Η τέχνη της αμφισβήτησης και της αμφιβολίας

Η τέχνη της αμφισβήτησης και της αμφιβολίας

👉Η καθημερινότητα μας ορίζεται από πολλά πράγματα. Λειτουργούμε βάσει ενός συγκεκριμένου... συστήματος πεποιθήσεων που είναι μοναδικό για τον καθένα από εμάς.Αυτό χτίζεται όσο μεγαλώνουμε και βιώνουμε καταστάσεις, όσο εκπαιδευόμαστε και όσο μαθαίνουμε να ασκούμε κριτική σκέψη. 

Από την στιγμή που μπουσουλάμε, μέχρι την τελευταία μας ημέρα, διαμορφώνουμε το σύστημα πεποιθήσεων μας. Το εξελίσσουμε ή το παγιώνουμε ανάλογα με τη γνώση που λαμβάνουμε ή που δεν λαμβάνουμε.

Αυτό το σύστημα πεποιθήσεων χρειάζεται καθημερινή επιβεβαίωση για να αποδώσει. Καθώς είναι στη φύση του ανθρώπου να αμφισβητεί και να αμφιβάλει, έτσι συμβαίνει κι εδώ. Σε καθημερινή βάση κάνουμε ερωτήσεις στον εαυτό μας για να επιβεβαιώσουμε ότι αυτό που κάνουμε είναι σωστό και μέσα στο πλαίσια αυτού που θεωρούμε λογικό.

Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και προσπαθεί να επιλύσει τα πάντα μέσω του διαλόγου. Έτσι, ακόμη κι όταν είναι μόνος του συζητάει με τον εαυτό του και ψάχνει την απάντηση μέσω ενός άλλου, ακόμη κι όταν αυτός ο άλλος είναι ο εσωτερικός του εαυτός.

Αν το σκεφτείς λίγο θα διαπιστώσεις ότι σε καθημερινή βάση κάνεις ερωτήσεις στον εαυτό σου. Αναρωτιέσαι για οτιδήποτε έκανες, κάνεις ή θες να κάνεις. Για οτιδήποτε θετικό ή αρνητικό σου συνέβη. Για όποια επιθυμία έχεις και για οτιδήποτε επιτρέπεις να σου κάνουν άλλοι.

Συνεπώς, αυτές οι ερωτήσεις χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Κάθε μέρα λοιπόν, μπορούμε να διαλέξουμε μία κατηγορία και να προσεγγίσουμε την καθημερινότητα θετικά ή αρνητικά.

Η πρώτη κατηγορία ερωτήσεων μπορεί να μειώσει την ικανότητα μας να σκεφτούμε αποτελεσματικά, μας κάνει να αισθανόμαστε ανεπαρκείς και ανίκανοι και κατά συνέπεια χάνουμε τις ευκαιρίες που περνάνε από μπροστά μας καθώς μας απορροφούν οι ατελείωτες δικαιολογίες και τα παράπονα.

Γιατί εμένα; Πιστεύεις ότι μόνο εσύ συναντάς δυσκολίες στη ζωή;

Αυτές οι ερωτήσεις, είναι οι ερωτήσεις που ξεκινάμε με ένα Γιατί.
Θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια, τις αμέτρητες ερωτήσεις που δεχόμουν από τους μεγαλύτερους. Όλες ξεκινούσαν με ένα γιατί. Για ότι κι αν έκανα υπήρχε μία αμφισβήτηση. Γιατί το έκανα έτσι, γιατί το είπα αυτό, γιατί δεν διάβασα, γιατί δεν άκουσα. Πιστεύω ότι αν όχι όλοι, σχεδόν όλοι μας έχουμε ακούσει τέτοιες ερωτήσεις στο παρελθόν μας.

Αυτές οι ερωτήσεις μας κάνουν να αισθανόμαστε άσχημα για τον εαυτό μας. Μικροί. Προκαλούν την μιζέρια γιατί προέρχονται από μία κατάσταση αδυναμίας και έλλειψης ελπίδας. Σε κάθε τέτοια ερώτηση ξυπνάει μέσα μας το παιδί που πρέπει να απολογηθεί για κάτι.

