Ποιοι μας Κλέβουν την Ψυχή - Πώς ξεφεύγει κανείς από την κόλαση που ζούμε;
αλλά δεν επικοινωνούμε μαζί του; Δεν υπάρχει καν και είναι μία ενεργειακή ταυτότητα; Οι δύο φυλές των ανθρώπων. Η επιτυχημένη παγίδα της εικονικής πραγματικότητας. Τα σκοτεινά όντα που απομυζούν την ενέργεια μας. Οι Νόμοι της ανθρωποκαλλιέργειας. Η τεχνητή ενεργειακή φυλακή του συστήματος Γη – Σελήνη. Τεχνικές άμυνας και τρόποι απόδρασης.
Σίγουρα ενδιαφέρει πολλούς, η απάντηση στην ερώτηση “ΤΙ ΕΊΝΑΙ Η ΨΥΧΗ” ως πηγή ενεργειακής τροφής μέσα στην τερατώδη αλυσίδα διατροφής που ονομάζουμε «Δημιουργία».
«Τα ανθρώπινα όντα είναι δέκτες, αλλά ο κόσμος που λαμβάνουν και αντιλαμβάνονται είναι μια ψευδαίσθηση. Μια ψευδαίσθηση που έχει δημιουργηθεί από τα περιγραφικά σχήματα που μεταφέρονται σ’ αυτούς από τη στιγμή που γεννιούνται. Έτσι λοιπόν, στην ουσία ο κόσμος που η λογική τους θέλει να υποστηρίξει είναι ο κόσμος που έχει δημιουργηθεί από ένα περιγραφικό σχήμα και από τους δογματικούς και απαραβίαστους κανόνες του, που η λογική τους μαθαίνει να αποδέχεται και να προασπίζει. Η λογική κάνει τα ανθρώπινα όντα να ξεχνούν ότι το περιγραφικό σχήμα είναι απλά και μόνο περιγραφικό και, προτού το καταλάβουν, έχουν εγκλωβίσει την συνολικότητα των εαυτών τους σε ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο σπάνια ξεφεύγουν στη διάρκεια της ζωής τους.»
Δον Χουάν
Τις τελευταίες χιλιετηρίδες, στο γραμμικό χρόνο επικρατεί μια κατευθυνόμενη σύγχυση για το τι είναι η ανθρώπινη ψυχή. Όσο και να ψάξει ο ερευνητής, δεν θα βρει μια σύγκλιση απόψεων, τουλάχιστον τα τελευταία τρεις χιλιάδες χρόνια. Πόσο μάλλον για την ανακυκλούμενη πορεία της μέσα στη συγκεκριμένη Δημιουργία, στην οποία έχουμε την κακή τύχη να ζούμε, όσοι από εμάς έχουμε ψυχή. Ψυχή ή Ταυτότητα; Ενοχλεί η έκφραση «όσοι έχουμε»; Μα φυσικά δεν έχει ψυχή ούτε το 80% των ανθρώπων που βλέπεις γύρω σου! Εδώ κάτω ζούμε σε συνδυασμό επάλληλων βαθμωτών πεδίων (scalar fields). Να διευκρινίσω ότι αφορά τα διαμήκη ηλεκτρομαγνητική κύμματα. Πρόκειται για την τέταρτη συνιστώσα- διάνυσμα στο βασικό νόμο του ηλεκτρομαγνητισμού που διδασκόμαστε στο γυμνάσιο, ενώ όλος ο γνωστός σε μας πολιτισμός βασίζεται στα εγκάρσια κύματα (δηλαδή ο γνωστός μας ηλεκτρομαγνητισμός και οι εφαρμογές του ηλεκτρικού ρεύματος) και μόνο αυτά διδασκόμαστε στα πανεπιστήμια και στα πολυτεχνεία. Γιατί άραγε;
Τα επάλληλα βαθμωτά πεδία στα οποία ζούμε είναι τεχνητά διαμορφωμένα με συγκεκριμένη πολύπλοκη γεωμετρία και μαθηματικά, έτσι ώστε να διαιωνίζεται η κατάσταση του «κοπαδιού στο μαντρί». Σχετικά στοιχεία θα βρείτε στα βιβλία, Energy from the vacuum –Concepts and Principles του συγγραφέα και απόστρατου Συνταγματάρχη Tom Barden. Επίσης, το όλο θέμα σχετίζεται άμεσα με τηνΑρχή της Σπασμένης Γεωμετρίας των Lee και Yang Νομπελίστες 1957.
«Αεί ο Θεός γεωμετρεί»; Ποιος; Ο Θεός της Δημιουργίας; Ουσιαστικά πρόκειται για καλλιέργεια, ένα τεράστιο φυτώριο ψυχών. Τα επάλληλα βαθμωτά πεδία δημιουργούν μια γεωμετρική φυλακή υψίστης ασφαλείας πολλαπλών επιπέδων. Οι διαφορετικές ταχύτητες του χρόνου σε κάθε διάσταση κάνουν εύκολη τη διατήρηση της φυλακής για τις οντότητες που ελέγχουν το κοπάδι της ανθρωποκαλλιέργειας.
Έτσι, χονδροειδώς, μέσα στο ηλιακό σύστημα έχουμε κυκλικό χρόνο και σε κάθε πλανήτη το γνωστό γραμμικό χρόνο που βιώνουμε. Η θεωρία της διττότητος του Jean Pierre Garnier Malet δίνει με άριστα επιστημονικό τρόπο αυτό το νόημα: «Η ελικοειδής κίνηση της διττότητος του χρόνου και του χώρου είναι ένα φαινόμενο το οποίο παρατηρείται σε όλο το σύμπαν, στο απείρως μεγάλο και στο απείρως μικρό των κυττάρων μας και του DNA» (εικ. 1-4)
Πολλές προσπάθειες έγιναν τα τελευταία 80 χρόνια λοιπόν, που εντείνονται την τελευταία εικοσαετία. Κάθε μία από αυτές τις θεωρίες λύνει μερικά από τα παράδοξα των άλλων θεωριών αλλά δυστυχώς εισάγει καινούριες υποθέσεις και διορθωτικούς συντελεστές στις εξισώσεις χωρίς βάση και επομένως εισάγει καινούρια παράδοξα που πρέπει με την σειρά τους να λυθούν. Για παράδειγμα, ότι ο χρόνος είναι συνεχής και γραμμικός και ότι η ταχύτητα του φωτός είναι μοναδική και αξεπέραστη στο σύμπαν. Χωρίς εξηγήσεις.
