Στ. Πλουμιστός: Οι άνθρωποι μπορούν να διώξουν αρνητικές οντότητες, αν το θέλουν...
.PNG)
Δεδομένου ότι τα πνεύματα εξ ορισμού τους είναι αόρατα και άυλα, είναι αδύνατο να αποδειχθεί ή να διαψευσθεί η ύπαρξή τους, αλλά η πραγματικότητά τους είναι μια από τις πιο ξεκάθαρες διδασκαλίες της Βίβλου, η οποία παρέχει μια εκπληκτική ποσότητα πληροφοριών για αυτά τα καταστροφικά όντα.
Η πρώτη αναφορά ενός κακού πνεύματος (αρνητικής οντότητας) είναι το «οδυνηρό πνεύμα από τον Κύριο» που βασάνιζε τον βασιλιά Σαούλ, προκαλώντας τον σε κατάθλιψη και στην προσπάθεια να σκοτώσει τον Δαβίδ (Α' Σαμουήλ 16:14-23, 19:9). Σε μια άλλη ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης, ένα ψεύτικο πνεύμα μπήκε σε μερικούς ψευδοπροφήτες, αναγκάζοντάς τους να δώσουν ένα παραπλανητικό μήνυμα στον Αχαάβ, τον πονηρό βασιλιά του Ισραήλ, ώστε να καταστραφεί (Α' Βασιλέων 22:19-25).
Ο Ιησούς δίδαξε ότι τα «ακάθαρτα πνεύματα» (αρνητικές οντότητες) κάνουν το σπίτι τους στους ανθρώπους, όπου μπορούν να προκαλέσουν απείθαρχη συμπεριφορά, άρνηση στην εσωτερική πίστη του εαυτού μας, αδυναμία ακρόασης ή ομιλίας, επιληψία, πυρετό και άλλες αναγνωρισμένες πλέον ιατρικές καταστάσεις. Εάν τους διώξουν, προσπαθούν να επιστρέψουν και να φέρουν μαζί τους άλλα πνεύματα (Ματθαίος 12:43-45). Είναι δυνατό για ένα άτομο να φιλοξενήσει περισσότερους από μια αρνητικές οντότητες ή δαίμονες – ένας άνθρωπος είχε μια «λεγεώνα» πνευμάτων (μια ρωμαϊκή λεγεώνα αποτελούνταν από περίπου 6.000 στρατιώτες! Μάρκος 5:1-19).
Ο Ιησούς συχνά και εύκολα διώχνει τα κακά πνεύματα. Τα πνεύματα αναγνώρισαν τη δύναμη, τη θεότητα και την εξουσία Του πάνω τους (Μάρκος 1:23-27) και Τον παρακάλεσαν να μην τα διώξει. Καταλαβαίνουν επίσης ότι υπάρχει καθορισμένος χρόνος στον οποίο θα καταστραφούν (Ματθ. 8:28-32). Ο Ιησούς έδωσε στους ακολούθους του εξουσία πάνω στα κακά πνεύματα, και ήταν επίσης σε θέση να τα διώξουν, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτούνταν νηστεία και προσευχή για ιδιαίτερα επίμονα πνεύματα (Μάρκος 9:25-29). Η εκδίωξη των πνευμάτων είναι ένα από τα «σημεία που ακολουθούν αυτούς που πιστεύουν» (Μάρκος 16:17).
Ο απόστολος Παύλος αποκαλεί τα πονηρά πνεύματα «αρχηγεία, δυνάμεις, άρχοντες του σκότους αυτού του αιώνα, πνευματικά στρατεύματα κακίας στους ουράνιους τόπους» (Εφεσίους 6:12). Μας πληροφορεί ότι προστατευόμαστε από αυτούς φορώντας την «ουράνια πανοπλία»—την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, το μήνυμα του Ευαγγελίου, την πίστη, τη διαβεβαίωση της σωτηρίας, το Άγιο Πνεύμα και τον Λόγο του Θεού (Εφεσίους 6:13-17). Ο απόστολος Ιάκωβος μας διαβεβαιώνει ότι αν αντισταθούμε στα κακά πνεύματα θα φύγουν από κοντά μας (Ιακώβου 4:7).
