Θεοσοφία: Πίσω από τα φαινόμενα υπάρχει ένα Θείο Σχέδιο που επιδιώκει σταθερά την πνευματική πρόοδο των ανθρώπων
το οποίο στηρίζεται στην πεποίθηση ότι ψήγματα της θεϊκής ή αιώνιας αλήθειας μπορούν να αναζητηθούν σε όλες τις θρησκείες της Ανθρωπότητας.
Σύμφωνα με τους λεξικογράφους ο όρος «Θεοσοφία» είναι σύνθετος από δύο ελληνικές λέξεις-το «θεός» και «σοφός». H ετυμολογία αυτή είναι σωστή. Ομως οι επεξηγήσεις που ακολουθούν απέχουν πολύ από το να δίνουν μια σαφή ιδέα για το περιεχόμενο της Θεοσοφίας.
Η Θεοσοφία είναι, κατόπιν τούτου, η αρχαϊκή Σοφία-Θρησκεία, η εσωτερική διδασκαλία που κάποτε διείπε κάθε αρχαίο τόπο διεκδικώντας θέση στον πολιτισμό. Ολα τα παλαιά κείμενα μας δείχνουν αυτή τη “Σοφία’ να προέρχεται από την θεία Αρχή και η σαφής κατανόησή της έχει τα τυπικά χαρακτηριστικά του Βούδδα των Ινδών, του Νέμπο των Βαβυλωνίων, του Θωθ της Μέμφιδας, του Ερμή της Ελλάδας. Επίσης στις προσωνυμίες ορισμένων γυναικείων θεοτήτων όπως η Μήτις , η Nήθα, η Αθηνά, η Σοφία των Γνωστικών και τελικά οι Βέδες που προέρχονται από το ρήμα “γνωρίζω”. Σ’αυτόν τον όρο όλοι οι αρχαίοι φιλόσοφοι της Ανατολής και της Δύσης, οι ιεροφάντες της αρχαίας Αιγύπτου, οι Ρίσις του Αρύαβαρτ, οι Θεοδίδακτοι της Ελλάδας περιελάμβαναν όλη την απόκρυφη θεία γνώση. Το Μέρκαμπαχ των Εβραίων Ραβίνων, η μη θρησκευτική και λαϊκή σειρά κειμένων προσδιορίστηκε σαν το μόνο όχημα, το εξωτερικό περίβλημα της ανώτερης εσωτερικής γνώσης. Οι Μάγοι του Ζωροάστρη μαθήτευσαν και μυήθηκαν σε σπήλαια και μυστικές στοές της Βακτριανής .Οι Αιγύπτιοι και οι Ελληνες ιεροφάντες είχαν τα δικά τους “απόρρητα”, τις μυστικές συνομιλίες κατά την διάρκεια των οποίων ο Μύστης μεταβαλλόταν σε Επόπτη-Προφήτη.
Η συνείδηση είναι οικουμενική και προσωπικήΣύμφωνα με τη θεοσοφία, η φύση δεν λειτουργεί τυχαία. Κάθε γεγονός, παρελθοντικό ή παροντικό, συμβαίνει εξ' αιτίας νόμων που είναι μέρος του Κοσμικού Προτύπου. Οι Θεοσοφιστές υποστηρίζουν ότι τα πάντα, ζωντανά ή μη, εγκυμονούν τη Συνείδηση. Αυτό το Πρότυπο έχει ονομαστεί με διάφορους τρόπους όπως Θεός, Νόμος, Παράδεισος, ο Μέγας Αρχιτέκτων, Εξέλιξη, και Λόγος.
Ο άνθρωπος είναι αθάνατοςΟι θεοσοφιστές πιστεύουν ότι όλα τα ανθρώπινα όντα στην κατάσταση του «Ανώτερου Εαυτού» είναι αθάνατα, αλλά οι προσωπικότητές τους δεν έχουν επίγνωση του δεσμού τους με τη θεϊκή τους φύση και θα φθείρονται αν δεν αγωνιστούν για να επιτύχουν την ένωση των δύο.
Μετενσάρκωση
Όπως ο βουδισμός (από τον οποίο προέρχονται πολλές από τις θεοσοφικές έννοιες), έτσι και η Θεοσοφία διδάσκει ότι τα όντα έχουν φτάσει στην ανθρώπινη κατάσταση μέσω πολλών μετενσαρκώσεων, περνώντας μέσα από το ορυκτό, το φυτικό και το ζωικό επίπεδο από τη αρχή της γέννησης της ζωής πάνω στη γη μέχρι σήμερα.
Κάρμα
Η θεοσοφία έχει παρόμοιες απόψεις με τον ινδουισμό, όσον αφορά το Κάρμα, το Ντάρμα και την Κοσμογονία. Διδάσκει ότι το καλό και το κακό είναι αποτέλεσμα της διάκρισης πνεύματος-ύλης. Υπάρχει μια ανάμειξη του πνεύματος μέσα στην ύλη που ακολουθείται από την εξέλιξη της ύλης πίσω προς το πνεύμα.
Παγκόσμια ΑδελφότηταΗ θεοσοφία διδάσκει ότι κάθε τι σε οποιοδήποτε είδος και αν ανήκει, προέρχεται από μια θεϊκή πηγή. Όλα τα πράγματα είναι στην πραγματικότητα «μονάδες». Όλες οι μονάδες δυνητικά έχουν τις ίδιες αρχές και οι μορφές τους και η φύση τους είναι μια έκφραση του παροντικού συνειδησιακού τους επιπέδου.
Εξέλιξη
Η θεοσοφία διδάσκει ότι «αρετές», μεταξύ άλλων η θρησκεία, η φιλοσοφία, η επιστήμη, οι τέχνες, το εμπόριο, η βιομηχανία και η φιλανθρωπία, οδηγούν τους ανθρώπους ακόμη πιο κοντά στο «θείο».
Οι θεοσοφιστές επίσης πιστεύουν ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός αναπτύσσεται στη διάρκεια ενός κύκλου επτά εποχών ενσάρκωσης και πνευματικής εξέλιξης. Έτσι, την πρώτη περίοδο οι άνθρωποι ήταν πνευματικά πένητες. Στην δεύτερη περίοδο, είναι γνωστοί ως Υπερβόρειοι, στην τρίτη σαν Λεμούριοι, και στην τέταρτη σαν Άτλαντες. Καθώς η Ατλαντίδα ήταν το ναδίρ αυτού του κύκλου, η παρούσα πέμπτη εποχή είναι μια περίοδος αναγέννησης της ψυχικής κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.
Υπάρχει ελευθερία για τα μέλη να οργανώνουν τις συναντήσεις τους με οποιονδήποτε τρόπο που μπορεί να οδηγήσει στην εκπλήρωση των Αντικειμένων της Εταιρείας. Οι συναντήσεις μπορούν συνήθως να αποτελούνται από μια συζήτηση που ακολουθείται από συζήτηση. ή την έρευνα, τη μελέτη και τη συζήτηση ενός θέματος ή ενός βιβλίου.
Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ η ιδρύτρια της Θεοσοφικής
Η Θεοσοφία είναι, κατόπιν τούτου, η αρχαϊκή Σοφία-Θρησκεία, η εσωτερική διδασκαλία που κάποτε διείπε κάθε αρχαίο τόπο διεκδικώντας θέση στον πολιτισμό. Ολα τα παλαιά κείμενα μας δείχνουν αυτή τη “Σοφία’ να προέρχεται από την θεία Αρχή και η σαφής κατανόησή της έχει τα τυπικά χαρακτηριστικά του Βούδδα των Ινδών, του Νέμπο των Βαβυλωνίων, του Θωθ της Μέμφιδας, του Ερμή της Ελλάδας. Επίσης στις προσωνυμίες ορισμένων γυναικείων θεοτήτων όπως η Μήτις , η Nήθα, η Αθηνά, η Σοφία των Γνωστικών και τελικά οι Βέδες που προέρχονται από το ρήμα “γνωρίζω”. Σ’αυτόν τον όρο όλοι οι αρχαίοι φιλόσοφοι της Ανατολής και της Δύσης, οι ιεροφάντες της αρχαίας Αιγύπτου, οι Ρίσις του Αρύαβαρτ, οι Θεοδίδακτοι της Ελλάδας περιελάμβαναν όλη την απόκρυφη θεία γνώση. Το Μέρκαμπαχ των Εβραίων Ραβίνων, η μη θρησκευτική και λαϊκή σειρά κειμένων προσδιορίστηκε σαν το μόνο όχημα, το εξωτερικό περίβλημα της ανώτερης εσωτερικής γνώσης. Οι Μάγοι του Ζωροάστρη μαθήτευσαν και μυήθηκαν σε σπήλαια και μυστικές στοές της Βακτριανής .Οι Αιγύπτιοι και οι Ελληνες ιεροφάντες είχαν τα δικά τους “απόρρητα”, τις μυστικές συνομιλίες κατά την διάρκεια των οποίων ο Μύστης μεταβαλλόταν σε Επόπτη-Προφήτη.