Παρόλα αυτά παρατηρούμε γαλαξίες που φαίνονται να απομακρύνονται με αδιανόητα μεγαλύτερες ταχύτητες ενώ στοιχειώδη σωματίδια άλληλοπληροφορούνται ακαριαία σε τεράστιες αποστάσεις. Χώρια που το big-bang απαιτεί την παραδοχή δημιουργίας ύλης εκ του μηδενός, ενώ ο αιθέρας που βασίζεται σε αυτή την αρχή από την αρχαιότητα έχει απορριφθεί σκόπιμα και ηλίθια, από την ίδια αυτή επιστήμη. Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς ακόμη και εάν δεν υπολογίσουμε την άγνοια μας για την λειτουργία της Ζωής. Κτίστηκε έτσι ένα τεράστιο διανοητικό οικοδόμημα με γυάλινες βάσεις ενώ το πλατύ κοινό έχει την εντελώς εσφαλμένη εντύπωση ότι η επίσημη επιστήμη τα έχει όλα υπό έλεγχο και ιδίως τις πιο βασικές αρχές, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Εδώ δεν θα μπούμε στις έννοιες του δικτυακού χρόνου, γιατί το άρθρο είναι ήδη «βαρύ» από τη φύση του, οπότε αποφασίσαμε να κινηθούμε στις παρυφές του προβλήματος. Έτσι, επεκτείνοντας τη βασική αντίληψη, η ψυχή αποτελεί ένα γεωμετρικό, ελλειψοειδή κρύσταλλο, βάσει των αρχών της υπερδιαστατικής φυσικής. Μέσα της έχει φυσικά δύο κέντρα και τον παγιδευμένο θεϊκό σπινθήρα, ο οποίος, όπως μύριοι άλλοι, έχει αλιευθεί από τις παρυφές της Θείας Φλόγας (τα νησιά, δηλ. οι Μακάριοι Νήσοι) με τη χρήση διχτύων από χρυσά τρίγωνα κι έχει παγιδευτεί σε αυτήν την εικονική σκοτεινή πραγματικότητα, με τη ψευδαίσθηση ότι υπάρχει κίνηση.
Έτσι, όλα τα σκοτεινά παρασιτικά όντα, από τους Archons των προχριστιανικών Γνωστικών, [εικ. επάνω & 30] τους Βολαδόρες των Τολτέκων, μέχρι τα ερπετοειδή όντα κάθε φυλής και τα φτερωτάόντα, κάθε φυλής του κατώτερου και μέσου αστρικού πεδίου και του αιθεροφυσικού, ζουν από το αδηφάγο ρούφηγμα ενέργειας, με τη χρήση διπλής δίνης, μέσω του κάθε θείου σπινθήρα που έχει παγιδευτεί και αποσπασθεί από την άμορφη θεία φλόγα. Αυτό μπορείτε να το αντιληφθείτε καλύτερα με τη φρακταλική πολυδιάστατη θεώρηση της υφής της Δημιουργίας.
Σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε και τους Μεγάλους Παλιούς, τους Πρεσβύτερους (βλέπε, H.P. Lovecraft) και τους Ξεχασμένους (βλέπε, Keneth Grant, Typhonian Trilogy), από το Μεγάλο Χάος, που κάνουν το παν μέσω των δούλων τους -συγνώμη των «ηλιθίων μυημένων» ήθελα να πω- να περάσουν σε αυτή την πραγματικότητα και να φάνε το συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας. Η ασυμβατότητα αυτών των «όντων» με τις δικές μας μορφικές διαστάσεις, τα κάνει να μας «βλέπουν» σαν λουκούμι. Όσοι είστε παρατηρητικοί και παρακολουθείτε τον πόλεμο των γκράφιτι, στους δρόμους, ίσως αντιλαμβάνεστε τι προσπαθεί να «περάσει» εδώ. Πάλι καλά που τα αδέσποτα ζωάκια καταλαβαίνουν περισσότερα από εμάς τους ‘πολιτισμένους’ και δίνουν έναν άνισο αγώνα μέχρι θανάτου. Όχι για μας, απλώς υπερασπίζονται το δικό τους κόσμο. Κάντε μια βόλτα στην γειτονιά σας στις τρεις με πέντε το πρωί και παρατηρήστε τη συμπεριφορά τους.
Σαν να μην έφταναν αυτά τα όντα που διεκδικούν την τροφή τους στο ανθρώπινο κοπάδι, έχουμε κι άλλα αλλόκοσμα καλούδια όπως η Σκιά ή Βολαδόρες ή Αρχοντες! [εικ. 30] ή μπορεί να σας κάνει κλικ και ο Αετός [Δημιουργός ή Ακαμπτος Σκοπός] του Castanenda όπως και τα ανόργανα όντα με συνείδηση, από την άλλη. Όλα τα ίδια είναι, ασύμβατες και παρασιτικές με τον άνθρωπο μορφές ζωής, που συγκατοικούμε στο ίδιο μαντρί της δημιουργίας και τις ταΐζουμε με την ψυχή μας.
Παρόλα αυτά παρατηρούμε γαλαξίες που φαίνονται να απομακρύνονται με αδιανόητα μεγαλύτερες ταχύτητες ενώ στοιχειώδη σωματίδια άλληλοπληροφορούνται ακαριαία σε τεράστιες αποστάσεις. Χώρια που το big-bang απαιτεί την παραδοχή δημιουργίας ύλης εκ του μηδενός, ενώ ο αιθέρας που βασίζεται σε αυτή την αρχή από την αρχαιότητα έχει απορριφθεί σκόπιμα και ηλίθια, από την ίδια αυτή επιστήμη. Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς ακόμη και εάν δεν υπολογίσουμε την άγνοια μας για την λειτουργία της Ζωής. Κτίστηκε έτσι ένα τεράστιο διανοητικό οικοδόμημα με γυάλινες βάσεις ενώ το πλατύ κοινό έχει την εντελώς εσφαλμένη εντύπωση ότι η επίσημη επιστήμη τα έχει όλα υπό έλεγχο και ιδίως τις πιο βασικές αρχές, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Εδώ δεν θα μπούμε στις έννοιες του δικτυακού χρόνου, γιατί το άρθρο είναι ήδη «βαρύ» από τη φύση του, οπότε αποφασίσαμε να κινηθούμε στις παρυφές του προβλήματος. Έτσι, επεκτείνοντας τη βασική αντίληψη, η ψυχή αποτελεί ένα γεωμετρικό, ελλειψοειδή κρύσταλλο, βάσει των αρχών της υπερδιαστατικής φυσικής. Μέσα της έχει φυσικά δύο κέντρα και τον παγιδευμένο θεϊκό σπινθήρα, ο οποίος, όπως μύριοι άλλοι, έχει αλιευθεί από τις παρυφές της Θείας Φλόγας (τα νησιά, δηλ. οι Μακάριοι Νήσοι) με τη χρήση διχτύων από χρυσά τρίγωνα κι έχει παγιδευτεί σε αυτήν την εικονική σκοτεινή πραγματικότητα, με τη ψευδαίσθηση ότι υπάρχει κίνηση.
Έτσι, όλα τα σκοτεινά παρασιτικά όντα, από τους Archons των προχριστιανικών Γνωστικών, [εικ. επάνω & 30] τους Βολαδόρες των Τολτέκων, μέχρι τα ερπετοειδή όντα κάθε φυλής και τα φτερωτάόντα, κάθε φυλής του κατώτερου και μέσου αστρικού πεδίου και του αιθεροφυσικού, ζουν από το αδηφάγο ρούφηγμα ενέργειας, με τη χρήση διπλής δίνης, μέσω του κάθε θείου σπινθήρα που έχει παγιδευτεί και αποσπασθεί από την άμορφη θεία φλόγα. Αυτό μπορείτε να το αντιληφθείτε καλύτερα με τη φρακταλική πολυδιάστατη θεώρηση της υφής της Δημιουργίας.
Σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε και τους Μεγάλους Παλιούς, τους Πρεσβύτερους (βλέπε, H.P. Lovecraft) και τους Ξεχασμένους (βλέπε, Keneth Grant, Typhonian Trilogy), από το Μεγάλο Χάος, που κάνουν το παν μέσω των δούλων τους -συγνώμη των «ηλιθίων μυημένων» ήθελα να πω- να περάσουν σε αυτή την πραγματικότητα και να φάνε το συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας. Η ασυμβατότητα αυτών των «όντων» με τις δικές μας μορφικές διαστάσεις, τα κάνει να μας «βλέπουν» σαν λουκούμι. Όσοι είστε παρατηρητικοί και παρακολουθείτε τον πόλεμο των γκράφιτι, στους δρόμους, ίσως αντιλαμβάνεστε τι προσπαθεί να «περάσει» εδώ. Πάλι καλά που τα αδέσποτα ζωάκια καταλαβαίνουν περισσότερα από εμάς τους ‘πολιτισμένους’ και δίνουν έναν άνισο αγώνα μέχρι θανάτου. Όχι για μας, απλώς υπερασπίζονται το δικό τους κόσμο. Κάντε μια βόλτα στην γειτονιά σας στις τρεις με πέντε το πρωί και παρατηρήστε τη συμπεριφορά τους.
Σαν να μην έφταναν αυτά τα όντα που διεκδικούν την τροφή τους στο ανθρώπινο κοπάδι, έχουμε κι άλλα αλλόκοσμα καλούδια όπως η Σκιά ή Βολαδόρες ή Αρχοντες! [εικ. 30] ή μπορεί να σας κάνει κλικ και ο Αετός [Δημιουργός ή Ακαμπτος Σκοπός] του Castanenda όπως και τα ανόργανα όντα με συνείδηση, από την άλλη. Όλα τα ίδια είναι, ασύμβατες και παρασιτικές με τον άνθρωπο μορφές ζωής, που συγκατοικούμε στο ίδιο μαντρί της δημιουργίας και τις ταΐζουμε με την ψυχή μας.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΨΥΧΩΝ
Μόλις πεθαίνει ένα έμψυχο πλάσμα στο δίδυμο σύστημα γης-σελήνης, εγκαταλείποντας το μαντρί που του έδωσε: θρησκεία πολιτισμό, κοινωνική ασφάλιση, κόμματα, ποδόσφαιρο, μεταφυσικά ρεύματα, μυήσεις, αξιώματα, τέχνες, φτώχεια, πολέμους κι άλλα διασκεδαστικά καλούδια, κάτι γίνεται. Μια μωβ, διπλή εσωτερικά ακτίνα ξεκινάει από τη σελήνη και ρουφά την ψυχή του. [εικ. 5] Από την περιοχή της σελήνης που ονομάζεται Mare Orientale. Οι συντεταγμένες της είναι: strip: lat: -20 to -2 deg; long: 88 to 90 WEST.
Στη 5η φωτογραφία βλέπετε την αλίευση των ψυχών των αστροναυτών του Atlantis. Δεν τους έσωσαν οι μυήσεις τους, τους έχωσαν χειρότερα. Τι έχει εκεί; Μα έναν τερατώδη οβελίσκο-μονόλιθο (σας λέει τίποτα ο συνειρμικός σας νους;) μετά η ανακύκλωση απαιτεί έναν σταθμό υποδοχής και μια κεντρική μονάδα επεξεργασίας τουλάχιστον. Πού είναι; Στο Sinus Midii. Εκεί υπάρχει το περίφημο SHARD (εικ. 6). Βρίσκεται στην τομή του κεντρικού μεσημβρινού με τον Ισημερινό. Μετά την ενεργειακή απογύμνωση της ψυχής κατά επίπεδα, γίνεται στον κατάλληλο χρόνο η έγχυση του απογυμνωμένου κυματοκρυστάλλου-ψυχή σε σώμα νεογέννητου, για τη γνωστή συνέχεια. Η φωτογραφία εξήφθη από το Lunar Orbiter III to 1967 κι έχει ύψος 2,4 ΚΜ.
Μόλις πεθαίνει ένα έμψυχο πλάσμα στο δίδυμο σύστημα γης-σελήνης, εγκαταλείποντας το μαντρί που του έδωσε: θρησκεία πολιτισμό, κοινωνική ασφάλιση, κόμματα, ποδόσφαιρο, μεταφυσικά ρεύματα, μυήσεις, αξιώματα, τέχνες, φτώχεια, πολέμους κι άλλα διασκεδαστικά καλούδια, κάτι γίνεται. Μια μωβ, διπλή εσωτερικά ακτίνα ξεκινάει από τη σελήνη και ρουφά την ψυχή του. [εικ. 5] Από την περιοχή της σελήνης που ονομάζεται Mare Orientale. Οι συντεταγμένες της είναι: strip: lat: -20 to -2 deg; long: 88 to 90 WEST.
Στη 5η φωτογραφία βλέπετε την αλίευση των ψυχών των αστροναυτών του Atlantis. Δεν τους έσωσαν οι μυήσεις τους, τους έχωσαν χειρότερα. Τι έχει εκεί; Μα έναν τερατώδη οβελίσκο-μονόλιθο (σας λέει τίποτα ο συνειρμικός σας νους;) μετά η ανακύκλωση απαιτεί έναν σταθμό υποδοχής και μια κεντρική μονάδα επεξεργασίας τουλάχιστον. Πού είναι; Στο Sinus Midii. Εκεί υπάρχει το περίφημο SHARD (εικ. 6). Βρίσκεται στην τομή του κεντρικού μεσημβρινού με τον Ισημερινό. Μετά την ενεργειακή απογύμνωση της ψυχής κατά επίπεδα, γίνεται στον κατάλληλο χρόνο η έγχυση του απογυμνωμένου κυματοκρυστάλλου-ψυχή σε σώμα νεογέννητου, για τη γνωστή συνέχεια. Η φωτογραφία εξήφθη από το Lunar Orbiter III to 1967 κι έχει ύψος 2,4 ΚΜ.
Φυσικά, αυτό γίνεται με προδιαγραφές. Θα βοηθούσε να ρίχνατε μια ματιά στο σύστημα Human Design του Ra Uru Hu. Πρόκειται για συνδυασμό αστρολογίας, I Ching, κβαντικής φυσικής, Kabbalah κλπ). Μα ΝΑΙ φυσικά, όλα είναι μπροστά μας, απλώς διασκεδάζουν να μας κοροϊδεύουν. Το λέει και το όνομα: Ανθρώπινος Σχεδιασμός !!! [εικ. 7. 8.]
ΟΙ «ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ»
Είπαμε πιο πάνω ότι η πλειονότητα των ανθρώπων δεν έχει ψυχή. Ουσιαστικά είναι ψυχοπαθείς με μάσκα λογικής. Ο συγγραφέας-ερεηνητής H. Cleckley, στο έργο του The Mask of Sanity αναφέρει: «Ο παρατηρητής αντιμετωπίζει μια πειστική μάσκα λογικής συμπεριφοράς. Όλα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της μάσκας είναι ανέγγιχτα, δεν διαπερνιέται από ερωτήσεις που απευθύνονται στα βαθύτερα επίπεδα της προσωπικότητας. Ο εξεταστής δεν πέφτει ποτέ πάνω στο χάος που μερικές βρίσκεται ψάχνοντας από την εξωτερική επιφάνεια ενός παρανοϊκού σχιζοφρενούς.
