Η Εσωτερική Γλώσσα του Υποσυνείδητου - "Μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις"
Όταν έχουμε πρόσβαση και περνούμε χρόνο μέσα στο υποσυνείδητο, απελευθερωνόμαστε από τα όρια του λογικού, πρακτικού μυαλού μας. Τα μηνύματα που λαμβάνουμε από τα όνειρά μας και τα αρχέγονα σύμβολα ή τα αρχέτυπα που μας παραδόθηκαν από τους προγόνους μας, μας ενημερώνουν για το τι είναι μοναδικό, αυθεντικό και ιερό για τον καθένα μας. Όταν δίνουμε βάση σε αυτά τα μηνύματα, ακολουθούμε το μονοπάτι της εξέλιξης της ψυχής μας.
Αυτά τα σύμβολα και τα αρχέτυπα είναι βασικά στοιχεία του συλλογικού ασυνείδητου, της συμπαντικής ενδο-ψυχικής δομής που είναι έμφυτη στους ανθρώπους. Είναι σαν να μας παρέχονται οι απαραίτητες αποκτηθείσες πληροφορίες που μάθανε οι γενιές του παρελθόντος ως συντόμευση για τη δική μας εξέλιξη. Μόλις μαθευτεί κάτι στην εξέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης, δεν είναι απαραίτητο να ξαναμαθευτεί. Είναι εγγενές, για πάντα μετά, με αυτό που σημαίνει να είσαι άνθρωπος.
Το “αιώνιο λεξιλόγιο” του συλλογικού ασυνείδητου ζει μέσα μας, πάντα έτοιμο να προσφέρει συμβουλές και ενδείξεις, προτάσεις και λύσεις. Το να μάθουμε να έχουμε πρόσβαση στο υποσυνείδητο και να αξιοποιήσουμε πλήρως τα δώρα του μπορεί να μας βοηθήσει να “δούμε” με νέο τρόπο. Πέρα από τον συνειδητό νου μας και τις συνήθεις αισθήσεις, το πέπλο αφαιρείται, αποκαλύπτοντας έναν κόσμο απεριόριστων δυνατοτήτων.
Αυτό που είναι τόσο έντονο εδώ είναι ότι τα λόγια δεν είναι απαραίτητα για την επικοινωνία ή τη μετάδοση ενός μηνύματος. Το σύμβολο, η απεικονιστική εικόνα μεταφέρει την πλήρη σκέψη, ιδέα ή ιδανικό χωρίς τη χρήση λέξεων για να την περιγράψει. “Μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις”. Αυτή η ιδέα είναι εξαιρετικά ισχυρή, για τον τρόπο που μιλάμε για τον εαυτό μας, την εσωτερική γλώσσα μας, τον τρόπο που γνωρίζουμε ποιοι είμαστε. Δεν προέρχεται από λόγια, αλλά από τη διαχρονική πηγή μέσα μας που ξέρει ποιοι πραγματικά είμαστε.
Ένα σύντομο μάθημα, αν δεν το ξέρετε ήδη.
Το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της νευρομυϊκής και κινητικής λειτουργίας της δεξιάς πλευράς.
Το δεξιό ημισφαίριο ελέγχει την αριστερή πλευρά. Υπάρχει όμως τεράστια διαφορά ως προς την ποιότητα και τον χαρακτήρα της δραστηριότητας του κάθε ημισφαιρίου.
Το αριστερό ημισφαίριο ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με τη λογική, την αναλυτική σκέψη, όπως τις λεκτικές και τις μαθηματικές λειτουργίες, ενώ το δεξιό ημισφαίριο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τον προσανατολισμό στον χώρο, την εικόνα του σώματος, την αναγνώριση των προσώπων και τις καλλιτεχνικές μας προσπάθειες.
Η δεξιά πλευρά του σώματος ταυτίζεται με το αρσενικό και τα γνωρίσματα που συνδέονται με αυτό είναι «βεβαιότητα, δυναμικότητα και αυταρχισμός». Η αριστερή πλευρά θεωρείται θηλυκή και τα χαρακτηριστικά που συνδέονται με αυτή είναι «συναισθηματικότητα, παθητικότητα, δημιουργική σκέψη, και ολιστική έκφραση».
Μια πρόσφατη προκλητική θεωρία προτείνει ότι “Μια ολιστική, ταυτόχρονη, συνθετική και συγκεκριμένη άποψη του κόσμου είναι τα βασικά χαρακτηριστικά μιας θηλυκής προοπτικής. Η γραμμική, διαδοχική, αναγωγική και αφηρημένη σκέψη ορίζει την αρσενική”. Κάθε άνθρωπος έχει την πλήρη ικανότητα και για τα δύο αυτά σύνολα. Στην ιδανική περίπτωση, αυτά πρέπει να συνυπάρχουν εξίσου, χωρίς να είναι ούτε πιο σημαντικά ούτε πιο κυρίαρχα το ένα από το άλλο.
Ο Leonard Shlain, στο The Alphabet Versus the Goddess παρουσιάζει αναμφισβήτητα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η έλευση της γραπτής λέξης, και έπειτα του αλφαβήτου, μετατόπισε την νοοτροπία των πολιτισμών που ήταν πρόσφατα γραμματισμένοι. Ο λόγος και η εικόνα είναι “συμπληρωματικά αντίθετα”, δηλαδή είναι προορισμένα να συνυπάρχουν επί ίσοις όροις. Όμως, ενώ οι πολιτισμοί προ της ανακάλυψης της γραφής εκθείασαν όλα τα θηλυκά, η στροφή προς την γραπτή λέξη ευνόησε το αρσενικό και η πατριαρχία ανέβηκε και τελικά κυριάρχησε.
