Εκατομμύρια παιδιά είναι σε κίνδυνο, τονίζει η Αντζελίνα Τζολί σε άρθρο της στο TIME
Τώρα πρέπει να δείξουμε συλλογικά την ανθρωπιά μας, επισημαίνει η ηθοποιός και πρέσβειρα καλής θελήσεως της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. «Η επένδυση σε ένα σταθερό και ασφαλές κόσμο ξεκινά με την προστασία των παιδιών», τονίζει.
«Τι θα κάνατε για να προστατεύσετε ένα παιδί;». Με αυτή την ερώτηση ξεκινά το άρθρο της η Αντζελίνα Τζολί.
«Γνώρισα έναν πατέρα στο Αφγανιστάν που ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε από τους Ταλιμπάν, επειδή επέμενε ότι οι κόρες του είχαν δικαίωμα να πάνε στο σχολείο. Γνώρισα ένα κορίτσι από το Κονγκό στην Τανζανία, της οποίας οι γονείς σκοτώθηκαν ενώ εμπόδιζαν ένοπλους άνδρες να μπουν στο σπίτι τους, ώστε εκείνη να μπορέσει να το σκάσει από την πίσω πόρτα μαζί με τον αδελφό της που ήταν μωρό.
Όταν έφτασε στην ασφάλεια, ήταν τόσο σοκαρισμένη, που δυσκολεύτηκε να παραδώσει τον αδελφό της σε εθελοντές. Ήθελε να τον κρατήσει κοντά της και να τον προστατεύσει με κάθε υπόλειμμα προσπάθειας που είχε απομείνει στο μικρό κορμί της», γράφει.
«Μία φίλη μου έχασε τους γονείς της στη βάναυση σύγκρουση στην Καμπότζη. Μεγάλωσε χωρίς εκείνους, αλλά θυμάται όλα όσα θυσίασαν για εκείνη και πόσο πολύ την αγαπούσαν», συμπληρώνει.
Αυτά τα παιδιά συχνά γνωρίζουν την αξία τους επειδή οι ενήλικες που ήταν πιο κοντά τους ήταν διατεθειμένοι να παλέψουν και ακόμη και να πεθάνουν για εκείνα, συνεχίζει. «Υπάρχει πιο σημαντικό δώρο για ένα παιδί, από το να τα αγαπάς και να τους διδάξεις την αξία τους ως ένας ίσος άνθρωπος; Ή, αντιστρόφως, υπάρχει κάτι χειρότερο από όταν ενήλικες- ή ο κόσμος συνολικά- αντιμετωπίζει τα παιδιά σαν οι ζωές και τα σώματά τους δεν έχουν σημασία;», αναρωτιέται.
72 εκατ. παιδιά ζουν κοντά σε ένοπλες ομάδες
Η Τζολί κάνει αναφορά σε έκθεση της ανθρωπιστικής οργάνωσης Save the Children, η οποία προειδοποίησε ότι 72 εκατομμύρια παιδιά ζουν κοντά σε ένοπλες ομάδες που έχουν διαπράξει σεξουαλική βία ενάντια σε παιδιά τον τελευταίο χρόνο, ανάμεσά τους βιασμός, σεξουαλική κακοποίηση, σεξουαλικός βασανισμός, σεξουαλική δουλεία και ακρωτηριασμός.
«Αυτά τα στοιχεία είναι αβάσταχτα, δύσκολο να τα διαβάσεις και ίσως για κάποιους δύσκολο να αναγνωρίσουν ότι επιτρέπεται να συμβούν», γράφει.
«Ίσως σκέφτεστε ήδη ότι τα ξέρετε όλα αυτά. Αλλά ακριβώς είναι αυτό το θέμα. Έχουμε επίγνωση, αλλά παρόλα αυτά φαίνεται να είμαστε απαθείς. Ξέρουμε αυτά τα εγκλήματα εδώ και δεκαετίες κι όμως αυτά συνεχίζονται», τονίζει.
Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία του Save the Children, ο αριθμός των παιδιών που κινδυνεύουν από σεξουαλική βία που σχετίζεται με συγκρούσεις είναι σχεδόν δεκαπλάσιος από ότι ήταν το 1990. «Τα παιδιά εξακολουθούν να στοχοποιούνται σε συγκρούσεις. Ακόμη τα απαγάγουν, κρατούνται ως σκλάβοι του σεξ και ακόμη στρατολογούνται και αναγκάζονται να μετέχουν σε κτηνωδίες», επισημαίνει η Τζολί.
«Ο αριθμός των παιδιών που έχουν εκτοπιστεί διά της βίας από τα σπίτια τους τώρα είναι πάνω από 30 εκατομμύρια, ένας αριθμός άνευ προηγουμένου», αναφέρει.
Η φύση των σύγχρονων συγκρούσεων και η κινητικότητα των ένοπλων ομάδων είναι ένας παράγοντας, σημειώνει. Οργανώσεις όπως η Μπόκο Χαράμ εξαπολύουν επιδρομές πέρα από τα εθνικά σύνορα, κάνουν επιθέσεις σε χωριά και προσφυγικούς καταυλισμούς. Οι άμαχοι τώρα αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των θυμάτων πολέμου, σε συγκρούσεις που κρατούν δεκαετίες, εξηγεί.
«Όμως υπάρχει ένα πιο θεμελιώδες ζήτημα. Ακόμη δεν αντιμετωπίζουμε τα παιδιά ως ίσους δικαιούχους ανθρώπινων δικαιωμάτων, με τα δικά τους ξεχωριστά δικαιώματα, ούτε θεωρούμε την προστασία τους την ύψιστη σκέψη. Αυτό βεβαίως ισχύει και για το πολύ ευρύτερο ζήτημα της βίας στο σπίτι, πέρα από τις συγκρούσεις», επισημαίνει.
«Πρέπει να δείξουμε στα παιδιά ότι είμαστε σοβαροί σε ό,τι αφορά την απόδοση ευθυνών όταν παραβιάζονται τα δικαιώματά τους και οι συγκρούσεις δεν αποτελούν εξαίρεση», τονίζει η Τζολί.
«Όταν τα παιδιά εκτοπίζονται λόγω συγκρούσεων, το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να υποστηρίξουμε το δικαίωμά τους να αναζητήσουν την ασφάλεια. Παρότι τα παιδιά αποτελούν το 40% των εκτοπισμένων ανθρώπων παγκοσμίως, τα κονδύλια που δωρίζονται για τα προγράμματα προστασίας των παιδιών του ΟΗΕ αποτελούν λιγότερο από το 1,5% όλης της ανθρωπιστικής χρηματοδότησης», τονίζει και καταλήγει:
«Τώρα πρέπει να δείξουμε συλλογικά την ανθρωπιά μας. Η επένδυση σε ένα σταθερό και ασφαλές κόσμο ξεκινά με την προστασία των παιδιών».
To διάβασα στο lifo.gr
