«ΨΟΦΟΣ»: Ποιοι στ' αλήθεια είμαστε, όταν ευχόμαστε τον θάνατο του άλλου;
(αναμασάμε) το γνωστό ανέκδοτο με την "κατσίκα του γείτονα" που αποτελεί -υποτίθεται- το άπαν του φθόνου και, εν τέλει, του κοινωνικού αυτοματισμού που μας θέλει να στρεφόμαστε πάντοτε εναντίον του διπλανού μας.
Πάγιο τμήμα του περιλάλητου ελληνικού "ίχνους", όπως ισχυρίζονται μερικοί, ή στιλβοποίηση του εποικοδομήματος, όπως θεωρητικοποιούν άλλοι; Ίσως το θέμα δεν είναι καν τοποθετημένο στην βάση του εθνικού ή μη χαρακτηριστικού, αλλά αποτελεί πανανθρώπινη "παγίδα" αξιών.
Η "επιχαιρεκακία" που αναφέρει ο Αριστοτέλης στα "Ηθικά Νικομάχεια" δεν συνάδει με το γνωστό τριαδικό σχήμα του για τις ηθικές ποιότητες (που σε γενικές γραμμές διπλασιάζει τις απαξίες σε σχέση με τις αξίες, πρόκειται για την ελληνική πατέντα του "μέτρου"!). Αντίθετα ομαδοποιείται με τον φθόνο και την αναισχυντία, ποιότητες πάντοτε κακές σύμφωνα με τον φιλόσοφο. Φθόνος είναι η ζήλεια για την ευτυχία του άλλου, το κέντημα της ψυχής στην ενόχληση γι'αυτήν (η κατσίκα του γείτονα του ανεκδότου μας).
Η "επιχαιρεκακία" που αναφέρει ο Αριστοτέλης στα "Ηθικά Νικομάχεια" δεν συνάδει με το γνωστό τριαδικό σχήμα του για τις ηθικές ποιότητες (που σε γενικές γραμμές διπλασιάζει τις απαξίες σε σχέση με τις αξίες, πρόκειται για την ελληνική πατέντα του "μέτρου"!). Αντίθετα ομαδοποιείται με τον φθόνο και την αναισχυντία, ποιότητες πάντοτε κακές σύμφωνα με τον φιλόσοφο. Φθόνος είναι η ζήλεια για την ευτυχία του άλλου, το κέντημα της ψυχής στην ενόχληση γι'αυτήν (η κατσίκα του γείτονα του ανεκδότου μας).
Όσο για την αναισχυντία, αυτή προυποθέτει την έλλειψη αιδούς (δεν χολοσκάμε για το θάνατο της κατσίκας του γείτονα κι ας του δημιουργεί πρόβλημα), ενώ όπως λέει ο Νίτσε "Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται να σκεφτούν κάτι βρώμικο, νιώθουν ωστόσο ντροπή μόλις τους περάσει η ιδέα ότι οι άλλοι μπορεί να τους θεωρήσουν ικανούς για τέτοιες βρώμικες σκέψεις".
Η επιχαιρεκακία όμως αποτολμά και λογική υπέρβαση και βάζει το υποκείμενο να χαίρεται κι από πάνω με την δυστυχία του γείτονα!
Το βλέπεις γραμμένο παντού, αβίαστα, αβασάνιστα, γάργαρα σχεδόν, ως μαύρο χιούμορ κάποτε, ως ευχή/κατάρα συνήθως, ως ξέσπασμα οργής με 5 γράμματα, συνήθως κεφαλαία, συνοδευόμενα πάντα από θαυμαστικά: ΨΟΦΟΣ.
Αλλά αυτή η ευκολία στην ευχή –χωρίς να δίνω καμία σημασία στις δοξασίες για τις κατάρες και πάει λέγοντας- κάπως είναι ύποπτη. Κάπως φλυαρεί για το τι μας έχει συμβεί και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα των προβλημάτων μας και συνέπεια της οργής μας. Έχει να κάνει καθαρά με την ανθρώπινη ποιότητα, με το τι είμαστε, με το τι πραγματικά πιστεύουμε ότι είναι η ζωή γενικώς.
Είναι η αγαπημένη λέξη των απανταχού εξοργισμένων –με οτιδήποτε- στα social media, είναι η μονολεκτική κρυάδα που θα τερματίσει μια συζήτηση που ενοχλεί, είναι η ευχάριστη ομολογία της έλλειψης επιχειρημάτων. «ΨΟΦΟΣ».
