«Η γήρανση στην Ελλάδα στην εποχή της κρίσης» - Αυξήθηκαν 112% σε μια τριετία οι υπέργηροι στη Μαγνησία
Η έρευνα είχε τίτλο «Η γήρανση μέσα στη γήρανση στην Ελλάδα στην εποχή της κρίσης» και διεξήχθη από την καθηγήτρια του Τμήματος Χωροταξίας κ. Μαρί-Νοέλ Ντυκέν και τον μεταδιδακτορικό ερευνητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Δημήτρη Καρκάνη.
Όπως αναφέρεται στην έρευνα, η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε. με τους υψηλότερους δείκτες υπεργηρίας (2016).
Τα ευρήματα της ανάλυσης υπέδειξαν ότι η πρόσφατη αύξηση του υπέργηρου πληθυσμού εξελίσσεται ανεξάρτητα από τη συγκυρία της οικονομικής κρίσης. Αντιθέτως, η εντονότερη αύξηση του ηλικιωμένου πληθυσμού (65+) καταγράφεται, στην πλειοψηφία των νομών, από την έναρξη της κρίσης κι έπειτα (2010-2016).
Στην αύξηση της δημογραφικής γήρανσης συμβάλλει εκτός από τους «στενούς» δημογραφικούς παράγοντες, όπως αύξηση του προσδόκιμου ζωής και μείωση των γεννήσεων και η πρόσφατη τάση μετεγκατάστασης στον τόπο καταγωγής τμήματος των ηλικιωμένων κατά τα πρώτα έτη συνταξιοδότησής τους.
Στη Μαγνησία
Η Μαγνησία εντάσσεται στην ομάδα, όπου παρατηρείται ανακοπή της αύξησης του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας ακολουθούμενη από τη μείωσή του, μείωση των 20-34 ετών και αύξηση του υπέργηρου πληθυσμού.
Στη Μαγνησία
Η Μαγνησία εντάσσεται στην ομάδα, όπου παρατηρείται ανακοπή της αύξησης του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας ακολουθούμενη από τη μείωσή του, μείωση των 20-34 ετών και αύξηση του υπέργηρου πληθυσμού.
Σύμφωνα με τα στοιχεία η Μαγνησία ήταν στην πρώτη δεκάδα των νομών πανελλαδικά με την υψηλότερη αύξηση των ατόμων άνω των 65 ετών την περίοδο 2013-2014, όπου εκεί η αύξηση άγγιξε το 105,2%. Επίσης, στην περίοδο 2013-2016 η αύξηση των ηλικιωμένων ήταν 104,4%.
Όσον αφορά τις ηλικίες των υπέργηρων ο πληθυσμός τους στο νομό Μαγνησίας αυξήθηκε την περίοδο 2010-2013 κατά 113,2% και την περίοδο 2013-2016 κατά 112,2%.
Συνεχής αύξηση
Ο «υπέργηρος» πληθυσμός της Ελλάδας θα αυξάνεται συνεχώς την επόμενη εικοσαετία και θα έχει αυξανόμενες ανάγκες σε υπηρεσίες που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον τομέα της περίθαλψης. Κατά συνέπεια, τίθεται επιτακτικά το ερώτημα ως προς το «πώς» θα αναπροσαρμοστεί το οικονομικό μοντέλο τόσο της χώρας, όσο και ειδικότερα των τοπικών παραγωγικών συστημάτων όπου παρατηρούνται οι εντονότερες δυσαναλογίες μεταξύ νεότερου και υπέργηρου πληθυσμού.
Η μετεγκατάσταση
Όμως, πέρα από τη αναμενόμενη εξέλιξη της δημογραφικής γήρανσης λόγω της μείωσης της γονιμότητας και της αύξησης του μέσου όρου ζωής, οι διαφοροποιημένες τάσεις μπορούν να οφείλονται και στην διαφορική εσωτερική μετανάστευση του ηλικιωμένου πληθυσμού, και ιδιαίτερα των πληθυσμιακών ομάδων σε ηλικία συνταξιοδότησης.
Όπως παρατηρήθηκε σε άλλες χώρες της Ε.Ε., ένα ποσοστό του πληθυσμού σε ηλικία συνταξιοδότησης αποφασίζει να μετεγκατασταθεί μόνιμα σε άλλες περιοχές της ίδιας χώρας (και μερικές φορές σε άλλη χώρα), αναζητώντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Ορισμένες περιοχές προορισμού των συνταξιούχων καλούνται να δημιουργήσουν ένα νέο μοντέλο οικιστικής οικονομίας δίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη πολλαπλών δραστηριοτήτων με στόχο την κάλυψη των ιδιαίτερων αναγκών της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας.
Οι πιο ελκυστικές περιοχές για μετεγκατάσταση φαίνονται να είναι αυτές που επωφελούνται είτε από ευνοϊκότερες κλιματολογικές συνθήκες ή ακόμη διαθέτουν σημαντικό παράκτιο μέτωπο σε σχετική γειτνίαση με τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Το διάβασα στο e-thessalia.gr