Το σύστημα αυτό αναπτύχθηκε κυρίως μέσα από τα γραπτά της Ελένα Μπλαβάτσκυ (Helena Petrovna Blavatsky), η οποία αποτελεί και την ιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρείας το 1875.
Οι οπαδοί της θεοσοφίας υποστηρίζουν ότι η θεοσοφία είναι το «το σώμα της αλήθειας» που αποτελεί τη βάση όλων των θρησκειών. Η θεοσοφία, ισχυρίζονται, ότι αντιπροσωπεύει μια σύγχρονη έκφραση του Σανατάνα Ντάρμα, της «Αιώνιας Αλήθειας», σαν κατάλληλης θρησκείας.
Τα πέντε εμφανή σύμβολα στη σφραγίδα της Θεοσοφικής Εταιρείας είναι το Αστέρι του Δαυίδ, το Ανκ (☥), η Σβάστικα, ο Ουροβόρος, και πάνω από τη σφραγίδα είναι το Ωμ. Γύρω από τη σφραγίδα είναι γραμμένα τα λόγια: Δεν υπάρχει υψηλότερη θρησκεία από την Αλήθεια.
H Θεοσοφία, ή Θεία Σοφία, είναι η γνώση που κατέχουν τα Θεία Όντα. Δεν είναι μια νέα θεωρία, δοξασία ή νέα θρησκεία, και οπωσδήποτε δεν είναι Βουδισμός όπως νομίζουν μερικοί. Δεν είναι Ινδουισμός, παρότι η ιδρύτρια χρησιμοποίησε στις διδασκαλίες της στοιχεία των Βεδών και της σοφίας των αρχαίων Σάνκυα, καθώς και σανσκριτικούς όρους, προκειμένου να μεταφέρει στη Δύση ψήγματα χρυσού από τη Σοφία της Ανατολής. Με τον τρόπο αυτό θέλησε να αποδείξει το ταυτόσημο της διδασκαλίας ανάμεσα στους ιεροφάντες και μυσταγωγούς Ανατολής και Δύσης. Δεν είναι αποκλειστικά Αποκρυφισμός αλλά αρκετά διδάγματα της Θεοσοφίας άπτονται της απόκρυφης γνώσης. Ειδικά ως προς αυτή την τελευταία, σε όλα σχεδόν τα κείμενά της, η Ε. Π. Μπ. τονίζει την επικινδυνότητα της πρακτικής άσκησης οποιασδήποτε μορφής αποκρυφισμού δίχως να έχει προηγηθεί κάθαρση και εξαγνισμός του νου. Γι’ αυτό, θα έλεγα ότι η ουσία της διδασκαλία της ταυτίζεται με το αρχαιοελληνικό ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ. Θεοσοφία λοιπόν είναι το σώμα της αλήθειας που αποτελεί τη βάση όλων των θρησκειών, και του οποίου δεν μπορεί κανείς να διεκδικήσει την αποκλειστικότητα. Άλλωστε, αξίωμά της είναι ΟΥΔΕΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΝΏΤΕΡΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
Κτυπώντας τη χωριστικότητα που κατά εποχές επέβαλαν στα πλήθη τα δόγματα και ο φανατισμός, η Θεοσοφία διδάσκει την Αδελφότητα των Ανθρώπων και όλων των όντων. Προσφέρει μια φιλοσοφία που κάνει τη ζωή κατανοητή και εκθέτει τη δικαιοσύνη και την αγάπη που καθοδηγούν την εξέλιξή της.
Οι οπαδοί της θεοσοφίας υποστηρίζουν ότι η θεοσοφία είναι το «το σώμα της αλήθειας» που αποτελεί τη βάση όλων των θρησκειών. Η θεοσοφία, ισχυρίζονται, ότι αντιπροσωπεύει μια σύγχρονη έκφραση του Σανατάνα Ντάρμα, της «Αιώνιας Αλήθειας», σαν κατάλληλης θρησκείας.
Τα πέντε εμφανή σύμβολα στη σφραγίδα της Θεοσοφικής Εταιρείας είναι το Αστέρι του Δαυίδ, το Ανκ (☥), η Σβάστικα, ο Ουροβόρος, και πάνω από τη σφραγίδα είναι το Ωμ. Γύρω από τη σφραγίδα είναι γραμμένα τα λόγια: Δεν υπάρχει υψηλότερη θρησκεία από την Αλήθεια.
H Θεοσοφία, ή Θεία Σοφία, είναι η γνώση που κατέχουν τα Θεία Όντα. Δεν είναι μια νέα θεωρία, δοξασία ή νέα θρησκεία, και οπωσδήποτε δεν είναι Βουδισμός όπως νομίζουν μερικοί. Δεν είναι Ινδουισμός, παρότι η ιδρύτρια χρησιμοποίησε στις διδασκαλίες της στοιχεία των Βεδών και της σοφίας των αρχαίων Σάνκυα, καθώς και σανσκριτικούς όρους, προκειμένου να μεταφέρει στη Δύση ψήγματα χρυσού από τη Σοφία της Ανατολής. Με τον τρόπο αυτό θέλησε να αποδείξει το ταυτόσημο της διδασκαλίας ανάμεσα στους ιεροφάντες και μυσταγωγούς Ανατολής και Δύσης. Δεν είναι αποκλειστικά Αποκρυφισμός αλλά αρκετά διδάγματα της Θεοσοφίας άπτονται της απόκρυφης γνώσης. Ειδικά ως προς αυτή την τελευταία, σε όλα σχεδόν τα κείμενά της, η Ε. Π. Μπ. τονίζει την επικινδυνότητα της πρακτικής άσκησης οποιασδήποτε μορφής αποκρυφισμού δίχως να έχει προηγηθεί κάθαρση και εξαγνισμός του νου. Γι’ αυτό, θα έλεγα ότι η ουσία της διδασκαλία της ταυτίζεται με το αρχαιοελληνικό ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ. Θεοσοφία λοιπόν είναι το σώμα της αλήθειας που αποτελεί τη βάση όλων των θρησκειών, και του οποίου δεν μπορεί κανείς να διεκδικήσει την αποκλειστικότητα. Άλλωστε, αξίωμά της είναι ΟΥΔΕΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΝΏΤΕΡΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
Κτυπώντας τη χωριστικότητα που κατά εποχές επέβαλαν στα πλήθη τα δόγματα και ο φανατισμός, η Θεοσοφία διδάσκει την Αδελφότητα των Ανθρώπων και όλων των όντων. Προσφέρει μια φιλοσοφία που κάνει τη ζωή κατανοητή και εκθέτει τη δικαιοσύνη και την αγάπη που καθοδηγούν την εξέλιξή της.
Τοποθετεί τον θάνατο στη σωστή του θέση, σαν επαναληπτικό επεισόδιο σε μια ατελεύτητη ζωή που ανοίγει την είσοδο σε μια πληρέστερη και λαμπρότερη ύπαρξη. Υπενθυμίζει και κατ’ εξακολούθηση τονίζει ότι η Αληθής Γνώση αποκτάται μόνο όταν εξαγνισθεί η διάνοια.
Αποκαθιστά την επιστήμη του Πνεύματος στον κόσμο, διδάσκοντας ότι το Πνεύμα είναι ο αληθινός εαυτός του ανθρώπου, ενώ ο νους και το σώμα είναι οι υπηρέτες του. Φωτίζει τις Γραφές και τα δόγματα των θρησκειών και αποκαλύπτει τις κρυμμένες έννοιές τους.
