Ο Ν.Κοτζιάς βαπτίζει «Αλβανούς ιδιώτες» τους Τσάμηδες και τους επιστρέφει τις περιουσίες
Επί λέξη είπε «οι περιουσίες των μεσεγγυήσεων ιδιοκτησιών του αλβανικού κράτους και Αλβανών ιδιωτών προ του πολέμου- που δεν έχουν σχέση με τις περιουσίες των Τσάμηδων- μόλις τελειώσει το εμπόλεμο μπορεί να επιστραφούν».
Μόνο που πολύ απλά ΔΕΝ υπήρχαν προ πολέμου περιουσίες Αλβανών ιδιωτών στην Ελλάδα, οι μόνοι αλβανόφωνοι που υπήρχαν ήταν οι Τσάμηδες οι οποίοι ήταν εγκληματίες πολέμου ως συνεργάτες των Γερμανών Ναζί.
Τόνισε ότι είναι άλλο θέμα οι περιουσίες στις οποίες έγινε κατάσχεση για συνεργασία με τον εχθρό από την ηγετική ομάδα των Τσάμηδων στην Θεσπρωτία».
«Οι τσάμικες περιουσίες είναι περιουσίες που αφορούν το τέλος του πολέμου και για τις οποίες υπάρχουν αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα, γιατί πάρα πολλοί τα μπερδεύουν ή θέλουν να τα μπερδέψουν» είπε.
Μόνο που όλα αυτά «κουτουλάνε» με τους «Αλβανούς ιδιώτες». Είναι απίστευτο αλλά επιχειρείται αλλαγή στο νόημα των λέξεων ώστε να φανεί ότι δεν γίνεται αυτό... αλλά γίνεται... αυτό ακριβώς!
Όταν στην αρχαία Ελλάδα μαινόταν ο Πελοποννησιακός πόλεμος -ο πιο φονικός και μοιραίος εμφύλιος πόλεμος των Ελλήνων-, έγραφε ο Θουκυδίδης στο Γ΄ βιβλίο του 82-83, για τη διαστροφή και τη διαστρέβλωση που υπέστη η σημασία της λέξης ως τέτοιας:
«Και νόμισαν πως είχαν δικαίωμα ν’ αλλάξουν και τη συνηθισμένη αντιστοιχία των λέξεων προς τα πράγματα για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους.
Έτσι η αστόχαστη τόλμη πέρασε για ανδρεία, που κινείται από φιλία στους συντρόφους, ο δισταγμός, από μέριμνα για το μέλλον, δειλία που εμφανίζεται ως ευπρέπεια, η γνωστική μετριοπάθεια ως πρόσχημα ανανδρίας και η ικανότητα να βλέπει κανείς με σύνεση όλες τις πλευρές μιας κατάστασης, ανικανότητα δράσης σε όλα· τη βίαιη και οξεία αντίδραση την πρόσθεσαν στα προτερήματα του ανδρός, και την αποχή από επιβουλές εύλογη πρόφαση για αποφυγή κινδύνου.
Οι περισσότεροι προτιμούσαν να είναι αχρείοι και να ονομάζονται επιτήδειοι, παρά να είναι χρηστοί και να τους λένε ευήθεις… Ο λόγος για όλα τούτα είναι η δίψα για εξουσία, την οποία γεννά η φιλαρχία, η πλεονεξία και το φατριαστικό πνεύμα».
Το διάβασα στο pronews.gr
