Κλιματική Υστερία: Αυξάνεται το «οικο-άγχος» - «Προοδευτικοί» εξομολογούνται τις «κλιματικές τους αμαρτίες» σε φυτά!
Διαμαρτυρίες από ομάδες όπως η Extinction Rebellion, οι πρόσφατες πυρκαγιές στο Αμαζόνιο και οι αποκαλυπτικές προειδοποιήσεις της έφηβης ακτιβίστριας Greta Thunberg έχουν προκαλέσει ένα "τσουνάμι" νέων που αναζητούν βοήθεια.
Μια ομάδα ψυχολόγων που εργάζονται με το Πανεπιστήμιο του Bath λέει ότι λαμβάνει όλο και μεγαλύτερο αριθμό ερωτήσεων από δασκάλους, γιατρούς και θεραπευτές που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν.
Η Climate Psychology Alliance (CPA) δήλωσε στην Daily Telegraph ότι κάποια παιδιά που παραπονιούνται ότι έχουν οικολογικό άγχος έλαβαν ακόμη και ψυχιατρικά φάρμακα.
Η ομάδα αυτή κάνει αγώνα ώστε το άγχος που προκαλείται ειδικά από το φόβο για το μέλλον του πλανήτη να αναγνωριστεί ως ψυχολογικό φαινόμενο.
Ωστόσο, δεν θέλουν να ταξινομηθεί ως ψυχική ασθένεια επειδή, αντίθετα από το κανονικό άγχος, η αιτία της ανησυχίας είναι "λογική" (sic!).
"Πολλοί γονείς έρχονται σε εμάς ζητώντας βοήθεια για τα παιδιά και αυτό έχει κλιμακωθεί πολύ αυτό το καλοκαίρι", δήλωσε η Caroline Hickman, εκπαιδευτικός στο Bath και μέλος της CPA.
"Τα συμπτώματα είναι τα ίδια [όπως το κλινικό άγχος], τα συναισθήματα είναι τα ίδια, αλλά η αιτία είναι διαφορετική.
"Ο φόβος είναι μας περιμένει κακή περιβαλλοντική μοίρα - ότι όλοι θα πεθάνουμε".
Εν τω μεταξύ, στις 17 του Σεπτεμβρίου, μια από τις παλαιότερες θεολογικές σχολές της Αμερικής, το Union Theological Seminary στη Νέα Υόρκη, που συνδέεται με το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια και θεωρείται προπύργιο των «προοδευτικών» χριστιανών και της liberal θεολογίας, φιλοξένησε μια λειτουργία στην οποία αυτοπροσδιορισμένοι Χριστιανοί ομολόγησαν τις «κλιματικές αμαρτίες» τους σε φυτά!
«Στη λατρεία που είχαμε, η κοινότητά μας ομολόγησε το κακό που έχουμε κάνει στα φυτά, και στα οποία μιλήσαμε απευθείας μετανοώντας. Πρόκειται για ένα όμορφο τελετουργικό, "ανακοίνωσε το σεμινάριο στο Twitter. Μαζί, εκφράσαμε τον πόνο, τη χαρά, τη λύπη, την ελπίδα, την ενοχή και τη λύπη μας στην προσευχή και τα προσφέραμε στα όντα που μας στηρίζουν, αλλά των οποίων το δώρο πάρα πολύ συχνά αδυνατούμε να τιμήσουμε. ... Αντιμετωπίζουμε τα φυτά ως πλήρως δημιουργημένα όντα, μια θεία Δημιουργία από μόνη της - όχι μόνο κάτι που πρέπει να καταναλωθεί. Επειδή τα φυτά δεν είναι σε θέση να δώσουν λεκτική απάντηση, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έρθουμε σε επαφή μαζί τους... Πρέπει να οικοδομήσουμε νέες γέφυρες στον φυσικό κόσμο. Και αυτό σημαίνει τη δημιουργία νέων πνευματικών πλαισίων μέσα από τα οποία θα κατανοούμε και θα σχετιζόμαστε με τα φυτά και τα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε τον πλανήτη».