Επιπλέον διδάσκει την εργασία για το καλό του συνόλου, εργασία που πραγματοποιείται με διάφορους τρόπους σε όλα τα τμήματα της Θ.Ε. ανά τον κόσμο. Εφόσον η Θ.Ε. έχει εξαπλωθεί ευρύτατα ανά τον πολιτισμένο κόσμο, και εφόσον άτομα όλων των θρησκειών έχουν γίνει μέλη της χωρίς να εγκαταλείψουν τα ιδιαίτερα δόγματά τους, τις διδασκαλίες και την πίστη τους, θεωρείται καλό να τονισθεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένα δόγμα, καμία γνώμη οποιουδήποτε που να δεσμεύει με οποιονδήποτε τρόπο, οποιοδήποτε μέλος.
Η αποδοχή των τριών αντικειμενικών σκοπών της είναι ο μόνος όρος για να γίνει κανείς μέλος της.
Μέλη της Θ.Ε. υπήρξαν οι: Λ. Φ. Μπάουμ (συγγραφέας του Μάγου του Οζ), Ο. Μπ. Γέητς, Τζ. Ρουσώ, Καλίλ Κιμπράν (ποιητής), Λ. Κέροου (συγγραφέας της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων), Σερ Χ. Ράιντερ Χάγκαρτ (συγγραφέας του Ορυχεία του Σολομώντα), Σερ Α.Κ.Ντόιλ (συγγραφέας του Σέρλοκ Χολμς), Μωρίς Μέτερλιγκ (ποιητής, Νομπελίστας το 1911), Τζακ Λόντον (συγγραφέας κόμικς), Ε.Μ. Φόστερ (συγγραφέας του Πέρασμα της Ινδίας), Ντ. Χ. Λώρενς (συγγραφέας),Τ. Σ. Έλλιοτ (ποιητής), Χ. Μίλλερ, Ι. Ταγκόρ, Π. Μπράντον (συγγραφέας), Τζ. Μηντ, Ντ. Π Σουζούκι, Κρ. Χάμφρεϋ (συγγραφέας) , Μαρία Μοντεσόρι, κλπ. Επίσης οι επιστήμονες: Σερ Γ. Κρουκς, Τόμας Έντισον, Ρ. Σέλντρικ, Α. Ρ. Γουάλας, Καμίλ Φλαμμαριόν, Γ. Τζέημς, Κ. Γιουνγκ, Ίαν Στήβενσον κλπ. Οι ζωγράφοι: Π. Γκογκέν, Β. Καντίνσκι, Νίκολας Ρέριχ και η σύζυγός του Έλενα. Οι συνθέτες, μουσικοί και καλλιτέχνες: Σκριάμπιν, Ε. Πρίσλεϋ, Ν. Ρούντιαρ, Γκ. Μάχλερ, Σίρλεϋ Μακλέιν κλπ. Πολιτικοί όπως ο Α. Χιούμ (ιδρυτής του Ινδικού Κοινοβουλίου), Ερ. Μαρτίνεζ (Πρόεδρος του Ελ Σαλβαντόρ), Χ. Γουάλας (Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ), Ζ. Νεχρού (πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας), Μ. Γκάντι κλπ. Ομάδες δημιουργήθηκαν από θεόσοφους, ή αποτελούνταν κατεξοχήν από μέλη της Θ.Ε., όπως η Διεθνής Αμνηστία, ο Μικτός Ελευθεροτεκτονισμός, η Βουδιστική Εταιρεία του Λονδίνου, η Άγκνι Γιόγκα κλπ.
Υπάρχουν τρεις σκοποί στους οποίους οφείλει κάποιος να συναινεί για να προσχωρήσει στη Θεοσοφική Εταιρεία. Αυτοί είναι:
Μέλη της Θ.Ε. υπήρξαν οι: Λ. Φ. Μπάουμ (συγγραφέας του Μάγου του Οζ), Ο. Μπ. Γέητς, Τζ. Ρουσώ, Καλίλ Κιμπράν (ποιητής), Λ. Κέροου (συγγραφέας της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων), Σερ Χ. Ράιντερ Χάγκαρτ (συγγραφέας του Ορυχεία του Σολομώντα), Σερ Α.Κ.Ντόιλ (συγγραφέας του Σέρλοκ Χολμς), Μωρίς Μέτερλιγκ (ποιητής, Νομπελίστας το 1911), Τζακ Λόντον (συγγραφέας κόμικς), Ε.Μ. Φόστερ (συγγραφέας του Πέρασμα της Ινδίας), Ντ. Χ. Λώρενς (συγγραφέας),Τ. Σ. Έλλιοτ (ποιητής), Χ. Μίλλερ, Ι. Ταγκόρ, Π. Μπράντον (συγγραφέας), Τζ. Μηντ, Ντ. Π Σουζούκι, Κρ. Χάμφρεϋ (συγγραφέας) , Μαρία Μοντεσόρι, κλπ. Επίσης οι επιστήμονες: Σερ Γ. Κρουκς, Τόμας Έντισον, Ρ. Σέλντρικ, Α. Ρ. Γουάλας, Καμίλ Φλαμμαριόν, Γ. Τζέημς, Κ. Γιουνγκ, Ίαν Στήβενσον κλπ. Οι ζωγράφοι: Π. Γκογκέν, Β. Καντίνσκι, Νίκολας Ρέριχ και η σύζυγός του Έλενα. Οι συνθέτες, μουσικοί και καλλιτέχνες: Σκριάμπιν, Ε. Πρίσλεϋ, Ν. Ρούντιαρ, Γκ. Μάχλερ, Σίρλεϋ Μακλέιν κλπ. Πολιτικοί όπως ο Α. Χιούμ (ιδρυτής του Ινδικού Κοινοβουλίου), Ερ. Μαρτίνεζ (Πρόεδρος του Ελ Σαλβαντόρ), Χ. Γουάλας (Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ), Ζ. Νεχρού (πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας), Μ. Γκάντι κλπ. Ομάδες δημιουργήθηκαν από θεόσοφους, ή αποτελούνταν κατεξοχήν από μέλη της Θ.Ε., όπως η Διεθνής Αμνηστία, ο Μικτός Ελευθεροτεκτονισμός, η Βουδιστική Εταιρεία του Λονδίνου, η Άγκνι Γιόγκα κλπ.
Υπάρχουν τρεις σκοποί στους οποίους οφείλει κάποιος να συναινεί για να προσχωρήσει στη Θεοσοφική Εταιρεία. Αυτοί είναι:
- Να σχηματιστεί ένας πυρήνας της Παγκόσμιας Αδελφότητας της Ανθρωπότητας χωρίς διάκριση φυλής, δόγματος, φύλου, κοινωνικής τάξης, ή χρώματος.
- Να ενθαρρυνθεί η συγκριτική μελέτη της θρησκείας, της φιλοσοφίας και της επιστήμης.
- Να διερευνηθούν οι ανεξήγητοι νόμοι της φύσης και οι λανθάνουσες στην ανθρωπότητα δυνάμεις.
Βασικές ιδέες της Θεοσοφίας
Η συνείδηση είναι οικουμενική και προσωπικήΣύμφωνα με τη θεοσοφία, η φύση δεν λειτουργεί τυχαία. Κάθε γεγονός, παρελθοντικό ή παροντικό, συμβαίνει εξ' αιτίας νόμων που είναι μέρος του Κοσμικού Προτύπου. Οι Θεοσοφιστές υποστηρίζουν ότι τα πάντα, ζωντανά ή μη, εγκυμονούν τη Συνείδηση. Αυτό το Πρότυπο έχει ονομαστεί με διάφορους τρόπους όπως Θεός, Νόμος, Παράδεισος, ο Μέγας Αρχιτέκτων, Εξέλιξη, και Λόγος.
Ο άνθρωπος είναι αθάνατοςΟι θεοσοφιστές πιστεύουν ότι όλα τα ανθρώπινα όντα στην κατάσταση του «Ανώτερου Εαυτού» είναι αθάνατα, αλλά οι προσωπικότητές τους δεν έχουν επίγνωση του δεσμού τους με τη θεϊκή τους φύση και θα φθείρονται αν δεν αγωνιστούν για να επιτύχουν την ένωση των δύο.
