Δε μπορείς να σώσεις αυτόν που δε θέλει να σωθεί.

Δε μπορείς να σώσεις αυτόν που δε θέλει να σωθεί.

⍆Δε μπορείς να ανοίξεις το κεφάλι του και να του βάλεις ιδέες που αλλιώς δε δέχεται. Να τον πείσεις...
να ξεκολλήσει από την εύκολη, βολική, μα βαλτωμένη πραγματικότητα του. Δε μπορείς να γίνεις ο Superman κανενός.

Είμαστε όλοι οι ήρωες του εαυτού μας.

Όταν κάποιος δε θέλει να σωθεί, πρέπει να φεύγεις. Να πακετάρεις τα πράγματα σου και να αποχωρείς. Όχι θυμωμένα, ούτε πληγωμένα. Ούτε καν εκβιαστικά. Όχι. Πρέπει να φεύγεις αποφασιστικά. Έχοντας πλήρη επίγνωση ότι τον αφήνεις για το δικό του το καλό. Γιατί ένας άνθρωπος που σου λέει αλήθειες που δε θέλεις να ακούσεις γίνεται ένας άνθρωπος βαρίδι. Δυσάρεστος. Κάποιος που δε θέλεις να βλέπεις ποτέ. Γιατί να θέλεις να είσαι εσύ αυτός;

Να φεύγεις λοιπόν. Αλλά να φεύγεις και για το δικό σου το καλό. Είναι εγωιστικό, και ταυτόχρονα όχι. Αν θέλεις να εξελίσσεσαι, θα πρέπει να έχεις δίπλα σου ανθρώπους οι οποίοι κοιτάζουν πάντα μπροστά. Εκείνους που κυνηγάνε τα όνειρα τους, βάζουν στόχους, και σε κινητοποιούν με την αισιοδοξία τους.

Ανθρώπους που χαίρεσαι να τους συναντάς, να συζητάτε για όλα εκείνα τα τρομακτικά που θέλετε να καταφέρετε. Τις φίλες και τους φίλους που σε ιντριγκάρουν, που σε τσιτώνουν, που χτυπάνε την ευαίσθητη χορδή σου. Αυτούς που θέλεις να αποφύγεις γιατί σου λένε αυτά που δε θέλεις να ακούσεις. Αλλά την ίδια στιγμή, τους θέλεις και δίπλα σου, γιατί σε ξυπνάνε. Σε κάνουν καλύτερο.

Αυτός που θέλει να σωθεί είναι εκείνος που παίρνει δύσκολες αποφάσεις. Πρέπει να πεις πολλά όχι, να κλείσεις πόρτες, και να δεχτείς ότι κάποιοι κύκλοι έχουν τελειώσει. Μα πάνω από όλα, να το πάρεις απόφαση ότι δε γίνεται αλλιώς. Δε μπορείς να οδηγείς Fiat ελπίζοντας πως μια μέρα θα μεταμορφωθεί σε Ferrari. Πρέπει να βρεις εσύ το δρόμο προς τη Ferrari. Το βουνό δε θα έρθει προς τα σένα, ακόμα κι αν σε λένε Μωάμεθ.

Η αλλαγή έρχεται με την αλλαγή.

Είναι τόσο απλό, και τόσο δύσκολο. Κανείς μας δε θέλει να ξεβολευτεί, αλλά όλοι μας ονειρευόμαστε μια τέλεια ζωή. Είναι σαν μια εξίσωση η οποία βγάζει πάντα μηδέν. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξεις το αποτέλεσμα είναι να αλλάξεις τους συντελεστές. Να προσθέτεις. Πάντα να προσθέτεις. Και να αφαιρείς όλα αυτά που δε χρειάζεσαι. Όπως για παράδειγμα αυτή την ανεξήγητη μανία με τους δεσμούς του παρελθόντος, και τις φιλίες που έχουν μαραθεί σαν μπουκέτο ξεχασμένο στο βάζο.

Να είσαι από τους ανθρώπους που θέλουν να σωθούν. Που ζητάνε βοήθεια και το εννοούν. Που ακούνε αυτά που τους λένε οι άλλοι, και ξέρουν να κρατήσουν τα σημαντικά, και όχι μόνο τα εύκολα. Να βουτάς στα δύσκολα, έστω και διστακτικά. Όποιος κολυμπάει, επιπλέει.

Δε μπορείς να σώσεις αυτόν που δε θέλει να σωθεί. Ο μόνος άνθρωπος που οφείλεις να σώσεις είσαι εσύ. Σήμερα κιόλας.

Το διάβασα στο littlehopeflags.com