Η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη Ιδρύτρια της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2016
Η εκδήλωση έλαβε χώρα με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, την Δευτέρα, 7 Μαρτίου 2016, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Την εκδήλωση διοργάνωσε η Πρόεδρος του Συνδέσμου, Καίτη Γάκη Καψή, και συντόνισε η Δημοσιογράφος Μάγδα Τσέγκου.
H κυρία Καίτη Γάκη Καψή καλωσόρισε τους παρευρισκομένους εκ μέρους όλων των μελών του Συνδέσμου Γυναικών Θεσσαλονίκης Μακεδονίας «Εν Αθήναις» επισημαίνοντας ότι «σε μια εποχή μεγάλων και κρίσιμων ανακατατάξεων, η 8ηΜαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μας θυμίζει αφενός τον σεβασμό που πρέπει να δείχνουμε σε εμάς τις γυναίκες που αγωνιζόμαστε για την βελτίωση και την ποιοτική αναβάθμιση των συνθηκών ζωής των ανθρώπων, και αφετέρου την αλληλεγγύη προς στις γυναίκες που παλεύουν ακόμα για τις βασικές ελευθερίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πολλά μέρη του πλανήτη μας. Φέτος όμως, αυτός ο εορτασμός βρίσκει την γυναίκα της χώρας μας περισσότερο αγχωμένη και στεναχωρημένη, καθώς σήμερα η Ελληνίδα καλείται να στηρίξει όχι μόνο τον εαυτό της και την οικογένειά της με δυναμισμό και χαμόγελο αλλά να δείξει και το αληθινό πρόσωπο της εθελόντριας προσφέροντας αυτό το στήριγμα της οικογένειας σε παιδιά και μανάδες που έχουν χάσει τις πατρίδες τους. Και όμως σε πείσμα αυτών των απρόβλεπτων και δύσκολων καιρών γιορτάζουν και φέτος όλες οι γυναίκες που προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο, ανεξαρτήτως ειδικότητας και εθνικότητας γιατί πάντα οι γυναίκες ήταν είναι και θα είναι η μοναδική πηγή ζωής, δύναμης και δημιουργίας. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν κι έχοντας πάντα υψηλό αίσθημα τιμής και ευθύνης στο γυναικείο φύλο ανακηρύσσουμε σήμερα στην Αθήνα μετά από ομόφωνη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου μας, την Πρόεδρο και Ιδρύτρια της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής, την αγαπητή μας κυρία Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη, ως Γυναίκα της Χρονιάς και την βραβεύουμε για το πρωτοποριακό και διαχρονικό επιστημονικό της έργο για το περιβάλλον. Γυναίκα η οποία επάξια κατετάγη στον Παγκόσμιο Κατάλογο των Γυναικών που συμβάλλουν στην ευημερία και την ειρήνη της ανθρωπότητας. Όταν ξεκίνησε τον αγώνα της η λέξη περιβάλλον στους πολλούς ακουγόταν γραφική και όσο για την λέξη βιοπολιτική ήταν απλώς άγνωστη, σήμερα τις χρησιμοποιούμε όμως όλοι. Αναμφίβολα ξεπέρασε όσο λίγες Ελληνίδες τα όρια της Ελλάδας, εκτός λοιπόν από την απόφαση της ανακήρυξης της σε Γυναίκα της Χρονιάς ομόφωνη είναι και η ευχή μας στην Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη να δει πολύ γρήγορα να πραγματοποιείται και το νέο της όνειρο μιας Παγκόσμιας Τράπεζας Ιδεών. Όταν δηλαδή οι άλλοι χτίζουν τράπεζες για να μαζεύουν το χρήμα των ανθρώπων, μια πρωτοπόρα Ελληνίδα οραματίζεται την ίδρυση μιας Παγκόσμιας Τράπεζας Ιδεών, για να καταθέτουν οι άνθρωποι τη σοφία τους. Αυτή είναι η διαφορά της Αγνής, αυτή είναι και η διαφορετικότητα της, και γι’αυτό την τιμούμε.»
Στην συνέχεια ανέβηκε στο βήμα η κυρία Μαρία Γιαννίρη, Πρόεδρος της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών Παναθηναϊκή: «Είναι αλήθεια ότι δέχτηκα την αποψινή πρόταση με μεγάλη χαρά και την θεώρησα ιδιαίτερα τιμητική. Υπήρξε για εμένα μια πρόσκληση–πρόκληση, καθότι εμπιστεύομαι τις γυναίκες, τις τιμώ και εκτιμώ ιδιαίτερα κινήσεις όπως η σημερινή. Ανάμεσα σε όλα όσα συμβάινουν στην Ελλάδα αλλά και στο πλανήτη που μόνο αισιοδοξία δεν εκπέμπουν, ο Θεός της Ελλάδας έστειλε το φώς, την ελπίδα και το μέλλον με την παρουσία της κυρίας Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη. Η δράση και η προσφορά της εντός και εκτός της χώρας είναι ανεκτίμητη και δυστυχώς στους περισσότερους από εμάς, μηδέ εμού εξαιρουμένου, άγνωστη. Απαιτούνται περισσότερο από 20 λεπτά για να διαβάσει κανείς το βιογραφικό της, ένα βιογραφικό που καθώς το διάβαζα προσπάθησα να αξιολογήσω με σειρά αξιακής προτεραιότητας τις δράσεις, τις ανησυχίες, τις αγωνίες και τους αγώνες της για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και την αγάπη της στον άνθρωπο. Οι περισσότεροι από εμάς αρχίσαμε να γνωρίζουμε την αξία του περιβάλλοντος, να ενδιαφερόμαστε και να το αγαπάμε πολύ πρόσφατα. Όμως η κυρία Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη μετά από 20 χρόνια αφιερωμένα στην διδασκαλία και την έρευνα στον τομέα της βιολογίας, έκανε το 1985 πραγματικότητα το όραμα της ιδρύοντας την Διεθνή Οργάνωση Βιοπολιτικής με έδρα την Ελλάδα και στόχο την προώθηση της ιδέας του σεβασμού προς το αγαθό του βίου και την διεθνή συνεργασία για την προστασία του περιβάλλοντος. Πολλές οι δράσεις και οι δραστηριότητές της και περισσότερες οι διακρίσεις εντός και εκτός συνόρων. Θα σταθώ όμως και στην προσφορά της στον άνθρωπο και ιδιαίτερα στα παιδιά που γεννιούνται με αυτισμό. Το 1992 δημιουργήθηκε η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων, της οποίας η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως και στην οποία προσφέρει την αμέριστη υποστήριξη της στο δύσκολο αυτό έργο. Ο βίος, κατά την άποψη της διακεκριμένης επιστήμονος, έχει ευρύτερη έννοια από εκείνη που εμείς καθημερινά αποδίδουμε. Η πρόληψη και εδώ όπως και σε όλους τους τομείς, η έγκαιρη διάγνωση διαφόρων και διαφορετικών προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένου και του αυτισμού, αναδεικνύει την ανάγκη του να αποτελέσουν τα επιστημονικά στοιχεία για τις επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία, την βάση για την χάραξη της περιβαλλοντικής πολιτικής σε τοπικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Κλείνοντας, επισημαίνω αυτό που είχε πει ο Σόλων για την σίτιση και τον οικολογικό πολιτισμό, που προσωπικά με τρομάζει, «η Γη δεν έχει έξοδο κινδύνου». Δικαίως η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη έχει προταθεί επανειλημμένα για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.»