Μετενσάρκωση
Όπως ο βουδισμός (από τον οποίο προέρχονται πολλές από τις θεοσοφικές έννοιες), έτσι και η Θεοσοφία διδάσκει ότι τα όντα έχουν φτάσει στην ανθρώπινη κατάσταση μέσω πολλών μετενσαρκώσεων, περνώντας μέσα από το ορυκτό, το φυτικό και το ζωικό επίπεδο από τη αρχή της γέννησης της ζωής πάνω στη γη μέχρι σήμερα.
Παρόλα αυτά, η θεοσοφία διαφέρει από την πίστη της παλινδρόμησης. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μετενσαρκωθούν ξανά σε ζώα ή φυτά εκτός από σπάνιες περιπτώσεις «χαμένων ψυχών».
Αντίθετα, οι άνθρωποι θεωρούνται μόνο σαν επιτομή της φυσικής ζωής στη γη και όχι σαν τελικό στάδιο της εξέλιξης, που συνεχίζει στα τρία περαιτέρω στάδια των Ντιάνι Τσόχαν ή βουδικών όντων.
Κάρμα
Η θεοσοφία έχει παρόμοιες απόψεις με τον ινδουισμό, όσον αφορά το Κάρμα, το Ντάρμα και την Κοσμογονία. Διδάσκει ότι το καλό και το κακό είναι αποτέλεσμα της διάκρισης πνεύματος-ύλης. Υπάρχει μια ανάμειξη του πνεύματος μέσα στην ύλη που ακολουθείται από την εξέλιξη της ύλης πίσω προς το πνεύμα.
Παγκόσμια ΑδελφότηταΗ θεοσοφία διδάσκει ότι κάθε τι σε οποιοδήποτε είδος και αν ανήκει, προέρχεται από μια θεϊκή πηγή. Όλα τα πράγματα είναι στην πραγματικότητα «μονάδες». Όλες οι μονάδες δυνητικά έχουν τις ίδιες αρχές και οι μορφές τους και η φύση τους είναι μια έκφραση του παροντικού συνειδησιακού τους επιπέδου.
Εξέλιξη
Η θεοσοφία διδάσκει ότι «αρετές», μεταξύ άλλων η θρησκεία, η φιλοσοφία, η επιστήμη, οι τέχνες, το εμπόριο, η βιομηχανία και η φιλανθρωπία, οδηγούν τους ανθρώπους ακόμη πιο κοντά στο «θείο».
Οι θεοσοφιστές επίσης πιστεύουν ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός αναπτύσσεται στη διάρκεια ενός κύκλου επτά εποχών ενσάρκωσης και πνευματικής εξέλιξης. Έτσι, την πρώτη περίοδο οι άνθρωποι ήταν πνευματικά πένητες. Στην δεύτερη περίοδο, είναι γνωστοί ως Υπερβόρειοι, στην τρίτη σαν Λεμούριοι, και στην τέταρτη σαν Άτλαντες. Καθώς η Ατλαντίδα ήταν το ναδίρ αυτού του κύκλου, η παρούσα πέμπτη εποχή είναι μια περίοδος αναγέννησης της ψυχικής κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.
Ποια συγκεκριμένα δόγματα πιστεύουν οι Θεόσοφοι;
Η σύγχρονη Θεοσοφία προσφέρει έναν τρόπο να κοιτάξει τη ζωή και όχι να είναι ένα θρήσκευμα και να παρουσιάζει ιδέες όπως είναι οι παρακάτω:
Τα μέλη της ΘεοΣοφικής Εταιρείας δεν καλούνται να υιοθετήσουν καμία πρακτική που να μην απευθύνεται στην εσωτερική αίσθηση λογικής και ηθικής. Επομένως, κάθε Θεόσοφος αποφασίζει ποιες πρακτικές και τρόπο ζωής είναι κατάλληλες για αυτόν ή αυτήν.
Η σύγχρονη Θεοσοφία προσφέρει έναν τρόπο να κοιτάξει τη ζωή και όχι να είναι ένα θρήσκευμα και να παρουσιάζει ιδέες όπως είναι οι παρακάτω:
- Υπάρχει μια Ενότητα όλης της ζωής κινούμενη κάθε ξεχωριστή μορφή στο σύμπαν.
- Η ζωή και η συνείδηση υπάρχουν σε κάθε ύλη, σε διαφορετικούς βαθμούς έκφρασης.
- Το σύμπαν είναι πολυδιάστατο, με επίπεδα εμπειρίας πέρα από τη φυσική.
- Τα ανθρώπινα όντα αποτελούνται από φυσικές, ζωτικές, συναισθηματικές, πνευματικές και πνευματικές διαστάσεις.
- Υπάρχει μια εξέλιξη του πνεύματος και της νοημοσύνης καθώς και της σωματικής ύλης.
- Η πραγματικότητα της ελεύθερης βούλησης και της υπευθυνότητας.
- Τα ανθρώπινα όντα μπορούν να συμμετέχουν συνειδητά στην εξέλιξή τους και να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν τη διαδικασία.
- Ο νόμος της μετενσάρκωσης φέρνει την ψυχή ξανά και ξανά στη φυσική ζωή για να ξεδιπλώσει τις δυνατότητές της
- Ο νόμος του κάρμα ρυθμίζει αυτή τη διαδικασία, προσαρμόζοντας τις αιτίες και τις επιπτώσεις στα φυσικά, ηθικά και πνευματικά επίπεδα.
- Η δύναμη της σκέψης επηρεάζει τον εαυτό και το περιβάλλον.
- Δεδομένου ότι είμαστε όλοι ένας, ο αλτρουισμός και η ανησυχία για την ευημερία των άλλων, είναι καθήκον το κλειδί της ευτυχίας.
- Η ουσιαστικά τέλεια φύση των ανθρώπων τελικά θα εκδηλωθεί, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας της εξέλιξης.
Τα μέλη της ΘεοΣοφικής Εταιρείας δεν καλούνται να υιοθετήσουν καμία πρακτική που να μην απευθύνεται στην εσωτερική αίσθηση λογικής και ηθικής. Επομένως, κάθε Θεόσοφος αποφασίζει ποιες πρακτικές και τρόπο ζωής είναι κατάλληλες για αυτόν ή αυτήν.
Κάποιες προτεινόμενες πρακτικές που υπονοούνται από Θεοσοφικές ιδέες όπως αυτές που αναφέρονται παραπάνω είναι:
- Διαλογιστική ησυχία, τόσο για να αποκτήσουν γνώση για τον εαυτό τους όσο και για υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
- Μια χορτοφαγική δίαιτα, αποφεύγοντας τη χρήση γουναρικών ή δερμάτων για τα οποία σκοτώνονται τα ζώα.
- Αποφεύγοντας τη χρήση προϊόντων που επηρεάζουν τεχνητά την κανονική κατάσταση ευαισθητοποίησης, όπως το οινόπνευμα ή τα ναρκωτικά (εκτός από ιατρείο).
- Υποστήριξη των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων για δίκαιη μεταχείριση, υποστηρίζοντας έτσι τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων.
- Τον σεβασμό των διαφορών στον πολιτισμό και την υποστήριξη της πνευματικής ελευθερίας.
Υπάρχει ελευθερία για τα μέλη να οργανώνουν τις συναντήσεις τους με οποιονδήποτε τρόπο που μπορεί να οδηγήσει στην εκπλήρωση των Αντικειμένων της Εταιρείας. Οι συναντήσεις μπορούν συνήθως να αποτελούνται από μια συζήτηση που ακολουθείται από συζήτηση. ή την έρευνα, τη μελέτη και τη συζήτηση ενός θέματος ή ενός βιβλίου.
Η Θεοσοφία δεν έχει αναπτυγμένες τελετουργίες, παρόλο που οι συνεδριάσεις μπορούν να ανοίξουν και να κλείσουν με σύντομους διαλογισμούς ή με την παραπομπή σύντομων κειμένων και ορισμένες ομάδες χρησιμοποιούν μια απλή τελετή για να καλωσορίσουν νέα μέλη.
Δεν υπάρχουν προνομιακά σύμβολα ή εικονίδια στη Θεοσοφία, αλλά τιμούνται διάφορα σύμβολα από τις θρησκευτικές παραδόσεις του κόσμου. Δεν υπάρχουν κληρικοί ή γκουρού, πέραν των δημοκρατικά επιλεγμένων αξιωματικών (Πρόεδρος, Γραμματέας, Ταμίας κ.λπ.), οι οποίοι έχουν μόνο εξουσία στα διοικητικά ζητήματα.