»Οι διαδικασίες της σκέψεως διατηρούν τη νορμάλ φαινομενικότητα κάτω από την ψυχιατρική διερεύνηση και τα τεχνικά τεστ στα οποία υποβάλλεται για να έρθουν στο φως δυσδιάκριτες αποδείξεις παράνοιας. Η εξέταση αποκαλύπτει όχι μόνο μια κανονική δισδιάστατη μάσκα, αλλά αυτό που φαίνεται σαν μια συμπαγής και ουσιαστική δομική εικόνα της υγιούς και λογικής προσωπικότητας.
»Είναι μια κατάσταση στην κυριολεκτική έννοια, σαν παράδειγμα αυτού που ο Trelat (ιδιότητα, με μια λέξη) ονομάζει με τον εκφραστικό όρο la folie lucide. Επιπλέον, αυτή η δομή προσωπικότητας σε όλες τις θεωρητικές καταστάσεις λειτουργεί με απαράλλαχτο τρόπο, όπως μια υγιής λογική προσωπικότητα. Οι λογικές διαδικασίες της σκέψεως δείχνουν να λειτουργούν τέλεια, ανεξάρτητα του πόσο εξιτάρονται κάτω από τις συνθήκες του πειράματος.
»Επιπλέον, ο παρατηρητής βρίσκει πειστικές τις εκφράσεις του λόγου, του προσώπου, τους τόνους της φωνής και όλα τα άλλα σημάδια, τα οποία θεωρούμε ότι δείχνουν συναισθήματα και μια φυσιολογική συμπεριφορά στην αντιμετώπιση της ζωής, όπως τη γνωρίζουμε από την εμπειρία τη δική μας και των άλλων.
»Όλες οι κρίσεις των αξιών και των συναισθημάτων δείχνουν υγιή αντιμετώπιση στις προφορικές εξετάσεις. Μόνο πολύ αργά, και με μια πολυσύνθετη αξιολόγηση βασισμένη σε πολλές μικρές εντυπώσεις, δημιουργείται η εντύπωση ότι παρά όλες τις άθικτες λογικές διαδικασίες, και τις φυσιολογικές συναισθηματικές επιβεβαιώσεις, και τη σταθερή εφαρμογή τους προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι έχουμε να κάνουμε με έναν μη πλήρη άνθρωπο, και μάλιστα κάτι δείχνει ότι είναι μια κατασκευασμένη μηχανή, η οποία μιμείται τέλεια την ανθρώπινη προσωπικότητα.
»Αυτή η λειτουργούσα ψυχική συσκευή αναπαράγει συστηματικά όχι μόνο δείγματα ανθρώπινης λογικής, αλλά επίσης σωστές συναισθηματικές αντιδράσεις σε αντίδραση με όλα τα διαφορετικά ερεθίσματα της ζωής.
»Τόσο τέλεια είναι η αναπαραγωγή ενός πλήρους και κανονικού ανθρώπου, που κανένας από όσους τον εξετάσουν με κλινικές συνθήκες δεν θα μπορέσει να αποδείξει με επιστημονικό, αλλά και αντικειμενικό, τρόπο ότι δεν είναι αληθινός. Τελικά γνωρίζουμε, ή νομίζουμε ότι γνωρίζουμε, ότι η πραγματικότητα, με τη έννοια της πλήρους και υγιούς εμπειρίας της ζωής δεν υπάρχει σε αυτούς».
Ο Checkley περιγράφει ένα άτομο το οποίο μπορεί να μιμείται την ανθρώπινη προσωπικότητα, αλλά που αφήνει την εντύπωση ότι κάτι λείπει εδώ. Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι μια δυσδιάκριτη μηχανή αντανακλαστικών που μιμείται τέλεια την ανθρώπινη προσωπικότητα». Θυμηθείτε ότι ο Cleckley έχει να κάνει με κλινικές περιπτώσεις, που κάτι δεν πάει καλά με το πρόγραμμά τους και τους έπιασαν, αλλιώς δεν θα είχαν περάσει από το γραφείο του.
ΟΙ «ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΙ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ»
Υπάρχουν όμως και «οι άλλοι» ψυχοπαθείς, τους οποίους ονομάζουμε “Οργανικές Πύλες” [Ο.Π.] και είναι οι επιτυχημένοι ψυχοπαθείς. Οι περισσότερες Οργανικές Πύλες δεν έχουν την τάση να παραβαίνουν τους νόμους. Κυνηγούν τις επιρροές Α (όρος του Mouravief) δηλαδή το χρήμα, το σεξ, το γάμο, τη φήμη και τον ενστερνισμό κάποιων ιδανικών, στα οποία μας ενθαρρύνει από νωρίς η κοινωνία να κάνουμε, δηλαδή το κυνηγητό της ευτυχίας. Ενώ φυσικά είναι απατηλά. Φαίνεται ότι υπάρχουν πάνω από 4 δισεκατομμύρια οργανικές πύλες στον πλανήτη αυτή την στιγμή.
Στο Βιβλίο III της Γνώσεως ο Mouravief, αναλύει αυτό που ονομάζει προαδαμική ανθρωπότητα και αδαμική ανθρωπότητα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια φυλή Ανθρώπων και μια φυλή Ανθρωποειδών.Τα ανθρωποειδή είναι οι απόγονοι της προαδαμικής φυλής. Η διαφορές στους σύγχρονους δεν γίνονται αντιληπτές με τις αισθήσεις. Τα ανθρωποειδή δεν έχουν ανεπτυγμένα τα ανώτερα δινοτροπικά κέντρα και δεν μπορούν να εξελιχτούν, με δυο λόγια δεν έχουν ψυχή. Εξωτερικά συνήθως είναι ποιο όμορφοι και δυνατοί.
Οι άνθρωποι «έπεσαν» γιατί αποτέλεσαν το κυριολεκτικό πεδίο μάχης κάποιων «οντοτήτων», έτσι έχασαν δέκα αλυσίδες από το DNA τους, χωρίστηκε ο εγκέφαλος σε δύο ημισφαίρια κλπ.
Η πτώση έγινε από το κυνήγι του χρυσού για λογαριασμό των ερπετοειδών του κατώτερου αστρικού. Εάν σάς ενδιαφέρει, ψάξτε τα βραχογραφήματα του Παγγαίου, και τον Frank Herbert. Έτσι σήμερα, με την κατευθυνόμενη κρατούσα ηθική ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, παντρευόμαστε αυτά τα όντα και τα μισά παιδιά μας φυσικά δεν έχουν ψυχή. Όταν κανείς προσπαθεί να κάνει το εσωτερικό ταξίδι και να δυναμώσει την ψυχή του, το σύστημα εισάγει αυτόματα περισσότερα ανθρωποειδή στη ζωή του από το νορμάλ 50%. Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα των ανθρωπίνων σχέσεων.
Γι’ αυτό οι ψυχοπάθειες και η τρέλα θερίζουν στις τάξεις των ανθρώπων που έχουν ψυχή. Επειδή αποδέχονται τις κρατούσες νοοτροπίες για τις διαπροσωπικές σχέσεις μέσα στις κοινωνίες. Ο πολυεπίπεδος έμμεσος και άμεσος νοητικός προγραμματισμός από τη στιγμή της γεννήσεως δουλεύει τέλεια. Οι οργανικές πύλες δεν βιώνουν τον πόνο όπως οι έμψυχοι. Βιώνουν μόνο την απόσυρση της τροφής και της απώλειας της ανέσεως που έχουν συνηθίσει. Απλά δεν ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει στους άλλους ανθρώπους. Έχουν ένα είδος «ομαδικής ψυχής» όπως τα έντομα. Γι’ αυτό οι ψυχοπαθείς έχουν τόσο παρόμοια και ταυτόσημη συμπεριφορά.