Θα ξεφυτρώσει ως σχόλιο κάτω από θέματα που αφορούν πολιτικούς/δημοσιογράφους/παρουσιαστές/παπάδες/ποινικούς/όλους, θα ξεφυτρώσει όμως και στην περίπτωση που κάποιος απλώς διαφωνεί μαζί σου. Θα είναι η τελευταία πρώτη που λένε και στην Πελοπόννησο, θα είναι η κορώνα πάνω σε όλον τον στολισμό που (σου) επιφυλάσσει κάποιος σε μία αντιπαράθεση, θα είναι η τελεία (και παύλα, αν ο άλλος μείνει άφωνος από την ευχή), θα είναι η αρχή ενός χυδαίου καβγά (αν ο άλλος ανταπαντήσει).
Προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ ότι σιχαίνομαι τις συζητήσεις για αρρώστιες και θανατικά – εύχομαι στιγμιαία αφωνία σε όσους το παρατραβάνε- και το black humor το προτιμώ από τους επαγγελματίες του είδους.
Προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ ότι σιχαίνομαι τις συζητήσεις για αρρώστιες και θανατικά – εύχομαι στιγμιαία αφωνία σε όσους το παρατραβάνε- και το black humor το προτιμώ από τους επαγγελματίες του είδους.
Και φυσικά και αντιλαμβάνομαι την οργή με διάφορα πρόσωπα, καταστάσεις, όλο αυτό το δούλεμα που κάθετα διαχέεται από την κορυφή προς τη βάση της ζωής μας, εδώ στο ελληνικό έδαφος με τα απολύτως ελληνικά προβλήματα.
Και για να το πούμε απλά κι ας πονέσει: το να εύχεσαι «ψόφο» σε κάποιον, κατάματα, mano a mano, (ή) με το πραγματικό σου προφίλ στο Facebook, το να το ακούς και να μην ανατριχιάζεις, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη του πόσο χυδαίοι έχουμε γίνει.
Βασικά, μιλάμε για τη λέξη χυδαιόμετρο της ζωής μας, σήμερα. Σημαίνει ότι κάτι έχει σαπίσει τόσο πολύ μέσα μας που (είτε λέγεται ως πλάκα είτε σοβαρά) όχι απλά δεν αισθανόμαστε τι λέμε: το αντιλαμβανόμαστε, το επιθυμούμε και το ευχόμαστε. Χάλια μαύρα, κατάντια απέραντη. Λίγο ας το χωνέψουμε.
Ο «ψόφος», γραμμένος με κεφαλαία, συχνά ανορθόγραφα με «ωμέγα», ακόμη κι από καθηγητάδες κι από influencers (ω, ναι), κι από τον μέσο αναγνώστη που σκρολάρει με ανία στο timeline του είναι τα σκουπίδια σας (και σκουπίδια μας, αν διαβάζεται πιο ευχάριστα), παρκαρισμένα στο σαλόνι, όλο το κατακάθι που με επιμέλεια κρύβουμε κάτω από πτυχία, σπουδές και τίτλους, φόρα παρτίδα στον διάδρομο. Όσο πιο αβίαστη η «ευχή», τόσο πιο εύκολο το συμπέρασμα για το ποιοι στ' αλήθεια είμαστε. Κι αυτό που είμαστε, συγνώμη, αλλά έχει πεθάνει και μυρίζει ελεεινά.
Το διάβασα στο lifo.gr
Στ. Πλουμιστός
Ιδρυτής του Συμβουλευτικού κέντρου ΕΥ ΦΕΡΕΣΘΑΙ που συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του από το 2000 ως Σύμβουλος Αυτοβελτίωσης & Προσωπικής Εξέλιξης ανθρώπων, ενώ παράλληλα είναι είναι SPIRITUAL ENERGY HEALIΝGMAN έχοντας την δική του μεθοδολογία.
Πραγματοποιεί προσωπικές συνεδρίες Αυτοβελτίωσης, καθοδήγησης και διαισθητικής αρωγής,. Επίσης Διαλέξεις - Σεμινάρια, και δωρεάν Αφυπνιστικές ομιλίες ανα την Ελλάδα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Για πληροφορίες : www.globalattract.gr
Άμεση επικοινωνία στο 6945 723 523
Στ. Πλουμιστός
Ιδρυτής του Συμβουλευτικού κέντρου ΕΥ ΦΕΡΕΣΘΑΙ που συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του από το 2000 ως Σύμβουλος Αυτοβελτίωσης & Προσωπικής Εξέλιξης ανθρώπων, ενώ παράλληλα είναι είναι SPIRITUAL ENERGY HEALIΝGMAN έχοντας την δική του μεθοδολογία.
Πραγματοποιεί προσωπικές συνεδρίες Αυτοβελτίωσης, καθοδήγησης και διαισθητικής αρωγής,. Επίσης Διαλέξεις - Σεμινάρια, και δωρεάν Αφυπνιστικές ομιλίες ανα την Ελλάδα για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Για πληροφορίες : www.globalattract.gr
Άμεση επικοινωνία στο 6945 723 523