Από την άλλη πλευρά, τα κακά πνεύματα μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στους ανθρώπους με την τέρψη στην αμαρτία (Α' Ιωάννη 3:8), με την απιστία (Β' Κορινθίους 4:3,4), με την απόρριψη της αλήθειας (Β' Θεσ. 2:10) και μέσω ψεύτικα θαύματα (2 Θεσσαλονικείς 2:9, Αποκάλυψη 16:14). Πολλοί άνθρωποι που έχουν μελετήσει αυτό το θέμα είναι επίσης πεπεισμένοι ότι ο Σατανάς μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση στους ανθρώπους μέσω της συμμετοχής σε σατανικές τελετουργίες, του αποκρυφισμού, της μαγείας, ακούγοντας σατανική μουσική, από όρκους και κατάρες, μέσω σατανικών εθισμών όπως οι ουσίες και πορνογραφία ή ως κληρονομιά από γονείς που έχουν δαιμονοποιηθεί χωρίς να το καταλαβαίνουν.
Από πού προήλθαν τα κακά πνεύματα; Η Αποκάλυψη μας λέει ότι όταν ο Σατανάς εκδιώχθηκε από τον ουρανό «οι άγγελοί του εκδιώχθηκαν μαζί του» (Αποκάλυψη 12:9) . Όπως ο Σατανάς, ήταν τέλειοι όταν δημιουργήθηκαν (Ιεζεκιήλ 28:15), αλλά αναμφίβολα συμμετείχαν στην ίδια υπερηφάνεια, αυτοεξύψωση και δυσαρέσκεια με την ενέργεια του Θεού που οδήγησε στην πτώση του Σατανά (Ιεζεκιήλ 28:16,17, Ησαΐας 14: 12-14).
Σύμφωνα με την Αποκάλυψη, θα παίξουν σημαντικό ρόλο στα γεγονότα στο τέλος της εποχής..., εξαπατώντας «τους βασιλιάδες της γης» και «αυτούς που έλαβαν το χάραγμα του θηρίου», ώστε να αντιταχθούν στον Δημιουργό - Θεό και να πολεμήσουν εναντίον του αληθινού λαού του , πιστεύοντας ταυτόχρονα ότι τον υπηρετούν ( Αποκάλυψη 16:13,14 , 19:19,20, Ιωάννης 16:2).
Ακόμη και τώρα μερικά κακά πνεύματα που έχουν εκδιωχθεί από τους ανθρώπους είναι δεμένα σε «αλυσίδες του σκότους» στην «κόλαση» (ελληνικά Τάρταρα) (2 Πέτρου 2:4), επίσης γνωστή ως «άβυσσος» (Λουκάς 8:31). Κατά τη διάρκεια του Καιρού της Θλίψης η άβυσσος θα ανοίξει και τα κακά πνεύματα θα βγουν για να προκαλέσουν δυστυχία και καταστροφή (Αποκάλυψη 9:1-6).
Αλλά κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα «αλυσοδεθούν» ξανά στην άβυσσο — θα περιοριστούν στην ερειπωμένη και ερημωμένη γη κατά τη διάρκεια της χιλιετίας ( Αποκάλυψη 20:1-3 ). Κατά τη διάρκεια της Χιλιετίας, ο λαός του Θεού που έχει σωθεί θα κρίνει τους κακούς αγγέλους (Α' Κορινθίους 6:3). Στην τελική εκτελεστική κρίση ο Σατανάς και οι ακόλουθοί του θα «ριχτούν στη λίμνη της φωτιάς» ( Αποκάλυψη 20:10 ), όπου θα καταστραφούν ολοκληρωτικά «και δεν θα είναι πια για πάντα» (Ιεζεκιήλ 28:19).
Πώς πρέπει να σχετιζόμαστε με αυτές τις κακές πνευματικές δυνάμεις; Πρώτα και πιο σημαντικό, πρέπει να γνωρίζουμε την παρουσία τους και τον τρόπο λειτουργίας τους. Ο Ιωάννης είπε ότι πρέπει να «δοκιμάζουμε τα πνεύματα, αν είναι του Θεού» και ο Παύλος είπε ότι «δεν πρέπει να αγνοούμε τα μηχανήματα (του Σατανά)» (1 Ιωάννη 4:1, Β Κορινθίους 2:11).
