Πάμε Μεξικό; Η χώρα των μεγάλων αντιθέσεων παρουσιάζεται στο Βόλο
Το Μεξικό είναι ένα μείγμα πολιτισμών και κουλτούρας, όπως του πολιτισμού των Αζτέκων, των Μάγια, της αποικιοκρατίας των Ισπανών και των Γάλλων. Αρχαίοι πολιτισμοί που εξαρθρώθηκαν από τους Κονκισταδόρες, πυραμίδες, αποικιακά κτίρια, εκπληκτικές παραλίες, Ινδιάνοι και Μεστίζος, σομπρέρο και μουσική Μαριάτσι.
Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του μεξικάνικου ύφους είναι η χρωματική παλέτα. Τα κυρίαρχα χρώματα είναι θερμά και έντονα όπως το μπλε λουλακί, το έντονο πορτοκαλί, το δασώδες πράσινο, το κόκκινο της σκουριάς. Η έντονη και ευδιάκριτη αντίθεση στα χρώματα είναι το μυστικό της μεξικάνικης παλέτας. Μπροστά από τις μεγάλες επιφάνειες ξεπροβάλλουν λαμπερά χρώματα όπως το φωτεινό κίτρινο, το φλογερό κόκκινο, οι πορφυρές αποχρώσεις της δύσης του ήλιου.
Αυτή η μαγική έκρηξη και συνύπαρξη χρωμάτων αποτυπώνεται στους πίνακες της Frida Kalho και του Diego Rivera ή στα μεξικάνικα υφάσματα και καλλιτεχνήματα.
Αυτή τη χώρα των μεγάλων αντιθέσεων, του μεξικανού επαναστάτη Emiliano Zapata, του μυθιστοριογράφου Carlos Fuentes, αλλά και του γνωστού ποιητή Octavio Paz, θα προσπαθήσουν να μας παρουσιάσουν με τον δικό τους τρόπο, οι μαθητές του Πολιτιστικού Προγράμματος «Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμός», με την καθηγήτριά τους Adelina Jimenez, μεξικάνικης καταγωγής, στην εκδήλωση που διοργανώνεται από το Τμήμα Δημιουργικής Απασχόλησης Νέων και Ενηλίκων της Διεύθυνσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π.-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Δήμου Βόλου, την Πέμπτη 23 Μαΐου 2019 και ώρα 19.00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Διαύλου (Σκενδεράνη 11).
Μαζί τους θα συμπράξουν οι μαθητές των Εργαστηρίων Εικαστικών Κατασκευών, εκθέτοντας έργα από χαρτοπολτό, υπό την καθοδήγηση του δασκάλου τους Βαγγέλη Πατσέα, καθώς και οι μαθητές των εργαστηρίων Δημιουργικής Γραφής και συγκεκριμένα των τμημάτων Πεζογραφίας, Ποίησης και Ταξιδιωτικής Λογοτεχνίας, με επιμορφωτή τον Γιάννη Αντάμη.
Μέλημά τους, να μας ταξιδέψουν νοερά στη μακρινή χώρα της Λατινικής Αμερικής για να μεθύσουμε από τις ομορφιές και το φλογερό ταπεραμέντο των Μεξικάνων με τεκίλα, τσίλι και τορτίγιας, να μας μυήσουν στην τέχνη και τον πολιτισμό τους, μεταφράζοντας στίχους του Octavio Paz ή απαγγέλοντας δικά τους ποιήματα, εμπνευσμένα από Μεξικανούς ποιητές.
Και κάπως έτσι, συνεπαρμένοι από τις μελωδίες και το ρυθμό της μεξικάνικης μουσικής, ίσως τραγουδήσουμε ως νέοι ζαπατίστας La cucaracha, ή το Guadalajara, υμνώντας τις ομορφιές αυτής της πόλης.
Στο τέλος της βραδιάς, μπορεί να συμφωνήσουμε όλοι, ότι τελικά είναι πολλά τα κοινά στοιχεία ανάμεσα στους δύο λαούς, τους Έλληνες και τους Μεξικάνους, όπως η αγάπη και η αφοσίωση στην οικογένεια και τη θρησκεία, η φιλοξενία, η περηφάνια, το φιλότιμο. Το σημαντικότερο όμως κοινό τους στοιχείο είναι το πάθος για τη ζωή, τη διασκέδαση, τη μουσική και τις γιορτές, παρέα με τ’ αγαπημένα τους πρόσωπα. Άλλωστε μία από τις αγαπημένες εκφράσεις των Μεξικάνων είναι «Para organizar una fiesta cualquier pretexto es bueno» δηλαδή για να κάνεις μια γιορτή, οποιοδήποτε πρόσχημα είναι αρκετό!
“Viva la vida” λοιπόν, ή αλλιώς “Ζήτω η ζωή” όπως προσυπογράφει στο τελευταίο της πίνακα η Frida Kalho.
