τη ρωσική επέμβαση.
Μόλις πέντε καταψήφισαν τότε και οι υπόλοιπες απείχαν.
Τότε τάχθηκε κατά της Ρωσίας το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού. Τώρα απέμεινε το 1/6, αφού οι 55 χώρες που στήριξαν την επετειακή ανακοίνωση δεν αντιπροσωπεύουν περισσότερους από τους 1,32 δισ. κατοίκους του συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού των 8 δισ.
Επί της ουσίας, αυτοί που έχουν απομείνει στο αντιρωσικό μπλοκ είναι οι 48 χώρες που εντάχθηκαν από την πρώτη στιγμή και στις κυρώσεις, συν λίγα ακόμα μικρά κράτη και κρατίδια, τα οποία όμως δεν αποτελούν κάποιο σοβαρό κίνδυνο για την Ρωσία.
Απέχουν ολόκληρη η αφρικανική ήπειρος, αλλά κι ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.
Πρακτικά, η μόνη που είναι ενάντια στην Ρωσία είναι η Ευρώπη, η οποία είναι και η μόνη που υποφέρει αφού με τις κυρώσεις πυροβόλησε τα «πόδια» της.
Μαζί με την Ευρώπη κατά της Ρωσίας τάσσονται και οι ΗΠΑ-που είναι και οι βασικές υπεύθυνες για την παγκόσμια πλέον οικονομική και γεωπολιτική κρίση, η Αυστραλία και η Ιαπωνία.
Αλλες πραγματικά ισχυρές χώρες, στρατιωτικά και οικονομικά, δεν υπάρχουν. Εντύπωση προκαλεί ότι το Ισραήλ δεν βρίσκεται στη λίστα χωρών στήριξης, ενώ, αντίθετα, υπάρχει η Τουρκία η οποία «ακροβατεί» ως συνήθως ανάμεσα στους δύο κόσμους της Δύσης και της Ανατολής.
Πάντως σε ότι αφορά το Ισραήλ είναι φυσιολογικό να μην θέλει να στραφεί κατά των Ρώσων, διότι τότε θα αντιμετώπιζε σοβαρότατο πρόβλημα στην Συρία καθώς η Μόσχα επιτρέπει στους Ισραηλινούς να διεξάγουν αεροπορικές επιχειρήσεις όποτε κρίνεται απαραίτητο κατά της Χεζμπολάχ και φιλοϊρανικών ενόπλων δυνάμεων.
Πέραν αυτού μεγάλο μέρος του ισραηλινού λαού αποτελείται από ρωσοεβραίους που επαναπατρίστηκαν και έχουν πολύ θετικά συναισθήματα για την Ρωσία ενώ μιλούν και τη ρωσική γλώσσα.
Απτό παράδειγμα ο πρώην ΥΠΑΜ, ΥΠΕΞ και νυν ΥΠΟΙΚ του Ισραήλ Άβιγκντορ Λίμπερμαν που μιλάει ρωσικά έχοντας γεννηθεί στο Κισινάου της Μολδαβίας.
Συγκεκριμένα, την επετειακή ανακοίνωση συνυπέγραψαν από την Ευρώπη 42 χώρες, οι Αλβανία, Ανδόρα, Αυστρία, Βέλγιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρος, Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γεωργία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ισλανδία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Μονακό, Μαυροβούνιο, Ολλανδία, Σκόπια, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Μολδαβία, Ρουμανία, Σαν Μαρίνο, Σλοβακία, Σλοβενία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ουκρανία, Ην. Βασίλειο.
Εκτός Ευρώπης η λίστα περιλαμβάνει μόνο 13 χώρες: Αυστραλία, Καναδάς, Κολομβία, Γουατεμάλα, Ιαπωνία, Νησιά Μάρσαλ, Νέα Ζηλανδία, Παλάου, Ν. Κορέα, Σιγκαπούρη, Μικρονησία, Τουρκία και ΗΠΑ.
Την παρουσίαση της κοινής δήλωσης ανέλαβε ο Σεργκέι Κισλίτσια, μόνιμος αντιπρόσωπος της Ουκρανίας στα Ηνωμένα Εθνη από το 2019.
Δίπλα του βρέθηκαν και τα άλλα κράτη που στήριξαν. Χαριτολογώντας, όσο περίμενε τους αντιπροσώπους να σταθούν ο ένας δίπλα στον άλλον για τις κάμερες ο Ουκρανός επιχείρησε να διασκεδάσει κάπως τις εντυπώσεις: «Είναι καλό πράγμα που είμαστε τόσο πολλοί που πρέπει να στριμωχτούμε. Δεν πρόκειται να συρρικνωθούμε, πάντως. Θα διευρυνθούμε για την υποστήριξη της Ουκρανίας».
Επειτα ο Ουκρανός πρέσβης διάβασε το κείμενο των «55» που συνυπογράφουν. Εκεί γίνεται λόγος για την παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ. «Καμία απόκτηση εδαφών που προέρχεται από χρήση στρατιωτικής βίας δεν αναγνωρίζεται ως νόμιμη» τόνισε:
«Παραμένουμε δεσμευμένοι στην ανεξαρτησία, στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και στα αναγνωρισμένα σύνορά της, που φτάνουν μέχρι τα ανατολικά της σύνορα. Επαναλαμβάνουμε σήμερα την απαίτησή μας για την άμεση παύση των εχθροπραξιών από τη Ρωσία και την πλήρη, άμεση και άνευ όρων απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων από το έδαφος της Ουκρανίας».
Φυσικά, η συγκεκριμένη ανακοίνωση των «55» έπεσε στα «χαμηλά» αντίθετα με εκείνην του Μαρτίου την οποία όλα τα ΜΜΕ την «διαφήμιζαν» ως δείγμα… πλανητικής επίθεσης κατά της Ρωσίας.
Αυτή την φορά ο μικρός αριθμός των χωρών θα προκαλούσε το αντίθετο αποτέλεσμα καθώς αυξάνεται το κλίμα δυσαρέσκειας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και είναι εμφανές το αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν οι αντι-ρωσικές κυρώσεις.