Σε μιαν οργανική πύλη, τα ανώτερα δινοτροπικά κέντρα παράγονται σαν αποτέλεσμα από την κλοπή αυτής της ενέργειας από τους έμψυχους. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να προσομοιώνονται τον έμψυχο άνθρωπο. Το έμψυχο ον βλέπει έναν καθρέφτη της δικιάς του ψυχής, όταν προσδίδει ιδιότητες ψυχής σε τέτοια όντα.
Προσέξτε πόσο σας κουράζει η παρουσία τέτοιων όντων κοντά σας, ακόμη και αν είναι τα πιο χαρισματικά όντα που «νομίζετε» ότι έχετε γνωρίσει. Επαναλαμβάνουμε: Το DNA των δύο φυλών έχει τόσο ανακατευτεί τα τελευταία χιλιάδες χρόνια που το βρίσκουμε μέσα στις ίδιες οικογένειες. Ο αδελφός σας, η αδελφή, μητέρα, πατέρας, κόρη ή γιος … Όχι κάποιος στην άλλη άκρη του κόσμου ή στον απέναντι δρόμο που λατρεύει άλλο θεό ή έχει άλλο χρώμα δέρματος. Ίσως είναι κάποιος ή κάποιοι με τους οποίους ζείτε κάθε ημέρα της ζωής σας, και φυσικά έχουν μόνον ένα λόγο να βρίσκονται σ’ αυτήν τη θέση: να στραγγίζουν και να αποπροσανατολίζουν τα έμψυχα όντα από το εσωτερικό τους ταξίδι, με άλλα λόγια από τη δραπέτευσή τους.
Η ΚΥΜΑΤΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΒΙΟΠΕΔΙΟΥ (ΨΥΧΗ)
Πώς ξεφεύγει κανείς από την κόλαση που ζούμε;
Βασική αρχή είναι να δούμε τα πράγματα αδογμάτιστα και με ανοιχτό νου. Τρόποι υπάρχουν, άγνωστοι στους πολλούς σε μεγάλο βαθμό. Αν έχετε ακόμη κάποια ευαισθησία και κάτι ριγεί στα κατάβαθα του εαυτού σας, συνεχίστε την ανάγνωση. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να μην αναφέρω σε αυτό το κείμενο, ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Χένρυ Κάττνερ, «Μανία».
«Χώρια απ’ αυτό, το ν’ αποποιείται κανείς τις δυσάρεστες ευθύνες είναι ένα λυπηρό ανθρώπινο ιδίωμα.Επί αιώνες η τάση ήταν μια απομάκρυνση από τον ατομικισμό. Η κοινωνική ευθύνη είχε πλέον φτάσει ως το σημείο όπου ο καθένας, θεωρητικά, ήταν πράγματι ο φύλακας του αδελφού του, το στήριγμα του διπλανού του. Τελικά, όλοι έφτιαξαν έτσι έναν ωραίο κύκλο και κατέρρευσαν με χάρη ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Κι όσο αποκτούσαν γνώσεις και πείρα άρχισαν σταδιακά ν’ αναλαμβάνουν και τις ευθύνες που τόσο εύκολα τους παραχωρούσαν τα άνευρα πλήθη. Ήταν μια αρκετά σταθερή κοινωνία, για μια ράτσα που ήδη ψυχορραγούσε».
Αν τώρα νοιώθετε μια Μανία μέσα σας να κινείται σε δίνες, μετά την ανάγνωση αυτού του περίεργου άρθρου, ίσως να καταλάβατε ότι «Δεν Υπάρχει Χώρος Για Τον Άνθρωπο Εδώ»… Βαθιά μέσα στο DNA μας κρύβεται ατόφια όλη η πληροφορία της κλίμακας εξελίξεως, από την πρώτη ζωντανή πρωτοπλασματική σταγόνα που κολυμπούσε στις άχρονες θάλασσες των Συμπάντων ή άλλων Δημιουργιών μέχρι την εξέλιξη στο θηλαστικό ζώο κι εκεί βαθιά στο DNA μας κρύβεται η αληθινή Δύναμη πριν αυτό αποκτήσει το πολιτικό λούστρο, τις εμφυτεύσεις των θρησκειών και τα μιμίδια των ηθικών αξιών, πριν στον εγκέφαλό του κατακαθίσει η σκόνη και το μετατρέψει σ’ αυτό που λέμε “πολιτισμένο” άνθρωπο, μεταλλάσσοντας το από Δυνατό Πλάσμα σε ανθρώπινο ζώο.
Οι ενέργειες των νευρώνων του ανθρώπινου είδος και του σώματος είναι επενδεδυμένες με πληροφορίες. Ενεργοπληροφοριακά συστήματα είμαστε, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Σε αυτές τις πληροφορίες αποδίδουμε μεγάλη σημασία ανάλογα με την ποιότητά τους και το περιεχόμενό τους, αλλά στην πραγματικότητα οι περισσότερες από αυτές είναι σαν ταμπέλες πληροφοριών που έχουν αποκτηθεί μέσω της εμπειρίας ή των εμφυτεύσεων. Στην πραγματικότητα το μυαλό της μαϊμουδίτσας είναι γεμάτο από τέτοιες ταμπέλες, που εμείς ανακαλύψαμε και μπορούμε να ζούμε όλη μας τη ζωή στηριζόμενοι σε ό,τι περιγράφουν αυτές οι ταμπέλες που έχουν εφεύρει για να περιγράψουμε την πραγματικότητά μας.
Αυτό που βαμπιρίζει ή μιμείται δεν ενδιαφέρεται για όλο αυτό το βουνό των πληροφοριών, αλλά πολύ απλά θέλει να απελευθερωθεί με κάποιο τρόπο ενέργεια ώστε να τραφεί από αυτήν. Οι συμπεριφορές ή οι πληροφορίες (ταμπέλες) που αφορούν την έκλυση σεξουαλικής ενέργειας στην ανθρώπινη ψυχολογία, είναι αυτές που ένα μιμητικό ον [ερπετοειδές ή εντομοειδές] μπορεί να αναγνωρίσει άμεσα. Αυτό το πετυχαίνει με το να εμπλακεί σε κάποιας μορφής επαφή με το θύμα του διεγείροντας την ανθρώπινη σεξουαλική ευχαρίστηση χρησιμοποιώντας τις ίδιες τις προβλεπόμενες ανάγκες του θύματός του. Έτσι πετυχαίνει ένα λαχταριστό γεύμα! Η μεγαλύτερη μπαταρία αποθήκευσης ενέργειας στον άνθρωπο είναι η σεξουαλική του μπαταρία [ΟΡΓΟΝΗ] και αυτό το συγκεκριμένο ανθρώπινο ένστικτο της σεξουαλικότητας δεν χρειάζεται ισχυρά κίνητρα για να απελευθερωθεί.