Ενώ αυτή η θεωρία είναι μάλλον εντυπωσιακή και μπορεί να εξηγήσει πολλά για το πώς τα πράγματα έγιναν έτσι όπως είναι, δεν είναι το ζητούμενο. Αυτό που είναι πολύ σημαντικότερο είναι η ιδέα ότι το υποσυνείδητο χρησιμοποιεί τον συμβολισμό και τη φαντασία για να εκφραστεί και ότι η υποτίμηση της εικόνας υπέρ του λόγου μπορεί να έχει κάνει περισσότερη ζημιά στον τρόπο που σκεφτόμαστε ως συλλογική ανθρωπότητα. Αυτό μπορεί να εξηγήσει την πτώση της ολιστικής έκφρασης που προσδιορίζεται με τον δεξιό εγκέφαλο. Έχει προταθεί ότι η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και το διαδίκτυο ίσως επανεισάγουν τις εικόνες που αντιπροσωπεύουν μια αυξημένη συνειδητοποίηση και έκφραση του ολισμού. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτό είναι αλήθεια.
Το θέμα εδώ είναι να αρχίσουμε να “σκεφτόμαστε” με διαφορετικό τρόπο. να γνωρίσουμε τον κόσμο των εικόνων και των συμβόλων, τη σημασία τους για εμάς και πώς επηρεάζει η παρουσία τους μας επηρεάζει.
Η δεξιά πλευρά του σώματος ταυτίζεται με το αρσενικό και τα γνωρίσματα που συνδέονται με αυτό είναι «βεβαιότητα, δυναμικότητα και αυταρχισμός». Η αριστερή πλευρά θεωρείται θηλυκή και τα χαρακτηριστικά που συνδέονται με αυτή είναι «συναισθηματικότητα, παθητικότητα, δημιουργική σκέψη, και ολιστική έκφραση».
Μια πρόσφατη προκλητική θεωρία προτείνει ότι “Μια ολιστική, ταυτόχρονη, συνθετική και συγκεκριμένη άποψη του κόσμου είναι τα βασικά χαρακτηριστικά μιας θηλυκής προοπτικής. Η γραμμική, διαδοχική, αναγωγική και αφηρημένη σκέψη ορίζει την αρσενική”. Κάθε άνθρωπος έχει την πλήρη ικανότητα και για τα δύο αυτά σύνολα. Στην ιδανική περίπτωση, αυτά πρέπει να συνυπάρχουν εξίσου, χωρίς να είναι ούτε πιο σημαντικά ούτε πιο κυρίαρχα το ένα από το άλλο.
Ο Leonard Shlain, στο The Alphabet Versus the Goddess παρουσιάζει αναμφισβήτητα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η έλευση της γραπτής λέξης, και έπειτα του αλφαβήτου, μετατόπισε την νοοτροπία των πολιτισμών που ήταν πρόσφατα γραμματισμένοι. Ο λόγος και η εικόνα είναι “συμπληρωματικά αντίθετα”, δηλαδή είναι προορισμένα να συνυπάρχουν επί ίσοις όροις. Όμως, ενώ οι πολιτισμοί προ της ανακάλυψης της γραφής εκθείασαν όλα τα θηλυκά, η στροφή προς την γραπτή λέξη ευνόησε το αρσενικό και η πατριαρχία ανέβηκε και τελικά κυριάρχησε.
Ενώ αυτή η θεωρία είναι μάλλον εντυπωσιακή και μπορεί να εξηγήσει πολλά για το πώς τα πράγματα έγιναν έτσι όπως είναι, δεν είναι το ζητούμενο. Αυτό που είναι πολύ σημαντικότερο είναι η ιδέα ότι το υποσυνείδητο χρησιμοποιεί τον συμβολισμό και τη φαντασία για να εκφραστεί και ότι η υποτίμηση της εικόνας υπέρ του λόγου μπορεί να έχει κάνει περισσότερη ζημιά στον τρόπο που σκεφτόμαστε ως συλλογική ανθρωπότητα. Αυτό μπορεί να εξηγήσει την πτώση της ολιστικής έκφρασης που προσδιορίζεται με τον δεξιό εγκέφαλο. Έχει προταθεί ότι η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και το διαδίκτυο ίσως επανεισάγουν τις εικόνες που αντιπροσωπεύουν μια αυξημένη συνειδητοποίηση και έκφραση του ολισμού. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτό είναι αλήθεια.
Το θέμα εδώ είναι να αρχίσουμε να “σκεφτόμαστε” με διαφορετικό τρόπο. να γνωρίσουμε τον κόσμο των εικόνων και των συμβόλων, τη σημασία τους για εμάς και πώς επηρεάζει η παρουσία τους μας επηρεάζει.
Τα κοινά σύμβολα (λογότυπα θεσμών, πινακίδες οδικής κυκλοφορίας, θρησκευτικές εικόνες κ.ο.κ.) αφθονούν στην καθημερινή ζωή. Δείτε πόσο πολύ μπορεί να τα θεωρείτε δεδομένο. Προσπαθήστε να αφήσετε το λογικό και πρακτικό για λίγο και ξεκινήστε να φαντάζεστε ή να οραματίζεστε χωρίς τη χρήση λέξεων.
Της Abigail Brenner M.D.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο psychologytoday.com.
Της Abigail Brenner M.D.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο psychologytoday.com.
Το διάβασα στο visualmeditation.co
