Ο Ερντογάν υποφέρει από το σύνδρομο της καταδίωξης: Οι επόμενες κινήσεις του σε Αιγαίο και Θράκη
Ο Έλληνας ειδικός επιστήμονας μίλησε για το ιστορικό υπόβαθρο, που αποτελεί το θεμέλιο για τα ιστορικά και παγκόσμιας σημασίας τελευταία γεγονότα, ενώ εξέφρασε τη βεβαιότητά του για ένα προσεχές μέλλον «μεστό από αλλαγές και ανακατατάξεις που επηρεάζουν και τον δυτικό κόσμο, αλλά και τις ισορροπίες που διαμορφώνουν το πεδίο μέσα στις οποίο η Ελλάδα θα χαράσσει και τη δική της πολιτική».
Κατά τον ίδιο, ρόλο-κλειδί για όλες τις εξελίξεις σε ανατολική Μεσόγειο, αλλά και την γειτονική περιοχή του Περσικού Κόλπου, εκτιμάται ότι θα διαδραματίσει το κουρδικό θέμα. «Για πρώτη φορά υπάρχει ορατό ενδεχόμενο να ιδρυθεί όχι μόνο ένα αλλά δύο κουρδικά κράτη. Πριν από μια δεκαετία οποιοσδήποτε δήλωνε ότι θα ιδρυθεί κουρδικό κράτος στην περιοχή, θα καταγραφόταν ως γραφικός ή παράφρων» αναφέρει ο δρ. Πλακούδας, ο οποίος σημειώνει και τις πρόσφατες δηλώσεις υψηλόβαθμου στελέχους της υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών των ΗΠΑ πως «πλέον δεν τίθεται το θέμα αν θα ιδρυθούν κουρδικά κράτη στην περιοχή, αλλά πότε και πόσα».
Για τα ελληνικά πράγματα, σύμφωνα με τον δρα Πλακούδα, βασική παράμετρο αποτελεί η προσωπική γραμμή και διάθεση του Τούρκου Προέδρου, η οποία όμως είναι σχεδόν αδύνατο να προβλεφθεί, αφού από την απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016 και μετά «υποφέρει από σύνδρομο καταδίωξης, καθώς δεν εμπιστεύεται ούτε καν τους ίδιους τους βουλευτές ή τους άνδρες της προσωπικής ασφάλειας του, ανησυχεί ακόμη και για το ενδεχόμενο φυσικής εξόντωσής του, με αποτέλεσμα να παραμένει απρόβλεπτος τόσο στις κινήσεις του στο εσωτερικό, όσο και το εξωτερικό της Τουρκίας».
Σχετικά με τις κινήσεις του Προέδρου της γειτονικής χώρας ο δρ Πλακούδας κρίνει απίθανη τη χρήση στρατιωτικής ισχύος εναντίον των Κούρδων της Συρίας. «Τίθεται πλέον το εξής ερώτημα: εμπιστεύεται πλέον τους στρατηγούς ούτως ώστε να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο στη βόρεια Συρία εναντίον ενός άτακτου στρατού 80.000 ατόμων; Η Τουρκία δεν διαθέτει επί του παρόντος ούτε την αριθμητική ισχύ, ούτε όμως και τις δυνατότητες να διεξάγει μια τέτοια επιχείρηση σε τόσο μεγάλη κλίμακα, κάτι που διαπιστώσαμε στη βόρεια Συρία όταν οι Τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις παρέμειναν εντός των πυλών της Αλμπάμπ μίας κωμόπολης στη βόρεια Συρία επί τρεις και πλέον μήνες, ενώ αντιστοίχως οι Κούρδοι για τη Μαμπίζ, μια άλλη μεγάλη πόλη στη Συρία, χρειάστηκαν μόλις δύο μήνες για την άλωσή της. Άρα ποιο στρατό θα εμπιστευθεί ο Ερντογάν;» σημειώνει ο Έλληνας ειδικός.
«Ίσως προσπαθήσει να δράσει ως spoiler (σ.σ. υπονομευτής) με μια επιχείρηση μικρής κλίμακας στη βόρεια Συρία, να απορρυθμίσει την τελική φάση κατάληψης της πρωτεύουσας του Ισλαμικού Κράτους ούτως ώστε να εκβιάσει τους Αμερικανούς, ή οι Κούρδοι να μην εισέλθουν εντός της πόλης, ή να διαβεβαιώσουν οι Αμερικανοί τους Τούρκους ότι ο εξοπλισμός αυτός δεν θα περιλαμβάνει ορισμένα κρίσιμα όπλα όπως αντιαεροπορικά» τονίζει, αλλά προσθέτει πως οι Κούρδοι της Συρίας «παίζουν σε διπλό ταμπλό, δηλαδή χάρη σε μια Realpolitik, έχουν συμμαχήσει τόσο με τους Ρώσους, όσο και με τους Αμερικανούς».