Μπορείς να το εντοπίσεις και να το σταματήσεις με τους οργονίτες του orgonodrome και διαφυλάσσοντας ως κόρη οφθαλμού την σεξουαλική σου ενέργεια. Γιατί νομίζεις ότι υπάρχει τόσο μεγάλος εκφυλισμός κι ελευθεριότητα στον πλανήτη από καταβολής χρόνου και ύπαρξης μας; Δεν έχεις αναρωτηθεί γιατί; Μα γιατί έτσι γίνεσαι ένα ωραιότατο γεύμα για Ερπετοειδείς, για Βολαδόρες, για Εντομοειδείς και κάθε λογής αλλότριου DNA όντα. Γι’ αυτό κατευθύνουν όλα τα ανθρώπινα ζώα που θέλουν να ασχοληθούν με τις ενέργειες λίγο πιο πολύ, στον διαλογισμό και το άνοιγμα του σεξουαλικού κέντρου.
Η Κουνταλίνη ενώ είναι η ενέργεια της ζωής, γιατί έχουμε κι εμείς ερπετικό εγκέφαλο, είναι ταυτόχρονα και η κύρια ενέργεια των Ερπετοειδών. Εύκολα είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ, ότι όποιοι ασχολούνται με την ενεργοποίηση των Τσάκρα, ξεκινάνε και ασχολούνται κύρια με την Κουνταλίνη και την Τάντρα αλλά όχι με το Τσάκρα της Καρδιάς ή πιο πάνω από αυτήν. Αν πιθανόν είχες μια τέτοια απορία, εύκολα γίνεται πλέον κατανοητό γιατί το κάνουν. Τρέφουν τους Ερπετοειδείς και τους υπόλοιπους μέσα στο σαρκοπέδιο της δημιουργίας.
Σκέψου κι άλλο, η Κουνταλίνη συμβολίζεται με ένα φίδι. Αν ανέβει τους σπονδύλους και φτάσει στον εγκέφαλο, τον καίει. Όποιος είναι έμψυχος, αυτόματα χάνει την ψυχή του και ξέρουμε πλέον ποιοι τρέφονται με αυτό το λαχταριστό κι εκλεκτό έδεσμα. Έτσι έχουν γεμίσει τον πλανήτη με τιποτένιους παρασιτικούς που παγιδεύουν όποια ψυχή θελήσει, πέρα από το μαντρί της θρησκείας να μάθει κάτι περισσότερο για την ύπαρξη της. Τα δόκανα είναι τόσο έντεχνα στημένα που απαιτείται ικανή ΔΙΑΚΡΙΣΗ κι ετοιμότητα για να μην την πατήσει μια αφελής κι ευκολόπιστη ψυχή. Διαλογισμός, θεουργία, θεοσ-οφία, ανθρωποσ-οφία, εσωτερισμός, αποκρυφισμός, δήθεν μαγεία, δάσκαλοι ποιμένες, γιόγκα Τάντρα, χασίς, ναρκωτικά και πάνω απ’ όλα σεξομαγεία για σίγουρο αποτέλεσμα ψυχικού θανάτου, όλα κατευθυνόμενα κι ενορχηστρωμένα από τους Ερπετοειδείς και τους παρασιτικούς υποταχτικούς τους, τις υπάκουες ανθρώπινες μαϊμουδίτσες.
Υπάρχει άραγε η μετεμψύχωση;
Η απάντηση είναι ότι υπάρχει και υπάρχει με τη μορφή της ανακύκλωσης των ψυχών. Αυτός είναι ο μηχανισμός που κινεί το σύμπαν. Αυτή η παρατήρηση με έκανε να σκεφτώ -πριν πολλά πολλά χρόνια- σχετικά με το Δημιουργό, τον Κόσμο και την Φυλακή των Ψυχών. Τότε αντιλήφθηκα ότι οι Μαϊμούδες πρέπει να ξεπεράσουν μία πάρα πολύ απότομη ανηφόρα με αηδίες – μιμίδια, που έχουν μάθει εδώ και τόσα χρόνια. Ο Κόσμος όπως τον ξέρουμε, οι γαλαξίες και τα διάφορα συστήματα είναι τεράστια γεγονότα μέσα στο χρόνο και το χώρο, παρόλο που η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τα παρουσιάζει σαν να είναι πάνω σε μία απλή γραμμική πορεία.
Τα σώματά μας ή καλύτερα το κέλυφος της ψυχής μας και η έννοια του χρόνου έχουν επιβάλλει περιορισμούς και εμπόδια σε εμάς. Έχουμε μάθει και διδαχθεί ένα σωρό μιμίδια, σκόπιμα παραπλανητικά, που μας είναι οικεία και για αυτό τα επαναχρησιμοποιούμε λανθασμένα. Αν η αιωνιότητα αποτελείται από όμορφα όντα που κατοικούν σε πεδία ενέργειας και πληροφορίας, τότε γιατί να μην μπορούμε και εμείς να κατοικήσουμε περιστασιακά στα αστέρια, στους γαλαξίες ή στα φωτόνια; Γιατί να μην μπορούμε να εξερευνήσουμε απελευθερωμένοι από την αντίληψη που έχουμε για το χρόνο και τον χώρο; Και γιατί πιστεύουμε ότι ξέρουμε πραγματικά τι είναι ο χρόνος ή ο χώρος ή η ενέργεια; Επειδή μας το είπαν κάποιοι άλλοι. Ποιοί είναι αυτοί και τι συμφέροντα έχουν από αυτά που μας λένε, ουδέποτε το σκέφτεται η μαϊμουδίτσα, εγκλωβισμένη μέσα στις ασήμαντες καθημερινές υποθέσεις της και το ακόμη πιο ασήμαντο εγώ της.
Αραγε ποια έννοια αιωνιότητας κι αξίας μπορεί να δώσει στους ανθρώπους ένα πολιτικοθρησκευτικό σύστημα που πιστεύει στο θάνατο και λατρεύει λείψανα και πεθαμένους; Το τηλεσκόπιο Hubble έχει ανακαλύψει ότι η σούπα των γαλαξιών επεκτείνεται πέρα από την αιωνιότητα. Και εγώ θα συμφωνήσω ότι η μεγαλύτερη ποσότητα ύλης που μπορούμε να αντιληφθούμε και όλοι οι γαλαξίες που μπορούμε να δούμε μαζί, δεν είναι μεγαλύτεροι από ένα φωτόνιο.
Γιατί σύμφωνα με τη θεωρία πάνω στη μοριακή φυσική το κάθε ον αποτελείται από κάποια φρακταλικά και περιοδικά περιστατικά, με πλούσια ποικιλία αρμονικής, συμφωνίας και μουσικής. Υποστηρίζω ότι το πρόβλημα σχετικά με τις κλίμακες, το χρόνο και τις εντάσεις βρίσκεται μέσα στο «ανθρώπινο» μυαλό που μας περιορίζει, κολλάει ταμπέλες και κριτήρια στα σώματά μας και στα γεγονότα στα οποία παρευρίσκεται.
Τι άλλο θα μπορούσε να είναι η συνείδηση παρά ένα ξεχωριστό δώρο κάποιου Δημιουργού πέρα από την Πρωταρχική Αιτία, ή μήπως όχι; Μήπως εμείς είμαστε πάνω από την Πρωταρχική Αιτία; Εμείς σαν Αποτέλεσμα ΠΡΙΝ από αυτήν, την δημιουργούμε; Οι θεωρίες της μοντέρνας εποχής, όπως και οι θρησκείες, όλων των αποχρώσεων που βασίζονται στις Ανατολικές Παραδόσεις και στην οργή του Σατανά πιστεύουν ότι ο Δημιουργός ένιωσε μοναξιά, τεμπελιά, βαρεμάρα και για αυτό το λόγο ξεκίνησε η εξέλιξη και δημιούργησε τις διαιρέσεις, κάπως σαν να είχε κάποια διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας και ήθελε να διασκεδάσει λίγο περισσότερο.