Για την γνωριμία του με την Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη μίλησε ο τ. Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε., κύριοςΣωτήρης Μουσούρης: «Μια ζωή με νόημα, μια ζωή γυναίκας με φαντασία, ανθρωπισμό, με πάθος για έρευνα, για κοινωνική προσφορά, για διαπαιδαγώγηση, βελτίωση της μοίρας των ανθρώπων σε ένα ευμενέστερο και ηθικό περιβάλλον. Αυτή τη ζωή, αυτή την κυρία, την Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη, είχε την ευθυκρισία ο Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης-Μακεδονίας εν Αθήναις να τιμήσει απόψε. Μια λαμπερή, γοητευτική πατρικία. Μια διακεκριμένη Ελληνίδα, που με το έργο της μας έχει κάνει όλους υπερήφανους. Την Αγνή την γνώρισα πριν πολλά χρόνια, τη δεκαετία του ’60, στο Παρίσι. Θα μου μείνει αξέχαστη η γνωριμία μας. Ήταν εμπρός στη Αψίδα του Θριάμβου. Μου φάνηκε πολύ ομορφότερη από την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, που τόσο της έμοιαζε! Με εντυπωσίασε η ευγένεια, η αξιοπρέπεια, το πνεύμα της. Είχα ακούσει για τον πατέρα της, τον κορυφαίο γιατρό. Είχα επίσης την τύχη να γνωρίσω τον αδελφό του, τον θείο της. Έναν ακάματο και εμπνευσμένο αγωνιστή, από τη Νέα Υόρκη, για την ελευθερία, και αργότερα για τη δημοκρατία, στη χώρα μας. Το DNA της Αγνής έχει αυτές τις αγωνιστικές καταβολές τις οποίες καλλιέργησε και ανέπτυξε. Είχε επιλογές, παράλληλα δεσμεύοντας επιλογές με γνώση και φαντασία, θεμέλια πίστης και αγάπης με παρεμβάσεις άγχους και αγωνίας, και δημιούργησε τη Διεθνή Οργάνωση Βιοπολιτικής. Ξεπερνώντας τα όρια της Ελλάδος, το μήνυμά της έφθασε σε όλες τις ηπείρους και συνέδεσε έτσι τη χώρα μας με το όραμα της προστασίας του περιβάλλοντος, χαρίζοντάς μας μια θέση στην πρωτοπορία του κινήματος. Παρακολούθησα ομιλίες της στη Νέα Υόρκη, στο Dag Hammarskjöld Auditorium, στην Αρχιεπισκοπή και σε άλλες εκδηλώσεις. Θαύμασα την αφοσίωσή της και το καθαρό όραμά της για την ευαισθητοποίηση της ανθρωπότητας για τη συνέχιση του αγαθού του βίου και την προστασία του περιβάλλοντος. Προώθησε με συγκεκριμένες πράξεις τα ιδανικά του ΟΗΕ. Την ευγνωμονούμε! Αγωνίσθηκε και αγωνίζεται πάντα να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει, να οργανώσει, να συντονίσει προσπάθειες αγάπης για τον πλανήτη μας. Τον μοναδικό πλανήτη που μας προσφέρει παράδεισο, που και με αμέλεια, ιδιοτέλεια, αφροσύνη και απληστία τον μεταμορφώνουμε συχνά σε κόλαση. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω και δημόσια την εκτίμησή μου και την φιλία μου στην Αγνή… και ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την προσφορά της!»
Ένας ακόμα επιστήθιος φίλος, ο κύριος Ανδρέας Ζαΐμης, τ. Υπουργός, αναφέρθηκε στο όραμα και το έργο της Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη, τονίζοντας ότι: «η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη είχε ηγετικές ικανότητες από μικρό κορίτσι και ήθελε πάντοτε να προσφέρει. Πάντοτε να κάνει κάτι, όχι για τον εαυτό της φυσικά, αλλά για το κοινό καλό, την οικογένεια, τον φίλο, τη φίλη… Και αυτό φαινόταν! Ήταν μια εκδήλωση επί καθημερινής βάσης. Θα κάνουμε ετούτο, θα κάνουμε το άλλο. Και όταν της έλεγα «μα δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα» απαντούσε «μπορούμε, αν θέλουμε μπορούμε». Είχε δίκιο βέβαια! Ασχολείται με πάρα πολλά πράγματα. Εγώ, απορώ πως τα καταφέρνει! Και εγώ ασχολούμαι με πάρα πολλά πράγματα, αλλά με τίποτα δεν μπορώ να την φθάσω! Είναι σε όλα πρώτη! Όπου χρειάζεται να προσφέρει βοήθεια είναι παρούσα! Και ομολογώ ότι και εγώ, όταν χρειάζομαι βοήθεια σε κάτι την παίρνω τηλέφωνο «Αγνή μπορείς να με βοηθήσεις; Δεν είναι θέμα που ασχολείσαι, αλλά επειδή ξέρεις πολλά και πολύ κόσμο… έχεις ζήσει πολλά…». Λέει «Αλλοίμονο δεν θα σε βοηθήσω;» Και με βοηθάει! Τους ανθρώπους σαν την Αγνή πρέπει να τους δεχόμαστε ως τους ανθρώπους που θα μας καθοδηγήσουν. Για το περιβάλλον μπορεί η Αγνή να μας εμπνεύσει! Δεν είναι εύκολο να εμπνεύσετε τον άλλον. Αλλά όταν μιλήσετε με την Αγνή κάτι μπαίνει μέσα σας – που είναι σπάνιο – και αυτό το πράγμα πρέπει εμείς να το εκμεταλλευθούμε, όσο μπορούμε! Γράφει βιβλία – από το πρωί έως το βράδυ εργάζεται! Δεν σταματάει! Ταξιδεύει – ήμασταν πριν από λίγο καιρό στην Ολυμπιακή Ακαδημία! Έχει και ένα άλλο προσόν, τα λέει «απέξω» – μπορεί να έχει ένα κείμενο και δεν το διαβάζει, τα έχει όλα εδώ μέσα, στο μυαλό της! Είναι κάτι μοναδικό! Και μιλάω για εργασία, όχι για πέντε «κουβέντες»! Εργασία που έχει κάνει και εκφράζει μπροστά σε επιστήμονες, από όλα τα μέρη του κόσμου… Ελπίζω να συνεχίσει! Γιατί κουράζεται κιόλας – άνθρωπος είναι! Και εμείς, όλοι, να την βοηθούμε σε ό,τι χρειάζεται και να συγχαρώ που έγινε αυτή η εκδήλωση, η πολύ γόνιμη βραδιά, για την οποία θα πρέπει να ευχαριστήσουμε την Πρόεδρο κυρία Καίτη Γάκη Καψή την οποίαν επίσης γνωρίζω. Είναι πολύ δραστήρια και πολύ ικανή, και πατριώτισσα! Εύχομαι αυτά να επαναλαμβάνονται ώστε να παίρνουμε και εμείς οι υπόλοιποι θάρρος. Έχουμε ανθρώπου που αξίζουν! Και θα μπορούσαμε να είμαστε – αν το θέλαμε πρώτοι – και στην Ευρώπη και τον κόσμο!»
Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Καθηγητής Χρήστος Ευθυμιόπουλος, Ερευνητής στον Κέντρο Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών της Ακαδημίας Αθηνών και παλαιός, στενός συνεργάτης της Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη, ο οποίος, με προσωπικές αναφορές και βιωματικές εμπειρίες, μίλησε για το έργο και την πολυσχιδή της δραστηριότητα, «μια δραστηριότητα η οποία, με ορμητήριο την πατρίδα μας, απλώνεται σήμερα σε 165 χώρες και ακτινοβολεί το μήνυμα της αναμόρφωσης της κοινωνίας μας, με στόχο τον σεβασμό προς το πολύτιμο αγαθό του βίου. Σαν ένα μπόλιασμα που μένει στη συνείδησή μας, και προορίζεται κάποτε να δώσει καρπό στις σκέψεις και στις πράξεις μας, μια κινητοποίηση, ένα κάλεσμα που ηχεί διαρκώς μέσα μας, η έκφραση της αγωνίας για την θέση και την ευθύνη του καθενός μας. Η πρώτη μου ουσιαστική γνωριμία μαζί της γίνεται το 1988, όταν, έχοντας μόλις τελειώσει το Λύκειο, απεσταλμένος από τον πατέρα μου, προσωπικό της φίλο της καθώς και του εκλιπόντος πλέον συζύγου της Αθανασίου Αρβανίτη, γνώρισα και εργάσθηκα επί σειρά ετών κοντά στην σημερινή μας διακεκριμένη τιμώμενη. Την εποχή εκείνη εξεδίδοντο τα πρακτικά του πρώτου διεθνούς συνεδρίου της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής, την οποία είχε ιδρύσει το 1985. Η Οργάνωση τότε, όπως και τώρα άλλωστε, δεν είχε ιδιαίτερα κτίρια και εγκαταστάσεις. Όλα ελάμβαναν