Κατά τον καθηγητή, η αραβική άνοιξη και το κουρδικό καλοκαίρι θα μεταβάλουν άρδην τα τεχνητά σύνορα των κρατών της Μέσης Ανατολής: «Δεν θα προβλέψω με 100% σιγουριά πόσα κουρδικά κράτη θα ιδρυθούν, σίγουρα θα ανεξαρτητοποιηθεί το βόρειο Ιράκ μόλις διευθετηθεί το ζήτημα του Κιρκούκ που παρεμπιπτόντως διαθέτει και τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιράκ και κατά συνέπεια θα διευθετηθεί και το ζήτημα των Κούρδων της βόρειας Συρίας. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να μας αποπροσανατολίσει από τις υπόλοιπες αλλαγές εντός της Συρίας και του Ιράκ, αλλά και αλλού στην Υεμένη και τη Λιβύη», αναφέρει, ενώ σημειώνει πως η εξέλιξη αυτή διευκολύνει και τις ΗΠΑ όπως και τη Ρωσία.
Απαντώντας σε ερώτηση για κατά πόσον αυτές οι εξελίξεις βρίσκουν σύμφωνες τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις, ο Έλληνας επιστήμονας συμφωνεί πως πρόκειται για ένα status quo που εξυπηρετεί πλείστες πλευρές: «Πρέπει να αντιληφθούμε πως για τους Ρώσους και τους Αμερικανούς υπάρχει αυτή η αγωνία να μην υπάρξει -για τους Ρώσους- δεύτερο Αφγανιστάν και για τους Αμερικανούς δεύτερο Ιράκ. Οπότε, εφόσον οι Κούρδοι, που προς το παρόν αριθμούν 80.000 άνδρες και γυναίκες υπό τα όπλα, συνεχίζουν να προσφέρουν αυτή την πανστρατιά στις δύο χώρες ώστε, πράγματι, να μην μεταφέρονται απώλειες πίσω στην Ουάσινγκτον ή στη Μόσχα, θα συνεχίζουν να τους χρησιμοποιήσουν προς όφελος τους».
«Ακόμα και όταν οι Κούρδοι αριθμούσαν πολύ λίγες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες, πάλι είχαν διακριθεί ως οι καλύτεροι μαχητές εναντίον του ISIS. Και επειδή ακριβώς τις μεγάλες δυνάμεις δεν τις ενδιαφέρει μόνο η ευαισθησία ως προς τις απώλειες σε έμψυχο υλικό αλλά και η αποτελεσματικότητα, ποιον θα προτιμήσει κανείς όταν η Τουρκία δεν είχε αλώσει εντός 3,5 μηνών την Αλ μπαμπ, μία κωμόπολη που την υπερασπίζονται 500 μαχητές του ISIS, και οι Κούρδοι αλώνουν την Μαμπίρ, μια πόλη δέκα φορές μεγαλύτερη μέσα σε μια δύο μήνες εξοντώνοντας 3.000 μαχητές του ISIS;» σημειώνει ο δρ. Πλακούδας.
Και πάλι θα πρέπει να εστιάσουμε στον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, τονίζει ο Έλληνας καθηγητής και προσθέτει ότι «ο Ερντογάν που υποφέρει από το σύνδρομο της καταδίωξης, "υποφέρει" σε στρατηγικό επίπεδο και από το σύνδρομο της περικύκλωσης, θα επιχειρήσει να αντισταθμίσει τις όποιες απώλειες της Τουρκίας στα ανατολικά, στα δυτικά». Δεν ανησυχεί για το Αιγαίο ούτε και για τη Θράκη, όπου εκτιμά πως δεν θα επιχειρήσει η Τουρκία, γιατί θα πρέπει να καταβάλει πολύ μεγάλο κόστος. Εξέφρασε όμως μια περιορισμένη ανησυχία για την Κύπρο, η οποία «δεν διαθέτει την στρατιωτική ισχύ ούτως ώστε να αντιπαρατεθεί επί ίσοις όροις (...) ενώ δεν υφίσταται πλέον και το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου».