Ένα βασικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι ως πιστοί έχουμε δύναμη και εξουσία πάνω στα κακά πνεύματα—ο Ιησούς είπε «Στο όνομά μου (εσείς) θα εκδιώξετε τους δαίμονες». «Σου δίνω την εξουσία να ποδοπατάς φίδια και σκορπιούς και πάνω σε όλη τη δύναμη του εχθρού» και οι ακόλουθοί του ανέφεραν, «ακόμη και οι δαίμονες υποτάσσονται σε εμάς στο όνομά σου» (Μάρκος 16:17, Λουκάς 10:17,19 ).
Ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα προσπαθήσουν να εξαπατήσουν τους πιστούς ώστε να πιστεύουν ότι έχουν τόσο μεγάλη δύναμη που οι πιστοί πρέπει να τους φοβούνται και να προσπαθούν να μην έχουν καμία σχέση μαζί τους, αλλά η Βίβλος διδάσκει ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε με αδιαπραγμάτευτη πίστη και να νικήσουμε τον εχθρό για την ζωή μας και στις ζωές των γύρω μας.
Η πρώτη αναφορά ενός κακού πνεύματος (αρνητικής οντότητας) είναι το «οδυνηρό πνεύμα από τον Κύριο» που βασάνιζε τον βασιλιά Σαούλ, προκαλώντας τον σε κατάθλιψη και στην προσπάθεια να σκοτώσει τον Δαβίδ (Α' Σαμουήλ 16:14-23, 19:9). Σε μια άλλη ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης, ένα ψεύτικο πνεύμα μπήκε σε μερικούς ψευδοπροφήτες, αναγκάζοντάς τους να δώσουν ένα παραπλανητικό μήνυμα στον Αχαάβ, τον πονηρό βασιλιά του Ισραήλ, ώστε να καταστραφεί (Α' Βασιλέων 22:19-25).
Ο Ιησούς δίδαξε ότι τα «ακάθαρτα πνεύματα» (αρνητικές οντότητες) κάνουν το σπίτι τους στους ανθρώπους, όπου μπορούν να προκαλέσουν απείθαρχη συμπεριφορά, άρνηση στην εσωτερική πίστη του εαυτού μας, αδυναμία ακρόασης ή ομιλίας, επιληψία, πυρετό και άλλες αναγνωρισμένες πλέον ιατρικές καταστάσεις. Εάν τους διώξουν, προσπαθούν να επιστρέψουν και να φέρουν μαζί τους άλλα πνεύματα (Ματθαίος 12:43-45). Είναι δυνατό για ένα άτομο να φιλοξενήσει περισσότερους από μια αρνητικές οντότητες ή δαίμονες – ένας άνθρωπος είχε μια «λεγεώνα» πνευμάτων (μια ρωμαϊκή λεγεώνα αποτελούνταν από περίπου 6.000 στρατιώτες! Μάρκος 5:1-19).
Ο Ιησούς συχνά και εύκολα διώχνει τα κακά πνεύματα. Τα πνεύματα αναγνώρισαν τη δύναμη, τη θεότητα και την εξουσία Του πάνω τους (Μάρκος 1:23-27) και Τον παρακάλεσαν να μην τα διώξει. Καταλαβαίνουν επίσης ότι υπάρχει καθορισμένος χρόνος στον οποίο θα καταστραφούν (Ματθ. 8:28-32). Ο Ιησούς έδωσε στους ακολούθους του εξουσία πάνω στα κακά πνεύματα, και ήταν επίσης σε θέση να τα διώξουν, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτούνταν νηστεία και προσευχή για ιδιαίτερα επίμονα πνεύματα (Μάρκος 9:25-29). Η εκδίωξη των πνευμάτων είναι ένα από τα «σημεία που ακολουθούν αυτούς που πιστεύουν» (Μάρκος 16:17).