Πώς θεωρούν οι θεοσοφιστές εκκλησίες και θρησκείες;
Η Θεοσοφία θεωρεί ότι όλες οι θρησκείες είναι εκφράσεις της προσπάθειας της ανθρωπότητας να συσχετιστεί μεταξύ τους, με το σύμπαν γύρω μας και με το τελικό έδαφος του Ον.
Πώς θεωρούν οι θεοσοφιστές εκκλησίες και θρησκείες;
Η Θεοσοφία θεωρεί ότι όλες οι θρησκείες είναι εκφράσεις της προσπάθειας της ανθρωπότητας να συσχετιστεί μεταξύ τους, με το σύμπαν γύρω μας και με το τελικό έδαφος του Ον.
Οι συγκεκριμένες θρησκείες διαφέρουν το ένα από το άλλο επειδή είναι εκφράσεις αυτής της προσπάθειας προσαρμοσμένες σε συγκεκριμένους χρόνους, τόπους, πολιτισμούς και ανάγκες. Η θεοσοφία δεν είναι αυτή καθεαυτή θρησκεία, αν και είναι θρησκευτική, ασχολείται με την προσπάθεια της ανθρωπότητας να συνδέεται με τελικές αξίες. Αναγνωρίζοντας την αξία της θρησκευτικής πρακτικής και της αφοσίωσης ως οχημάτων αυτοδιόρθωσης, η Θεοσοφία συνιστά, όπως ζήτησε η Annie Besant, να «ζει κανείς τη θρησκεία και να μην την αφήνει». Οι μεμονωμένοι θεοσοφιστές διακηρύσσουν διάφορες θρησκείες του κόσμου – χριστιανικές, εβραϊκές , Μουσουλμάνοι, Ζωροαστρικοί, Ινδουιστές, Βουδιστές, μεταξύ άλλων. Ορισμένοι δεν έχουν θρησκευτική υπαγωγή. Η ίδια η Κοινωνία είναι μια έκφραση της πεποίθησης ότι οι άνθρωποι, όσο ποικίλο το ιστορικό τους, μπορούν να επικοινωνούν και να συνεργάζονται. Ως εκ τούτου, η κοινωνία παρέχει μια ιδανική πλατφόρμα για διαθρησκειακό διάλογο και αμοιβαίο σεβασμό.
Η Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ γεννήθηκε το 1831 στο Αικατερινοσλάβ της Ουκρανίας. Λέγεται πως υπήρξε η επιφανέστερη αποκρυφίστρια στην ιστορία της Δύσης και η αντιπρόσωπος της Αδελφότητας των Διδασκάλων της Σοφίας. Έφερε την Αρχαία Σοφία από την Ανατολή, την οποία ονόμασε Θεοσοφία. Ίδρυσε το 1875 στη Νέα Υόρκη το Θεοσοφικό Κίνημα μαζί με τους Χένρυ Στηλ Όλκοτ και Ουϊλλιαμ Κουάν Τζατζ. Το έργο της υπήρξε ένα είδος ανοιχτής μύησης καθώς έδωσε τη δυνατότητα στον άνθρωπο του 19ου αιώνα να ενδιαφερθεί και να γνωρίσει θέματα που αφορούν στη μεταφυσική όψη της ζωής.
Ο προορισμός της ήταν να παρουσιάσει στη Δύση την πνευματική επιστήμη της απώτατης αρχαιότητας, τη Θεοσοφία, που επί αμέτρητους αιώνες ήταν ο μίτος που ένωνε την ανθρωπότητα με τη θεία γνώση. Για ένα έργο τέτοιας σπουδαιότητας απαιτείτο η υπέρβαση κάθε προσκόλλησης στα πράγματα των αισθήσεων και μια καθάρια εσωτερική φύση που θα της επέτρεπε την ανάληψη της μεγάλης ευθύνης να εμφανίσει το θεοσοφικό έργο που, όπως η ίδια διαβεβαίωσε, της είχε ανατεθεί από τον Διδάσκαλό της.
Από παιδάκι παρουσίαζε οξυδέρκεια και εκπληκτικές ψυχικές ικανότητες για την ηλικία της. Ωριμάζοντας έγινε μια γυναίκα με δυνατή θέληση, ανεξάρτητη, ασυμβίβαστη και γενναιόψυχη, και έτρεφε μεγάλο σεβασμό για τη δικαιοσύνη. Είχε ακλόνητη πίστη προς την κυβερνούσα Δύναμη του σύμπαντος και ανυπέρβλητη αυταπάρνηση και αφοσίωση στο έργο που της ανατέθηκε από τους Διδασκάλους της Σοφίας να φέρει σε πραγμάτωση στη γη.
Η μητέρα της γνωστή συγγραφέας της εποχής της, έθεσε στα βιβλία της πολλές φορές το ζήτημα της θέσης της γυναίκας στη ρωσική κοινωνία και την έλλειψη ευκαιριών για τη μόρφωσή τους. Η γιαγιά μαζί με τον παππού της υπήρξαν από τους πρωτοπόρους του ρωσικού διαφωτισμού.
Ο προορισμός της ήταν να παρουσιάσει στη Δύση την πνευματική επιστήμη της απώτατης αρχαιότητας, τη Θεοσοφία, που επί αμέτρητους αιώνες ήταν ο μίτος που ένωνε την ανθρωπότητα με τη θεία γνώση. Για ένα έργο τέτοιας σπουδαιότητας απαιτείτο η υπέρβαση κάθε προσκόλλησης στα πράγματα των αισθήσεων και μια καθάρια εσωτερική φύση που θα της επέτρεπε την ανάληψη της μεγάλης ευθύνης να εμφανίσει το θεοσοφικό έργο που, όπως η ίδια διαβεβαίωσε, της είχε ανατεθεί από τον Διδάσκαλό της.
Από παιδάκι παρουσίαζε οξυδέρκεια και εκπληκτικές ψυχικές ικανότητες για την ηλικία της. Ωριμάζοντας έγινε μια γυναίκα με δυνατή θέληση, ανεξάρτητη, ασυμβίβαστη και γενναιόψυχη, και έτρεφε μεγάλο σεβασμό για τη δικαιοσύνη. Είχε ακλόνητη πίστη προς την κυβερνούσα Δύναμη του σύμπαντος και ανυπέρβλητη αυταπάρνηση και αφοσίωση στο έργο που της ανατέθηκε από τους Διδασκάλους της Σοφίας να φέρει σε πραγμάτωση στη γη.
Η μητέρα της γνωστή συγγραφέας της εποχής της, έθεσε στα βιβλία της πολλές φορές το ζήτημα της θέσης της γυναίκας στη ρωσική κοινωνία και την έλλειψη ευκαιριών για τη μόρφωσή τους. Η γιαγιά μαζί με τον παππού της υπήρξαν από τους πρωτοπόρους του ρωσικού διαφωτισμού.
Στη βιβλιοθήκη της γιαγιάς της η μικρή Έλενα είχε την ευκαιρία να μελετήσει σημαντικά έργα για την ιστορία, τις φυσικές επιστήμες, την αρχαιολογία, λαμβάνοντας έτσι γνώσεις που θα την βοηθούσαν αργότερα να αναλύσει με επιστημονικό τρόπο στη Δύση όσα θα μάθαινε κατά τη μαθητεία της στην Ανατολή. Έτυχε επιμελημένης μόρφωσης, έπαιζε όργανα και πιάνο με εξαιρετική ευχέρεια και χάρη, ζωγράφιζε θαυμάσια, και φημιζόταν για τη γλωσσομάθειά της.
Ήταν ένα άτομο ιδιαίτερα χαρισματικό και διαβεβαίωνε πως είχε έντονη δίπλα της μια ισχυρή αόρατη παρουσία, που την προστάτευε και την καθοδηγούσε. Διηγόταν γεγονότα που είχαν συμβεί αιώνες πριν, στα μέρη και στα κάστρα που επισκεπτόταν και συχνά την άκουγαν να μιλά με αόρατες οντότητες.