χώρα σε ένα μικρό διαμέρισμα στην οδό Τιμ. Βάσσου στην Αθήνα. Νέοι άνθρωποι, άλλοι εθελοντές, και άλλοι επί μισθώ, συνεπικουρούσαν την ιδρύτρια και πρόεδρο στο έργο της. Η ίδια δεν επτοείτο ποτέ από τις δυσκολίες, μιλώντας με ενθουσιασμό για το όραμα της, το όραμα του σεβασμού και της προστασίας του αγαθού του βίου. Ας σημειωθεί ότι η φράση «η ζωή καταστρέφεται» δεν έβγαινε από μέσα της σαν άλλο ένα κλισέ κοινωνιολογικού χαρακτήρα της εποχής. Έχοντας ένα στιβαρό επιστημονικό υπόβαθρο που διαβλέπει πολύ πέρα από το στενό δικό του πλαίσιο ειδίκευσης, κατανοούσε σε βάθος ότι η διάσωση του περιβάλλοντος περνά μέσα από την ενσωμάτωση των βιοκεντρικών αξιών στον πυρήνα της σκέψης και δράσης κάθε ανθρώπου. Ρωτώντας την γιατί να μην περάσουμε κατευθείαν στη δράση αντί να στέλνουμε βιβλία και κείμενα σε πανεπιστήμια του υπόλοιπου κόσμου, μου απαντούσε αφοπλιστικά: «πόσες ακτές μπορούμε να καθαρίσουμε μέσα σε ένα χρόνο;» Ο ρυθμός με τον οποίο καταστρέφεται το περιβάλλον είναι πολύ ταχύτερος απ’ όσο οιαδήποτε μεμονωμένη δράση μπορεί να αναχαιτίσει. Και επίσης, αν φέρουμε τους κοινωνικούς φορείς αντιμέτωπους τον ένα με τον άλλο, αντί για συνεργάτες, τί μπορούμε να ελπίζουμε για το μέλλον; Ήταν η πρώτη, νομίζω, που προώθησε την αντίληψη ότι για να αντιστραφούν οι καταστροφές έπρεπε η ανθρωπότητα να αντιδράσει σε παγκόσμιο συλλογικό επίπεδο, πηγαίνοντας βαθιά στην πηγή των προκλήσεων και ποτίζοντας τις ρίζες της κοινωνίας και της παιδείας Πάνω απ’ όλα όμως, έχει δείξει ότι βρίσκεται στην πρωτοπορία της διεθνούς διανόησης και δράσης για τις νέες, οικουμενικές αξίες με ορίζοντα χιλιετίας για την ανθρωπότητα. Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη μνεία σε ένα από τα διδάγματα της Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη, το οποίο προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό. Είναι η ευθύτητα, το θάρρος και η ισότητα με την οποία αντιμετωπίζει τους συνομιλητές της ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης ή δύναμης. Με την ίδια απλότητα και αμεσότητα με την οποία απευθύνεται σ’ έναν νέο φοιτητή, με την ίδια απευθύνεται στους γηγενείς της φυλής Κόγκι στη Κολομβία, στον Πρόεδρο της Αμερικής ή της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή σε παγκόσμιους θρησκευτικούς ηγέτες. Αυτή όμως καθεαυτή η ιδιότητα ή η ιεραρχία ενός προσώπου δεν σήμανε ποτέ για αυτήν ότι έπρεπε να λειάνει το λόγο της, και δη σε όρια που θα καθιστούσαν προβληματική τη μετάδοση του μηνύματός της. Είναι θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο γίνεται τελικά αποδεκτή η αναγκαιότητα των όσων προβάλλει. Η πίστη στις ιδέες της είναι όμως η κινητήρια δύναμη της επικοινωνίας της. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς για το ότι πολλοί διεθνείς ηγέτες έχουν ζητήσει κατά καιρούς τη γνώμη της και έχουν ενσωματώσει ιδέες της στο πρόγραμμα της πολιτικής τους. Η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη είναι πάντα παρούσα, με το αφοπλιστικό χαμόγελο και την ακαταμάχητη αισιοδοξία, με την αφοσίωση και την ακούραστη εργατικότητα, την ευγένεια, την βαθύτητα της σκέψης, δείχνει τον δρόμο και υπερασπίζεται αξίες αγαθές με πίστη και ανιδιοτέλεια. Εκφράζοντας, πιστεύω, όλους τους συνεργάτες της, τωρινούς και παλαιότερους, την ευχαριστούμε από το βάθος της καρδιάς μας, για όσα έχει προσφέρει στην κοινωνία και για τη δύναμη και την αισιοδοξία με την οποία φωτίζει τη ζωή μας.»
Ακολούθησε η βράβευση και η ομιλία της Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη, η οποία, εμφανώς συγκινημένη, δήλωσε: «Μια λέξη στο μυαλό μου. Ευχαριστώ! Ευχαριστώ για την κάθε μέρα που έχουμε σαν δώρο. Ευχαριστώ για την φιλία σας και την ζεστασιά, με τα κύματα αγάπης, που μεταδίδετε. Αυτή είναι η δύναμη για να συνεχίζουμε τον αγώνα. Ευχαριστώ την υπέροχη φίλη Καίτη Καψή, που τόσο αντάξια αντιπροσωπεύει τις γυναίκες της Μακεδονίας, την κυρία Μαρία Γιαννίρη, καθώς και όλες τις κυρίες που με τίμησαν, κι ένα θερμό ευχαριστώ επίσης στην κυρία Μάγδα Τσέγκου για τον άριστο συντονισμό της αποψινής βραδιάς. Αλλά θέλω το «ευχαριστώ» να το συνεχίσω. Είναι εδώ ο Πρέσβης κ. Οικονόμου και η σύζυγός του. Ήρθαν κοντά μας, στην οργάνωση του Φεστιβάλ Ζαχάρωφ, και αγωνιστήκαμε, και πόσα δεν φτιάξαμε. Ακούσατε τους εκλεκτούς φίλους, τον κ. Μουσούρη, τον κ. Ζαΐμη, δεν ξέρω από πού να αρχίσω τις ευχαριστίες. Η ενέργεια που βάζουμε μαζί, γίνεται δεσμίδα φωτός και αυτό το οφείλω πάντα πολύ στους πολύτιμους συνεργάτες μου. Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στον Καθηγητή κύριο Shishkin. Κάθε χρόνο έχουμε μια εκδήλωση με χιλιάδες παιδιά στην Αγ. Πετρούπολη, τις Βιο-Ολυμπιάδες των Νέων, μια ιδέα που εμπνευστήκαμε όταν είχαμε πάει κάποτε στην Ολυμπία. Επί είκοσι χρόνια χιλιάδες παιδιά συμμετέχουν στις Ολυμπιάδες αυτές, με εργασίες για την προστασία όλων των μορφών ζωής και ταυτόχρονα με διαγωνισμούς ταλέντου. Γιατί αν διαχωρίζουμε την τέχνη από την τεχνολογία χάνουμε τον μισό πληθυσμό της Γης! Βιοπολιτισμός, βιο-περιβάλλον, είναι οι ενωμένες δυνάμεις της δημιουργίας. Επίσης, είναι εδώ μαζί μας ο Συνθέτης, κ. Ιάκωβος Δακουτρός, που με τη μουσική του σύνθεση που παρουσιάστηκε στο Θέατρο της Μεγάλης Αικατερίνης στο Hermitage της Αγ. Πετρούπολης, παρουσία του Mstislav Rostropovich, απέδωσε τόσο καλά την ανάγκη να σταματήσουμε πια την καταστροφή και να αγκαλιάσουμε την ειρήνη. Είναι και μια ευκαιρία να θυμηθούμε τον σύζυγό μου, Αθανάσιο Αρβανίτη, ο οποίος ήταν ένα «διαμάντι» και από μικρό παιδί δούλεψε κοντά στην Εκκλησία. Τιμήθηκε με ανώτατες διακρίσεις και παράσημα από όλα τα Πατριαρχεία: Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Βουλγαρίας. Παρ’ όλα αυτά ήταν ο πιο σεμνός άνθρωπος. Όλοι μέρα σκεπτόταν τους άλλους και προσέφερε. Δυστυχώς στις μέρες μας το κέρδος έχει ξεφύγει σαν έννοια. Κέρδος είναι οι αξίες. Κέρδος είναι να κάνουμε όλους εκείνους που έχουν το χρήμα σαν πρώτη αξία να αντιληφθούν ότι η διάσωση του βίου στον πλανήτη, η ποιότητα ζωής για τις επόμενες γενιές, είναι αυτό που αξίζει πιο πολύ. Σήμερα είναι η ευκαιρία να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στην Καίτη Κυριακοπούλου. Δεν μπορούσε να είναι μαζί μας απόψε, αλλά μας στήριξε σε όλα τα βήματα, ηθικά και οικονομικά. Η πιο ικανή γυναίκα στην Ευρώπη! Εγώ δεν είμαι τίποτα μπροστά της. Της αξίζει ο έπαινος για τα επόμενα χρόνια. Το περιβάλλον μας αγγίζει, το περιβάλλον πρέπει να το σκεφθούμε με σοβαρότητα. Το μήνυμα που θέλω να δώσω είναι η χαρά που κατέχουμε το αγαθό του βίου. Μια μέρα ζωής είναι μια αιωνιότητα. Mιας ημέρας χημικές αντιδράσεις στο ανθρώπινο σώμα ξεπερνούν κατά δισεκατομμύρια όλα τα χρήματα που έχουν ποτέ τυπωθεί και όλους τους ανθρώπους που έχουν ζήσει στον πλανήτη μας. Τίποτα λοιπόν δεν πρέπει να μας στενοχωρεί και η όμορφη Ελλάδα μας δίνει αυτή τη δυνατότητα γιατί όλη η δύναμη έρχεται από τις ρίζες και παντού υπάρχει ο μύθος, η ιστορία, η ομορφιά, το φως που μπορεί να σώσει στην ανθρωπότητα. Εγώ βλέπω, όπως είπα, σε όλους τους φίλους μια δέσμη φωτός. Σας κοιτώ στα μάτια και σας εκφράζω την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μου, και αυτή η δέσμη φωτός βγαίνει από την πίστη ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να συνεισφέρει στη διάσωση του βίου στον πλανήτη. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τους γείτονες – διαφορετική θρησκεία, διαφορετική γλώσσα, διαφορετικός πολιτισμός – είναι ο πλούτος που οφείλουμε να διαφυλάξουμε. Η διαφορετικότητα δεν είναι η απειλή, είναι πλούτος. Από εκεί πρέπει να αντλήσουμε δυνάμεις. Και με τις δυνάμεις ενωμένες να αντιμετωπίσουμε τον κοινό εχθρό. Φτάνει πια το διαίρει και βασίλευε. Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα. Ο κοινός εχθρός είναι η κλιματική αλλαγή, η απειλή για τον βίο και το ότι δεν μπορούμε άλλο να χάνουμε χρόνο. Αυτό είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα. Η οικονομική κρίση ξεπερνιέται. Η κρίση του περιβάλλοντος, που καταστρέφει τα πάντα και οφείλεται σε ηγέτες που δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και κοιτάζουν μόνον το συμφέρον είναι η πραγματική απειλή. Λιγότερο από εκατό άτομα στον πλανήτη κατέχουν το 55% του παγκόσμιου πλούτου – ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις. Η ελπίδα στην Βιοπολιτική είναι να τους μαζέψουμε γύρω από ένα τραπέζι και να τους πούμε ότι αυτοί μπορούν να σώσουν το αγαθό του βίου στον πλανήτη. Στην αρχαιότητα οι Αθηναίοι έδωσαν ηχηρή απάντηση στην κρίση κτίζοντας τον Παρθενώνα. Ήρθε η ώρα αυτοί οι εκατό άνθρωποι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Γιατί κι αυτοί θα χάσουν το αγαθό του βίου. Έχουμε υποχρέωση προς τις επόμενες γενεές. Ακόμη κι αν υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι πλανήτες που έχουν ζωή, εμείς έχουμε την ευθύνη να διαφυλάξουμε τον βίο στον δικό μας πλανήτη. Και μπορούμε να το πετύχουμε αντλώντας θετική ενέργεια απ’ αυτό το υπέροχο και μοναδικό αγαθό και διώχνοντας μακριά κάθετι αρνητικό.»
Η βραδιά έκλεισε με τον Ελευθέριο Μισιργή στο πιάνο, σε έργα Liszt και δικής του σύνθεσης.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των επιχειρήσεων, των επιστημών, της πολιτικής και της τέχνης, όπως, μεταξύ άλλων, η Πρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας της Ελλαδος και Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών Λούκα Κατσέλη, η τ. Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής Ρόδη Κράτσα, ο τ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και Βουλευτής Θεόδωρος Φορτσάκης, ο Πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας ΕλλάδοςΚώστας Μπακούρης, η Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής UNESCO Καίτη Τζιτζικώστα, ο τ. Υπουργός Απόστολος Κράτσας, ο Πρέσβης της Ιορδανίας Fawwaz Qasim Al-Eitan, ο Πρέσβης της Ουκρανίας Volodymyr Shkurov, η επιχειρηματίας Μανουέλα Βαρδινογιάννη, ο Πρέσβης ε.τ. Παναγιώτης Οικονόμου, ο Πρέσβης ε.τ. Ιωάννης Μπουρλογιάννης Τσαγγαρίδης, o εφοπλιστής Ανδρέας Ποταμιάνος, η Πρόεδρος του Συνδέσμου «Ελληνίδες στον Τουρισμό» Ειρήνη Βασιλοπούλου, η Πρόεδρος της Ένωσης Ανταποκριτών Ελληνικού Τύπου Εξωτερικού Γωγώ Χατζηνικολάου, η Bουλευτής Σοφία Βούλτεψη, ο Οικονομικός Διπλωμάτης και Πρόεδρος του Ελληνο-Ρωσικού Συνδέσμου Φιλίας και Συνεργασίας Ιωάννης Τζεν, ο Καθηγητής Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργιος Παπαϊωάννου, ο επιχειρηματίας Γιώργος Ενεπεκίδης, η Μαίρη Μουζάκη του Ομίλου Επιχειρήσεων Μουζάκη, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ICAP Δημήτρης Μανιατάκης, η Πρόεδρος των Φίλων του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών Δήμητρα Φιλίππου, η Πρόεδρος της ΔΕΣΜΟΣ Λένα Παπαλεξοπούλου, η Πρόεδρος της MEDASSET Λιλή Βενιζέλου, η Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τζένη Παγγέ, ο Συνθέτης Ιάκωβος Δακουτρός, η Διεθύντρια της Art & Culture a.k.a. Ltd Cyprus & Dubai Αλεξάνδρα Γκίκα, η Πρόεδρος της Global Thinkers Forum Ελισάβετ Φιλιππούλη, και ο Καθηγητής Alexander Shishkin από το Πολυτεχνείο της Αγίας Πετρούπολης, ο οποίος διαβίβασε και μήνυμα από τον Πρύτανη.
Η Καθηγήτρια Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη είναι Πρόεδρος και Ιδρύτρια της Διεθνoύς Οργάνωσης Βιοπολιτικής, η οποία με κέντρο την Ελλάδα προωθεί την διεθνή περιβαλλοντική συνεργασία και εκπαίδευση σε 165 χώρες. Iδρύει το 1990 το Διεθνές Πανεπιστήμιο για το Βιο-Περιβάλλον και προτείνει Ολυμπιάδες Περιβάλλοντος και την απονομή Βραβείων του Βίου σε κάθε ειδικότητα σε όσους διακρίνονται για τη συνεισφορά τους στον σεβασμό και τη διάσωση του περιβάλλοντος. Σπούδασε και εργάστηκε ως ερευνήτρια και καθηγήτρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Παρίσι και στην Αθήνα, ενώ έχει διοργάνωσει πολυάριθμα διεθνή συνέδρια και έχει εκδόσει πάνω από πενήντα τόμους πρακτικών, μονογραφίες, και εκπαιδευτικά εγχειρίδια. Διατελεί και υπήρξε Επισκέπτρια Καθηγήτρια Βιοηθικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Επίτιμη Καθηγήτρια του Πολυτεχνείου της Αγίας Πετρούπολης, Επίτιμη Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Mendeleyev της Μόσχας, τιμή που είχε πρωτύτερα απονεμηθεί στη Μάργκαρετ Θάτσερ, Αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Εταιρείας Οικιστικής, Μέλος της Λέσχης της Ρώμης και Πρόεδρος και Ιδρύτρια του Ελληνικού Παραρτήματος της Λέσχης της Ρώμης, Επίτιμη Πρόεδρος δια Βίου μαζί με τον Νέλσον Μαντέλα και τον Μωρίς Στρονγκ του Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών της Σρι Λάνκα, Μέλος του Οικονομικού Forum της Βιέννης, της Παγκόσμιας Ακαδημίας Γραμμάτων και Επιστημών, Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας του Βατικανού, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρω-Αραβικού Κέντρου Συνεργασίας, Ιδρυτικό Μέλος της Βαλκανικής Ακαδημίας Επιστημών, Νέου Πολιτισμού και Βιώσιμης Ανάπτυξης, Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Βιοηθικής, Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης, του Αμερικανικού Ινστιτούτου Βιολογικών Μελετών, της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής UNESCO-MAB και Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων. Έχει τιμηθεί με πολυάριθμες διεθνείς διακρίσεις, όπως το Βραβείο Biopolicy 2004 της Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών, το τιμητικό δίπλωμα του Υπουργού Πολιτικής Προστασίας της Ουκρανίας για την συμβολή της στην αποκατάσταση του ατυχήματος του Τσερνομπίλ, το Βραβείο Ειρήνης και Φιλίας Ipekci, το Βραβείο για την Προώθηση της Ειρήνης μέσω του Τουρισμού από τον Παγκόσμιο Σύνδεσμο Ταξιδιωτικών Πρακτόρων (WATA), το Μακεδονικό Βραβείο 2007 και το Χρυσό Μετάλλιο Albert Schweitzer. Από το 1995 έχει προταθεί πολλές φορές για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής http://biopolitics.gr/biowp/woman-of-the-year-2016-press-release/
