Μία πέτρινη πλάκα 3.200 ετών «μιλά» για έναν πρίγκιπα της Τροίας και τους Λαούς της Θάλασσας
Η επιγραφή είναι γραμμένη στη Λουβική γλώσσα, έχει μήκος 29 μέτρα και περιγράφει την άνοδο ενός ισχυρού βασιλείου, ονόματι Μίρα, το οποίο πραγματοποίησε μια στρατιωτική εκστρατεία με επικεφαλής έναν πρίγκιπα από την Τροία, ονόματι Μούξους.
Μόλις 20 μελετητές από όλον τον κόσμο μπορούν να τη διαβάσουν, μεταξύ αυτών και ο Φρεντ Γουντχούιζεν, ανεξάρτητος ερευνητής, ο οποίος κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει ένα αντίγραφο της επιγραφής.
Ο Γουντχούιζεν και ο Έμπερχαρντ Ζάνγκερ, γεωαρχαιολόγος και πρόεδρος του Ιδρύματος Λουβικών Μελετών, θα προβούν σε αναλυτικές δημοσιεύσεις τον Δεκέμβριο, στο Proceedings of the Dutch Archaeological and Historical Society.
Σύμφωνα με το LiveScience, αν η επιγραφή είναι αυθεντική παρέχει μια πολύτιμη πληροφορία σε μια περίοδο κατά την οποία οι, αποκαλούμενοι σήμερα «Λαοί της Θάλασσας»- θεωρείται πως επρόκειτο για μια χαλαρή συμμαχία φύλων/ λαών- προκάλεσαν την κατάρρευση πόλεων και πολιτισμών στη Μέση Ανατολή. Το βασίλειο της Μίρα, το οποίο πραγματοποίησε την προαναφερθείσα εκστρατεία, εκτιμάται πως ανήκε σε αυτή τη συμμαχία.
Luwian hieroglyphic inscription explains the end of the Bronze Age phys.org/news/2017-10-l… Research by team of Swiss & Dutch archaeologists
Η επιγραφή αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο ο βασιλιάς Κουπαντακουρούνταςκυβερνούσε ένα βασίλειο ονόματι Μίρα, στη σημερινή δυτική Τουρκία. Η Μίρα είχε υπό τον έλεγχό της την Τροία, σύμφωνα με την επιγραφή- στην οποία αναφέρεται ότι ο Τρώας πρίγκιπας Μούξους ηγήθηκε μιας ναυτικής εκστρατείας που είχε ως αποτέλεσμα την κατάκτηση της Ασκελόν στο σημερινό Ισραήλ και την ανέγερση ενός φρουρίου εκεί.
Όταν ο Κουπαντακουρούντας θεώρησε πως το βασίλειό του ήταν αρκετά ισχυρό, γύρω στο 1190 πΧ, έστειλε τις στρατιές του προς την ανατολή, εναντίον των βασιλείων που ήταν υποτελή στους Χετταίους. Έπειτα από μια σειρά επιτυχών εκστρατειών στην ξηρά, δημιουργήθηκε ένας στόλος από τις ενωμένες δυνάμεις της δυτικής Μικράς Ασίας, ο οποίος επιτέθηκε εναντίον πολλών πόλεων στις ακτές της νότιας και της νοτιοανατολικής Μικράς Ασίας, της Συρίας και της Παλαιστίνης. Του στόλου αυτού ηγήθηκαν τέσσερις πρίγκιπες, μεταξύ αυτών και ο Μούξους της Τροίας. Οι εκστρατείες αυτές είχαν ως αποτέλεσμα οι Λούβιοι να φτάσουν μέχρι τα σύνορα της Αιγύπτου. Γενικότερα, εκτιμάται πως η δραστηριότητα των Λουβίων αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι των εισβολών/ επιδρομών των Λαών της Θάλασσας- μια θεωρία η οποία δείχνει να αποκτά δυναμική τα τελευταία χρόνια.
Στην επιγραφή περιγράφεται η πορεία του Κουπαντακουρούντας μέχρι την κατάκτηση του θρόνου της Μίρα. Ο πατέρας του, βασιλιάς Μασουΐτας, πήρε τον έλεγχο της Τροίας μετά την εκθρόνιση ενός Τρώα βασιλιά ονόματι Βάλμους. Λίγο μετά, ο Μασουΐτας επανέφερε τον Βάλμους στον θρόνο της Τροίας, με αντάλλαγμα την πίστη και υπακοή του στη Μίρα.