Όμως οι ψυχικές της ιδιότητες ήταν μόνο μια κατάσταση που αργότερα έθεσε υπό τον πλήρη έλεγχό της, καθώς οι Διδάσκαλοί της επέμεναν στον έλεγχο των ψυχικών και στην ανάπτυξη κυρίως των πνευματικών της στοιχείων. Μέσω ησυχασμού στον Καύκασο και το Θιβέτ πέτυχε να αφυπνίσει τις πνευματικές δυνάμεις της και να ανασύρει τις γνώσεις που είχε συσσωρεύσει στη διάρκεια των περασμένων ζωών και μυήσεών της.
Η Έλενα Μπλαβάτσκυ ταξίδεψε σχεδόν σε όλον τον κόσμο, θα λέγαμε ότι η ζωή της υπήρξε ένα συνεχές ταξίδι που την έφερνε σε επαφή με πολιτισμούς πανάρχαιους, με απόκρυφες παραδόσεις, με γνώσεις και μνημεία αρχαίων λαών. Αυτή η συνεχής επικοινωνία με διαφορετικές νοοτροπίες, θρησκείες, πολιτισμούς και ανθρώπους την δίδαξε να είναι ανεκτική προς τις θέσεις των άλλων και την γέμισε με έναν πλουραλισμό γνώσεων, δύο καταστάσεις που αργότερα την βοήθησαν να πραγματώσει το Θεοσοφικό έργο της.
Η αποστολή της ξεκίνησε, όταν το 1851, στο Λονδίνο, συνάντησε τον Διδάσκαλό της αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του τον μύστη με τον οποίο συνομιλούσε στα όνειρά της από την παιδική της ηλικία. Το έργο που της ανατέθηκε ήταν να επαναφέρει μια όψη της θείας σοφίας στον κόσμο της Δύσης. Πολλά από τα επτασφράγιστα μυστικά γνωστοποιήθηκαν μέσω των βιβλίων και των άρθρων της και επηρέασαν τον υλισμό, τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες της κοινωνίας των μόλις προηγούμενων αιώνων.
Ονόμασε Θεοσοφία, που ερμηνεύεται ως η θεία σοφία και με αυτόν τον όρο προσδιόρισε το έργο της. Η Θεοσοφία θεωρείται η κοιτίδα της Αλήθειας από την οποία πηγάζει η σοφία και η πνευματική επιστήμη. Η ανθρωπότητα όπως και το σύνολο της πλανητικής μας ζωής αποτελεί μία από τις φαινομενικές παρουσιάσεις της Μίας Ενδοκοσμικής Αρχής, ενώ τα όσα υπάρχουν πάνω στον πλανήτη ως μύηση, θρησκεία, επιστήμη, τέχνη και μυστική παράδοση είναι απόρροια αυτού του μεταφυσικού πυρήνα. Αυτές οι πνευματικές απορροές της Μίας Ύπαρξης εμφανίζονται ανάμεσά μας μέσω της αθάνατης σειράς των Μυσταγωγών και των Διδασκάλων της Σοφίας, οι οποίοι μεταλαμπαδεύουν την εσωτερική Πραγματικότητα στην ανθρωπότητα αποκαλύπτοντάς της σταδιακά τους νόμους και τους τρόπους που στηρίζουν την πνευματική της πρόοδο.
Η αποστολή της Έλενας Μπλαβάτσκυ ήταν να επαναφέρει στο παγκόσμιο προσκήνιο την ιδέα της Θεοσοφίας – μια ιδέα που ανανέωσε τη γνώση για την ενότητα της ζωής και ως εκ τούτου την αδελφότητα των ανθρώπων – ενώ, ανασηκώνοντας ένα τμήμα από τον πέπλο της Ίσιδας, απεκάλυψε στην ανθρωπότητα και κυρίως στους Δυτικούς, τις απόκρυφες όψεις της ζωής μας που έως τότε υπήρχαν κρυμμένες συμβολικά στα μυστήρια και ήταν γνωστές μόνο στους ελάχιστους. Τό έργο της έφερε στον κόσμο ένα τμήμα της Αρχαίας Σοφίας προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εξέλιξης του δυτικού ανθρώπου. Τον πληροφόρησε ως προς τις μεταφυσικές αιτίες και διαδικασίες του σύμπαντος και του ανθρώπου και τον συνειδητοποίησε ως προς την αιτία και τον σκοπό της ύπαρξής του πάνω στον γήινο πλανήτη.
Η Ε.Μπλαβάτσκυ, μίλησε για τους νόμους του Κάρμα και της Μετενσάρκωσης, για τη μεταθανάτια ζωή, για την επταπλότητα των αρχών και των πεδίων, για την απόκρυφη ζωή του πλανήτη και της ανθρωπότητας και κυρίως αποκάλυψε την ύπαρξη και το έργο της Πνευματικής Ιεραρχίας, της οποίας ο φωτεινός ίσκιος βρίσκεται συνέχεια ανάμεσά μας.
Η μεγαλύτερη επιτυχία της είναι πως έκανε αντιληπτό ότι πίσω από τα φαινόμενα υπάρχει ένα Θείο Σχέδιο που επιδιώκει σταθερά την πνευματική πρόοδο των ανθρώπων που πραγματοποιείται με προσωπική βούληση, προσπάθεια και εμπειρία. Αυτό το εξελικτικό σχέδιο προωθείται και στηρίζεται από Πνευματικά Όντα, τα οποία υπάρχουν και παραμένουν στην ανθρωπότητα προς χάρη της πνευματικής της εξέλιξης. Επεδίωξε επίσης μέσω της θεοσοφικής διδασκαλίας να ενσταλάξει ενωτικές αρχές, τέτοιες ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να υπερβαίνουν τη χωριστότητα, το δόγμα και τη φανατική προσκόλληση στο προσωπικό.
Η ίδια έγραψε σε κείμενο που δημοσιεύθηκε μετά τον θάνατό της στο περιοδικό Λούσιφερ, τεύχος Σεπτεμβρίου 1891:
«Υπάρχει ένας δρόμος κακοτράχαλος και γεμάτος αγκάθια, γεμάτος κινδύνους κάθε είδους, αλλά εντούτοις ένας δρόμος που οδηγεί στην καρδιά του σύμπαντος. Μπορώ να σας αποκαλύψω πώς να συναντήσετε Εκείνους που θα σας δείξουν τη μυστική είσοδο, που ανοίγει πάντα προς τα μέσα και κλείνει ερμητικά πίσω από τον νεόφυτο για πάντα.»
Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ υπήρξε ο πρόδρομος της Νέας Εποχής, ο πρωτοπόρος της οικουμενικής ιδέας και ο σκαπανέας της παγκοσμιότητας. Το έμβλημα-motto του Θεοσοφικού Κινήματος «η αδελφότητα των ανθρώπων» έγινε η βάση της συνύπαρξης και της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων και άμβλυνε την άγνοια και τη χωριστότητα προτείνοντας περισσότερη κατανόηση, συμπάθεια και αλτρουϊσμό.
Προσδιόρισε ως «Πρακτική Θεοσοφία» και «Ηθική» την εφαρμογή των θείων αρχετύπων στην καθημερινή ζωή. Για την Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, θεόσοφος είναι αυτός που εφαρμόζει τα όσα προσδιορίζει η θεία γνώση. Η συμπεριφορά του θεόσοφου είναι το αποτέλεσμα συνδυασμού ήθους και γνώσης των εσωτερικών νόμων που διέπουν σύμπαν και άνθρωπο.
Η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ δεν χαρακτήρισε ποτέ τον εαυτό της ως «αυθεντία», αλλά είπε πως είναι μόνο ο «αγγελιαφόρος» από τη Μεγάλη και Αρχαία Στοά των Διδασκάλων της Σοφίας και προσφέρει τις διδασκαλίες των Αδελφών της ανθρωπότητας ως «ένα μπουκέτο με λουλούδια που το μόνο δικό της σε αυτό είναι το σχοινί που τα ενώνει».
Τα κυριότερα έργα της είναι: «Αποκαλυμμένη Ίσις», «Η Μυστική Δοξασία», «Το Κλειδί της Θεοσοφίας» και «Η Φωνή της Σιγής». Συνέγραψε πληθώρα άρθρων στα περιοδικά «Θεόσοφος», «Λούσιφερ» και «Ατραπός», τα οποία είναι συγκεντρωμένα στους δεκατέσσερεις τόμους των Collected Writings (Άπαντα).