H κυρία Καίτη Γάκη Καψή καλωσόρισε τους παρευρισκομένους εκ μέρους όλων των μελών του Συνδέσμου Γυναικών Θεσσαλονίκης Μακεδονίας «Εν Αθήναις» επισημαίνοντας ότι «σε μια εποχή μεγάλων και κρίσιμων ανακατατάξεων, η 8ηΜαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μας θυμίζει αφενός τον σεβασμό που πρέπει να δείχνουμε σε εμάς τις γυναίκες που αγωνιζόμαστε για την βελτίωση και την ποιοτική αναβάθμιση των συνθηκών ζωής των ανθρώπων, και αφετέρου την αλληλεγγύη προς στις γυναίκες που παλεύουν ακόμα για τις βασικές ελευθερίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πολλά μέρη του πλανήτη μας. Φέτος όμως, αυτός ο εορτασμός βρίσκει την γυναίκα της χώρας μας περισσότερο αγχωμένη και στεναχωρημένη, καθώς σήμερα η Ελληνίδα καλείται να στηρίξει όχι μόνο τον εαυτό της και την οικογένειά της με δυναμισμό και χαμόγελο αλλά να δείξει και το αληθινό πρόσωπο της εθελόντριας προσφέροντας αυτό το στήριγμα της οικογένειας σε παιδιά και μανάδες που έχουν χάσει τις πατρίδες τους. Και όμως σε πείσμα αυτών των απρόβλεπτων και δύσκολων καιρών γιορτάζουν και φέτος όλες οι γυναίκες που προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο, ανεξαρτήτως ειδικότητας και εθνικότητας γιατί πάντα οι γυναίκες ήταν είναι και θα είναι η μοναδική πηγή ζωής, δύναμης και δημιουργίας. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν κι έχοντας πάντα υψηλό αίσθημα τιμής και ευθύνης στο γυναικείο φύλο ανακηρύσσουμε σήμερα στην Αθήνα μετά από ομόφωνη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου μας, την Πρόεδρο και Ιδρύτρια της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής, την αγαπητή μας κυρία Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη, ως Γυναίκα της Χρονιάς και την βραβεύουμε για το πρωτοποριακό και διαχρονικό επιστημονικό της έργο για το περιβάλλον. Γυναίκα η οποία επάξια κατετάγη στον Παγκόσμιο Κατάλογο των Γυναικών που συμβάλλουν στην ευημερία και την ειρήνη της ανθρωπότητας. Όταν ξεκίνησε τον αγώνα της η λέξη περιβάλλον στους πολλούς ακουγόταν γραφική και όσο για την λέξη βιοπολιτική ήταν απλώς άγνωστη, σήμερα τις χρησιμοποιούμε όμως όλοι. Αναμφίβολα ξεπέρασε όσο λίγες Ελληνίδες τα όρια της Ελλάδας, εκτός λοιπόν από την απόφαση της ανακήρυξης της σε Γυναίκα της Χρονιάς ομόφωνη είναι και η ευχή μας στην Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη να δει πολύ γρήγορα να πραγματοποιείται και το νέο της όνειρο μιας Παγκόσμιας Τράπεζας Ιδεών. Όταν δηλαδή οι άλλοι χτίζουν τράπεζες για να μαζεύουν το χρήμα των ανθρώπων, μια πρωτοπόρα Ελληνίδα οραματίζεται την ίδρυση μιας Παγκόσμιας Τράπεζας Ιδεών, για να καταθέτουν οι άνθρωποι τη σοφία τους. Αυτή είναι η διαφορά της Αγνής, αυτή είναι και η διαφορετικότητα της, και γι’αυτό την τιμούμε.»
Στην συνέχεια ανέβηκε στο βήμα η κυρία Μαρία Γιαννίρη, Πρόεδρος της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών Παναθηναϊκή: «Είναι αλήθεια ότι δέχτηκα την αποψινή πρόταση με μεγάλη χαρά και την θεώρησα ιδιαίτερα τιμητική. Υπήρξε για εμένα μια πρόσκληση–πρόκληση, καθότι εμπιστεύομαι τις γυναίκες, τις τιμώ και εκτιμώ ιδιαίτερα κινήσεις όπως η σημερινή. Ανάμεσα σε όλα όσα συμβάινουν στην Ελλάδα αλλά και στο πλανήτη που μόνο αισιοδοξία δεν εκπέμπουν, ο Θεός της Ελλάδας έστειλε το φώς, την ελπίδα και το μέλλον με την παρουσία της κυρίας Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη. Η δράση και η προσφορά της εντός και εκτός της χώρας είναι ανεκτίμητη και δυστυχώς στους περισσότερους από εμάς, μηδέ εμού εξαιρουμένου, άγνωστη. Απαιτούνται περισσότερο από 20 λεπτά για να διαβάσει κανείς το βιογραφικό της, ένα βιογραφικό που καθώς το διάβαζα προσπάθησα να αξιολογήσω με σειρά αξιακής προτεραιότητας τις δράσεις, τις ανησυχίες, τις αγωνίες και τους αγώνες της για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και την αγάπη της στον άνθρωπο. Οι περισσότεροι από εμάς αρχίσαμε να γνωρίζουμε την αξία του περιβάλλοντος, να ενδιαφερόμαστε και να το αγαπάμε πολύ πρόσφατα. Όμως η κυρία Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη μετά από 20 χρόνια αφιερωμένα στην διδασκαλία και την έρευνα στον τομέα της βιολογίας, έκανε το 1985 πραγματικότητα το όραμα της ιδρύοντας την Διεθνή Οργάνωση Βιοπολιτικής με έδρα την Ελλάδα και στόχο την προώθηση της ιδέας του σεβασμού προς το αγαθό του βίου και την διεθνή συνεργασία για την προστασία του περιβάλλοντος. Πολλές οι δράσεις και οι δραστηριότητές της και περισσότερες οι διακρίσεις εντός και εκτός συνόρων. Θα σταθώ όμως και στην προσφορά της στον άνθρωπο και ιδιαίτερα στα παιδιά που γεννιούνται με αυτισμό. Το 1992 δημιουργήθηκε η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων, της οποίας η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως και στην οποία προσφέρει την αμέριστη υποστήριξη της στο δύσκολο αυτό έργο. Ο βίος, κατά την άποψη της διακεκριμένης επιστήμονος, έχει ευρύτερη έννοια από εκείνη που εμείς καθημερινά αποδίδουμε. Η πρόληψη και εδώ όπως και σε όλους τους τομείς, η έγκαιρη διάγνωση διαφόρων και διαφορετικών προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένου και του αυτισμού, αναδεικνύει την ανάγκη του να αποτελέσουν τα επιστημονικά στοιχεία για τις επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία, την βάση για την χάραξη της περιβαλλοντικής πολιτικής σε τοπικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Κλείνοντας, επισημαίνω αυτό που είχε πει ο Σόλων για την σίτιση και τον οικολογικό πολιτισμό, που προσωπικά με τρομάζει, «η Γη δεν έχει έξοδο κινδύνου». Δικαίως η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη έχει προταθεί επανειλημμένα για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.»
