Τι Συμβαίνει αν η Βαρύτητα Προέρχεται από ένα Παράλληλο Σύμπαν
ο Κόσμος που βλέπουμε – ως αποτέλεσμα ενός Big Bang – στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε από μια κυκλική σύγκρουση δύο Κόσμων (που περιγράφονται από τους θεωρητικούς σαν τρισδιάστατες βράνες συν μια διάσταση του χρόνου) – διάρκειας ενός τρισεκατομμυρίου ετών, και οι οποίες βράνες-κόσμοι ελκύονται μεταξύ τους, λόγω της διαρροής της βαρύτητας έξω από ένα από τα σύμπαντα.
Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, το Big Bang δεν ήταν η αρχή του χρόνου, αλλά το πέρασμα σε ένα παρελθόν γεμάτο ατελείωτες κυκλικές επαναλήψεις εξέλιξης, που κάθε μία συνοδεύεται από τη δημιουργία νέας ύλης και το σχηματισμό νέων γαλαξιών, άστρων και πλανητών.
Οι Turok και Steinhardt εμπνεύστηκαν την θεωρία τους από μια διάλεξη που έδωσε ο Burt Ovrut, που φαντάστηκε δύο βράνες – σύμπαντα σαν το δικό μας, διαχωρισμένες από ένα μικρό κενό πλάτους 10-32 μέτρων. Μεταξύ τους δεν υπήρχε καμία εκτός από τη βαρυτική έλξη του παράλληλου αδελφού-σύμπαντος , που θα μπορούσε να διασχίσει το μικρό κενό.
Η θεωρία του Orvut συν τοις άλλοις θα μπορούσε να εξηγήσει και το φαινόμενο της σκοτεινής ύλης, όπου περιοχές του σύμπαντος φαίνονται να έχουν περισσότερη μάζα (βαρύτητα) από ό,τι έπρεπε σύμφωνα με την ορατή μάζα που βλέπουμε σήμερα. Με τη θεωρία τους, τα δύσκολα προβλήματα που σχετίζονται με το Big Bang (πώς άρχισε και από τι προκλήθηκε;), αντικαθίστανται από ένα αιώνιο κοσμικό κύκλο, όπου η σκοτεινή ενέργεια δεν αποτελεί πλέον μια μυστηριώδη άγνωστη ποσότητα, αλλά είναι η ίδια η επιπλέον βαρυτική δύναμη που ωθεί το σύμπαν να αλληλεπιδράει προς το άλλο σύμπαν (βράνη με βράνη).
