«Ξαφνικά αναγκαστήκαμε να απαρνηθούμε τα φιλιά»
«Ναι, ήμασταν ευτυχείς και δεν το γνωρίζαμε», λέει χαμογελώντας ο βασιλιάς του κουβανικού αστυνομικού μυθιστορήματος και ένας από τους πιο πολυδιαβσμένους σύγχρονους συγγραφείς της λατινικής Αμερικής και προσθέτει πονηρά: «υπάρχει και μια άλλη φράση που μου αρέσει περισσότερο: πηγαίνουμε καλύτερα όταν πιστεύουμε ότι πηγαίνουμε χειρότερα».
«Ζούμε αληθινά μια αδιανόητη στιγμή στην ιστορία της γενιάς μας, γι' αυτούς από εμάς που ζουν αυτή τη στιγμή και μοιράζονται αυτή τη στιγμή της ζωής πάνω στη Γη», συνεχίζει ο 64χρονος Λεονάρδο Παδούρα, συγγραφέας του βιβλίου «Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά», εμπνευσμένο από τη δολοφονία του Λέον Τρότσκι (στα ελληνικά από τις εκδ. Καστανιώτη, μτφ. Κώστας Αθανασίου).
Στον κήπο του σπιτιού του και από εύλογη απόσταση, ο συγγραφέας απαντά στις ερωτήσεις του Γαλλικού Πρακτορείου. Απομονωμένος στην αγαπημένη του συνοικία της Μαντίγια σε προάστιο της Αβάνας, απολαμβάνει τη μυρωδιά του φρέσκου ψωμιού από το αρτοποιείο της γωνιάς όπου περιέργως δεν υπάρχει ουρά.
Στην Κούβα, η οποία βρίσκεται από το 1962 υπό αμερικανικό εμπάργκο, οι μεγάλες ουρές αποτελούν μέρος του τοπίου και μεγάλωσαν ακόμη περισσότερο καθώς η κρίση του κορονοϊού οξύνει τις ελλείψεις.
«Στην Κούβα, το μεγαλύτερό μας πρόβλημα αυτή την περίοδο του περιορισμού είναι ένα πρόβλημα 60 ετών που τώρα έχει γίνει απλώς πιο φανερό: τα τρόφιμα».
Όμως ο Παδούρα χαιρετίζει επίσης το γεγονός ότι η χώρα του έχει στείλει γιατρούς της σε μια εικοσαριά χώρες για να συμβάλουν στη μάχη κατά του κορονοϊού, έστω κι αν οι συνθήκες εργασίας τους καταγγέλλονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Η πολιτική της κουβανικής κυβέρνησης είναι ένα πράγμα, και μπορεί κανείς να συμφωνεί ή όχι, όμως αυτοί οι κουβανοί γιατροί που πηγαίνουν να δουλέψουν μακριά από την Κούβα (...) αξίζουν όλο τον σεβασμό μου και κανένας δεν πρέπει να τους θίγει».
«Λίγη μετριοφροσύνη»
Για τον συγγραφέα, ο άνθρωπος, που πιστεύει πως είναι πανίσχυρος απέναντι στα στοιχεία, επιστρέφει μ' αυτή την κρίση στον φόβο του θανάτου.
«Το ανθρώπινο ον υπήρξε ο νικητής στη βιολογική, ιστορική, φυσική μάχη στον πλανήτη. Και εντούτοις εμφανίζεται ένα μικροσκοπικό ζωύφιο που είναι ικανό να μας νικήσει. Αυτό πρέπει να μας διδάξει λίγο περισσότερη μετριοφροσύνη».
Ο Παδούρα προχωρεί ακόμη περισσότερο: σε έναν κόσμο καταστροφής των δασών, υπερθέρμανσης του κλίματος και ρύπανσης, βλέπει σ' αυτό μια εκδίκηση της φύσης.
«Είμαστε ο κορονοϊός του κόσμου. Και ο παγκόσμιος κορονοϊός (σ.σ.: ο SARS-CoV-2) μας κάνει να πληρώσουμε γι' αυτό που κάναμε στον κόσμο».
Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης «εκχωρήσαμε όλες τις ελευθερίες μας στις κυβερνήσεις για το κοινό καλό και αυτό είναι απαραίτητο, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, όμως είναι επικίνδυνο».
«Να απαρνηθούμε τα φιλιά»
Ο Λεονάρδο Παδούρα επωφελήθηκε απ' αυτές τις ημέρες του εγκλεισμού στο σπίτι για να τελειώσει το τελευταίο μυθιστόρημά του, που εξακολουθεί να ελπίζει ότι θα μπορέσει να παρουσιάσει φέτος στην Ισπανία.
Έκανε επίσης γυμναστική. «Κατάφερα να χάσω επτά κιλά», λέει υπερήφανα.
Ο συγγραφέας σκέπτεται ήδη το επόμενο έργο του, στο οποίο ο ντετέκτιβ του, ο Μάριο Κόντε, ο μπλαζέ ήρωας των αστυνομικών μυθιστορημάτων του, θα είναι παρών, αλλά αυτή τη φορά το 2020, στη διάρκεια της πανδημίας.
Πώς θα ζούσε μια τέτοια παράξενη εποχή αυτός ο αστυνομικός με την έντονη ζωή, που του αρέσει να κάνει έρωτα με την αρραβωνιαστικιά του και να πίνει τρώγοντας με τους φίλους του;
Ο Παδούρα δίνει μια ένδειξη: «Ξαφνικά αναγκαστήκαμε να απαρνηθούμε τα φιλιά και τα χάδια. Και όταν μιλάω για φιλιά και για χάδια, μιλάω γι' αυτό το συναίσθημα της στοργής που νοιώθει ένα πρόσωπο όπως αυτό, που έχει αυτή την ανάγκη να είναι με τους φίλους του».
Ο συγγραφέας λέει ότι μίλησε τελευταία στο τηλέφωνο με τον κουβανό ηθοποιό Χόρχε Περουγκορία, ο οποίος υποδύεται τον Κόντε στην τηλεοπτική μίνι σειρά «Τέσσερις εποχές στην Αβάνα», που είναι βασισμένη στα αστυνομικά μυθιστορήματά του.
Ο ηθοποιός του μίλησε για το νέο του σπίτι. «Του είπα: 'αυτό που θα ήθελα περισσότερο είναι να καθίσω μαζί σου σ' αυτή την εσωτερική αυλή που μου περιγράφεις, να μοιραστούμε ένα μπουκάλι ουίσκι, κρασί, και να λέω ό,τι να 'ναι'... αυτό είναι η ουσία ενός ρόλου όπως ο Κόντε».
Μετάφραση - επιμέλεια: ΑΠΕ - ΜΠΕ
