Έρευνα: Πιθανή απειλή για τα παιδιά η επιρροή των ρομπότ στο προσεχές μέλλον
Η συγκεκριμένη έρευνα πραγματοποιήθηκε στο University of Plymouth και αντικείμενό της ήταν η σύγκριση του πώς οι ενήλικες και τα παιδιά αντιδρούν κατά τις ίδιες εργασίες, όταν παρόντες είναι συνομήλικοί τους και ανθρωποειδή ρομπότ. Όπως φάνηκε, οι ενήλικες επηρεάζονται από τις απόψεις/ συστάσεις των συνομηλίκων τους και όχι ιδιαίτερα από αυτές που προέρχονταν από τα ρομπότ- ωστόσο, τα παιδιά ηλικίας 7-9 ετών ήταν πολύ πιο πιθανό να «πειστούν» από τα ρομπότ, ακόμα και αν οι απαντήσεις/ αντιδράσεις τους ήταν εμφανέστατα λάθος.
Για τους σκοπούς της έρευνας χρησιμοποιήθηκε το αποκαλούμενο «Asch paradigm», κατά το οποίο ζητείται από ανθρώπους να κοιτάξουν σε μια οθόνη με τέσσερις γραμμές και να πουν ποιες δύο είναι ίδιου μήκους. Όταν οι άνθρωποι είναι μόνοι τους, δεν κάνουν σχεδόν ποτέ λάθος, αλλά όταν είναι παρόντες και άλλοι, τείνουν να ακολουθούν αυτά που τους λένε οι άλλοι.
Στη συγκεκριμένη έρευνα, όταν τα παιδιά ήταν μόνα τους στο δωμάτιο, συγκέντρωναν ποσοστό 87% στο τεστ, αλλά όταν υπήρχαν και ρομπότ, αυτό έπεφτε στο 75%- και στις λάθος απαντήσεις, το 74% αντιστοιχούσαν σε αυτές των ρομπότ.
Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες που πραγματοποίησαν την έρευνα στο Science Robotics, η μελέτη επιτρέπει ενδιαφέροντα συμπεράσματα ως προς το πώς τα ρομπότ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν θετικά εντός της κοινωνίας. Ωστόσο, αναγνωρίζουν ότι προκύπτουν κάποιοι προβληματισμοί σχετικά με την πιθανή αρνητική επιρροή που μπορεί να έχουν σε παιδιά νεαρότερης ηλικίας.
Της έρευνας ηγήθηκαν η Άννα Βόλμερ, πρώην ερευνήτρια του University of Plymouth και νυν μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο University of Bielefeld και ο καθηγητής Ρομποτικής Τόνι Μπελπέμε, των University of Plymouth και Ghent University. Όπως είπε ο Μπελπέμε, «οι άνθρωποι συχνά ακολουθούν τις γνώμες των άλλων και ξέρουμε εδώ και καιρό ότι είναι δύσκολο να αντισταθεί κανείς στο να υιοθετεί γνώμες και απόψεις ανθρώπων γύρω μας...αλλά καθώς τα ρομπότ σύντομα θα βρίσκονται σε σπίτια και χώρους εργασίας, αναρωτιόμασταν εάν οι άνθρωποι θα “συμμορφώνονταν” στα ρομπότ. Αυτό που έδειξαν τα αποτελέσματά μας είναι ότι οι ενήλικες δεν συμμορφώνονται σε αυτά που λένε τα ρομπότ. Αλλά όταν κάναμε το πείραμα με τα παιδιά, (αυτά) το έκαναν. Αυτό δείχνει πως τα παιδιά ίσως να έχουν πιο στενή σχέση με τα ρομπότ από τους ενήλικες, κάτι που θέτει το ερώτημα: Τι θα συνέβαινε αν τα ρομπότ πρότειναν, για παράδειγμα, τι προϊόντα να αγοράζουν, ή τι να σκέφτονται;».
Το διάβασα στο naftemporiki.gr