Η έννοια της Ατομικότητας είναι το βασικό δεδομένο
Κάθε δημιουργία [αποτέλεσμα από θέση αιτίας] ξεκινά πάντοτε από ένα ολοκληρωμένο τέρμιναλ, το Άτομο. Το κοπάδι (σύνολο, κοινωνία, ομάδες κ.λ.π.) είτε είναι εχθρικό προς κάθε τι δημιουργικό, είτε απλώς ακολουθεί, δηλαδή είναι ανίκανο να δημιουργήσει αποτέλεσμα αφού είναι το ίδιο αποτέλεσμα.Η Ελευθερία από το μαντρί των δημιουργιών ισχύει μόνο για το Άτομο. Το κοπάδι είναι πάντοτε θνητό και φυλακισμένο. Αντίθετα απ’ ό,τι θα φανταζόταν ένας αδαής, η εξατομίκευση, η διαμόρφωση και εντατικοποίηση της ατομικότητας και η απομάκρυνση από κάθε έννοια κοπαδιού, αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για την δημιουργία ενός Ελεύθερου ανθρώπου. Το Ατομον (ως Ατμητον και Αρρητον) είναι το κλειδί για την δημιουργία της Ελευθερίας αφού εμπεριέχει τις βασικές αρχές της (Αιτία και Αποτέλεσμα με Φρακταλικό τρόπο) και περνάει μέσα σπό κάθε μορφής ανεξαρτησία.
Πρέπει να αρχίσουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να παρατηρούμε τις ΣΚΕΨΕΙΣ μας, τα συναισθήματά μας, τις λέξεις μας τις πράξεις μας και προ πάντων τις συναναστροφές μας, γιατί όσοι Μιμούνται [εντομοειδείς ή ερπετοειδείς] μας πλησιάζουν με τον εξής τρόπο: αντικατοπτρίζουν τις επιθυμίες μας και τα λάθη μας, τις τύψεις μας και τους φόβους μας, πίσω σ’ εμάς με σκοπό να δημιουργήσουν σύγχυση και να μας αναγκάσουν να χρησιμοποιήσουμε τις πιο βασικές μας σεξουαλικές ενέργειες ώστε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση, έτσι αυτοί τρέφονται κι εμείς αποδυναμώνουμε.Γι’ αυτό μας εκτρέφουν στο τσίρκο τους.
Αν φανταστούμε τον εαυτό μας σαν μία μπαταρία Duracell, η ζωτική πηγής της ενέργειας που μας τροφοδοτεί έρχεται κατά κύματα από τα σεξουαλικά και τα γενετήσια κέντρα μας. Από το ανοδικό και το καθοδικό κεντρικό ρεύμα ενέργειας που μας συντηρεί. Δυστυχώς όμως η Μητέρα Φύση έχει εξοπλίσει το Μιμητικό/Ερπετοειδές με την ικανότητα να συγκεντρώνει αυτή την ηλεκτρική ενέργεια, κι αυτό κάνει εκατομμύρια χρόνια τώρα. Γι” αυτό υπάρχει τόσο δυνατός κι έντονος σεξουαλικός εκφυλισμός και παρέκκλιση, άλλωστε η ομοφυλοφιλία και οι διαστροφές είναι κύρια χαρακτηριστικά των ερπετοειδών, αυτοί τα προκαλούν γιατί έτσι τρέφονται. Με την σεξουαλική ενέργεια.
Μερικά από αυτά τα όντα δεν είναι περισσότερο έξυπνα από ένα ψάρι, αλλά είναι μέσω των ΣΚΕΨΕΩΝ και των συναισθημάτων του ανθρώπινου ζώου, που η εξυπνάδα προβάλλεται πάνω τους. Δεν μπορούν να καταλάβουν εντελώς το περιεχόμενο των σκέψεών μας, αλλά όμως είναι ικανά να ερμηνεύσουν τη ροή της σκέψης μας με το να διαχωρίζουν τι είναι χρήσιμο και τι άχρηστο για αυτά, ώστε να ενεργοποιούν τα τσάκρα μας. Με αυτόν τον τρόπο ικανοποιούν την πρωταρχική τους επιθυμία και ανάγκη που δεν είναι καμία άλλη παρά να συλλέγουν ενέργεια. Δεν αντιλαμβάνονται τη ζωή και τις εκφάνσεις της με τον ίδιο τρόπο όπως εμείς. Και εδώ δημιουργείται η απορία, γιατί γίνονται όλα αυτά και με ποιο σκοπό; Πως προστατευόμαστε και τι κάνουμε;
Το άρθρο είναι γεμάτο από πληροφορία που την πρόσθεσα για να κάνω το παιχνίδι ποιό εύκολο αλλά και ποιό συναρπαστικό -λες και δε είναι από μόνο του- ψάξτε τις και βρείτε κι άλλες. Αν νομίζετε πως είναι δύσκολο σαν Σκέψη απλά κοιτάξτε γύρω σας και δείτε μόνοι σας ποιοι σας κλέβουν την ψυχή … αν και όσοι έχετε ψυχή!!
Πριν εκφέρεις άποψη, εκτύπωσε το και ξανά διάβασε το, ερεύνησε τα δεδομένα μόνος σου και Σκέψου. Σκέψου Πολύ. Σκέψου με την Καρδιά όχι με τον Νου που έτσι κι αλλιώς είναι υποβαθμισμένος σε αυτό τον Συμπαντικό Κόσμο. Το άρθρο αυτό γράφτηκε -όπως και όλα τα άρθρα μας- ως έναυσμα για μελέτη κι έρευνα, δεν είναι διατριβή του θέματος, ούτε βιβλίο, για να δώσει όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την κατανόηση του θέματος. Έναυσμα και αρχή για να ψάξεις, αν το αισθανθείς. Αν έχεις Ψυχή θα το νοιώσεις. Αν δεν έχεις δεν θα το καταλάβεις. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι για τους α-ψυχους, αλλά για όλους τους υπόλοιπους. Τα λέμε στο τέλος λοιπόν, με όσους, κι αν βρεθούμε!
Για να αρχίσεις να σκέφτεσαι σωστά πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι !
«Κάθε φορά που σταματά ο εσωτερικός διάλογος, ο κόσμος καταρρέει, και στην επιφάνεια έρχονται πρωτόγνωρες πλευρές του εαυτού μας, λες και τα λόγια μας τις κρατούσαν πριν φυλακισμένες. Μιλάμε ακατάπαυστα στους εαυτούς μας για τον κόσμο μας. Στην πραγματικότητα, με αυτό τον εσωτερικό διάλογο συντηρούμε τον κόσμο μας. Και όποτε ολοκληρώνουμε μια συζήτηση με τον εαυτό μας για εμάς τους ίδιους και τον κόσμο μας, ο κόσμος είναι πάντα όπως θα έπρεπε να είναι. Τον ανανεώνουμε, τον λαμπρύνουμε με ζωή, τον στηρίζουμε με τον εσωτερικό μας διάλογο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επίσης επιλέγουμε τα μονοπάτια μας καθώς μιλάμε στους εαυτούς μας. Έτσι, επαναλαμβάνουμε τις ίδιες επιλογές, ξανά και ξανά, μέχρι τη μέρα που πεθαίνουμε, επειδή ακριβώς επαναλαμβάνουμε τον ίδιο εσωτερικό διάλογο, ξανά και ξανά, μέχρι τη μέρα που πεθαίνουμε. Ο πολεμιστής έχει επίγνωση αυτού του γεγονότος και πάντα αγωνίζεται να σταματήσει αυτό τον εσωτερικό διάλογο.»