Για την γνωριμία του με την Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη μίλησε ο τ. Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε., κύριοςΣωτήρης Μουσούρης: «Μια ζωή με νόημα, μια ζωή γυναίκας με φαντασία, ανθρωπισμό, με πάθος για έρευνα, για κοινωνική προσφορά, για διαπαιδαγώγηση, βελτίωση της μοίρας των ανθρώπων σε ένα ευμενέστερο και ηθικό περιβάλλον. Αυτή τη ζωή, αυτή την κυρία, την Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη, είχε την ευθυκρισία ο Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης-Μακεδονίας εν Αθήναις να τιμήσει απόψε. Μια λαμπερή, γοητευτική πατρικία. Μια διακεκριμένη Ελληνίδα, που με το έργο της μας έχει κάνει όλους υπερήφανους. Την Αγνή την γνώρισα πριν πολλά χρόνια, τη δεκαετία του ’60, στο Παρίσι. Θα μου μείνει αξέχαστη η γνωριμία μας. Ήταν εμπρός στη Αψίδα του Θριάμβου. Μου φάνηκε πολύ ομορφότερη από την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, που τόσο της έμοιαζε! Με εντυπωσίασε η ευγένεια, η αξιοπρέπεια, το πνεύμα της. Είχα ακούσει για τον πατέρα της, τον κορυφαίο γιατρό. Είχα επίσης την τύχη να γνωρίσω τον αδελφό του, τον θείο της. Έναν ακάματο και εμπνευσμένο αγωνιστή, από τη Νέα Υόρκη, για την ελευθερία, και αργότερα για τη δημοκρατία, στη χώρα μας. Το DNA της Αγνής έχει αυτές τις αγωνιστικές καταβολές τις οποίες καλλιέργησε και ανέπτυξε. Είχε επιλογές, παράλληλα δεσμεύοντας επιλογές με γνώση και φαντασία, θεμέλια πίστης και αγάπης με παρεμβάσεις άγχους και αγωνίας, και δημιούργησε τη Διεθνή Οργάνωση Βιοπολιτικής. Ξεπερνώντας τα όρια της Ελλάδος, το μήνυμά της έφθασε σε όλες τις ηπείρους και συνέδεσε έτσι τη χώρα μας με το όραμα της προστασίας του περιβάλλοντος, χαρίζοντάς μας μια θέση στην πρωτοπορία του κινήματος. Παρακολούθησα ομιλίες της στη Νέα Υόρκη, στο Dag Hammarskjöld Auditorium, στην Αρχιεπισκοπή και σε άλλες εκδηλώσεις. Θαύμασα την αφοσίωσή της και το καθαρό όραμά της για την ευαισθητοποίηση της ανθρωπότητας για τη συνέχιση του αγαθού του βίου και την προστασία του περιβάλλοντος. Προώθησε με συγκεκριμένες πράξεις τα ιδανικά του ΟΗΕ. Την ευγνωμονούμε! Αγωνίσθηκε και αγωνίζεται πάντα να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει, να οργανώσει, να συντονίσει προσπάθειες αγάπης για τον πλανήτη μας. Τον μοναδικό πλανήτη που μας προσφέρει παράδεισο, που και με αμέλεια, ιδιοτέλεια, αφροσύνη και απληστία τον μεταμορφώνουμε συχνά σε κόλαση. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία να εκφράσω και δημόσια την εκτίμησή μου και την φιλία μου στην Αγνή… και ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την προσφορά της!»
Ένας ακόμα επιστήθιος φίλος, ο κύριος Ανδρέας Ζαΐμης, τ. Υπουργός, αναφέρθηκε στο όραμα και το έργο της Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη, τονίζοντας ότι: «η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη είχε ηγετικές ικανότητες από μικρό κορίτσι και ήθελε πάντοτε να προσφέρει. Πάντοτε να κάνει κάτι, όχι για τον εαυτό της φυσικά, αλλά για το κοινό καλό, την οικογένεια, τον φίλο, τη φίλη… Και αυτό φαινόταν! Ήταν μια εκδήλωση επί καθημερινής βάσης. Θα κάνουμε ετούτο, θα κάνουμε το άλλο. Και όταν της έλεγα «μα δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα» απαντούσε «μπορούμε, αν θέλουμε μπορούμε». Είχε δίκιο βέβαια! Ασχολείται με πάρα πολλά πράγματα. Εγώ, απορώ πως τα καταφέρνει! Και εγώ ασχολούμαι με πάρα πολλά πράγματα, αλλά με τίποτα δεν μπορώ να την φθάσω! Είναι σε όλα πρώτη! Όπου χρειάζεται να προσφέρει βοήθεια είναι παρούσα! Και ομολογώ ότι και εγώ, όταν χρειάζομαι βοήθεια σε κάτι την παίρνω τηλέφωνο «Αγνή μπορείς να με βοηθήσεις; Δεν είναι θέμα που ασχολείσαι, αλλά επειδή ξέρεις πολλά και πολύ κόσμο… έχεις ζήσει πολλά…». Λέει «Αλλοίμονο δεν θα σε βοηθήσω;» Και με βοηθάει! Τους ανθρώπους σαν την Αγνή πρέπει να τους δεχόμαστε ως τους ανθρώπους που θα μας καθοδηγήσουν. Για το περιβάλλον μπορεί η Αγνή να μας εμπνεύσει! Δεν είναι εύκολο να εμπνεύσετε τον άλλον. Αλλά όταν μιλήσετε με την Αγνή κάτι μπαίνει μέσα σας – που είναι σπάνιο – και αυτό το πράγμα πρέπει εμείς να το εκμεταλλευθούμε, όσο μπορούμε! Γράφει βιβλία – από το πρωί έως το βράδυ εργάζεται! Δεν σταματάει! Ταξιδεύει – ήμασταν πριν από λίγο καιρό στην Ολυμπιακή Ακαδημία! Έχει και ένα άλλο προσόν, τα λέει «απέξω» – μπορεί να έχει ένα κείμενο και δεν το διαβάζει, τα έχει όλα εδώ μέσα, στο μυαλό της! Είναι κάτι μοναδικό! Και μιλάω για εργασία, όχι για πέντε «κουβέντες»! Εργασία που έχει κάνει και εκφράζει μπροστά σε επιστήμονες, από όλα τα μέρη του κόσμου… Ελπίζω να συνεχίσει! Γιατί κουράζεται κιόλας – άνθρωπος είναι! Και εμείς, όλοι, να την βοηθούμε σε ό,τι χρειάζεται και να συγχαρώ που έγινε αυτή η εκδήλωση, η πολύ γόνιμη βραδιά, για την οποία θα πρέπει να ευχαριστήσουμε την Πρόεδρο κυρία Καίτη Γάκη Καψή την οποίαν επίσης γνωρίζω. Είναι πολύ δραστήρια και πολύ ικανή, και πατριώτισσα! Εύχομαι αυτά να επαναλαμβάνονται ώστε να παίρνουμε και εμείς οι υπόλοιποι θάρρος. Έχουμε ανθρώπου που αξίζουν! Και θα μπορούσαμε να είμαστε – αν το θέλαμε πρώτοι – και στην Ευρώπη και τον κόσμο!»
Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Καθηγητής Χρήστος Ευθυμιόπουλος, Ερευνητής στον Κέντρο Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών της Ακαδημίας Αθηνών και παλαιός, στενός συνεργάτης της Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη, ο οποίος, με προσωπικές αναφορές και βιωματικές εμπειρίες, μίλησε για το έργο και την πολυσχιδή της δραστηριότητα, «μια δραστηριότητα η οποία, με ορμητήριο την πατρίδα μας, απλώνεται σήμερα σε 165 χώρες και ακτινοβολεί το μήνυμα της αναμόρφωσης της κοινωνίας μας, με στόχο τον σεβασμό προς το πολύτιμο αγαθό του βίου. Σαν ένα μπόλιασμα που μένει στη συνείδησή μας, και προορίζεται κάποτε να δώσει καρπό στις σκέψεις και στις πράξεις μας, μια κινητοποίηση, ένα κάλεσμα που ηχεί διαρκώς μέσα μας, η έκφραση της αγωνίας για την θέση και την ευθύνη του καθενός μας. Η πρώτη μου ουσιαστική γνωριμία μαζί της γίνεται το 1988, όταν, έχοντας μόλις τελειώσει το Λύκειο, απεσταλμένος από τον πατέρα μου, προσωπικό της φίλο της καθώς και του εκλιπόντος πλέον συζύγου της Αθανασίου Αρβανίτη, γνώρισα και εργάσθηκα επί σειρά ετών κοντά στην σημερινή μας διακεκριμένη τιμώμενη. Την εποχή εκείνη εξεδίδοντο τα πρακτικά του πρώτου διεθνούς συνεδρίου της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής, την οποία είχε ιδρύσει το 1985. Η Οργάνωση τότε, όπως και τώρα άλλωστε, δεν είχε ιδιαίτερα κτίρια και εγκαταστάσεις. Όλα ελάμβαναν χώρα σε ένα μικρό διαμέρισμα στην οδό Τιμ. Βάσσου στην Αθήνα. Νέοι άνθρωποι, άλλοι εθελοντές, και άλλοι επί μισθώ, συνεπικουρούσαν την ιδρύτρια και πρόεδρο στο έργο της. Η ίδια δεν επτοείτο ποτέ από τις δυσκολίες, μιλώντας με ενθουσιασμό για το όραμα της, το όραμα του σεβασμού και της προστασίας του αγαθού του βίου. Ας σημειωθεί ότι η φράση «η ζωή καταστρέφεται» δεν έβγαινε από μέσα της σαν άλλο ένα κλισέ κοινωνιολογικού χαρακτήρα της εποχής. Έχοντας ένα στιβαρό επιστημονικό υπόβαθρο που διαβλέπει πολύ πέρα από το στενό δικό του πλαίσιο ειδίκευσης, κατανοούσε σε βάθος ότι η διάσωση του περιβάλλοντος περνά μέσα από την ενσωμάτωση των βιοκεντρικών αξιών στον πυρήνα της σκέψης και δράσης κάθε ανθρώπου. Ρωτώντας την γιατί να μην περάσουμε κατευθείαν στη δράση αντί να στέλνουμε βιβλία και κείμενα σε πανεπιστήμια του υπόλοιπου κόσμου, μου απαντούσε αφοπλιστικά: «πόσες ακτές μπορούμε να καθαρίσουμε μέσα σε ένα χρόνο;» Ο ρυθμός με τον οποίο καταστρέφεται το περιβάλλον είναι πολύ ταχύτερος απ’ όσο οιαδήποτε μεμονωμένη δράση μπορεί να αναχαιτίσει. Και επίσης, αν φέρουμε τους κοινωνικούς φορείς αντιμέτωπους τον ένα με τον άλλο, αντί για συνεργάτες, τί μπορούμε να ελπίζουμε για το μέλλον; Ήταν η πρώτη, νομίζω, που προώθησε την αντίληψη ότι για να αντιστραφούν οι καταστροφές έπρεπε η ανθρωπότητα να αντιδράσει σε παγκόσμιο συλλογικό επίπεδο, πηγαίνοντας βαθιά στην πηγή των προκλήσεων και ποτίζοντας τις ρίζες της κοινωνίας και της παιδείας Πάνω απ’ όλα όμως, έχει δείξει ότι βρίσκεται στην πρωτοπορία της διεθνούς διανόησης και δράσης για τις νέες, οικουμενικές αξίες με ορίζοντα χιλιετίας για την ανθρωπότητα. Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη μνεία σε ένα από τα διδάγματα της Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη, το οποίο προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό. Είναι η ευθύτητα, το θάρρος και η ισότητα με την οποία αντιμετωπίζει τους συνομιλητές της ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης ή δύναμης. Με την ίδια απλότητα και αμεσότητα με την οποία απευθύνεται σ’ έναν νέο φοιτητή, με την ίδια απευθύνεται στους γηγενείς της φυλής Κόγκι στη Κολομβία, στον Πρόεδρο της Αμερικής ή της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή σε παγκόσμιους θρησκευτικούς ηγέτες. Αυτή όμως καθεαυτή η ιδιότητα ή η ιεραρχία ενός προσώπου δεν σήμανε ποτέ για αυτήν ότι έπρεπε να λειάνει το λόγο της, και δη σε όρια που θα καθιστούσαν προβληματική τη μετάδοση του μηνύματός της. Είναι θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο γίνεται τελικά αποδεκτή η αναγκαιότητα των όσων προβάλλει. Η πίστη στις ιδέες της είναι όμως η κινητήρια δύναμη της επικοινωνίας της. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς για το ότι πολλοί διεθνείς ηγέτες έχουν ζητήσει κατά καιρούς τη γνώμη της και έχουν ενσωματώσει ιδέες της στο πρόγραμμα της πολιτικής τους. Η Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη είναι πάντα παρούσα, με το αφοπλιστικό χαμόγελο και την ακαταμάχητη αισιοδοξία, με την αφοσίωση και την ακούραστη εργατικότητα, την ευγένεια, την βαθύτητα της σκέψης, δείχνει τον δρόμο και υπερασπίζεται αξίες αγαθές με πίστη και ανιδιοτέλεια. Εκφράζοντας, πιστεύω, όλους τους συνεργάτες της, τωρινούς και παλαιότερους, την ευχαριστούμε από το βάθος της καρδιάς μας, για όσα έχει προσφέρει στην κοινωνία και για τη δύναμη και την αισιοδοξία με την οποία φωτίζει τη ζωή μας.»
Ακολούθησε η βράβευση και η ομιλία της Αγνής Βλαβιανού Αρβανίτη, η οποία, εμφανώς συγκινημένη, δήλωσε: «Μια λέξη στο μυαλό μου. Ευχαριστώ! Ευχαριστώ για την κάθε μέρα που έχουμε σαν δώρο. Ευχαριστώ για την φιλία σας και την ζεστασιά, με τα κύματα αγάπης, που μεταδίδετε. Αυτή είναι η δύναμη για να συνεχίζουμε τον αγώνα. Ευχαριστώ την υπέροχη φίλη Καίτη Καψή, που τόσο αντάξια αντιπροσωπεύει τις γυναίκες της Μακεδονίας, την κυρία Μαρία Γιαννίρη, καθώς και όλες τις κυρίες που με τίμησαν, κι ένα θερμό ευχαριστώ επίσης στην κυρία Μάγδα Τσέγκου για τον άριστο συντονισμό της αποψινής βραδιάς. Αλλά θέλω το «ευχαριστώ» να το συνεχίσω. Είναι εδώ ο Πρέσβης κ. Οικονόμου και η σύζυγός του. Ήρθαν κοντά μας, στην οργάνωση του Φεστιβάλ Ζαχάρωφ, και αγωνιστήκαμε, και πόσα δεν φτιάξαμε. Ακούσατε τους εκλεκτούς φίλους, τον κ. Μουσούρη, τον κ. Ζαΐμη, δεν ξέρω από πού να αρχίσω τις ευχαριστίες. Η ενέργεια που βάζουμε μαζί, γίνεται δεσμίδα φωτός και αυτό το οφείλω πάντα πολύ στους πολύτιμους συνεργάτες μου. Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στον Καθηγητή κύριο Shishkin. Κάθε χρόνο έχουμε μια εκδήλωση με χιλιάδες παιδιά στην Αγ. Πετρούπολη, τις Βιο-Ολυμπιάδες των Νέων, μια ιδέα που εμπνευστήκαμε όταν είχαμε πάει κάποτε στην Ολυμπία. Επί είκοσι χρόνια χιλιάδες παιδιά συμμετέχουν στις Ολυμπιάδες αυτές, με εργασίες για την προστασία όλων των μορφών ζωής και ταυτόχρονα με διαγωνισμούς ταλέντου. Γιατί αν διαχωρίζουμε την τέχνη από την τεχνολογία χάνουμε τον μισό πληθυσμό της Γης! Βιοπολιτισμός, βιο-περιβάλλον, είναι οι ενωμένες δυνάμεις της δημιουργίας. Επίσης, είναι εδώ μαζί μας ο Συνθέτης, κ. Ιάκωβος Δακουτρός, που με τη μουσική του σύνθεση που παρουσιάστηκε στο Θέατρο της Μεγάλης Αικατερίνης στο Hermitage της Αγ. Πετρούπολης, παρουσία του Mstislav Rostropovich, απέδωσε τόσο καλά την ανάγκη να σταματήσουμε πια την καταστροφή και να αγκαλιάσουμε την ειρήνη. Είναι και μια ευκαιρία να θυμηθούμε τον σύζυγό μου, Αθανάσιο Αρβανίτη, ο οποίος ήταν ένα «διαμάντι» και από μικρό παιδί δούλεψε κοντά στην Εκκλησία. Τιμήθηκε με ανώτατες διακρίσεις και παράσημα από όλα τα Πατριαρχεία: Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Βουλγαρίας. Παρ’ όλα αυτά ήταν ο πιο σεμνός άνθρωπος. Όλοι μέρα σκεπτόταν τους άλλους και προσέφερε. Δυστυχώς στις μέρες μας το κέρδος έχει ξεφύγει σαν έννοια. Κέρδος είναι οι αξίες. Κέρδος είναι να κάνουμε όλους εκείνους που έχουν το χρήμα σαν πρώτη αξία να αντιληφθούν ότι η διάσωση του βίου στον πλανήτη, η ποιότητα ζωής για τις επόμενες γενιές, είναι αυτό που αξίζει πιο πολύ. Σήμερα είναι η ευκαιρία να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στην Καίτη Κυριακοπούλου. Δεν μπορούσε να είναι μαζί μας απόψε, αλλά μας στήριξε σε όλα τα βήματα, ηθικά και οικονομικά. Η πιο ικανή γυναίκα στην Ευρώπη! Εγώ δεν είμαι τίποτα μπροστά της. Της αξίζει ο έπαινος για τα επόμενα χρόνια. Το περιβάλλον μας αγγίζει, το περιβάλλον πρέπει να το σκεφθούμε με σοβαρότητα. Το μήνυμα που θέλω να δώσω είναι η χαρά που κατέχουμε το αγαθό του βίου. Μια μέρα ζωής είναι μια αιωνιότητα. Mιας ημέρας χημικές αντιδράσεις στο ανθρώπινο σώμα ξεπερνούν κατά δισεκατομμύρια όλα τα χρήματα που έχουν ποτέ τυπωθεί και όλους τους ανθρώπους που έχουν ζήσει στον πλανήτη μας. Τίποτα λοιπόν δεν πρέπει να μας στενοχωρεί και η όμορφη Ελλάδα μας δίνει αυτή τη δυνατότητα γιατί όλη η δύναμη έρχεται από τις ρίζες και παντού υπάρχει ο μύθος, η ιστορία, η ομορφιά, το φως που μπορεί να σώσει στην ανθρωπότητα. Εγώ βλέπω, όπως είπα, σε όλους τους φίλους μια δέσμη φωτός. Σας κοιτώ στα μάτια και σας εκφράζω την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μου, και αυτή η δέσμη φωτός βγαίνει από την πίστη ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να συνεισφέρει στη διάσωση του βίου στον πλανήτη. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τους γείτονες – διαφορετική θρησκεία, διαφορετική γλώσσα, διαφορετικός πολιτισμός – είναι ο πλούτος που οφείλουμε να διαφυλάξουμε. Η διαφορετικότητα δεν είναι η απειλή, είναι πλούτος. Από εκεί πρέπει να αντλήσουμε δυνάμεις. Και με τις δυνάμεις ενωμένες να αντιμετωπίσουμε τον κοινό εχθρό. Φτάνει πια το διαίρει και βασίλευε. Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα. Ο κοινός εχθρός είναι η κλιματική αλλαγή, η απειλή για τον βίο και το ότι δεν μπορούμε άλλο να χάνουμε χρόνο. Αυτό είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα. Η οικονομική κρίση ξεπερνιέται. Η κρίση του περιβάλλοντος, που καταστρέφει τα πάντα και οφείλεται σε ηγέτες που δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και κοιτάζουν μόνον το συμφέρον είναι η πραγματική απειλή. Λιγότερο από εκατό άτομα στον πλανήτη κατέχουν το 55% του παγκόσμιου πλούτου – ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις. Η ελπίδα στην Βιοπολιτική είναι να τους μαζέψουμε γύρω από ένα τραπέζι και να τους πούμε ότι αυτοί μπορούν να σώσουν το αγαθό του βίου στον πλανήτη. Στην αρχαιότητα οι Αθηναίοι έδωσαν ηχηρή απάντηση στην κρίση κτίζοντας τον Παρθενώνα. Ήρθε η ώρα αυτοί οι εκατό άνθρωποι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Γιατί κι αυτοί θα χάσουν το αγαθό του βίου. Έχουμε υποχρέωση προς τις επόμενες γενεές. Ακόμη κι αν υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι πλανήτες που έχουν ζωή, εμείς έχουμε την ευθύνη να διαφυλάξουμε τον βίο στον δικό μας πλανήτη. Και μπορούμε να το πετύχουμε αντλώντας θετική ενέργεια απ’ αυτό το υπέροχο και μοναδικό αγαθό και διώχνοντας μακριά κάθετι αρνητικό.»