Έφυγε από τη ζωή στις 8 Μαΐου, 1891, συμπληρώνοντας έως την τελευταία στιγμή παραγράφους στα κείμενά της. Οι Θεόσοφοι σε όλο τον κόσμο, τιμούν την ημέρα της αποχώρησης της ιδρύτριας του Κινήματος προσκομίζοντας άνθη, ιδιαίτερα λευκούς λωτούς, και διαβάζοντας αποσπάσματα από τα βιβλία της.
Η τελευταία της επιθυμία και παραίνεση προς τους μαθητές της ήταν «Να κρατήσουν τον δεσμό αδιάσπαστο» εννοώντας τη μελέτη και τη διάδοση της γνήσιας θεοσοφικής διδασκαλίας όπως παραδόθηκε από την Καρδιά της Σοφίας.
Η επιθυμία της καταγράφεται στο Κλειδί της Θεοσοφίας όπου λέει:
«Αυτό το βιβλίο γράφηκε για τη μελέτη και τη διάδοση της Θεοσοφίας».
Όμως οι ψυχικές της ιδιότητες ήταν μόνο μια κατάσταση που αργότερα έθεσε υπό τον πλήρη έλεγχό της, καθώς οι Διδάσκαλοί της επέμεναν στον έλεγχο των ψυχικών και στην ανάπτυξη κυρίως των πνευματικών της στοιχείων. Μέσω ησυχασμού στον Καύκασο και το Θιβέτ πέτυχε να αφυπνίσει τις πνευματικές δυνάμεις της και να ανασύρει τις γνώσεις που είχε συσσωρεύσει στη διάρκεια των περασμένων ζωών και μυήσεών της.
Η Έλενα Μπλαβάτσκυ ταξίδεψε σχεδόν σε όλον τον κόσμο, θα λέγαμε ότι η ζωή της υπήρξε ένα συνεχές ταξίδι που την έφερνε σε επαφή με πολιτισμούς πανάρχαιους, με απόκρυφες παραδόσεις, με γνώσεις και μνημεία αρχαίων λαών. Αυτή η συνεχής επικοινωνία με διαφορετικές νοοτροπίες, θρησκείες, πολιτισμούς και ανθρώπους την δίδαξε να είναι ανεκτική προς τις θέσεις των άλλων και την γέμισε με έναν πλουραλισμό γνώσεων, δύο καταστάσεις που αργότερα την βοήθησαν να πραγματώσει το Θεοσοφικό έργο της.
Η αποστολή της ξεκίνησε, όταν το 1851, στο Λονδίνο, συνάντησε τον Διδάσκαλό της αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό του τον μύστη με τον οποίο συνομιλούσε στα όνειρά της από την παιδική της ηλικία. Το έργο που της ανατέθηκε ήταν να επαναφέρει μια όψη της θείας σοφίας στον κόσμο της Δύσης. Πολλά από τα επτασφράγιστα μυστικά γνωστοποιήθηκαν μέσω των βιβλίων και των άρθρων της και επηρέασαν τον υλισμό, τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες της κοινωνίας των μόλις προηγούμενων αιώνων.
Ονόμασε Θεοσοφία, που ερμηνεύεται ως η θεία σοφία και με αυτόν τον όρο προσδιόρισε το έργο της. Η Θεοσοφία θεωρείται η κοιτίδα της Αλήθειας από την οποία πηγάζει η σοφία και η πνευματική επιστήμη. Η ανθρωπότητα όπως και το σύνολο της πλανητικής μας ζωής αποτελεί μία από τις φαινομενικές παρουσιάσεις της Μίας Ενδοκοσμικής Αρχής, ενώ τα όσα υπάρχουν πάνω στον πλανήτη ως μύηση, θρησκεία, επιστήμη, τέχνη και μυστική παράδοση είναι απόρροια αυτού του μεταφυσικού πυρήνα. Αυτές οι πνευματικές απορροές της Μίας Ύπαρξης εμφανίζονται ανάμεσά μας μέσω της αθάνατης σειράς των Μυσταγωγών και των Διδασκάλων της Σοφίας, οι οποίοι μεταλαμπαδεύουν την εσωτερική Πραγματικότητα στην ανθρωπότητα αποκαλύπτοντάς της σταδιακά τους νόμους και τους τρόπους που στηρίζουν την πνευματική της πρόοδο.
Η αποστολή της Έλενας Μπλαβάτσκυ ήταν να επαναφέρει στο παγκόσμιο προσκήνιο την ιδέα της Θεοσοφίας – μια ιδέα που ανανέωσε τη γνώση για την ενότητα της ζωής και ως εκ τούτου την αδελφότητα των ανθρώπων – ενώ, ανασηκώνοντας ένα τμήμα από τον πέπλο της Ίσιδας, απεκάλυψε στην ανθρωπότητα και κυρίως στους Δυτικούς, τις απόκρυφες όψεις της ζωής μας που έως τότε υπήρχαν κρυμμένες συμβολικά στα μυστήρια και ήταν γνωστές μόνο στους ελάχιστους. Τό έργο της έφερε στον κόσμο ένα τμήμα της Αρχαίας Σοφίας προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εξέλιξης του δυτικού ανθρώπου. Τον πληροφόρησε ως προς τις μεταφυσικές αιτίες και διαδικασίες του σύμπαντος και του ανθρώπου και τον συνειδητοποίησε ως προς την αιτία και τον σκοπό της ύπαρξής του πάνω στον γήινο πλανήτη.
Η Ε.Μπλαβάτσκυ, μίλησε για τους νόμους του Κάρμα και της Μετενσάρκωσης, για τη μεταθανάτια ζωή, για την επταπλότητα των αρχών και των πεδίων, για την απόκρυφη ζωή του πλανήτη και της ανθρωπότητας και κυρίως αποκάλυψε την ύπαρξη και το έργο της Πνευματικής Ιεραρχίας, της οποίας ο φωτεινός ίσκιος βρίσκεται συνέχεια ανάμεσά μας.
Η μεγαλύτερη επιτυχία της είναι πως έκανε αντιληπτό ότι πίσω από τα φαινόμενα υπάρχει ένα Θείο Σχέδιο που επιδιώκει σταθερά την πνευματική πρόοδο των ανθρώπων που πραγματοποιείται με προσωπική βούληση, προσπάθεια και εμπειρία. Αυτό το εξελικτικό σχέδιο προωθείται και στηρίζεται από Πνευματικά Όντα, τα οποία υπάρχουν και παραμένουν στην ανθρωπότητα προς χάρη της πνευματικής της εξέλιξης. Επεδίωξε επίσης μέσω της θεοσοφικής διδασκαλίας να ενσταλάξει ενωτικές αρχές, τέτοιες ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να υπερβαίνουν τη χωριστότητα, το δόγμα και τη φανατική προσκόλληση στο προσωπικό.
Η ίδια έγραψε σε κείμενο που δημοσιεύθηκε μετά τον θάνατό της στο περιοδικό Λούσιφερ, τεύχος Σεπτεμβρίου 1891:
«Υπάρχει ένας δρόμος κακοτράχαλος και γεμάτος αγκάθια, γεμάτος κινδύνους κάθε είδους, αλλά εντούτοις ένας δρόμος που οδηγεί στην καρδιά του σύμπαντος. Μπορώ να σας αποκαλύψω πώς να συναντήσετε Εκείνους που θα σας δείξουν τη μυστική είσοδο, που ανοίγει πάντα προς τα μέσα και κλείνει ερμητικά πίσω από τον νεόφυτο για πάντα.»
Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ υπήρξε ο πρόδρομος της Νέας Εποχής, ο πρωτοπόρος της οικουμενικής ιδέας και ο σκαπανέας της παγκοσμιότητας. Το έμβλημα-motto του Θεοσοφικού Κινήματος «η αδελφότητα των ανθρώπων» έγινε η βάση της συνύπαρξης και της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων και άμβλυνε την άγνοια και τη χωριστότητα προτείνοντας περισσότερη κατανόηση, συμπάθεια και αλτρουϊσμό.
