«Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», του Ν. Φώσκολου στο θερικό Δημοτικό Θέατρο Βόλου
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Προσαρμογή – Σκηνοθεσία: ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΠΑΝΟΥ
Σκηνικά: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ – ΦΩΚΙΩΝ ΒΕΤΤΑΣ
Κοστούμια – Κατασκευές: ΟΛΥΜΠΙΑ ΣΙΔΕΡΙΔΟΥ
Μουσική: ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΜΒΟΛΟΣ
Κίνηση: ΡΟΥΛΑ ΚΑΡΑΦΕΡΗ
Βοηθός σκηνοθέτης: ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΚΑΓΚΕΛΑΡΗ
Φωτογραφία – Βίντεο: ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Φωτισμοί: ΖΩΗ ΜΟΛΥΒΔΑ ΦΑΜΕΛΗ
Βοηθός Σκηνογράφου: ΜΑΡΙΑ ΟΣΣΑ
Παίζουν (αλφαβητικά):
ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΕΡΒΑΣ
ΙΩΣΗΦ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ
ΜΑΡΣΕΛΑ ΛΕΝΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΙΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΟΥΚΑΝΟΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΡΔΕΛΑΣ
Η παράσταση είναι κατάλληλη για παιδιά 13 χρονών και άνω.
Τιμές εισιτηρίων: – Γενική είσοδος: 12 ευρώ
– Προπώληση: 10 ευρώ
– Φοιτητικό – άνω των 65 – ομαδικά
λαϊκή απογευματινή (Πέμπτης) 8 ευρώ
– Άνεργοι – ΑΜΕΑ 5 ευρώ
Το ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ανεβάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο ΤΟ ΧΩΜΑ ΒΑΦΤΗΚΕ ΚΟΚΚΙΝΟ. Πρόκειται για θεατρική προσαρμογή του σεναρίου του Νίκου Φώσκολου, που έγινε κινηματογραφική επιτυχία σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.
Το έργο ξεδιπλώνει τις μεγάλες συγκρούσεις που εξελίχτηκαν ανάμεσα σε κολίγους και τσιφλικάδες στο Θεσσαλικό Κάμπο στις αρχές του περασμένου αιώνα με βασικό αίτημα τη διανομή της γης στους ακτήμονες χωρικούς. Η περίοδος αυτή αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση των αγώνων των Θεσσαλών χωρικών. Το κείμενο αφηγείται δύο ιστορίες.
Η πρώτη ιστορία είναι η δολοφονία του Μαρίνου Αντύπα που πλήρωσε με τη ζωή του τις ιδέες του για διανομή της γης του Θεσσαλικού κάμπου στους χωρικούς. Η δεύτερη είναι η ιστορία μιας οικογένειας τσιφλικάδων και της σύγκρουσης που ξεσπάει άγρια ανάμεσα στα δύο αδέλφια ακριβώς επειδή υποστηρίζουν διαφορετικές αξίες.
Ο μεγάλος γιος ο Ρήγας υποστηρίζει αυταρχικά τις αξίες της απόλυτης κυριαρχίας πάνω στη γη και στους ανθρώπους της, ενώ ο μικρότερος, ο Οδυσσέας πιστεύει ότι η γη ανήκει σ΄αυτούς που τη δουλεύουν. Την άγρια σύγκρουση των δύο αδελφών εντείνει η διεκδίκηση της ίδιας γυναίκας.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Το παρόν κείμενο τονίζει ακόμα περισσότερο το ιστορικό πλαίσιο της εποχής των αγροτικών αγώνων. Η βασική ιδέα της παράστασης είναι η ανίχνευση της μνήμης για τα γεγονότα εκείνης της εξέγερσης. Ανοίγουμε ένα «βιβλίο» , ένα σεντούκι μνήμης για το Θεσσαλικό Κάμπο και ψάχνουμε εικόνες, μουσικές και σκιές που τριγυρίζουν ακόμα στον Κάμπο.
Το σενάριο της ταινίας είναι κι αυτό πια ένα κομμάτι της συλλογικής μνήμης. Και η μνήμη συνορεύει με την ποίηση. Επιχειρούμε μια ποιητική αναπαράσταση της σκοτεινής αλλά και ελπιδοφόρας εκείνης εποχής του Κάμπου. Μια παράσταση που ορίζεται από τον αέναο ρυθμό της εργασίας και του κόπου των ανθρώπων αλλά και γεμάτη από την άγρια ενέργεια και δύναμη που υποφώσκει πριν απ΄ τη μεγάλη εξέγερση του Κιλελέρ.
Μια παράσταση – αφιέρωμα σ΄ αυτή την συγκλονιστική στιγμή της Θεσσαλίας όπου οι ακτήμονες χωρικοί διέτρεξαν, σε σύντομο χρονικό διάστημα, την τεράστια απόσταση από το σκοτάδι της απόγνωσης στην συνειδητοποίηση και στη διαμόρφωση του αιτήματός τους για τη διανομή της γης. Ένα αίτημα στο οποίο υπήρξαν ενωμένοι.