Οι πιο συχνές ερωτήσεις που ξεκινούν με ένα γιατί είναι:

• Γιατί η ζωή μου τα φέρνει όλα ανάποδα;
• Γιατί να κάνω καν την προσπάθεια;
• Γιατί δεν είμαι αρκετός;
• Γιατί κάνω πάντα λάθος κινήσεις;
• Γιατί έτυχε πάλι σε εμένα αυτό;

Αυτές οι ερωτήσεις λοιπόν, μπορούν να σε εγκλωβίσουν σε έναν ατέρμονο κύκλο γεμάτο δικαιολογίες, ανάθεση ευθυνών σε άλλους και προβλήματα χωρίς τέλος.

Έτσι, όσο εστιάζεις στα αρνητικά πράγματα που σου συμβαίνουν, το υποσυνείδητο σου θα εστιάσει στο να στα φέρει στην επιφάνεια πιο συχνά. Δεν το κάνει επίτηδες. Απλά θεωρεί ότι εφόσον έχεις εστιάσει την προσοχή σου εκεί, τότε αυτά τα μοτίβα πρέπει να στα αναδεικνύει όσο το δυνατόν πιο συχνά.

Πιστεύω αντιλαμβάνεσαι ότι όσο περισσότερο κάνεις τέτοιου είδους ερωτήσεις, τόσο περισσότερο απορροφάσαι στο να κατηγορείς τον εαυτό σου και τους άλλους για οτιδήποτε αρνητικό συμβαίνει στη ζωή σου. Αυτό μπορεί να σε κάνει εντελώς αντιπαραγωγικό και να σε εγκλωβίσει σε έναν περιοριστικό κύκλο που θα σου καταστρέψει την συναισθηματική σου ζωή.

Προκαλούν περιορισμούς

Είναι λογικό, εφόσον αυτές οι ερωτήσεις σε κάνουν να αισθάνεσαι άσχημα για τον εαυτό σου, να σου δημιουργήσουν περιοριστική συμπεριφορά που θα σε κάνει να χάσεις ευκαιρίες, υποστήριξη και εξέλιξη στην ζωή σου.

Προκαλούν προβλήματα

Εφόσον εστιάζεις σε ότι δεν θες στη ζωή σου, κατηγοριοποιείς αυτές τις καταστάσεις ως προβληματικές (κάτι που είναι αναμενόμενο), όπως και το γεγονός ότι θα γίνουν εμπόδια στο να προχωρήσεις στη ζωή σου. Όσο περισσότερες ερωτήσεις κάνεις που ξεκινούν με ένα γιατί, τόσο πιο πολύ θα βυθίζεσαι στα προβλήματα και όχι στις λύσεις τους. Έτσι, θα χάνεις τον έλεγχο όλο και περισσότερο.

Δημιουργούν δικαιολογίες

Όσο περισσότερο βυθίζεσαι στα προβλήματα, τόσο περισσότερες δικαιολογίες θα βρίσκεις για να μην τα λύσεις. Οι δικαιολογίες δεν προσφέρουν λύσεις, απλά μας κάνουν να αισθανθούμε καλύτερα, προσωρινά, χρεώνοντας το πρόβλημα κάπου αλλού.

Το Γιατί γεννάει αμφιβολία

Οδηγούν στην αμφιβολία

Σαν αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, μέσα μας δημιουργείται αμφιβολία. Αμφιβολία για τις ικανότητες μας, για την νοημοσύνη μας, την καλοσύνη μας, τις ικανότητες και την δημιουργικότητα μας. Όσο περισσότερες αμφιβολίες έχουμε, τόσο περισσότερες Γιατί ερωτήσεις κάνουμε για να δικαιολογήσουμε αυτά τα συναισθήματα.

Γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, ότι όσο περισσότερο κάνουμε ερωτήσεις που ξεκινούν με ένα Γιατί τόσο περισσότερο δημιουργούμε μία αρνητική πραγματικότητα γύρω μας.Όσο περισσότερο αμφισβητούμε τον εαυτό μας, τόσο δυσκολότερη θα γίνει η προσπάθεια για να βγούμε από αυτό το τέλμα.

Βγάλε το Γιατί από τη ζωή σου και προσέγγισε τα θέματα σου πιο θετικά.

Το διάβασα στο www.humanadvanced.com