Η βραδιά έκλεισε με τον Ελευθέριο Μισιργή στο πιάνο, σε έργα Liszt και δικής του σύνθεσης.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των επιχειρήσεων, των επιστημών, της πολιτικής και της τέχνης, όπως, μεταξύ άλλων, η Πρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας της Ελλαδος και Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών Λούκα Κατσέλη, η τ. Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής Ρόδη Κράτσα, ο τ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και Βουλευτής Θεόδωρος Φορτσάκης, ο Πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας ΕλλάδοςΚώστας Μπακούρης, η Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής UNESCO Καίτη Τζιτζικώστα, ο τ. Υπουργός Απόστολος Κράτσας, ο Πρέσβης της Ιορδανίας Fawwaz Qasim Al-Eitan, ο Πρέσβης της Ουκρανίας Volodymyr Shkurov, η επιχειρηματίας Μανουέλα Βαρδινογιάννη, ο Πρέσβης ε.τ. Παναγιώτης Οικονόμου, ο Πρέσβης ε.τ. Ιωάννης Μπουρλογιάννης Τσαγγαρίδης, o εφοπλιστής Ανδρέας Ποταμιάνος, η Πρόεδρος του Συνδέσμου «Ελληνίδες στον Τουρισμό» Ειρήνη Βασιλοπούλου, η Πρόεδρος της Ένωσης Ανταποκριτών Ελληνικού Τύπου Εξωτερικού Γωγώ Χατζηνικολάου, η Bουλευτής Σοφία Βούλτεψη, ο Οικονομικός Διπλωμάτης και Πρόεδρος του Ελληνο-Ρωσικού Συνδέσμου Φιλίας και Συνεργασίας Ιωάννης Τζεν, ο Καθηγητής Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργιος Παπαϊωάννου, ο επιχειρηματίας Γιώργος Ενεπεκίδης, η Μαίρη Μουζάκη του Ομίλου Επιχειρήσεων Μουζάκη, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ICAP Δημήτρης Μανιατάκης, η Πρόεδρος των Φίλων του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών Δήμητρα Φιλίππου, η Πρόεδρος της ΔΕΣΜΟΣ Λένα Παπαλεξοπούλου, η Πρόεδρος της MEDASSET Λιλή Βενιζέλου, η Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τζένη Παγγέ, ο Συνθέτης Ιάκωβος Δακουτρός, η Διεθύντρια της Art & Culture a.k.a. Ltd Cyprus & Dubai Αλεξάνδρα Γκίκα, η Πρόεδρος της Global Thinkers Forum Ελισάβετ Φιλιππούλη, και ο Καθηγητής Alexander Shishkin από το Πολυτεχνείο της Αγίας Πετρούπολης, ο οποίος διαβίβασε και μήνυμα από τον Πρύτανη.
Η Καθηγήτρια Αγνή Βλαβιανού Αρβανίτη είναι Πρόεδρος και Ιδρύτρια της Διεθνoύς Οργάνωσης Βιοπολιτικής, η οποία με κέντρο την Ελλάδα προωθεί την διεθνή περιβαλλοντική συνεργασία και εκπαίδευση σε 165 χώρες. Iδρύει το 1990 το Διεθνές Πανεπιστήμιο για το Βιο-Περιβάλλον και προτείνει Ολυμπιάδες Περιβάλλοντος και την απονομή Βραβείων του Βίου σε κάθε ειδικότητα σε όσους διακρίνονται για τη συνεισφορά τους στον σεβασμό και τη διάσωση του περιβάλλοντος. Σπούδασε και εργάστηκε ως ερευνήτρια και καθηγήτρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Παρίσι και στην Αθήνα, ενώ έχει διοργάνωσει πολυάριθμα διεθνή συνέδρια και έχει εκδόσει πάνω από πενήντα τόμους πρακτικών, μονογραφίες, και εκπαιδευτικά εγχειρίδια. Διατελεί και υπήρξε Επισκέπτρια Καθηγήτρια Βιοηθικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Επίτιμη Καθηγήτρια του Πολυτεχνείου της Αγίας Πετρούπολης, Επίτιμη Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Mendeleyev της Μόσχας, τιμή που είχε πρωτύτερα απονεμηθεί στη Μάργκαρετ Θάτσερ, Αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Εταιρείας Οικιστικής, Μέλος της Λέσχης της Ρώμης και Πρόεδρος και Ιδρύτρια του Ελληνικού Παραρτήματος της Λέσχης της Ρώμης, Επίτιμη Πρόεδρος δια Βίου μαζί με τον Νέλσον Μαντέλα και τον Μωρίς Στρονγκ του Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών της Σρι Λάνκα, Μέλος του Οικονομικού Forum της Βιέννης, της Παγκόσμιας Ακαδημίας Γραμμάτων και Επιστημών, Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας του Βατικανού, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρω-Αραβικού Κέντρου Συνεργασίας, Ιδρυτικό Μέλος της Βαλκανικής Ακαδημίας Επιστημών, Νέου Πολιτισμού και Βιώσιμης Ανάπτυξης, Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Βιοηθικής, Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης, του Αμερικανικού Ινστιτούτου Βιολογικών Μελετών, της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής UNESCO-MAB και Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων. Έχει τιμηθεί με πολυάριθμες διεθνείς διακρίσεις, όπως το Βραβείο Biopolicy 2004 της Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών, το τιμητικό δίπλωμα του Υπουργού Πολιτικής Προστασίας της Ουκρανίας για την συμβολή της στην αποκατάσταση του ατυχήματος του Τσερνομπίλ, το Βραβείο Ειρήνης και Φιλίας Ipekci, το Βραβείο για την Προώθηση της Ειρήνης μέσω του Τουρισμού από τον Παγκόσμιο Σύνδεσμο Ταξιδιωτικών Πρακτόρων (WATA), το Μακεδονικό Βραβείο 2007 και το Χρυσό Μετάλλιο Albert Schweitzer. Από το 1995 έχει προταθεί πολλές φορές για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Διεθνούς Οργάνωσης Βιοπολιτικής http://biopolitics.gr/biowp/woman-of-the-year-2016-press-release/
