Ένας άνθρωπος θα παραμείνει αδύναμος, άθλιος, και φουκαράς μόνο όταν αρνείται να ανυψώσει τις σκέψεις του
Η αδυναμία και η δύναμη ενός ανθρώπου, η εντιμότητα και η ανεντιμότητα, είναι δικές του ιδιότητες, και όχι κάποιου άλλου. Αυτές τις αποκτά μόνος του και όχι μέσω κάποιου άλλου· και μπορούν να μεταβληθούν μόνο από τον ίδιο, ποτέ από κάποιον άλλον. Η κατάστασή του είναι επίσης δική του, και όχι κάποιου άλλου. Ο πόνος του και η ευτυχία του εξελίσσονται από μέσα του. Όπως σκέφτεται, έτσι και είναι· όπως συνεχίζει να σκέφτεται, έτσι παραμένει.
Ένας δυνατός άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει έναν πιο αδύναμο εκτός και εάν ο πιο αδύναμος είναι πρόθυμος να βοηθηθεί, αλλά ακόμα και τότε ο αδύναμος άνθρωπος πρέπει να επιβληθεί στον εαυτό του. Αυτός πρέπει, με τις δικές του προσπάθειες, να αναπτύξει την δύναμη την οποία θαυμάζει στον άλλον. Κανένας εκτός από τον εαυτό του δεν μπορεί να αλλάξει την κατάστασή του.
Είναι συνηθισμένο για τους ανθρώπους να σκέφτονται και να λένε, «Πολλοί άνθρωποι είναι σκλάβοι επειδή κάποιος είναι δυνάστης· ας μισούμε τον δυνάστη».
Τώρα, όμως, υπάρχει σε μια μικρή μερίδα ανθρώπων μια αυξανόμενη τάση να αντιστραφεί αυτή η κρίση και να λένε, «Ένας άνθρωπος είναι δυνάστης επειδή πολλοί είναι σκλάβοι· ας περιφρονούμε τους σκλάβους».
Η αλήθεια είναι ότι δυνάστης και σκλάβος είναι συνεργάτες εν αγνοία, και, ενώ φαίνεται να αντιπαλεύει ο ένας τον άλλον, στην πραγματικότητα αντιπαλεύουν τους εαυτούς τους. Μια τέλεια Γνώση διακρίνει την επίδραση του δικαίου στην αδυναμία των καταπιεζόμενων και την εσφαλμένη εφαρμογή της δύναμης του δυνάστη. Μια τέλεια Αγάπη, βλέποντας τον πόνο που συνεπάγονται και οι δυο καταστάσεις, δεν αποδοκιμάζει καμία. Μια τέλεια Ευσπλαχνία αγκαλιάζει και τον καταπιεστή και τον καταπιεζόμενο.
Εκείνος που έχει υπερνικήσει την αδυναμία, και έχει αποβάλλει όλες τις εγωιστικές σκέψεις, δεν ανήκει ούτε στον δυνάστη ούτε στον καταπιεζόμενο. Είναι ελεύθερος.
Ένας άνθρωπος μπορεί να ανυψωθεί, να υπερνικήσει και να επιτύχει μόνο όταν ανυψώσει τις σκέψεις του.
Θα παραμείνει αδύναμος, και άθλιος, και φουκαράς μόνο όταν αρνείται να ανυψώσει τις σκέψεις του.
Το διάβασα στο erevoktonos.