Ο απόστολος Παύλος αποκαλεί τα πονηρά πνεύματα «αρχηγεία, δυνάμεις, άρχοντες του σκότους αυτού του αιώνα, πνευματικά στρατεύματα κακίας στους ουράνιους τόπους» (Εφεσίους 6:12). Μας πληροφορεί ότι προστατευόμαστε από αυτούς φορώντας την «ουράνια πανοπλία»—την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, το μήνυμα του Ευαγγελίου, την πίστη, τη διαβεβαίωση της σωτηρίας, το Άγιο Πνεύμα και τον Λόγο του Θεού (Εφεσίους 6:13-17). Ο απόστολος Ιάκωβος μας διαβεβαιώνει ότι αν αντισταθούμε στα κακά πνεύματα θα φύγουν από κοντά μας (Ιακώβου 4:7).
Από την άλλη πλευρά, τα κακά πνεύματα μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στους ανθρώπους με την τέρψη στην αμαρτία (Α' Ιωάννη 3:8), με την απιστία (Β' Κορινθίους 4:3,4), με την απόρριψη της αλήθειας (Β' Θεσ. 2:10) και μέσω ψεύτικα θαύματα (2 Θεσσαλονικείς 2:9, Αποκάλυψη 16:14). Πολλοί άνθρωποι που έχουν μελετήσει αυτό το θέμα είναι επίσης πεπεισμένοι ότι ο Σατανάς μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση στους ανθρώπους μέσω της συμμετοχής σε σατανικές τελετουργίες, του αποκρυφισμού, της μαγείας, ακούγοντας σατανική μουσική, από όρκους και κατάρες, μέσω σατανικών εθισμών όπως οι ουσίες και πορνογραφία ή ως κληρονομιά από γονείς που έχουν δαιμονοποιηθεί χωρίς να το καταλαβαίνουν.
Από πού προήλθαν τα κακά πνεύματα; Η Αποκάλυψη μας λέει ότι όταν ο Σατανάς εκδιώχθηκε από τον ουρανό «οι άγγελοί του εκδιώχθηκαν μαζί του» (Αποκάλυψη 12:9) . Όπως ο Σατανάς, ήταν τέλειοι όταν δημιουργήθηκαν (Ιεζεκιήλ 28:15), αλλά αναμφίβολα συμμετείχαν στην ίδια υπερηφάνεια, αυτοεξύψωση και δυσαρέσκεια με την ενέργεια του Θεού που οδήγησε στην πτώση του Σατανά (Ιεζεκιήλ 28:16,17, Ησαΐας 14: 12-14).
Σύμφωνα με την Αποκάλυψη, θα παίξουν σημαντικό ρόλο στα γεγονότα στο τέλος της εποχής..., εξαπατώντας «τους βασιλιάδες της γης» και «αυτούς που έλαβαν το χάραγμα του θηρίου», ώστε να αντιταχθούν στον Δημιουργό - Θεό και να πολεμήσουν εναντίον του αληθινού λαού του , πιστεύοντας ταυτόχρονα ότι τον υπηρετούν ( Αποκάλυψη 16:13,14 , 19:19,20, Ιωάννης 16:2).
Ακόμη και τώρα μερικά κακά πνεύματα που έχουν εκδιωχθεί από τους ανθρώπους είναι δεμένα σε «αλυσίδες του σκότους» στην «κόλαση» (ελληνικά Τάρταρα) (2 Πέτρου 2:4), επίσης γνωστή ως «άβυσσος» (Λουκάς 8:31). Κατά τη διάρκεια του Καιρού της Θλίψης η άβυσσος θα ανοίξει και τα κακά πνεύματα θα βγουν για να προκαλέσουν δυστυχία και καταστροφή (Αποκάλυψη 9:1-6).