«Για τον πολεμιστή το πνεύμα είναι μια αφηρημένη έννοια επειδή το γνωρίζει χωρίς λόγια ή ακόμα και χωρίς σκέψεις. Είναι μια αφηρημένη έννοια επειδή δεν μπορεί να συλλάβει τι είναι το πνεύμα. Ωστόσο, χωρίς την παραμικρή ευκαιρία ή επιθυμία να το κατανοήσει, ο πολεμιστής χειρίζεται το πνεύμα. Το εκφράζει, το προσκαλεί, εξοικειώνεται μαζί του και το εκφράζει με τις πράξεις του. Το πνεύμα του πολεμιστή δεν είναι προετοιμασμένο για να καλοπερνά ή να μεμψιμοιρεί, ούτε για να χάνει ή να κερδίζει. Το πνεύμα του πολεμιστή είναι προετοιμασμένο μόνο για να αγωνίζεται, και κάθε αγώνας είναι η τελευταία μάχη του πολεμιστή πάνω στη γη. Έτσι, η έκβασή της ελάχιστη σημασία έχει γι’ αυτόν. Στην τελευταία του μάχη πάνω στη γη ο πολεμιστής αφήνει το πνεύμα του να πλανηθεί ελεύθερο και καθαρό. Και καθώς δίνει την μάχη του, ξέροντας ότι η θέληση του είναι άμεμπτη, ο πολεμιστής δε σταματά να γελά!!» Δον Χουάν
Αυτό που δεν σου αρέσει υπάρχει ήδη μέσα σου. Άλλαξε μέσα σου και θα αλλάξει και το περιβάλλον σου (αυτό που σε περί – βάλλει). Αν προσπαθείς να αλλάξεις το εξωτερικό γίγνεσθαι είναι σαν να προσπαθείς να αλλάξεις την εικόνα στην τηλεόραση του σπιτιού σου. Απλώς δεν γίνεται. Ο μοναδικός που έχεις πρόσβαση για να αλλάξεις είναι ο εσωτερικός σου κόσμος, τίποτε άλλο. Γι’ αυτό γελάω με τους τυπάκους που προσπαθούν με διαδηλώσεις και υπογραφές να αλλάξουν κάτι έξω από αυτούς, μοιάζουν με την μαριδούλα που θέλει να αλλάξει τα βάθη του ωκεανού!!!! Γι’ αυτό λέξεις και δράσεις σε συλλογικότητες, διαδηλώσεις, ψηφίσματα, ομάδες κι ομαδούλες είναι απλά το τυράκι στην φάκα του Άρχοντα Θεού. Το τυράκι το βλέπεις … την φάκα δεν βλέπεις, αλλά ό,τι δεν βλέπεις δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει.
«Κάθε φορά που σταματά ο εσωτερικός διάλογος, ο κόσμος καταρρέει, και στην επιφάνεια έρχονται πρωτόγνωρες πλευρές του εαυτού μας, λες και τα λόγια μας τις κρατούσαν πριν φυλακισμένες. Μιλάμε ακατάπαυστα στους εαυτούς μας για τον κόσμο μας. Στην πραγματικότητα, με αυτό τον εσωτερικό διάλογο συντηρούμε τον κόσμο μας. Και όποτε ολοκληρώνουμε μια συζήτηση με τον εαυτό μας για εμάς τους ίδιους και τον κόσμο μας, ο κόσμος είναι πάντα όπως θα έπρεπε να είναι. Τον ανανεώνουμε, τον λαμπρύνουμε με ζωή, τον στηρίζουμε με τον εσωτερικό μας διάλογο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επίσης επιλέγουμε τα μονοπάτια μας καθώς μιλάμε στους εαυτούς μας. Έτσι, επαναλαμβάνουμε τις ίδιες επιλογές, ξανά και ξανά, μέχρι τη μέρα που πεθαίνουμε, επειδή ακριβώς επαναλαμβάνουμε τον ίδιο εσωτερικό διάλογο, ξανά και ξανά, μέχρι τη μέρα που πεθαίνουμε. Ο πολεμιστής έχει επίγνωση αυτού του γεγονότος και πάντα αγωνίζεται να σταματήσει αυτό τον εσωτερικό διάλογο.»
«Για τον πολεμιστή το πνεύμα είναι μια αφηρημένη έννοια επειδή το γνωρίζει χωρίς λόγια ή ακόμα και χωρίς σκέψεις. Είναι μια αφηρημένη έννοια επειδή δεν μπορεί να συλλάβει τι είναι το πνεύμα. Ωστόσο, χωρίς την παραμικρή ευκαιρία ή επιθυμία να το κατανοήσει, ο πολεμιστής χειρίζεται το πνεύμα. Το εκφράζει, το προσκαλεί, εξοικειώνεται μαζί του και το εκφράζει με τις πράξεις του. Το πνεύμα του πολεμιστή δεν είναι προετοιμασμένο για να καλοπερνά ή να μεμψιμοιρεί, ούτε για να χάνει ή να κερδίζει. Το πνεύμα του πολεμιστή είναι προετοιμασμένο μόνο για να αγωνίζεται, και κάθε αγώνας είναι η τελευταία μάχη του πολεμιστή πάνω στη γη. Έτσι, η έκβασή της ελάχιστη σημασία έχει γι’ αυτόν. Στην τελευταία του μάχη πάνω στη γη ο πολεμιστής αφήνει το πνεύμα του να πλανηθεί ελεύθερο και καθαρό. Και καθώς δίνει την μάχη του, ξέροντας ότι η θέληση του είναι άμεμπτη, ο πολεμιστής δε σταματά να γελά!!» Δον Χουάν
Αυτό που δεν σου αρέσει υπάρχει ήδη μέσα σου. Άλλαξε μέσα σου και θα αλλάξει και το περιβάλλον σου (αυτό που σε περί – βάλλει). Αν προσπαθείς να αλλάξεις το εξωτερικό γίγνεσθαι είναι σαν να προσπαθείς να αλλάξεις την εικόνα στην τηλεόραση του σπιτιού σου. Απλώς δεν γίνεται. Ο μοναδικός που έχεις πρόσβαση για να αλλάξεις είναι ο εσωτερικός σου κόσμος, τίποτε άλλο. Γι’ αυτό γελάω με τους τυπάκους που προσπαθούν με διαδηλώσεις και υπογραφές να αλλάξουν κάτι έξω από αυτούς, μοιάζουν με την μαριδούλα που θέλει να αλλάξει τα βάθη του ωκεανού!!!! Γι’ αυτό λέξεις και δράσεις σε συλλογικότητες, διαδηλώσεις, ψηφίσματα, ομάδες κι ομαδούλες είναι απλά το τυράκι στην φάκα του Άρχοντα Θεού. Το τυράκι το βλέπεις … την φάκα δεν βλέπεις, αλλά ό,τι δεν βλέπεις δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει.
Το διάβασα στο terrapapers.com
