Η μελέτη που διαπίστωσε ότι πάνω από 150 εκατ. άνθρωποι μπορεί να δουν τη θάλασσα να «καταπίνει» τα σπίτια τους
Σε μια επιστημονική δημοσίευση στο περιοδικό «Earth's Future» οι ερευνητές ενσωμάτωσαν τις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με τρόπους με τους οποίους το παγωμένο στρώμα της Ανταρκτικής θα μπορούσε να καταρρεύσει, με τα υπάρχοντα μοντέλα ανύψωσης της στάθμης της θάλασσας.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η κατάσταση μπορεί να γίνει χειρότερη από το προβλεπόμενο μέχρι τώρα σενάριο. Αν διατηρήσουμε την τρέχουσα πορεία στη χρήση ορυκτών καυσίμων, η μέση παγκόσμια άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να φθάσει τα 4 πόδια 9 ίντσες (περίπου 1,5 μέτρο) έως το 2100, σε σύγκριση με τα 2 πόδια 5 ίντσες που προβλέπει η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για το Κλίμα του 2014 Αλλαγή (IPCC).
Αυτό μεταφράζεται σε μια αύξηση από 3 έως 8 πόδια παγκοσμίως, σε σύγκριση με 1,6 έως 3,9 πόδια που αναφέρεται από την IPCC. Η δραστική αύξηση προκύπτει από το γεγονός πως τα μοντέλα προβλέψεων υποδεικνύουν ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος κατάρρευσης των πάγων.
Αν το σενάριο επαληθευτεί, σε έναν κόσμο όπου τα μεγάλα κομμάτια του πάγου της Ανταρκτικής λιώνουν, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκύπτει θα βυθίσει το έδαφος στο οποίο σήμερα κατοικούν περισσότεροι από 153 εκατομμύρια άνθρωποι», αναφέρει η έρευνα.
Η Νοτιοανατολική Ασία, όπου τα επίπεδα της θάλασσας αυξάνονται ήδη δυσανάλογα, θα έχει τον μεγαλύτερο όγκο μετατόπισης.
Οι άνθρωποι που ζουν σε παράκτιες περιοχές της Κίνας, του Μπαγκλαντές, της Ινδίας, της Ινδονησίας και του Βιετνάμ θα πληγούν περισσότερο από την επιπρόσθετη αύξηση των ωκεανών. Αν και δεν είναι σαφές το πόσο πιθανή είναι αυτή η καταστροφή, η ανησυχία είναι αυξημένη.
Η μελλοντική άνοδος της στάθμης της θάλασσας, γράφουν οι ερευνητές, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και η ανάγκη για δράση είναι αυξημένη.
Η μελέτη σημειώνει επίσης ότι αυτή η δυνητική καταστροφική πλημμύρα θα μπορούσε να μετριαστεί αν αποφασιστεί μείωση στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και υπάρξει προσήλωση στους στόχους της παγκόσμιας θερμοκρασίας από τη Συμφωνία των Παρισίων.
Αν μπορούσαμε να διατηρήσουμε τις θερμοκρασίες του πλανήτη «αρκετά κάτω» από τους 2°C. από τα προβιομηχανικά επίπεδα, θα μειωνόταν σημαντικά ο κίνδυνος μεγάλης κατάρρευσης του πάγου της Ανταρκτικής. Δυστυχώς, μερικές έρευνες δείχνουν ότι είναι πολύ απίθανο να συναντήσουμε αυτόν τον στόχο.