Αλλά κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα «αλυσοδεθούν» ξανά στην άβυσσο — θα περιοριστούν στην ερειπωμένη και ερημωμένη γη κατά τη διάρκεια της χιλιετίας ( Αποκάλυψη 20:1-3 ). Κατά τη διάρκεια της Χιλιετίας, ο λαός του Θεού που έχει σωθεί θα κρίνει τους κακούς αγγέλους (Α' Κορινθίους 6:3). Στην τελική εκτελεστική κρίση ο Σατανάς και οι ακόλουθοί του θα «ριχτούν στη λίμνη της φωτιάς» ( Αποκάλυψη 20:10 ), όπου θα καταστραφούν ολοκληρωτικά «και δεν θα είναι πια για πάντα» (Ιεζεκιήλ 28:19).
Πώς πρέπει να σχετιζόμαστε με αυτές τις κακές πνευματικές δυνάμεις; Πρώτα και πιο σημαντικό, πρέπει να γνωρίζουμε την παρουσία τους και τον τρόπο λειτουργίας τους. Ο Ιωάννης είπε ότι πρέπει να «δοκιμάζουμε τα πνεύματα, αν είναι του Θεού» και ο Παύλος είπε ότι «δεν πρέπει να αγνοούμε τα μηχανήματα (του Σατανά)» (1 Ιωάννη 4:1, Β Κορινθίους 2:11).
Ένα βασικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι ως πιστοί έχουμε δύναμη και εξουσία πάνω στα κακά πνεύματα—ο Ιησούς είπε «Στο όνομά μου (εσείς) θα εκδιώξετε τους δαίμονες». «Σου δίνω την εξουσία να ποδοπατάς φίδια και σκορπιούς και πάνω σε όλη τη δύναμη του εχθρού» και οι ακόλουθοί του ανέφεραν, «ακόμη και οι δαίμονες υποτάσσονται σε εμάς στο όνομά σου» (Μάρκος 16:17, Λουκάς 10:17,19 ).
Ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα προσπαθήσουν να εξαπατήσουν τους πιστούς ώστε να πιστεύουν ότι έχουν τόσο μεγάλη δύναμη που οι πιστοί πρέπει να τους φοβούνται και να προσπαθούν να μην έχουν καμία σχέση μαζί τους, αλλά η Βίβλος διδάσκει ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε με αδιαπραγμάτευτη πίστη και να νικήσουμε τον εχθρό για την ζωή μας και στις ζωές των γύρω μας.
Ωστόσο, η μάχη με τα κακά πνεύματα δεν είναι η ύψιστη προτεραιότητά μας. Ο Ιησούς είπε ότι δεν πρέπει να χαιρόμαστε που τα πνεύματα υποτάσσονται σε εμάς, αλλά ότι «τα ονόματά μας είναι γραμμένα στον ουρανό» (Λουκάς 10:20). Με άλλα λόγια, είναι δυνατόν να ξεχαστούμε τόσο πολύ με την αντιμετώπιση και την εκδίωξη των δαιμόνων που στο τέλος θα ξεχάσουμε ότι η προτεραιότητα και η εστίασή μας πρέπει να είναι στο Θεό, στον Κύριο Ιησού, στη θυσία μας, τη χάρη και τη συγχώρεση του και στην εντολή του να μοιραζόμαστε το ευαγγέλιο με όλο τον κόσμο.
Καθώς πηγαίνουμε προς τον κόσμο, σίγουρα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη δύναμη του εχθρού, συμπεριλαμβανομένων των κακών πνευμάτων. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε πάντα τα λόγια του αποστόλου Ιωάννη, «Εσείς είστε από τον Θεό, παιδιά, και έχετε νικήσει (τα πονηρά πνεύματα), γιατί αυτός που είναι μέσα σας είναι μεγαλύτερος από εκείνον που είναι στον κόσμο» (Α' Ιωάννου 4 :1-4).
Καθώς πηγαίνουμε προς τον κόσμο, σίγουρα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη δύναμη του εχθρού, συμπεριλαμβανομένων των κακών πνευμάτων. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε πάντα τα λόγια του αποστόλου Ιωάννη, «Εσείς είστε από τον Θεό, παιδιά, και έχετε νικήσει (τα πονηρά πνεύματα), γιατί αυτός που είναι μέσα σας είναι μεγαλύτερος από εκείνον που είναι στον κόσμο» (Α' Ιωάννου 4 :1-4).
.PNG)
