Πώς μπορεί να ενισχυθεί η ποιότητα των ωαρίων
μπορούσε να ενισχύσει τη γυναικεία γονιμότητα και να βοηθήσει στην επιλογή των πλέον κατάλληλων ωαρίων για εξωσωματική γονιμοποίηση, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Queensland.
Στην πιο εμπεριστατωμένη μελέτη διεθνώς περί το τελικό στάδιο ωρίμανσης των ωαρίων, διαπιστώθηκε πως η ποιότητά τους εξαρτάται σημαντικά από ένα σημαντικό μεταβολικό συνένζυμο, το νικοτιναμιδο-αδενινο-δινουκλεοτίδιο (NAD+).
Σύμφωνα με τον καθηγητή Hayden Homer από το Κέντρο Κλινικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Queensland, το NAD+ εξασφαλίζει ότι τα ωάρια θα διατηρήσουν το μεγαλύτερο μέρος των κυτταρικών δομικών τους στοιχείων καθώς ωριμάζουν. Ωστόσο, τα επίπεδά του μειώνονται με την πάροδο του χρόνου, καθιστώντας από την ηλικία των 30 ετών ήδη δυσκολότερη τη σύλληψη για τη γυναίκα. Αν τα επίπεδα του NAD+ μπορούσαν να διατηρηθούν σταθερά, οι πιθανότητες μιας γυναίκας να μείνει έγκυος τόσο φυσικά όσο και μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης θα αυξάνονταν σημαντικά.
Το εύρημα είναι σημαντικό, δεδομένου πως το ποσοστό των γυναικών που καταφεύγουν στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή συνεχώς αυξάνεται. Αντιστρόφως, όμως, τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης μειώνονται σημαντικά για τις μεγαλύτερες σε ηλικίας γυναίκες, από 35% στις υποψήφιες 30 ετών σε μόλις 8% για γυναίκες άνω των 40 ετών.
Η ερευνητική ομάδα πέτυχε την ανακάλυψη μελετώντας την κίνηση ατράκτων -τη δομή που διαχωρίζει τα χρωμοσώματα– σε ζωντανά ωάρια κατά την ωρίμανση. Στη διάρκεια της τετραετούς μελέτης, ελήφθησαν εικόνες ωαρίων χωρίς το βιοσυνθετικό ένζυμο NAD+ με σύστημα φωτογραφικής αποτύπωσης βαθμιαίας παρέλευσης χρόνου (time-lapse).
Παρακολουθώντας την ταχύτητα των ατράκτων κατά τη διάρκεια των τελικών σταδίων ωρίμανσης των ωαρίων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι απαιτείται μια εκρηκτική επιτάχυνση που εξαρτάται από το NAD+ για να αποφευχθεί η μεγάλη απώλεια δομικών συστατικών.
Ελπίζοντας στη δύναμη της τεχνολογίας που συνεχώς εξελίσσεται, ο Δρ. Homer σημείωσε πως όταν αυτό επιτευχθεί, θα καταστεί δυνατή η επιλογή των πλέον κατάλληλων ωαρίων προς υποβοηθούμενη γονιμοποίηση.
Το εύρημα είναι σημαντικό, δεδομένου πως το ποσοστό των γυναικών που καταφεύγουν στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή συνεχώς αυξάνεται. Αντιστρόφως, όμως, τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης μειώνονται σημαντικά για τις μεγαλύτερες σε ηλικίας γυναίκες, από 35% στις υποψήφιες 30 ετών σε μόλις 8% για γυναίκες άνω των 40 ετών.
Η ερευνητική ομάδα πέτυχε την ανακάλυψη μελετώντας την κίνηση ατράκτων -τη δομή που διαχωρίζει τα χρωμοσώματα– σε ζωντανά ωάρια κατά την ωρίμανση. Στη διάρκεια της τετραετούς μελέτης, ελήφθησαν εικόνες ωαρίων χωρίς το βιοσυνθετικό ένζυμο NAD+ με σύστημα φωτογραφικής αποτύπωσης βαθμιαίας παρέλευσης χρόνου (time-lapse).
Παρακολουθώντας την ταχύτητα των ατράκτων κατά τη διάρκεια των τελικών σταδίων ωρίμανσης των ωαρίων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι απαιτείται μια εκρηκτική επιτάχυνση που εξαρτάται από το NAD+ για να αποφευχθεί η μεγάλη απώλεια δομικών συστατικών.
Ελπίζοντας στη δύναμη της τεχνολογίας που συνεχώς εξελίσσεται, ο Δρ. Homer σημείωσε πως όταν αυτό επιτευχθεί, θα καταστεί δυνατή η επιλογή των πλέον κατάλληλων ωαρίων προς υποβοηθούμενη γονιμοποίηση.
Το διάβασα στο ygeiamou.gr
