Ο «ζωντανός μύθος» Μπριζίτ Μπαρντό: Δεν ανήκω στο ανθρώπινο γένος, νιώθω αφύσικη, είμαι ζώο

Ο «ζωντανός μύθος» Μπριζίτ Μπαρντό: Δεν ανήκω στο ανθρώπινο γένος, νιώθω αφύσικη, είμαι ζώο

⍆Στο νέο της βιβλίο «Larmes de combat», το ίνδαλμα του γαλλικού κινηματογράφου,... η 83χρονη σήμερα Μπριζίτ Μπαρντό, αφηγείται τον αγώνα της υπέρ της προστασίας των ζώων, που την «έσωσαν» από το πέρασμα από τα φώτα της δημοσιότητας και συνηγορεί υπέρ ενός κοινού μέλλοντος για όλους τους ζώντες οργανισμούς.

«Αυτή η διαθήκη θα κομίζει για πάντα τις πεποιθήσεις μου, τη μελαγχολία μου, τις προσδοκίες μου», δηλώνει η Μπεμπέ στο βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις 25/1, από τις εκδόσεις Plon. «Δεν θα ξαναγράψω πλέον άλλα βιβλία» δήλωσε.

Στο βιβλίο των 250 σελίδων, η Μπαρντό μιλά για την παιδική της ηλικία, τα χρόνια στα κινηματογραφικά πλατό, τη διασημότητα, τους έρωτές της, την ξαφνική ρήξη της με τον κινηματογράφο το 1973, τον καρκίνο του μαστού.

Αλλά κυρίως, ο «ζωντανός μύθος», όπως αυτοαποκαλείται, επανέρχεται στη «σημασία» της μάχης που δίνει για τους φίλους της τα ζώα και το «ζώο που είμαι εγώ. Δεν ανήκω στο ανθρώπινο γένος. Δεν θέλω να ανήκω εκεί, νιώθω διαφορετική, σχεδόν αφύσικη», δήλωσε.

Η σταρ που καταγοήτευε στη μεγάλη οθόνη το 1956 σε ηλικία 22 ετών με την ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα», δηλώνει ότι ήταν πάντα ευαισθητοποιημένη στο θέμα των ζώων. «Ως παιδί ήξερα, αισθανόμουν ότι είμαι ζώο».

Ο πρώτος της σύζυγος, ο Ροζέ Βαντίμ, της άνοιξε τα μάτια για τις συνθήκες θανάτου των ζώων μέσα στα σφαγεία.

Η ριζική αλλαγή ζωής το 1973 τής επέτρεψε να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην «πρωτοπόρα μάχη» της και συχνά παρανοημένη.