Προσδιόρισε ως «Πρακτική Θεοσοφία» και «Ηθική» την εφαρμογή των θείων αρχετύπων στην καθημερινή ζωή. Για την Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, θεόσοφος είναι αυτός που εφαρμόζει τα όσα προσδιορίζει η θεία γνώση. Η συμπεριφορά του θεόσοφου είναι το αποτέλεσμα συνδυασμού ήθους και γνώσης των εσωτερικών νόμων που διέπουν σύμπαν και άνθρωπο.
Η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ δεν χαρακτήρισε ποτέ τον εαυτό της ως «αυθεντία», αλλά είπε πως είναι μόνο ο «αγγελιαφόρος» από τη Μεγάλη και Αρχαία Στοά των Διδασκάλων της Σοφίας και προσφέρει τις διδασκαλίες των Αδελφών της ανθρωπότητας ως «ένα μπουκέτο με λουλούδια που το μόνο δικό της σε αυτό είναι το σχοινί που τα ενώνει».
Τα κυριότερα έργα της είναι: «Αποκαλυμμένη Ίσις», «Η Μυστική Δοξασία», «Το Κλειδί της Θεοσοφίας» και «Η Φωνή της Σιγής». Συνέγραψε πληθώρα άρθρων στα περιοδικά «Θεόσοφος», «Λούσιφερ» και «Ατραπός», τα οποία είναι συγκεντρωμένα στους δεκατέσσερεις τόμους των Collected Writings (Άπαντα).
Έφυγε από τη ζωή στις 8 Μαΐου, 1891, συμπληρώνοντας έως την τελευταία στιγμή παραγράφους στα κείμενά της. Οι Θεόσοφοι σε όλο τον κόσμο, τιμούν την ημέρα της αποχώρησης της ιδρύτριας του Κινήματος προσκομίζοντας άνθη, ιδιαίτερα λευκούς λωτούς, και διαβάζοντας αποσπάσματα από τα βιβλία της.
Η τελευταία της επιθυμία και παραίνεση προς τους μαθητές της ήταν «Να κρατήσουν τον δεσμό αδιάσπαστο» εννοώντας τη μελέτη και τη διάδοση της γνήσιας θεοσοφικής διδασκαλίας όπως παραδόθηκε από την Καρδιά της Σοφίας.
Η επιθυμία της καταγράφεται στο Κλειδί της Θεοσοφίας όπου λέει:
«Αυτό το βιβλίο γράφηκε για τη μελέτη και τη διάδοση της Θεοσοφίας».
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα – πόλεμος, υπερπληθυσμός, εκμετάλλευση, προκατάληψη, καταπίεση, απληστία, μίσος – είναι απλώς τα συμπτώματα μιας ασθένειας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα, αλλά για να θεραπεύσουμε την ασθένεια, πρέπει να εξαλείψουμε την αιτία της. Η αιτία της νόσου είναι η άγνοια ορισμένων βασικών αληθειών. Πρώτον, ότι δεν είμαστε ανεξάρτητα, όντα των οποίων η ιδιαίτερη ευημερία μπορεί να επιτευχθεί εις βάρος του γενικού συμφέροντος. Η θεραπεία για αυτό είναι η αναγνώριση ότι είμαστε όλοι ένα μεταξύ τους, και τελικά με όλη τη ζωή στο σύμπαν.
Παρά τις επιφανειακές πολιτισμικές και γενετικές διαφορές που διαιρούν την ανθρωπότητα, είμαστε αξιοσημείωτα ομοιογενείς. Βιολογικά, είμαστε μια ενιαία ανθρώπινη γονιδιακή πισίνα, με μόνο μικρές τοπικές παραλλαγές. Ψυχολογικά, όλοι βιώνουμε ευχαρίστηση και πόνο, ελπίδα και φόβο και θέλουμε να είμαστε ευτυχείς.
Διανοητικά, έχουμε την ίδια περιέργεια για τη θέση μας στο σύμπαν και την ίδια δύναμη για να ανακαλύψουμε την αλήθεια. Ωστόσο, για να νιώσουμε πραγματικά αυτό, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε μια δεύτερη αλήθεια: ότι δεν είμαστε ουσιαστικά το φυσικό ή ψυχολογικό μας σχήμα, αλλά ένα πνευματικό Εαυτό που είναι πέρα από οποιονδήποτε περιορισμό και διαχωρισμό. Εφόσον προσδιοριστούμε με τις προσωπικότητες μας, θα είναι δύσκολο να αισθανόμαστε ότι είμαστε όλοι ενωμένοι, επειδή το χαμηλότερο μυαλό μας μπορεί να αντιληφθεί μόνο το διαχωρισμό. Μόνο καθώς συνειδητοποιούμε ολοένα και περισσότερο την πνευματική μας φύση, μπορούμε να νιώσουμε σαν μέρος της ολότητας της ύπαρξης. Και καθώς το συναίσθημα της ενότητας με όλους τους άλλους ανθρώπους, με όλες τις άλλες μορφές ζωής, αρχίζει να αποτελεί κυρίαρχο παράγοντα στις ζωές μας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε ούτε να βλάψουμε ούτε να βοηθήσουμε κάποιον άλλον χωρίς να βλάψουμε ή να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας.
Το να γνωρίζεις αυτό είναι να είσαι υγιής στο σώμα, ολόκληρο στο μυαλό σου και ιερό στο πνεύμα. Αυτό το ιδεώδες εκφράζεται με τις ακόλουθες λέξεις, που είναι γνωστές ως η «Παγκόσμια Επανάσταση», που γράφτηκε από τον Annie Besant, την δεύτερο Πρόεδρο της Θεοσοφικής Εταιρείας:
O κρυμμένη ζωή, ζωντανή σε κάθε άτομο,
O κρυμμένο Φως, που λάμπει σε κάθε πλάσμα,
O κρυμμένη αγάπη, αγκαλιάζοντας όλοι την ενότητα,
Όλοι όσοι αισθάνονται ως ένας μαζί σου
Ξέρουν ότι είναι συνεπώς το ένα με το άλλο.
Τελικά...
H Θεοσοφία είναι η ακριβής επιστήμη της ψυχολογίας, δηλαδή η σχέση της με την ακαλλιέργητη διαμεσότητα μοιάζει με τη γνώση του Τύνταλ στη Φυσική σε σύγκριση με τη γνώση που έχει ένας μαθητής του σχολείου. Αναπτύσσει στον άνθρωπο μια άμεση γνώση , εκείνη την οποίαν ο Σέλινγκ κατονομάζει “πραγμάτωση της ταυτότητας του υποκειμένου με το αντικείμενο στο άτομο”. Έτσι, υπό την επίδραση και τη γνώση της “υπόνοιας”, o άνθρωπος κάνει θείες σκέψεις, εκτιμά όλα τα πράγματα έτσι όπως στα αλήθεια είναι και, τελικά, “γίνεται αποδέκτης της Ψυχής του Σύμπαντος” για να χρησιμοποιήσουμε μια από τις πιο ωραίες εκφράσεις του Εμερσον. “Εγώ, ο ατελής, θαυμάζω το τέλειό μου”,-λέει στην εξαιρετική πραγματεία του για την “Υπερψυχή”.Ιδρυτής του Συμβουλευτικού κέντρου ΕΥ ΦΕΡΕΣΘΑΙ που συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του από το 2000 ως Σύμβουλος Καθοδήγησης εκατοντάδων ανθρώπων και προσωπικός τους Life Coach, ενώ παράλληλα έχοντας την δική του μεθοδολογία είναι SPIRITUAL ENERGY HEALIGMAN προσφέροντας Διαισθητική Συμβουλευτική, συνεδρίες Συναισθηματικής Αποφόρτισης (μέθοδος αναγέννησις - rebirth), & ρύθμιση (μέθοδος Αποκατάστασης - remediation) των Ενεργειακών Κέντρων του Σώματος και Ενεργειακές Θεραπείες με την προσωπική του μέθοδο Energy Self Healing.
Πραγματοποιεί συνεδρίες, Διαλέξεις - Σεμινάρια, ή εξατομικευμένα προγράμματα Αυτοβελτίωσης - καθοδήγησης, και δωρεάν Αφυπνιστικές ομιλίες ανα την Ελλάδα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Για πληροφορίες : www.globalattract.gr
Άμεση επικοινωνία στο 6945 723 523