(Πηγή: livescience.com)
Πλαστή η επιγραφή;
Επιστήμονες που δεν συμμετείχαν στην έρευνα εκφράζουν τους προβληματισμούς τους για τη γνησιότητα της επιγραφής καθώς υποστηρίζουν ότι μέχρι να βρεθούν αρχεία για αυτήν που να μην προέρχονται από τον Μέλααρτ δεν μπορεί να είναι σίγουρο πως η επιγραφή υπήρξε στα αλήθεια.
Από την πλευρά τους οι Ζάνγκερ και Γουντχούιζεν εκτιμούν ωστόσο πως θα ήταν δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να κάνει μια τέτοια πλαστογραφία ο Μέλααρτ ή κάποιος άλλος. Η επιγραφή είναι πολύ μεγάλη, και ο Μέλααρτ δεν μπορούσε να διαβάσει, πόσο μάλλον να διαβάσει λουβικά, όπως τονίζουν στο paper τους. Επίσης, σημειώνουν πως κανείς δεν είχε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσει τα λουβικά μέχρι τη δεκαετία του 1950, κάτι που σημαίνει πως ούτε ο Περό θα ήταν σε θέση να την πλαστογραφήσει. Οι Ζάνγκερ και Γουντχούιζεν υπογραμμίζουν πως σήμερα ελάχιστοι είναι σε θέση να διαβάσουν λουβικά, πόσο μάλλον να γράψουν μια μακροσκελή επιγραφή. Επίσης, προσθέτουν πως δεν είναι σε θέση να σκεφτούν έναν λόγο ο Μέλααρτ να μπει στη διαδικασία να προβεί σε μια τόσο μακρά και πολύπλοκη πλαστογραφία, αλλά να την αφήσει αδημοσίευτη. Σημειώνεται πως ο Μέλααρτ είχε κατηγορηθεί κατά καιρούς για συνεργασίες με λαθρεμπόρους και υπερβολές όσον αφορά σε στοιχεία που στήριζαν τις αρχαιολογικές του απόψεις, ωστόσο ποτέ δεν κατηγορήθηκε για πλαστογραφίες.
Ωστόσο, ο Ζάνγκερ είπε στο LiveScience πως, μέχρι να βρεθούν αρχεία σχετικά με την επιγραφή τα οποία δεν προέρχονται από τον Μέλααρτ, δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί πέρα από κάθε αμφιβολία πως είναι αυθεντική και όχι πλαστή.
Επιστήμονες που δεν συμμετείχαν στην έρευνα εκφράζουν τους προβληματισμούς τους για τη γνησιότητα της επιγραφής καθώς υποστηρίζουν ότι μέχρι να βρεθούν αρχεία για αυτήν που να μην προέρχονται από τον Μέλααρτ δεν μπορεί να είναι σίγουρο πως η επιγραφή υπήρξε στα αλήθεια.
Από την πλευρά τους οι Ζάνγκερ και Γουντχούιζεν εκτιμούν ωστόσο πως θα ήταν δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να κάνει μια τέτοια πλαστογραφία ο Μέλααρτ ή κάποιος άλλος. Η επιγραφή είναι πολύ μεγάλη, και ο Μέλααρτ δεν μπορούσε να διαβάσει, πόσο μάλλον να διαβάσει λουβικά, όπως τονίζουν στο paper τους. Επίσης, σημειώνουν πως κανείς δεν είχε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσει τα λουβικά μέχρι τη δεκαετία του 1950, κάτι που σημαίνει πως ούτε ο Περό θα ήταν σε θέση να την πλαστογραφήσει. Οι Ζάνγκερ και Γουντχούιζεν υπογραμμίζουν πως σήμερα ελάχιστοι είναι σε θέση να διαβάσουν λουβικά, πόσο μάλλον να γράψουν μια μακροσκελή επιγραφή. Επίσης, προσθέτουν πως δεν είναι σε θέση να σκεφτούν έναν λόγο ο Μέλααρτ να μπει στη διαδικασία να προβεί σε μια τόσο μακρά και πολύπλοκη πλαστογραφία, αλλά να την αφήσει αδημοσίευτη. Σημειώνεται πως ο Μέλααρτ είχε κατηγορηθεί κατά καιρούς για συνεργασίες με λαθρεμπόρους και υπερβολές όσον αφορά σε στοιχεία που στήριζαν τις αρχαιολογικές του απόψεις, ωστόσο ποτέ δεν κατηγορήθηκε για πλαστογραφίες.
Ωστόσο, ο Ζάνγκερ είπε στο LiveScience πως, μέχρι να βρεθούν αρχεία σχετικά με την επιγραφή τα οποία δεν προέρχονται από τον Μέλααρτ, δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί πέρα από κάθε αμφιβολία πως είναι αυθεντική και όχι πλαστή.
